داستان پنهان‌کاری آلودگی آب اهواز؛ گفتند نگویید

ايسنا
ايسنا
TT

داستان پنهان‌کاری آلودگی آب اهواز؛ گفتند نگویید

ايسنا
ايسنا

در روزهایی که کرونا عرصه را بر مردم خوزستان تنگ کرده‌است، اهوازی‌ها آب با طعم فاضلاب و مدفوع انسانی می‌خورند و به دلیل فرسودگی سیستم فاضلاب و تلاقی آن با آب آشامیدنی به هپاتیت نوع A مبتلا می‌شوند، اما مسئولان این شهر نفتی می‌گویند به ما گفتند که «اعلام نکنید».
به اذعان محمدرضا ایزدی عضو شورای شهر اهواز، بسیاری از شهروندان ساکن این شهر به دلیل تلاقی آب آشامیدنی با آب فاضلاب شهری به بیماری هپاتیت نوع A مبتلا شده‌اند.
به گفته او، «شهروندان ۳۰۱ نقطه شهر، در حال حاضر با مشکلات عدیده‌ای در دسترسی به آب آشامیدنی سالم مواجه هستند».
به گزارش خبرگزاری امنیتی تسنیم، ایزدی در مورد تلاقی آب آشامیدنی و فاضلاب شهری در اهواز و پنهان‌کاری‌های صورت گرفته از جانب مسئولان، افزود: «این آمار و اطلاعات در سال ۹۷ به دست ما رسیده، ولی فرماندار اهواز ضمن تکذیب این خبر گفته بود که هر حرفی را نباید بیان کرد».
وی افزوده‌است که «تعدادی نامه محرمانه از مرکز بهداشت غرب اهواز دارم که در اثر تلاقی آب شرب با فاضلاب در چندین نقطه اهواز عده‌ای از مردم به بیماری هپاتیت A مبتلا شدند».
در همین راستا، خبرگزاری حکومتی مهر گزارش داد که محمد علوی رئیس مرکز بهداشت خوزستان با اشاره به شکستگی لوله‌های توزیع آب در استان، گفت: «آب شبکه لوله‌کشی در برخی مناطق خوزستان به ویژه مناطق حاشیه‌ای شهر و روستایی ترکیبی از آب و فاضلاب است».
علوی بیان کرد: «این موضوع باعث شده‌است تا مردم آبی را بخورند که با مدفوع انسانی آغشته‌است در نتیجه قطعاً عوامل میکروبی، سلامت مردم را تهدید می‌کند».
وی به بیماری هپاتیت و هزاران نوع بیماری گوارشی منتقل شده از طریق آب آلوده اشاره کرد و گفت: «با به خطر افتادن سلامتی و تضعیف سیستم ایمنی مردم، بدن انسان‌ها مستعد بیماری کرونا می‌شود».
علوی در ادامه گفت: «در رابطه با تلاقی آب و فاضلاب، بارها مراکز بهداشت شرق و غرب اهواز اعلام جرم کرده‌اند و بارها در شورای سلامت استان مطرح کرده‌ایم».
یک روز پس از انتشار این اظهارات و بازتاب گسترده آن در شبکه‌های اجتماعی، علوی به خبرگزاری دولتی ایرنا گفت که «بیماری هپاتیت در خوزستان اپیدمی نشده‌است».
شرکت آبفا نیز مثل همیشه منکر وجود عوامل بیماری‌زا در آب آشامیدنی شهر اهواز شده‌است.
کاربران خوزستانی در شبکه‌های اجتماعی می‌گویند: امسال نیز همچون سال‌های گذشته با شروع فصل گرما، بسیاری از شهرها و روستاهای استان خوزستان با بحران بی‌آبی و قطعی کامل آب یا افت شدید فشار آب مواجه شده‌اند. این در حالی است که نمایندگان اهواز در مجلس از ادامه طرح‌های انتقال آب از سرچشمه‌های کارون، آن هم بدون تاییدیه‌های زیست‌محیطی خبر می‌دهند.
شامگاه جمعه ششم تیر ماه شماری از شهروندان معترض به بی‌آبی و قطع مکرر و طولانی مدت آب، برای ساعاتی جاده قدیم اهواز به خرمشهر را در منطقه «ام اتمیر» مسدود کردند. این تجمع با دخالت نیروهای امنیتی پایان یافت اما مسئولان بعداً گفتند که «اتصال آب شرب ام اتمیر به شبکه آب اهواز میسر نیست».
روز سوم خرداد ماه نیز، اعتراض مردم به قطعی آب آشامیدنی در غیزانیه، بزرگ‌ترین منطقه نفتی اهواز با شلیک گلوله‌های ساچمه‌ای به سمت معترضان و دستگیری دو معترض سرکوب شد. شماری از مردم معترض از جمله یک کودک بر اثر اصابت گلوله پلاستیکی مجروح شدند.
پس از آن بود که مقام‌های دولتی از جمله حسن روحانی و غلامرضا شریعتی استاندار خوزستان به شکل مکرر از رفع مشکل آب غیزانیه سخن گفته و تاریخ‌های متعددی را برای تکمیل خط لوله انتقال آب به این منطقه عنوان کردند، اما خبرگزاری‌های داخلی از برقراری این مشکل خبر می‌دهند.
شریعتی که اسمش در پرونده فساد مالی شرکت نیشکر هفت‌تپه مطرح است، در واکنش به اعتراض نمایندگان به وضعیت آب شرب در غیزانیه گفته بود که «باید مراقب باشیم در مسیر اهداف گروه‌های تجزیه طلب گام برنداریم». وی افزود: «دشمن می‌خواهد کشور را در این استان زمین‌گیر کند». او در عین حال گفت: «دولت در خوزستان از همکاری و تعامل نزدیکی با سپاه و بسیج برخوردار است».
دو سال قبل بحران آب آشامیدنی به اعتراضات گسترده مردم خرمشهر و درگیری و شلیک مأموران به سوی مردم این شهر منجر شد که برای اعتراض به نبود آب اقدام به تجمع اعتراضی کرده بودند.
طبق گزارش مسئولان آبفای روستایی اهواز «آب خام رودخانه کارون مستقیم وارد لوله‌های آب خانه‌ها می‌شود».
این در حالی است که شرکت آب و فاضلاب خوزستان می‌گوید «تنها در کلانشهر اهواز ۱۵۰ هزار مترمکعب فاضلاب از ۲۵ نقطه وارد کارون می‌شود و ۹۰ هزار مترمکعب فاضلاب نیز از طریق نهر مالح به این رودخانه می‌ریزد».
 شمار روستاهایی که فقط در استان خوزستان با بحران آب درگیرند به به صدها روستا می‌رسد، چنان‌که گزارش آبفای خوزستان می‌گوید، «بیش از ۷۰۰ روستا مشکل آب دارند».
کمبود امکانات در اهواز در حالی است که میدان نفتی اهواز بزرگترین میدان نفتی ایران در محدوده این شهرستان اهواز واقع است و در حال حاضر ظرفیت تولید نفت خام آن به‌طور میانگین معادل ۸۰۰ هزار بشکه در روز و میزان تولید گاز آن (گاز همراه نفت) بیش از ۱۳ میلیون متر مکعب در روز است.



