چهار ایرانی به اتهام تروریسم در بلژیک محاکمه می‌شوند

آنها قصد داشتند گردهمایی مجاهدین خلق را با حضور ۲۵ هزار نفر از جمله چهره‌های بین‌المللی منفجر کنند.. این طرح در تهران تهیه شد

چهار ایرانی به اتهام تروریسم در بلژیک محاکمه می‌شوند
TT

چهار ایرانی به اتهام تروریسم در بلژیک محاکمه می‌شوند

چهار ایرانی به اتهام تروریسم در بلژیک محاکمه می‌شوند

چهار ایرانی که در چارچوب توطئه برای بمب‌گذاری در گردهمایی سازمان مجاهدین در پاریس در اکتبر ۲۰۱۸ با حضور مقامات جهانی، دستگیر شده‌اند، در اواخر نوامبر امسال در آنورث (آنتورپ) در شمال بلژیک محاکمه می‌شوند.
طرح بمب‌گذاری در گردهمائی سالانهٔ «شورای ملی مقاومت ایران» اگر به اجرا درمی‌آمد، به گفتهٔ مسئولان بلژیکی، بدون تردید تلفات و خسارات فراوانی بر جای می‌گذاشت. کارشناسان امنیتی، بمب تدارک دیده شده به این منظور را «پیچیده و ساخته فردی حرفه‌ای» توصیف و قدرت موج پرتاب آن را صدمتر ارزیابی کرده‌اند.
در میان چهار متهمی که در دادگاه فدرال آنتورپ حضور خواهند یافت، اسدالله اسدی دیپلمات ایرانی در سفارت ایران در وین است که پس از چند روز تلاش تروریستی در آلمان دستگیر شد، جایی که او ادعا کرد که برای تعطیلات در آنجا به سر می‌برد.
اسدی، با توجه به تحقیقات انجام شده توسط سرویس‌های اطلاعاتی سه کشور اروپایی (بلژیک، فرانسه و آلمان) که به‌طور مستقیم در این تلاش شرکت داشتند و در این پرونده همکاری کردند، مأموریت اسدی هرگز دیپلماتیک نبود، زیرا او برای سرویس‌های اطلاعاتی ایران کار می‌کرد و معطوف به تعقیب مخالفان و معارضان در جنوب اروپا بود.
براساس این گزارش‌ها، سفارت ایران در وین مرکز اصلی این مأموریت در نظر گرفته شده بود.
ژاک راس رئیس سرویس اطلاعاتی بلژیک ۲۰ فوریه به دادستان کل این کشور ۲۰ فوریه نوشته‌است: «پروژه حمله با نام ایران و زیر نظر ایران طراحی شده و این اقدام ابتکار عمل شخصی اسدی نیست».
علاوه بر اسدی دو ایرانی مظنون به همکاری با وی با ۵۰۰ گرم (یک پوند) TATP، یک ماده منفجره، و مکانیسم چاشنی آن توسط پلیس بلژیک دستگیر شده بودند.
وی بر اساس نتایج تحقیقات قضائی در ۲۸ ژوئن ۲۰۱۸ بمب تدارک دیده شده برای کارگذاری در محل همایش مجاهدین خلق در «ویلپنت» واقع در شمال شرقی پاریس را در یک پیتزا فروشی شهر لوکزامبورگ به یک زوج ایرانی، امیر سعدونی، ۳۸ ساله، و نسیمه نعامی، ۳۳ ساله، تحویل داده‌است. این دو تن که آن هنگام در آنورث سکونت داشتند، فردای همان روز هنگام سفر بسوی پاریس در بروکسل دستگیر شدند. پلیس در خودروی مرسدس بنز آنها، علاوه بر مواد منفجرهٔ یاد شده (۵۰۰ گرم پروکسید استون)، سه تلفن همراه و ۳۵۰۰۰ یورو پول نقد کشف و ضبط کرد.
اسدالله اسدی شخصیت اصلی این ماجرا است. این مرد ۴۹ ساله پیش از انتصاب به عنوان منشی سوم سفارت در وین در سال ۲۰۱۴، در سال‌های ۲۰۰۳ تا ۲۰۰۸ در عراق دیپلمات بوده‌است.
در گردهمائی سازمان مجاهدین که در روز ۳۰ ژوئن ۲۰۱۸ برگزار شد، شماری از شخصیت‌های بین‌المللی حامی این سازمان شرکت داشتند. رودی جولیانی، شهردار سابق نیویورک، نیوت گینگریچ، رئیس پیشین مجلس نمایندگان آمریکا، بیل ریچاردسون، نمایندهٔ پیشین آمریکا در سازمان ملل متحد، ایو بونه، رئیس پیشین ادارهٔ امنیت داخلی فرانسه و نمایندهٔ پیشین مجلس این کشور و نیز خانم اینگرید بتانکور، سناتور پیشین کشور کلمبیا از جمله شرکت کنندگان در این گردهمائی بودند.
روزنامه فرانسوی لوموند در مقاله‌ای برای اولین بار جزییاتی از تحقیقات پلیس بلژیک دربارهٔ حمله خنثی شده به گردهمایی سالانه شورای ملی مقاومت در حومه پاریس در تاریخ ۳۰ ژوئن ۲۰۱۸ منتشر کرده‌است.
طبق این گزارش، اسدالله اسدی، در زمان بازداشت از همکاری با دستگاه قضایی بلژیک سر باز زد ولی آنها را به انتقام تهدید کرد.
روز ۹ مارس ۲۰۱۹ به رئیس زندان بورن گفته بود که می‌خواهد یکی از مسئولان تحقیقات پرونده را ملاقات کند.
اسدی به این مسئول پرونده گفته‌است اگر که او محکوم شود، «گروه‌های مسلحی» آماده‌اند علیه نیروهای پلیس، شاهدان و سمپات‌های سازمان مجاهدین خلق وارد عمل شوند.
علاوه بر سه فرد یاد شده، شخص دیگری نیز به نام مهراد عارفانی نیز که در فرانسه دستگیر و به بلژیک مسترد شده‌است، در این محاکمه در جایگاه متهمان قرار خواهد داشت. بر اساس تحقیقات قضائی، مأموریت او جمع‌آوری اطلاعات در بارهٔ شورای ملی مقاومت ایران بوده‌است.
پاریس که ظاهراً از دست‌داشتن مستقیم ایران در این حمله خنثی شده مطمئن شده بود در اکتبر سال ۲۰۱۸ دارایی‌های معاون وزارت اطلاعات ایران سعید هاشمی‌مقدم را مسدود کرد.



