سقوط ارزش ریال ایران همزمان با افزایش تنش با آمریکا

سقوط ارزش ریال ایران همزمان با افزایش تنش با آمریکا
TT

سقوط ارزش ریال ایران همزمان با افزایش تنش با آمریکا

سقوط ارزش ریال ایران همزمان با افزایش تنش با آمریکا

ارزش ریال ایران روز یکشنبه، یک روز پس از اعلام دولت دونالد ترامپ رئیس‌جمهور آمریکا مبنی بر اعمال مجدد همه تحریم‌های سازمان ملل علیه تهران، در بازار غیررسمی در برابر دلار آمریکا به شدت سقوط کرد،
سایت Bonbast.com که بازار غیررسمی را رصد می‌کند، گزارش داد که دلار امروز با قیمت ۲۷۳ هزار ریال در مقایسه با ۲۶۷ هزار و ۸۰۰ ریال روز شنبه عرضه شد.
ایران این اقدام ایالات متحده را «باطل و غیرقانونی» توصیف کرد.
آنتونیو گوترش دبیرکل سازمان ملل روز شنبه به شورای امنیت گفت که نمی‌تواند اقدامی دربارهٔ اعلامیه آمریکا انجام دهد زیرا «به نظر می‌رسد در این مورد تردید وجود دارد».
سه طرف اروپایی توافق هسته ای - فرانسه، بریتانیا و آلمان - امروز در بیانیه ای گفتند که هرگونه تصمیم یا اقدامی که برای اعمال مجدد تحریم‌های سازمان ملل اتخاذ شود «هیچگونه اثر قانونی نخواهد داشت» زیرا واشینگتن از سازوکاری در توافق هسته ای سال ۲۰۱۵ منعقد شده بین
ایران و قدرت‌های جهانی که ایالات متحده در سال ۲۰۱۸ از آنها خارج شده‌است.
با وجود این، ترامپ قصد دارد با صدور دستور اجرایی به وی اجازه دهد تحریم‌های آمریکا را علیه هر کسی که تحریم‌ها علیه ایران را نقض کند، اعمال کند.
وزارت امور خارجه ایران تلاش‌های واشینگتن را «بی فایده و بی اثر» توصیف کرد و افزود: «رویکرد آمریکایی تهدید بزرگی برای صلح و امنیت بین‌المللی و تهدیدی بی‌سابقه برای سازمان ملل و شورای امنیت است».
این وزارتخانه در بیانیه ای بدون اشاره به جزئیات بیشتر گفت: «ایران تأکید می‌کند که اگر ایالات متحده به‌طور مستقیم یا با همکاری تعدادی از متحدان خود اقدامی در راستای این تهدیدها انجام دهد، با یک پاسخ جدی روبرو خواهد شد و باید تمام عواقب خطرناک آن را تحمل کند».
ریال ایران در سال ۲۰۲۰ حدود ۴۹ درصد ارزش خود را از دست داده‌است.



مسکو و تهران: بزرگ‌تر از شراکت، کوچک‌تر از ائتلاف

 رئیسان روسیه و ایران، ولادیمیر پوتین و مسعود پزشکیان، در مراسم امضای توافقنامه در مسکو، ۱۷ ژانویه ۲۰۲۵ ( رویترز)
رئیسان روسیه و ایران، ولادیمیر پوتین و مسعود پزشکیان، در مراسم امضای توافقنامه در مسکو، ۱۷ ژانویه ۲۰۲۵ ( رویترز)
TT

مسکو و تهران: بزرگ‌تر از شراکت، کوچک‌تر از ائتلاف

 رئیسان روسیه و ایران، ولادیمیر پوتین و مسعود پزشکیان، در مراسم امضای توافقنامه در مسکو، ۱۷ ژانویه ۲۰۲۵ ( رویترز)
رئیسان روسیه و ایران، ولادیمیر پوتین و مسعود پزشکیان، در مراسم امضای توافقنامه در مسکو، ۱۷ ژانویه ۲۰۲۵ ( رویترز)

با امضای توافقنامه «شراکت استراتژیک جامع» بین روسیه و ایران، روابط دو کشور وارد مرحله‌ای جدید شده است که در آن منافع طرفین به شکلی بی‌سابقه به هم نزدیک می‌شوند. با این حال، در مسکو تردیدهایی درباره تمایل تهران به بازگشایی به سوی غرب وجود دارد.

