آب اهواز؛ رنگ دارد، بو دارد، طعم دارد

رسانه‌های ایرانی چگونه مسئله آلودگی آب اهواز را بررسی کردند؟

ایرنا
ایرنا
TT

آب اهواز؛ رنگ دارد، بو دارد، طعم دارد

ایرنا
ایرنا

آلودگی آب شرب اهواز و پرده برداشتن برخی از مقامات محلی از تلاقی آن با فاضلاب و مدفوع انسانی پس از یک هفته و با وجود پنهان‌کاری و تکذیب از سوی استاندار خوزستان و مدیران آبفا همچنان در شبکه‌های اجتماعی و برخی از روزنامه‌های سراسری به آن پرداخته می‌شود.
روزنامه همشهری نزدیک به شهرداری تهران با انتشار گزارشی با عنوان «دلایلی برای آلودگی آب اهواز»، دلایل مطرح شده دربارهٔ آلودگی آب در شهر اهواز را بررسی کرده‌است. در این گزارش آمده‌است: «هرچند استاندار خوزستان، مانند مسئولان آبفای این استان، ورود فاضلاب به آب آشامیدنی مناطقی از اهواز را تکذیب می‌کند، اما نه‌تنها اعضای شورای‌شهر، بلکه بسیاری از کارکنان مرکز بهداشت این شهرستان با مردم هم‌نظر هستند. به اعتقاد آن‌ها، آب اهواز ازنظر رنگ، بو و مزه کیفیت ندارد و در برخی مناطق هم شکسته شدن خطوط انتقال آب موجب ورود فاضلاب شده و آب این شهر را غیرقابل آشامیدن کرده‌است».
گزارشگر این روزنامه می‌افزاید: «تأیید و تکذیب‌ها در شرایطی مطرح می‌شود که سال گذشته در جلسه شورای سلامت خوزستان، طبق اعلام سرپرست معاونت بهداشتی دانشگاه علوم پزشکی جندی‌شاپور اهواز، ۷۵نقطه دارای سرریز فاضلاب، ۲۰نقطه دارای افت دائم و قطع مکرر آب و ۲۷نقطه دارای استشمام بوی فاضلاب در آب شهر اهواز و ۴۷نقطه دارای کدورت زیاد آب بودند. ممکن است مسئولان صحبت‌های ایزدی، عضو شورای شهر اهواز، را رد کنند، اما آیا آمار اعلام‌شده در جلسه سلامت هم قابل تکذیب است؟».
روزنامه فرهیختگان نزدیک به دانشگاه آزاد اسلامی نیز در گزارشی گفته‌است که «این بار تلاقی با فاضلاب بحران آب خوزستان را جدی‌تر کرد». این روزنامه می‌گوید: «بحران آب خوزستان با ورود قضایی حل می‌شود».
این روزنامه با بیان این که «فقط ۷ درصد فاضلاب اهواز تصفیه می‌شود و الباقی به رودخانه‌ها می‌ریزد» می‌نویسد: «مشکل آب خوزستان وقتی شدیدتر شد که برخی مدیران ملی آب خوزستان را به سمت استان‌های مرکزی بردند».
سایت تحلیلی میدان نیز نگاهی به منشأ و دلایل بروز ناکارآمدی در مدیریت آب و فاضلاب اهواز انداخته و می‌نویسد: «با توجه به آنکه در فصول گرم سال، میزان دبی رودخانه کارون به کمترین میزان خود رسیده و درعین‌حال آلودگی‌های آن نسبت به فصول دیگر افزایش می‌یابد، این منبع به عنوان منبع آب وارد مدار تأمین آب اهواز می‌شود».
نویسنده این یادداشت در پایان نتیجه می‌گیرد: «عدم وجود زیرساخت‌های مناسب، وجود زیرساخت‌های فرسوده و ناکارآمد، نامناسب بودن و غیر منطبق بودن طرح مدیریت فاضلاب بر شرایط و ویژگی‌های کلانشهر اهواز، از مهمترین دلایل نشت و نفوذ آلودگی در آب شرب اهواز باشد. موضوعی که آنقدر مشهود است که اگرچه با تکذیب مسئولان مدتی در میان اخبار گم می‌شود، اما با بروز نارضایتی‌های اجتماعی و بروز بیماری‌های منتقله از آب دوباره به صدر اخبار برمی‌گردد».
خبرگزاری ایسنا اما به سراغ استاندار رفته و با او در این باره گفتگو کرده‌است. غلامرضا شریعتی در ابتدا به موضوع عدم کیفیت آب، بو دار بودن آن، کدورت آب و طعم آن اذعان می‌کند و می‌گوید: «در برخی مناطق مشکلاتی دارند اما این مشکلات را به صورت مزمن دارند و کمتر شده‌است ولی هنوز تا رسیدن به نقطه مطلوب فاصله داریم».
در عین حال وی درخصوص موضوع اختلاط آب آشامیدنی و فاضلاب در خوزستان، اظهار کرد: «این مسئله بیش از آنچه که واقعیت دارد، برجسته شده‌است».
علیرغم تکذیب‌های پی در پی مقامات استانی، او با اذعان به «عدم لایروبی مستمر گل‌ولای تصفیه‌خانه اهواز» بار دیگر گفت: «نقص و کاستی در سیستم آب و فاضلاب خوزستان به ویژه اهواز بسیار است».
در حالی که خبرگزاری فارس نزدیک به سپاه پاسداران گزارش کرده بود که «قطعی آب لوله‌کشی در مناطق مختلف شهر اهواز شدت یافت»، دیگر خبرگزاری سپاه یعنی تسنیم، روز گذشته «رد تلاقی آب شرب و فاضلاب در برخی از نقاط اهواز از سوی استاندار» را تیتر کرده بود.
در هفته گذشته یکی از اعضای شورای شهر اهواز از ابتلای مردم به هپاتیت به دلیل تلاقی آب و فاضلاب خبر داده بود. او گفته‌است: «یک سال و نیم قبل که اعلام کردم شهروندان ۱۳ نقطه اهواز در اثر تلاقی آب و فاضلاب به بیماری هپاتیت A گرفتار شده‌اند در شبکه بی‌بی‌سی مطرح شد و متأسفانه فرماندار با بنده تماس گرفتند، خیلی ناراحت بودند که چرا این صحبت‌ها را بازگو می‌کنید، هرحرفی را نباید بیان کرد».
پیش از این خبرگزاری دولتی ایرنا هشدار داده بود: «فرمانداری اهواز عوامل انتشار دهنده این خبر دروغ را که موجب نگرانی مردم شدند را مورد پیگرد قانونی قرار می‌دهد».
در همین باره جمعی از رسانه‌های محلی به مدیرکل سیمای خوزستان نامه نوشتند و خواستار برگزاری نشست بررسی مسئله «آلودگی آب اهواز به فاضلاب» شدند.
همزمان با این اخبار، رسانه‌های محلی اهواز، امروز از تجمع اهالی روستای دب حردان در اعتراض به بی آبی، مقابل درب استانداری خوزستان خبر دادند.