مسکو و تهران: بزرگ‌تر از شراکت، کوچک‌تر از ائتلاف

 رئیسان روسیه و ایران، ولادیمیر پوتین و مسعود پزشکیان، در مراسم امضای توافقنامه در مسکو، ۱۷ ژانویه ۲۰۲۵ ( رویترز)
رئیسان روسیه و ایران، ولادیمیر پوتین و مسعود پزشکیان، در مراسم امضای توافقنامه در مسکو، ۱۷ ژانویه ۲۰۲۵ ( رویترز)
TT

مسکو و تهران: بزرگ‌تر از شراکت، کوچک‌تر از ائتلاف

 رئیسان روسیه و ایران، ولادیمیر پوتین و مسعود پزشکیان، در مراسم امضای توافقنامه در مسکو، ۱۷ ژانویه ۲۰۲۵ ( رویترز)
رئیسان روسیه و ایران، ولادیمیر پوتین و مسعود پزشکیان، در مراسم امضای توافقنامه در مسکو، ۱۷ ژانویه ۲۰۲۵ ( رویترز)

با امضای توافقنامه «شراکت استراتژیک جامع» بین روسیه و ایران، روابط دو کشور وارد مرحله‌ای جدید شده است که در آن منافع طرفین به شکلی بی‌سابقه به هم نزدیک می‌شوند. با این حال، در مسکو تردیدهایی درباره تمایل تهران به بازگشایی به سوی غرب وجود دارد.