مسکو و تهران: بزرگ‌تر از شراکت، کوچک‌تر از ائتلاف

 رئیسان روسیه و ایران، ولادیمیر پوتین و مسعود پزشکیان، در مراسم امضای توافقنامه در مسکو، ۱۷ ژانویه ۲۰۲۵ ( رویترز)
رئیسان روسیه و ایران، ولادیمیر پوتین و مسعود پزشکیان، در مراسم امضای توافقنامه در مسکو، ۱۷ ژانویه ۲۰۲۵ ( رویترز)
TT

مسکو و تهران: بزرگ‌تر از شراکت، کوچک‌تر از ائتلاف

 رئیسان روسیه و ایران، ولادیمیر پوتین و مسعود پزشکیان، در مراسم امضای توافقنامه در مسکو، ۱۷ ژانویه ۲۰۲۵ ( رویترز)
رئیسان روسیه و ایران، ولادیمیر پوتین و مسعود پزشکیان، در مراسم امضای توافقنامه در مسکو، ۱۷ ژانویه ۲۰۲۵ ( رویترز)

با امضای توافقنامه «شراکت استراتژیک جامع» بین روسیه و ایران، روابط دو کشور وارد مرحله‌ای جدید شده است که در آن منافع طرفین به شکلی بی‌سابقه به هم نزدیک می‌شوند. با این حال، در مسکو تردیدهایی درباره تمایل تهران به بازگشایی به سوی غرب وجود دارد.

