دیپلمات بازداشتی ایران به اتهام تروریسم ۲۷ نوامبر محاکمه می‌شود

دیپلمات بازداشتی ایران به اتهام تروریسم ۲۷ نوامبر محاکمه می‌شود
TT

دیپلمات بازداشتی ایران به اتهام تروریسم ۲۷ نوامبر محاکمه می‌شود

دیپلمات بازداشتی ایران به اتهام تروریسم ۲۷ نوامبر محاکمه می‌شود

منابع قضایی به خبرگزاری فرانسه گزارش دادند که اسدالله اسدی یکی از دبیران سفارت ایران در اتریش در ارتباط با پرونده طراحی حمله تروریستی به همایش مجاهدین در پاریس، قرار است ۲۷ نوامبر در بروکسل محاکمه شود.
به گفته این منابع ، انتظار می‌رود دادگاه طی دو روز، در تاریخ ۲۷ نوامبر و ۳ دسامبر برگزار شود و دادگاه کیفری بعداً پس از مشورت با قضات، رای خود را صادر کند.
مخالفان ایرانی که موری هیف این دیپلمات قرار طرفته بوینی، اسدالله اسدی را «مغز متفکر» این حمله ناکام معرفی می‌کنند که در اوایل تابستان ۲۰۱۸ توسط دادگستری بلژیک فاش شد.
در آن زمان، وی یک دیپلمات رسمی در سفارت ایران در وین بود.
وی در آلمان دستگیر و در اکتبر ۲۰۱۸ به بلژیک تحویل داده شد و در آنجا به مدت دو سال زندانی بود.
اسدی به جرم «سوءقصد به روش تروریستی» و «مشارکت در فعالیت‌های یک گروه تروریستی» با سه همدست خود محاکمه خواهد شد که ممکن است به همین اتهامات به حبس ابد نیز محکوم شوند.
در میان این شرکا، یک زوج بلژیکی ایرانی الاصل وجود دارند که در تاریخ ۳۰ ژوئن ۲۰۱۸ در بروکسل دستگیر شدند. آنها ۵۰۰ گرم مواد منفجره و یک قبضه اسلحه در ماشین خود به همراه داشتند.
این تجهیزات، طبق تحقیقات، قرار بود در همان روز برای حمله به ویلپنت در پاریس در هنگام گردهمایی سالانه مجاهدین خلق (مخالفان ایرانی) استفاده شود.
دستگیری این زوج، که توسط دادستان فدرال بلژیک فاش شد، تحقیقات را به سمت آلمان و فرانسه هدایت کرد، جایی که مظنون دیگری در تابستان دستگیر شد.
پرونده ای که دادگستری بلژیک با اطمینان بیشتر آن را بر عهده گرفت، باعث تنش دیپلماتیک، به ویژه بین فرانسه و ایران شد.
مقامات فرانسه در اکتبر ۲۰۱۸، وزارت اطلاعات ایران را به برنامه‌ریزی این نقشه متهم کردند، اما تهران به شدت آن را انکار کرد.



مسکو و تهران: بزرگ‌تر از شراکت، کوچک‌تر از ائتلاف

 رئیسان روسیه و ایران، ولادیمیر پوتین و مسعود پزشکیان، در مراسم امضای توافقنامه در مسکو، ۱۷ ژانویه ۲۰۲۵ ( رویترز)
رئیسان روسیه و ایران، ولادیمیر پوتین و مسعود پزشکیان، در مراسم امضای توافقنامه در مسکو، ۱۷ ژانویه ۲۰۲۵ ( رویترز)
TT

مسکو و تهران: بزرگ‌تر از شراکت، کوچک‌تر از ائتلاف

 رئیسان روسیه و ایران، ولادیمیر پوتین و مسعود پزشکیان، در مراسم امضای توافقنامه در مسکو، ۱۷ ژانویه ۲۰۲۵ ( رویترز)
رئیسان روسیه و ایران، ولادیمیر پوتین و مسعود پزشکیان، در مراسم امضای توافقنامه در مسکو، ۱۷ ژانویه ۲۰۲۵ ( رویترز)

با امضای توافقنامه «شراکت استراتژیک جامع» بین روسیه و ایران، روابط دو کشور وارد مرحله‌ای جدید شده است که در آن منافع طرفین به شکلی بی‌سابقه به هم نزدیک می‌شوند. با این حال، در مسکو تردیدهایی درباره تمایل تهران به بازگشایی به سوی غرب وجود دارد.

