۴ کشور از جمله چین و ایران بزرگ ترین تهدیدهای سایبری برای کانادا 

این کشورها در صدد ایجاد توانایی برای از کار انداختن زیرساختارهای اصلی در کانادا هستند



کشورهای فراوان دیگری نیز برای توسعه توانمندی هایشان برای تهدیدات سایبری تلاش می کنند (آرشیو- رویترز)
کشورهای فراوان دیگری نیز برای توسعه توانمندی هایشان برای تهدیدات سایبری تلاش می کنند (آرشیو- رویترز)
TT

۴ کشور از جمله چین و ایران بزرگ ترین تهدیدهای سایبری برای کانادا 



کشورهای فراوان دیگری نیز برای توسعه توانمندی هایشان برای تهدیدات سایبری تلاش می کنند (آرشیو- رویترز)
کشورهای فراوان دیگری نیز برای توسعه توانمندی هایشان برای تهدیدات سایبری تلاش می کنند (آرشیو- رویترز)

مرکز امنیت سایبری کانادا روز چهارشنبه (۱۸ نوامبر) در گزارشی گفت «حکومت های چین و روسیه و ایران و کره شمالی در حال توسعه برنامه هایی هستند که بزرگ ترین تهدید سایبری علیه فناوری پیشرفته در کانادا به شمار می روند».

به گزارش فرانس پرس «تعداد سازمان ها و کشورهایی که مهاجم سایبری شناخته می شوند رو به افزایش بوده و قابلیت آنها نیز روز به روز توسعه بیشتری پیدا می کند».

مرکز امنیت سایبری کانادا افزود «چهار کشور یاد شده برای رسیدن به اهدافشان به احتمال زیاد در حال بالا بردن توانایی های خود برای از کار انداختن برخی زیرساختارهای اصلی در کانادا از جمله سیستم برق هستند».

در این گزارش پیش بینی شده چین و روسیه و ایران و کره شمالی مالکیت معنوی مربوط به مقابله با شیوع کوید ۱۹ را هدف قرار می دهند تا بهتر بتوانند شیوع کرونا را کنترل کنند.

تهدیدات سایبری از سوی ۴ کشور علیه اتباع و شرکت های کانادایی شامل جاسوسی اینترنتی و تبلیغات منفی در فضای مجازی می شود.

این گزارش خاطر نشان کرد «گروه هایی که تهدیدات سایبری را تنظیم می کنند از پیشرفته ترین فناوری ها و بالاترین توانایی برخوردارند و از سوی برخی کشورها با انگیزه های اقتصادی و عقیدتی و ژئوپلیتیکی ساپورت می شوند».

در این گزارش گفته شده «ارزیابی ما این است که بی گمان برنامه های سایبری تحت حمایت و نظارت دولت های چین و روسیه و ایران و کره شمالی بزرگ ترین تهدیدهای سایبری دولتی علیه شهروندان و سازمان های کانادایی هستند».

کشورهای فراوان دیگری نیز برای توسعه و بالا بردن توانایی شان برای تهدیدات سایبری تلاش می کنند.

مرکز امنیت سایبری کانادا پیش بینی کرد «مهاجمان سایبری تحت حمایت دولت ها به عملیات جاسوسی تجاری کسب و کارهای کانادایی و محافل آکادمیک و حکومتی ادامه می دهند».

این گزارش افزود «شیوع همه گیری باعث افزایش دور کاری و روی آوردن اغلب مردم کانادا به فعالیت های اینترنتی شد و این رویه ادامه خواهد داشت و در نتیجه مردم با تهدیدهای فزاینده ای مواجه خواهند شد».

مرکز مبارزه با تقلب در کانادا اعلام کرد شیادان اینترنتی در ۲۰۱۹ بیش از ۴۳ میلیون دلار کانادا (۳۲.۸ میلیون دلار) کلاه سر مردم کانادا گذاشتند.



مسکو و تهران: بزرگ‌تر از شراکت، کوچک‌تر از ائتلاف

 رئیسان روسیه و ایران، ولادیمیر پوتین و مسعود پزشکیان، در مراسم امضای توافقنامه در مسکو، ۱۷ ژانویه ۲۰۲۵ ( رویترز)
رئیسان روسیه و ایران، ولادیمیر پوتین و مسعود پزشکیان، در مراسم امضای توافقنامه در مسکو، ۱۷ ژانویه ۲۰۲۵ ( رویترز)
TT

مسکو و تهران: بزرگ‌تر از شراکت، کوچک‌تر از ائتلاف

 رئیسان روسیه و ایران، ولادیمیر پوتین و مسعود پزشکیان، در مراسم امضای توافقنامه در مسکو، ۱۷ ژانویه ۲۰۲۵ ( رویترز)
رئیسان روسیه و ایران، ولادیمیر پوتین و مسعود پزشکیان، در مراسم امضای توافقنامه در مسکو، ۱۷ ژانویه ۲۰۲۵ ( رویترز)

با امضای توافقنامه «شراکت استراتژیک جامع» بین روسیه و ایران، روابط دو کشور وارد مرحله‌ای جدید شده است که در آن منافع طرفین به شکلی بی‌سابقه به هم نزدیک می‌شوند. با این حال، در مسکو تردیدهایی درباره تمایل تهران به بازگشایی به سوی غرب وجود دارد.