این توافقنامه پایه‌ای قانونی برای گسترش همکاری‌های وسیع بین دو کشور فراهم می‌کند و جایگزین توافقنامه همکاری سال ۲۰۰۱ می‌شود که پیش‌تر زمینه‌های محدودی برای همکاری ایجاد کرده بود.

در طول ۲۵ سال گذشته، روابط مسکو و تهران به شدت توسعه یافته و تحولات بزرگی در منطقه رخ داده است که دو کشور را وادار به بازنگری در اساس همکاری‌های خود کرده است. با این حال، مسیر رسیدن به این توافقنامه هموار نبوده و موانع زیادی بر سر راه آن وجود داشته است.

رئیسان روسیه و ایران، پوتین و پزشکیان، پس از مذاکرات در مسکو، برای حضور در مراسم امضا آماده می‌شوند (عکس: آسوشیتدپرس)

موضع روسیه در قبال تحولات جنگ قره‌باغ و سوریه، که به منافع منطقه‌ای ایران آسیب زد، باعث ایجاد تردیدهایی در تهران درباره قابل اعتماد بودن مسکو به عنوان یک شریک استراتژیک شده است. از سوی دیگر، مسکو نیز همواره با نگرانی به تلاش‌های ایران برای بازگشایی کانال‌های ارتباطی با غرب نگاه کرده است.

انتخاب زمان امضای این توافقنامه جلب توجه می‌کند. این توافقنامه پس از چندین تأخیر و درست سه روز قبل از تحلیف رئیس‌جمهور جدید آمریکا، دونالد ترامپ، امضا شد. برخی تحلیل‌گران معتقدند که مسکو و تهران پس از تحولات سوریه و اوکراین، تصمیم گرفتند تا با تقویت مواضع خود، آماده مذاکرات آینده شوند.
این توافقنامه در ۴۷ بند، حوزه‌های مختلف همکاری از جمله تجارت، انرژی، آموزش و گردشگری را پوشش می‌دهد. بخش قابل توجهی از آن به همکاری در زمینه انرژی هسته‌ای صلح‌آمیز اختصاص دارد، حوزه‌ای که ایران به زودی چالش‌های دیپلماتیک جدی در آن پیش رو خواهد داشت.

رئیسان روسیه و ایران، پوتین و پزشکیان، در مراسم امضای توافقنامه در کرملین، مسکو، ۱۷ ژانویه ۲۰۲۵ (آسوشیتدپرس)

همکاری نظامی

توافقنامه بر همکاری‌های نظامی و امنیتی تأکید کرده است، اما از تبدیل این شراکت به یک اتحاد نظامی کامل جلوگیری می‌کند. این همکاری شامل تبادل هیئت‌های نظامی، آموزش پرسنل، انجام تمرینات مشترک و مشارکت در کنفرانس‌های بین‌المللی می‌شود.
دو کشور بر تقویت همکاری در مبارزه با تروریسم، تبادل اطلاعات امنیتی و هماهنگی بین وزارتخانه‌های داخلی تأکید کرده‌اند. همچنین، همکاری در زمینه‌های حقوقی، کنترل تسلیحات و خلع سلاح نیز در توافقنامه گنجانده شده است.
توافقنامه به توسعه روابط تجاری و اقتصادی، بهبود شبکه‌های حمل‌ونقل و تدارکات، و افزایش مبادلات تجاری بین دو کشور اشاره کرده است. همچنین، استفاده از ارزهای ملی در مبادلات و مقابله با تحریم‌های یکجانبه غرب نیز مورد تأکید قرار گرفته است.
این توافقنامه تمامی جنبه‌های همکاری سیاسی، اقتصادی، امنیتی، نظامی و فرهنگی را پوشش می‌دهد. با این حال، نکته جالب توجه این است که در بند پایانی توافقنامه آمده است: «در صورت بروز اختلاف در تفسیر مفاد این توافقنامه، نسخه انگلیسی سند مرجع خواهد بود.»