عربي English Türkçe اردو فارسى
Logo
آخرین خبرها
جهان عرب

وزیر انرژی سعودی تحولات بازارهای نفت را با همتای عراقی خود بررسی کرد

بغداد به تعهد ۱۰۰ درصدی به توافق اوپک پلاس خواهد رسید

شاهزاده عبدالعزیز بن سلمان بن عبدالعزیز وزیر انرژی سعودی (الشرق الاوسط)
شاهزاده عبدالعزیز بن سلمان بن عبدالعزیز وزیر انرژی سعودی (الشرق الاوسط)
    ریاض: الشرق الاوسط
TT
TT

وزیر انرژی سعودی تحولات بازارهای نفت را با همتای عراقی خود بررسی کرد

شاهزاده عبدالعزیز بن سلمان بن عبدالعزیز وزیر انرژی سعودی (الشرق الاوسط)
شاهزاده عبدالعزیز بن سلمان بن عبدالعزیز وزیر انرژی سعودی (الشرق الاوسط)

شاهزاده عبدالعزیز بن سلمان وزیر انرژی سعودی و احسان عبدالجبار اسماعیل وزیر نفت عراق آخرین تحولات بازارهای نفت را بررسی کردند.
دو طرف در تماس تلفنی به بررسی بهبود مستمر تقاضای جهانی نفت و پیشرفتی که در جهت اجرای توافق اوپک پلاس حاصل شده، پرداختند.
آنها همچنین بر پایبندی خود به توافق اوپک پلاس برای کاهش تولید نفت تأکید کردند.
وزیر نفت عراق در این باره با اشاره به پایبندی کامل کشورش به توافق اوپک پلاس اعلام کرد که دولت بغداد در اوایل ماه جاری میلادی به تعهد ۱۰۰ درصد خواهد رسید.
عبدالجبار اضافه کرد که عراق برای جبران اضافه تولید خود در ماه‌های می، ژوئن و ژوئیه، در ماه آگوست و سپتامبر روزانه، ۴۰۰ هزار بشکه اضافی از سهمیه خود را کاهش خواهد داد.
وزیر نفت عراق اضافه کرد: کاهش ۴۰۰ هزار بشکه‌ای اضافه روزانه عراق، گذشته از ۸۵۰ هزار بشکه‌ای است که عراق متعهد شده‌است در چارچوب توافق اوپک پلاس در ماه‌های آگوست و سپتامبر از تولید نفت خود بکاهد.
وی افزود: با این کاهش، مجموع نفتی که عراق در ماه‌های آگوست و سپتامبر از تولید خود خواهد کاست، روزانه به یک میلیون و ۲۵۰ هزار بشکه خواهد رسید.
در این تماس تلفنی، وزیر انرژی سعودی از وزیر نفت عراق به دلیل تلاش بغداد برای افزایش پایبندی خود به توافق اوپک پلاس قدردانی کرد.
دو طرف تأکید کردند تلاش‌های کشورهای عضو اوپک پلاس برای پایبندی به توافق کاهش تولید نفت و کاهش اضافی تولید نفت برای جبران تولید مازاد، موجب تقویت ثبات در بازارهای جهانی نفت و تحقق سریع تر تعادل و به وجود آمدن نتایج مثبت در آنها می‌شود.

پربازدید

 
 
جهان عرب

چگونه عراق از «تهدیدی وجودی خطرناک‌تر از داعش» نجات یافت؟

مشایخ عراقی در تظاهراتی در حمایت از ایران، سه‌شنبه در مسیر منتهی به منطقه سبز که سفارت عراق در بغداد در آن واقع شده است (AP)
مشایخ عراقی در تظاهراتی در حمایت از ایران، سه‌شنبه در مسیر منتهی به منطقه سبز که سفارت عراق در بغداد در آن واقع شده است (AP)
TT
TT

چگونه عراق از «تهدیدی وجودی خطرناک‌تر از داعش» نجات یافت؟

مشایخ عراقی در تظاهراتی در حمایت از ایران، سه‌شنبه در مسیر منتهی به منطقه سبز که سفارت عراق در بغداد در آن واقع شده است (AP)
مشایخ عراقی در تظاهراتی در حمایت از ایران، سه‌شنبه در مسیر منتهی به منطقه سبز که سفارت عراق در بغداد در آن واقع شده است (AP)

منابع دیپلماتیک در بغداد به روزنامه «الشرق الاوسط» گفتند مقام‌های عراقی نگران کشیده شدن کشور به جنگ میان ایران و اسرائیل بودند و آن را «تهدیدی وجودی برای عراق» توصیف کردند که خطرناک‌تر از تهدید داعش بود؛ همان گروهی که زمانی یک‌سوم خاک کشور را اشغال کرده بود.