این توافقنامه پایه‌ای قانونی برای گسترش همکاری‌های وسیع بین دو کشور فراهم می‌کند و جایگزین توافقنامه همکاری سال ۲۰۰۱ می‌شود که پیش‌تر زمینه‌های محدودی برای همکاری ایجاد کرده بود.

در طول ۲۵ سال گذشته، روابط مسکو و تهران به شدت توسعه یافته و تحولات بزرگی در منطقه رخ داده است که دو کشور را وادار به بازنگری در اساس همکاری‌های خود کرده است. با این حال، مسیر رسیدن به این توافقنامه هموار نبوده و موانع زیادی بر سر راه آن وجود داشته است.

رئیسان روسیه و ایران، پوتین و پزشکیان، پس از مذاکرات در مسکو، برای حضور در مراسم امضا آماده می‌شوند (عکس: آسوشیتدپرس)

موضع روسیه در قبال تحولات جنگ قره‌باغ و سوریه، که به منافع منطقه‌ای ایران آسیب زد، باعث ایجاد تردیدهایی در تهران درباره قابل اعتماد بودن مسکو به عنوان یک شریک استراتژیک شده است. از سوی دیگر، مسکو نیز همواره با نگرانی به تلاش‌های ایران برای بازگشایی کانال‌های ارتباطی با غرب نگاه کرده است.

انتخاب زمان امضای این توافقنامه جلب توجه می‌کند. این توافقنامه پس از چندین تأخیر و درست سه روز قبل از تحلیف رئیس‌جمهور جدید آمریکا، دونالد ترامپ، امضا شد. برخی تحلیل‌گران معتقدند که مسکو و تهران پس از تحولات سوریه و اوکراین، تصمیم گرفتند تا با تقویت مواضع خود، آماده مذاکرات آینده شوند.
این توافقنامه در ۴۷ بند، حوزه‌های مختلف همکاری از جمله تجارت، انرژی، آموزش و گردشگری را پوشش می‌دهد. بخش قابل توجهی از آن به همکاری در زمینه انرژی هسته‌ای صلح‌آمیز اختصاص دارد، حوزه‌ای که ایران به زودی چالش‌های دیپلماتیک جدی در آن پیش رو خواهد داشت.

رئیسان روسیه و ایران، پوتین و پزشکیان، در مراسم امضای توافقنامه در کرملین، مسکو، ۱۷ ژانویه ۲۰۲۵ (آسوشیتدپرس)

همکاری نظامی

توافقنامه بر همکاری‌های نظامی و امنیتی تأکید کرده است، اما از تبدیل این شراکت به یک اتحاد نظامی کامل جلوگیری می‌کند. این همکاری شامل تبادل هیئت‌های نظامی، آموزش پرسنل، انجام تمرینات مشترک و مشارکت در کنفرانس‌های بین‌المللی می‌شود.
دو کشور بر تقویت همکاری در مبارزه با تروریسم، تبادل اطلاعات امنیتی و هماهنگی بین وزارتخانه‌های داخلی تأکید کرده‌اند. همچنین، همکاری در زمینه‌های حقوقی، کنترل تسلیحات و خلع سلاح نیز در توافقنامه گنجانده شده است.
توافقنامه به توسعه روابط تجاری و اقتصادی، بهبود شبکه‌های حمل‌ونقل و تدارکات، و افزایش مبادلات تجاری بین دو کشور اشاره کرده است. همچنین، استفاده از ارزهای ملی در مبادلات و مقابله با تحریم‌های یکجانبه غرب نیز مورد تأکید قرار گرفته است.
این توافقنامه تمامی جنبه‌های همکاری سیاسی، اقتصادی، امنیتی، نظامی و فرهنگی را پوشش می‌دهد. با این حال، نکته جالب توجه این است که در بند پایانی توافقنامه آمده است: «در صورت بروز اختلاف در تفسیر مفاد این توافقنامه، نسخه انگلیسی سند مرجع خواهد بود.»