مسکو و تهران: بزرگ‌تر از شراکت، کوچک‌تر از ائتلاف

 رئیسان روسیه و ایران، ولادیمیر پوتین و مسعود پزشکیان، در مراسم امضای توافقنامه در مسکو، ۱۷ ژانویه ۲۰۲۵ ( رویترز)
رئیسان روسیه و ایران، ولادیمیر پوتین و مسعود پزشکیان، در مراسم امضای توافقنامه در مسکو، ۱۷ ژانویه ۲۰۲۵ ( رویترز)
TT

مسکو و تهران: بزرگ‌تر از شراکت، کوچک‌تر از ائتلاف

 رئیسان روسیه و ایران، ولادیمیر پوتین و مسعود پزشکیان، در مراسم امضای توافقنامه در مسکو، ۱۷ ژانویه ۲۰۲۵ ( رویترز)
رئیسان روسیه و ایران، ولادیمیر پوتین و مسعود پزشکیان، در مراسم امضای توافقنامه در مسکو، ۱۷ ژانویه ۲۰۲۵ ( رویترز)

با امضای توافقنامه «شراکت استراتژیک جامع» بین روسیه و ایران، روابط دو کشور وارد مرحله‌ای جدید شده است که در آن منافع طرفین به شکلی بی‌سابقه به هم نزدیک می‌شوند. با این حال، در مسکو تردیدهایی درباره تمایل تهران به بازگشایی به سوی غرب وجود دارد.

