فرانسه در اعتراض به نقض حقوق بشر سفیر ایران را احضار کرد

فرانسه در اعتراض به نقض حقوق بشر سفیر ایران را احضار کرد
TT

فرانسه در اعتراض به نقض حقوق بشر سفیر ایران را احضار کرد

فرانسه در اعتراض به نقض حقوق بشر سفیر ایران را احضار کرد

وزارت امور خارجه فرانسه امروز جمعه در اعتراض به نقض جدی و مستمر حقوق بشر در ایران، سفیر تهران در پاریس را احضار کرده‌است.
خبرگزاری رویترز به نقل از ۳ منبع آگاه آورده‌است که طرف فرانسوی مراتب اعتراض خود را نسبت به کارنامه حقوق بشر به بهرام قاسمی سفیر ایران در پاریس ابلاغ کرده و در ازای این موضوع ابراز نگرانی کرده‌است.
 رویترز می‌نویسد: «فرانسه معمولاً دربارهٔ وضعیت حقوق بشر در ایران اظهار نظر علنی نمی‌کند، اما ژان-ایو لودریان وزیر خارجه این کشور، سه روز پیش گفت برای رسیدگی به بدتر شدن وضعیت حقوق بشر در ایران، به دنبال تظاهرات آبان سال گذشته، باید اقدام بیشتری صورت گیرد».
 یک مقام وزارت خارجه فرانسه از پاسخ گویی صریح دربارهٔ چگونگی اقدام مشترک سه کشور آلمان، فرانسه و بریتانیا مشترکاً دربارهٔ مسایل حقوق بشری مرتبط با زندانیان سیاسی و دوتابعیتی‌ها در ایران، امتناع کرده‌است.
اَنیِس ون در مول سخنگوی وزارت امور خارجه فرانسه هم امروز گفت، فرانسه مکرراً نگرانی خود را از نقض شدید و مداوم حقوق بشر در ایران اعلام کرده‌است.
سخنگوی وزارت امور خارجه فرانسه همچنین گفت: «بسیاری از دیگر شرکای ما از جمله بریتانیا و آلمان نگرانی‌های مشابهی دارند و سه کشور فرانسه، بریتانیا و آلمان تصمیم گرفته‌اند در مورد رعایت موازین حقوق بشر در ایران و رفتار با زندانیان سیاسی و شهروندان دو ملیتی که در آنجا بازداشت شده‌اند، دخالت کنند.
بر اساس گفته یکی از منابع رویترز، سه قدرت اروپایی در این باره به‌طور مشترک اقدام کرده‌اند تا به ایران هشدار دهند که اقدامات تهران در نقض حقوق بشر می‌تواند به روابط ایران با این سه کشور اروپایی آسیب برساند.
دو منبع دیگر به رویترز گفته‌اند که سفیر ایران روز پنجشنبه به وزارت امور خارجه فرانسه احضار شد.
 



مسکو و تهران: بزرگ‌تر از شراکت، کوچک‌تر از ائتلاف

 رئیسان روسیه و ایران، ولادیمیر پوتین و مسعود پزشکیان، در مراسم امضای توافقنامه در مسکو، ۱۷ ژانویه ۲۰۲۵ ( رویترز)
رئیسان روسیه و ایران، ولادیمیر پوتین و مسعود پزشکیان، در مراسم امضای توافقنامه در مسکو، ۱۷ ژانویه ۲۰۲۵ ( رویترز)
TT

مسکو و تهران: بزرگ‌تر از شراکت، کوچک‌تر از ائتلاف

 رئیسان روسیه و ایران، ولادیمیر پوتین و مسعود پزشکیان، در مراسم امضای توافقنامه در مسکو، ۱۷ ژانویه ۲۰۲۵ ( رویترز)
رئیسان روسیه و ایران، ولادیمیر پوتین و مسعود پزشکیان، در مراسم امضای توافقنامه در مسکو، ۱۷ ژانویه ۲۰۲۵ ( رویترز)

با امضای توافقنامه «شراکت استراتژیک جامع» بین روسیه و ایران، روابط دو کشور وارد مرحله‌ای جدید شده است که در آن منافع طرفین به شکلی بی‌سابقه به هم نزدیک می‌شوند. با این حال، در مسکو تردیدهایی درباره تمایل تهران به بازگشایی به سوی غرب وجود دارد.