این توافقنامه پایه‌ای قانونی برای گسترش همکاری‌های وسیع بین دو کشور فراهم می‌کند و جایگزین توافقنامه همکاری سال ۲۰۰۱ می‌شود که پیش‌تر زمینه‌های محدودی برای همکاری ایجاد کرده بود.

در طول ۲۵ سال گذشته، روابط مسکو و تهران به شدت توسعه یافته و تحولات بزرگی در منطقه رخ داده است که دو کشور را وادار به بازنگری در اساس همکاری‌های خود کرده است. با این حال، مسیر رسیدن به این توافقنامه هموار نبوده و موانع زیادی بر سر راه آن وجود داشته است.

رئیسان روسیه و ایران، پوتین و پزشکیان، پس از مذاکرات در مسکو، برای حضور در مراسم امضا آماده می‌شوند (عکس: آسوشیتدپرس)

موضع روسیه در قبال تحولات جنگ قره‌باغ و سوریه، که به منافع منطقه‌ای ایران آسیب زد، باعث ایجاد تردیدهایی در تهران درباره قابل اعتماد بودن مسکو به عنوان یک شریک استراتژیک شده است. از سوی دیگر، مسکو نیز همواره با نگرانی به تلاش‌های ایران برای بازگشایی کانال‌های ارتباطی با غرب نگاه کرده است.

انتخاب زمان امضای این توافقنامه جلب توجه می‌کند. این توافقنامه پس از چندین تأخیر و درست سه روز قبل از تحلیف رئیس‌جمهور جدید آمریکا، دونالد ترامپ، امضا شد. برخی تحلیل‌گران معتقدند که مسکو و تهران پس از تحولات سوریه و اوکراین، تصمیم گرفتند تا با تقویت مواضع خود، آماده مذاکرات آینده شوند.
این توافقنامه در ۴۷ بند، حوزه‌های مختلف همکاری از جمله تجارت، انرژی، آموزش و گردشگری را پوشش می‌دهد. بخش قابل توجهی از آن به همکاری در زمینه انرژی هسته‌ای صلح‌آمیز اختصاص دارد، حوزه‌ای که ایران به زودی چالش‌های دیپلماتیک جدی در آن پیش رو خواهد داشت.

رئیسان روسیه و ایران، پوتین و پزشکیان، در مراسم امضای توافقنامه در کرملین، مسکو، ۱۷ ژانویه ۲۰۲۵ (آسوشیتدپرس)

همکاری نظامی

توافقنامه بر همکاری‌های نظامی و امنیتی تأکید کرده است، اما از تبدیل این شراکت به یک اتحاد نظامی کامل جلوگیری می‌کند. این همکاری شامل تبادل هیئت‌های نظامی، آموزش پرسنل، انجام تمرینات مشترک و مشارکت در کنفرانس‌های بین‌المللی می‌شود.
دو کشور بر تقویت همکاری در مبارزه با تروریسم، تبادل اطلاعات امنیتی و هماهنگی بین وزارتخانه‌های داخلی تأکید کرده‌اند. همچنین، همکاری در زمینه‌های حقوقی، کنترل تسلیحات و خلع سلاح نیز در توافقنامه گنجانده شده است.
توافقنامه به توسعه روابط تجاری و اقتصادی، بهبود شبکه‌های حمل‌ونقل و تدارکات، و افزایش مبادلات تجاری بین دو کشور اشاره کرده است. همچنین، استفاده از ارزهای ملی در مبادلات و مقابله با تحریم‌های یکجانبه غرب نیز مورد تأکید قرار گرفته است.
این توافقنامه تمامی جنبه‌های همکاری سیاسی، اقتصادی، امنیتی، نظامی و فرهنگی را پوشش می‌دهد. با این حال، نکته جالب توجه این است که در بند پایانی توافقنامه آمده است: «در صورت بروز اختلاف در تفسیر مفاد این توافقنامه، نسخه انگلیسی سند مرجع خواهد بود.»