این توافقنامه پایه‌ای قانونی برای گسترش همکاری‌های وسیع بین دو کشور فراهم می‌کند و جایگزین توافقنامه همکاری سال ۲۰۰۱ می‌شود که پیش‌تر زمینه‌های محدودی برای همکاری ایجاد کرده بود.

در طول ۲۵ سال گذشته، روابط مسکو و تهران به شدت توسعه یافته و تحولات بزرگی در منطقه رخ داده است که دو کشور را وادار به بازنگری در اساس همکاری‌های خود کرده است. با این حال، مسیر رسیدن به این توافقنامه هموار نبوده و موانع زیادی بر سر راه آن وجود داشته است.

رئیسان روسیه و ایران، پوتین و پزشکیان، پس از مذاکرات در مسکو، برای حضور در مراسم امضا آماده می‌شوند (عکس: آسوشیتدپرس)

موضع روسیه در قبال تحولات جنگ قره‌باغ و سوریه، که به منافع منطقه‌ای ایران آسیب زد، باعث ایجاد تردیدهایی در تهران درباره قابل اعتماد بودن مسکو به عنوان یک شریک استراتژیک شده است. از سوی دیگر، مسکو نیز همواره با نگرانی به تلاش‌های ایران برای بازگشایی کانال‌های ارتباطی با غرب نگاه کرده است.

انتخاب زمان امضای این توافقنامه جلب توجه می‌کند. این توافقنامه پس از چندین تأخیر و درست سه روز قبل از تحلیف رئیس‌جمهور جدید آمریکا، دونالد ترامپ، امضا شد. برخی تحلیل‌گران معتقدند که مسکو و تهران پس از تحولات سوریه و اوکراین، تصمیم گرفتند تا با تقویت مواضع خود، آماده مذاکرات آینده شوند.
این توافقنامه در ۴۷ بند، حوزه‌های مختلف همکاری از جمله تجارت، انرژی، آموزش و گردشگری را پوشش می‌دهد. بخش قابل توجهی از آن به همکاری در زمینه انرژی هسته‌ای صلح‌آمیز اختصاص دارد، حوزه‌ای که ایران به زودی چالش‌های دیپلماتیک جدی در آن پیش رو خواهد داشت.

رئیسان روسیه و ایران، پوتین و پزشکیان، در مراسم امضای توافقنامه در کرملین، مسکو، ۱۷ ژانویه ۲۰۲۵ (آسوشیتدپرس)

همکاری نظامی

توافقنامه بر همکاری‌های نظامی و امنیتی تأکید کرده است، اما از تبدیل این شراکت به یک اتحاد نظامی کامل جلوگیری می‌کند. این همکاری شامل تبادل هیئت‌های نظامی، آموزش پرسنل، انجام تمرینات مشترک و مشارکت در کنفرانس‌های بین‌المللی می‌شود.
دو کشور بر تقویت همکاری در مبارزه با تروریسم، تبادل اطلاعات امنیتی و هماهنگی بین وزارتخانه‌های داخلی تأکید کرده‌اند. همچنین، همکاری در زمینه‌های حقوقی، کنترل تسلیحات و خلع سلاح نیز در توافقنامه گنجانده شده است.
توافقنامه به توسعه روابط تجاری و اقتصادی، بهبود شبکه‌های حمل‌ونقل و تدارکات، و افزایش مبادلات تجاری بین دو کشور اشاره کرده است. همچنین، استفاده از ارزهای ملی در مبادلات و مقابله با تحریم‌های یکجانبه غرب نیز مورد تأکید قرار گرفته است.
این توافقنامه تمامی جنبه‌های همکاری سیاسی، اقتصادی، امنیتی، نظامی و فرهنگی را پوشش می‌دهد. با این حال، نکته جالب توجه این است که در بند پایانی توافقنامه آمده است: «در صورت بروز اختلاف در تفسیر مفاد این توافقنامه، نسخه انگلیسی سند مرجع خواهد بود.»