این توافقنامه پایه‌ای قانونی برای گسترش همکاری‌های وسیع بین دو کشور فراهم می‌کند و جایگزین توافقنامه همکاری سال ۲۰۰۱ می‌شود که پیش‌تر زمینه‌های محدودی برای همکاری ایجاد کرده بود.

در طول ۲۵ سال گذشته، روابط مسکو و تهران به شدت توسعه یافته و تحولات بزرگی در منطقه رخ داده است که دو کشور را وادار به بازنگری در اساس همکاری‌های خود کرده است. با این حال، مسیر رسیدن به این توافقنامه هموار نبوده و موانع زیادی بر سر راه آن وجود داشته است.

رئیسان روسیه و ایران، پوتین و پزشکیان، پس از مذاکرات در مسکو، برای حضور در مراسم امضا آماده می‌شوند (عکس: آسوشیتدپرس)

موضع روسیه در قبال تحولات جنگ قره‌باغ و سوریه، که به منافع منطقه‌ای ایران آسیب زد، باعث ایجاد تردیدهایی در تهران درباره قابل اعتماد بودن مسکو به عنوان یک شریک استراتژیک شده است. از سوی دیگر، مسکو نیز همواره با نگرانی به تلاش‌های ایران برای بازگشایی کانال‌های ارتباطی با غرب نگاه کرده است.

انتخاب زمان امضای این توافقنامه جلب توجه می‌کند. این توافقنامه پس از چندین تأخیر و درست سه روز قبل از تحلیف رئیس‌جمهور جدید آمریکا، دونالد ترامپ، امضا شد. برخی تحلیل‌گران معتقدند که مسکو و تهران پس از تحولات سوریه و اوکراین، تصمیم گرفتند تا با تقویت مواضع خود، آماده مذاکرات آینده شوند.
این توافقنامه در ۴۷ بند، حوزه‌های مختلف همکاری از جمله تجارت، انرژی، آموزش و گردشگری را پوشش می‌دهد. بخش قابل توجهی از آن به همکاری در زمینه انرژی هسته‌ای صلح‌آمیز اختصاص دارد، حوزه‌ای که ایران به زودی چالش‌های دیپلماتیک جدی در آن پیش رو خواهد داشت.

رئیسان روسیه و ایران، پوتین و پزشکیان، در مراسم امضای توافقنامه در کرملین، مسکو، ۱۷ ژانویه ۲۰۲۵ (آسوشیتدپرس)

همکاری نظامی

توافقنامه بر همکاری‌های نظامی و امنیتی تأکید کرده است، اما از تبدیل این شراکت به یک اتحاد نظامی کامل جلوگیری می‌کند. این همکاری شامل تبادل هیئت‌های نظامی، آموزش پرسنل، انجام تمرینات مشترک و مشارکت در کنفرانس‌های بین‌المللی می‌شود.
دو کشور بر تقویت همکاری در مبارزه با تروریسم، تبادل اطلاعات امنیتی و هماهنگی بین وزارتخانه‌های داخلی تأکید کرده‌اند. همچنین، همکاری در زمینه‌های حقوقی، کنترل تسلیحات و خلع سلاح نیز در توافقنامه گنجانده شده است.
توافقنامه به توسعه روابط تجاری و اقتصادی، بهبود شبکه‌های حمل‌ونقل و تدارکات، و افزایش مبادلات تجاری بین دو کشور اشاره کرده است. همچنین، استفاده از ارزهای ملی در مبادلات و مقابله با تحریم‌های یکجانبه غرب نیز مورد تأکید قرار گرفته است.
این توافقنامه تمامی جنبه‌های همکاری سیاسی، اقتصادی، امنیتی، نظامی و فرهنگی را پوشش می‌دهد. با این حال، نکته جالب توجه این است که در بند پایانی توافقنامه آمده است: «در صورت بروز اختلاف در تفسیر مفاد این توافقنامه، نسخه انگلیسی سند مرجع خواهد بود.»