این توافقنامه پایه‌ای قانونی برای گسترش همکاری‌های وسیع بین دو کشور فراهم می‌کند و جایگزین توافقنامه همکاری سال ۲۰۰۱ می‌شود که پیش‌تر زمینه‌های محدودی برای همکاری ایجاد کرده بود.

در طول ۲۵ سال گذشته، روابط مسکو و تهران به شدت توسعه یافته و تحولات بزرگی در منطقه رخ داده است که دو کشور را وادار به بازنگری در اساس همکاری‌های خود کرده است. با این حال، مسیر رسیدن به این توافقنامه هموار نبوده و موانع زیادی بر سر راه آن وجود داشته است.

رئیسان روسیه و ایران، پوتین و پزشکیان، پس از مذاکرات در مسکو، برای حضور در مراسم امضا آماده می‌شوند (عکس: آسوشیتدپرس)

موضع روسیه در قبال تحولات جنگ قره‌باغ و سوریه، که به منافع منطقه‌ای ایران آسیب زد، باعث ایجاد تردیدهایی در تهران درباره قابل اعتماد بودن مسکو به عنوان یک شریک استراتژیک شده است. از سوی دیگر، مسکو نیز همواره با نگرانی به تلاش‌های ایران برای بازگشایی کانال‌های ارتباطی با غرب نگاه کرده است.

انتخاب زمان امضای این توافقنامه جلب توجه می‌کند. این توافقنامه پس از چندین تأخیر و درست سه روز قبل از تحلیف رئیس‌جمهور جدید آمریکا، دونالد ترامپ، امضا شد. برخی تحلیل‌گران معتقدند که مسکو و تهران پس از تحولات سوریه و اوکراین، تصمیم گرفتند تا با تقویت مواضع خود، آماده مذاکرات آینده شوند.
این توافقنامه در ۴۷ بند، حوزه‌های مختلف همکاری از جمله تجارت، انرژی، آموزش و گردشگری را پوشش می‌دهد. بخش قابل توجهی از آن به همکاری در زمینه انرژی هسته‌ای صلح‌آمیز اختصاص دارد، حوزه‌ای که ایران به زودی چالش‌های دیپلماتیک جدی در آن پیش رو خواهد داشت.

رئیسان روسیه و ایران، پوتین و پزشکیان، در مراسم امضای توافقنامه در کرملین، مسکو، ۱۷ ژانویه ۲۰۲۵ (آسوشیتدپرس)

همکاری نظامی

توافقنامه بر همکاری‌های نظامی و امنیتی تأکید کرده است، اما از تبدیل این شراکت به یک اتحاد نظامی کامل جلوگیری می‌کند. این همکاری شامل تبادل هیئت‌های نظامی، آموزش پرسنل، انجام تمرینات مشترک و مشارکت در کنفرانس‌های بین‌المللی می‌شود.
دو کشور بر تقویت همکاری در مبارزه با تروریسم، تبادل اطلاعات امنیتی و هماهنگی بین وزارتخانه‌های داخلی تأکید کرده‌اند. همچنین، همکاری در زمینه‌های حقوقی، کنترل تسلیحات و خلع سلاح نیز در توافقنامه گنجانده شده است.
توافقنامه به توسعه روابط تجاری و اقتصادی، بهبود شبکه‌های حمل‌ونقل و تدارکات، و افزایش مبادلات تجاری بین دو کشور اشاره کرده است. همچنین، استفاده از ارزهای ملی در مبادلات و مقابله با تحریم‌های یکجانبه غرب نیز مورد تأکید قرار گرفته است.
این توافقنامه تمامی جنبه‌های همکاری سیاسی، اقتصادی، امنیتی، نظامی و فرهنگی را پوشش می‌دهد. با این حال، نکته جالب توجه این است که در بند پایانی توافقنامه آمده است: «در صورت بروز اختلاف در تفسیر مفاد این توافقنامه، نسخه انگلیسی سند مرجع خواهد بود.»