این توافقنامه پایه‌ای قانونی برای گسترش همکاری‌های وسیع بین دو کشور فراهم می‌کند و جایگزین توافقنامه همکاری سال ۲۰۰۱ می‌شود که پیش‌تر زمینه‌های محدودی برای همکاری ایجاد کرده بود.

در طول ۲۵ سال گذشته، روابط مسکو و تهران به شدت توسعه یافته و تحولات بزرگی در منطقه رخ داده است که دو کشور را وادار به بازنگری در اساس همکاری‌های خود کرده است. با این حال، مسیر رسیدن به این توافقنامه هموار نبوده و موانع زیادی بر سر راه آن وجود داشته است.

رئیسان روسیه و ایران، پوتین و پزشکیان، پس از مذاکرات در مسکو، برای حضور در مراسم امضا آماده می‌شوند (عکس: آسوشیتدپرس)

موضع روسیه در قبال تحولات جنگ قره‌باغ و سوریه، که به منافع منطقه‌ای ایران آسیب زد، باعث ایجاد تردیدهایی در تهران درباره قابل اعتماد بودن مسکو به عنوان یک شریک استراتژیک شده است. از سوی دیگر، مسکو نیز همواره با نگرانی به تلاش‌های ایران برای بازگشایی کانال‌های ارتباطی با غرب نگاه کرده است.

انتخاب زمان امضای این توافقنامه جلب توجه می‌کند. این توافقنامه پس از چندین تأخیر و درست سه روز قبل از تحلیف رئیس‌جمهور جدید آمریکا، دونالد ترامپ، امضا شد. برخی تحلیل‌گران معتقدند که مسکو و تهران پس از تحولات سوریه و اوکراین، تصمیم گرفتند تا با تقویت مواضع خود، آماده مذاکرات آینده شوند.
این توافقنامه در ۴۷ بند، حوزه‌های مختلف همکاری از جمله تجارت، انرژی، آموزش و گردشگری را پوشش می‌دهد. بخش قابل توجهی از آن به همکاری در زمینه انرژی هسته‌ای صلح‌آمیز اختصاص دارد، حوزه‌ای که ایران به زودی چالش‌های دیپلماتیک جدی در آن پیش رو خواهد داشت.

رئیسان روسیه و ایران، پوتین و پزشکیان، در مراسم امضای توافقنامه در کرملین، مسکو، ۱۷ ژانویه ۲۰۲۵ (آسوشیتدپرس)

همکاری نظامی

توافقنامه بر همکاری‌های نظامی و امنیتی تأکید کرده است، اما از تبدیل این شراکت به یک اتحاد نظامی کامل جلوگیری می‌کند. این همکاری شامل تبادل هیئت‌های نظامی، آموزش پرسنل، انجام تمرینات مشترک و مشارکت در کنفرانس‌های بین‌المللی می‌شود.
دو کشور بر تقویت همکاری در مبارزه با تروریسم، تبادل اطلاعات امنیتی و هماهنگی بین وزارتخانه‌های داخلی تأکید کرده‌اند. همچنین، همکاری در زمینه‌های حقوقی، کنترل تسلیحات و خلع سلاح نیز در توافقنامه گنجانده شده است.
توافقنامه به توسعه روابط تجاری و اقتصادی، بهبود شبکه‌های حمل‌ونقل و تدارکات، و افزایش مبادلات تجاری بین دو کشور اشاره کرده است. همچنین، استفاده از ارزهای ملی در مبادلات و مقابله با تحریم‌های یکجانبه غرب نیز مورد تأکید قرار گرفته است.
این توافقنامه تمامی جنبه‌های همکاری سیاسی، اقتصادی، امنیتی، نظامی و فرهنگی را پوشش می‌دهد. با این حال، نکته جالب توجه این است که در بند پایانی توافقنامه آمده است: «در صورت بروز اختلاف در تفسیر مفاد این توافقنامه، نسخه انگلیسی سند مرجع خواهد بود.»