این منابع توضیح دادند:
«داعش یک پدیده بیگانه بود که در نهایت باید از بدن عراق به‌ویژه با توجه به حمایت منطقه‌ای و بین‌المللی از بغداد برای مقابله با آن طرد می‌شد. اما جنگ ایران و اسرائیل، وحدت عراق را تهدید می‌کرد.»

شرح تهدید وجودی از نگاه منابع دیپلماتیک:

همزمان با آغاز جنگ، بغداد پیام‌هایی از اسرائیل از طریق جمهوری آذربایجان و کانال‌های دیگر دریافت کرد. در این پیام‌ها آمده بود که اسرائیل در صورت حمله‌ای از خاک عراق، پاسخ‌هایی «سخت و دردناک» خواهد داد. اسرائیل مسئولیت هرگونه حمله از خاک عراق را متوجه دولت عراق دانسته بود.

آمریکا نیز از زبان توصیه‌آمیز قبلی عبور کرد و مستقیماً نسبت به عواقب وخیم حملات احتمالی گروه‌های وابسته به ایران هشدار داد.

مقام‌های عراقی نگران «سناریوی فاجعه» بودند. سناریویی که در آن، گروه‌های عراقی به اسرائیل حمله می‌کردند و اسرائیل نیز با موجی از ترورهای هدفمند مشابه آنچه علیه فرماندهان حزب‌الله لبنان و ژنرال‌ها و دانشمندان ایرانی در آغاز جنگ انجام داد، پاسخ می‌داد.

به گفته این منابع، اگر اسرائیل حملات دردناکی علیه این گروه‌ها انجام می‌داد، خشم در میان شیعیان عراق شعله‌ور می‌شد. این وضعیت ممکن بود مرجعیت شیعه را وادار به اتخاذ موضعی جدی کند و در نتیجه، بحران به شکل تقابل مستقیم شیعیان با اسرائیل درمی‌آمد.

این سناریو باعث شد نگرانی‌هایی شکل گیرد مبنی بر اینکه سایر گروه‌های عراقی، شیعیان را مسئول کشاندن کشور به جنگی بدانند که می‌شد از آن دوری کرد. در چنین شرایطی، احتمال بروز شکاف دوباره میان شیعیان و سنی‌ها و تهدید دوباره برای وحدت عراق وجود داشت.

خطر دیگر، موضع احتمالی کردها بود. این احتمال وجود داشت که کردها اعلام کنند دولت مرکزی فقط نماینده یک گروه است، کشور از جنگ‌ها خسته شده و اقلیم دیگر نمی‌خواهد خود را با بغداد درگیر کند؛ چراکه نزدیکی به بغداد، اقلیم را وارد جنگ‌هایی می‌کند که نمی‌خواهد در آن‌ها شرکت داشته باشد.

نقش دولت السودانی

دولت محمد شیاع السودانی با ترکیبی از قاطعیت و تدبیر عمل کرد. به گروه‌ها هشدار داد که تحمل هیچ تلاشی برای کشاندن کشور به جنگی که وحدتش را تهدید می‌کند، ندارد. همزمان، کانال‌های ارتباطی با قدرت‌های منطقه‌ای و بین‌المللی، به‌ویژه آمریکا، را باز نگه داشت.

موضع ایران و موازنه داخلی
دولت عراق از موضع تهران هم بهره برد. ایران نه‌تنها از گروه‌ها نخواست وارد جنگ شوند، بلکه آن‌ها را به خویشتنداری تشویق کرد. برخی معتقدند تهران نمی‌خواست پس از از دست دادن سوریه، روابطش با عراق را نیز قربانی کند.

عامل مهم دیگر، درک گروه‌ها از بزرگی جنگ بود. آن‌ها می‌دانستند این نبرد از توانشان فراتر است؛ به‌ویژه با توجه به شرایط حزب‌الله در لبنان و نفوذ اطلاعاتی اسرائیل درون ایران. اسرائیل نشان داده بود که اطلاعات دقیقی از گروه‌های دشمن دارد و با برتری تکنولوژیک خود، می‌تواند به اهدافش برسد.

سه حمله ناکام

با وجود فشارها، به گفته منابع دیپلماتیک، گروه‌های بی‌انضباط تلاش کردند سه حمله را طراحی و اجرا کنند؛ اما نیروهای امنیتی عراق توانستند پیش از اجرا آن‌ها را خنثی کنند.

منابع همچنین گفتند که ایران زخمی عمیق برداشت؛ چراکه اسرائیل جنگ را به خاک ایران کشاند و آمریکا را به هدف گرفتن تأسیسات هسته‌ای آن ترغیب کرد. به‌گفته این منابع، اگر ایران در پرونده هسته‌ای امتیاز ندهد، احتمال دور تازه‌ای از درگیری وجود دارد.