اسرائیل مشکلی با طرح توافق هسته ای گسترده تر با ایران ندارد

AFP
AFP
TT

اسرائیل مشکلی با طرح توافق هسته ای گسترده تر با ایران ندارد

AFP
AFP

جرمی یسخاروف سفیر اسرائیل در برلین گفت اسرائیل مشکلی با طرح آلمان درباره توافق هسته ای گسترده تر شامل برنامه موشک های بالستیک پس از روی کار آمدن جو بایدن رییس جمهور منتخب در آمریکا در ماه ژانویه ندارد.
او در گفتگو با فرانس پرس افزود «پیشنهاد اخیر هایکو ماس وزیر خارجه آلمان درباره توافق هسته ای گسترده تر از برجام که در ۲۰۱۵ امضا شد گامی در مسیر درست است».
دونالد ترامپ که در ژانویه کاخ سفید را ترک می کند ۲۰۱۸ از برجام خارج شد. آمریکا و چین و روسیه و آلمان و فرانسه و بریتانیا برای بازداشتن ایران از دست یابی به تسلیحات هسته ای توافق هسته ای با ایران امضا کردند.
ترامپ معتقد بود که برجام جلودار تحرکات «بی ثبات کننده» جمهوری اسلامی نیست.
از سوی دیگر، جو بایدن رییس جمهور منتخب دموکرات از برنامه خود برای بازگشت به توافق هسته ای خبر داد.
‌‌‌‌رژیم ایران در چند هفته گذشته به تنش زایی روی آورد تا جایی که پاریس و لندن و برلین اوایل دسامبر در خصوص نصب سه زنجیره جدید از سانتریفیوژهای پیشرفته در نطنز (مرکز ایران) «عمیقا ابراز نگرانی» کردند.
وزیر خارجه آلمان ۴ ژانویه خواستار امضای «توافق هسته ای پلاس» شد که می تواند از دسترسی ایران به سلاح هسته ای و موشک های بالستیک «تهدید آفرین برای کل منطقه» جلوگیری کند.
سفیر اسرائیل گفت «کشورهای امضا کننده برجام قبل از آغاز گفتگو با تهران باید به این مساله توجه کنند که ایران در اقدامات بی ثبات کننده در کشورهایی مثل سوریه و لبنان و یمن و عراق نقش دارد».
او افزود «به نظرم همه باید متوجه شوند که نمی توان به همین راحتی به توافق ۲۰۱۵ بازگشت».
او خاطر نشان کرد «ایران موشک تولید و آزمایش می کند. مسائلی هست که باید بررسی شوند. علاوه بر این باید این را در نظر گرفت که ایران کل مفاد برجام را در سطح گسترده نقض کرده است».
یسخاروف از پایبندی کامل آلمان به مسائل خاورمیانه و «همکاری راهبردی» آلمان و کشور عبری ۷۵ سال پس از هولوکاست در جنگ جهانی دوم استقبال کرد.
یسخاروف پیش بینی کرد پس از روی کار آمدن بایدن «لحن» روابط بین برلین و واشنگتن بهتر می شود. او ابراز امیدواری کرد که آمریکا و اسرائیل و آلمان «ائتلاف راهبردی سه جانبه» درباره مسائل امنیتی شکل دهند.
او خاطر نشان کرد «این برنامه برای تمام طرف ها بسیار خوب خواهد بود».
سفیر اسرائیل افزود «تلاش های آلمان برای تلافی جنایت های انجام شده توسط نازی ها فضای مناسبی برای رونق مناسبات با اسرائیل پس از آغاز روابط دیپلماتیک دو جانبه در ۱۹۶۵ شد».
یسخاروف به سفرها و بازدید «تاثیرگذار» فرانک والتر اشتاین مایر رییس جمهور آلمان از بنای یاد بود هولوکاست موسوم به یاد فاشیم در قدس و اردوگاه آشویتس در سال جاری اشاره کرد و گفت «خلبانان جنگنده های اسرائیل و آلمان در ماه اوت مانور نظامی مشترک داشتند».
او گفت «دو کشور در زمینه های گوناگون از بخش دفاعی گرفته تا فرهنگی تا اقتصاد و کنترل اتوماتیک و در بخش اطلاعاتی امنیتی همکاری رو به گسترش دارند. آلمان از جمله مهم ترین و شاید مهم ترین کشور متحد اسرائیل در اروپا و جهان خواهد بود».
یسخاروف توضیح داد «به نظر می رسد برلین نقش سازنده ای در توافق صلح بین اسرائیل و ۴ کشور عربی مراکش و امارات و بحرین و سودان داشته که زیر نظر آمریکا امضا شد».
سفیر اسرائیل تاکید کرد «اولین نشست بین وزیران خارجه اسرائیل و امارات با حضور وزیر خارجه آلمان در برلین برگزار شد. این یک گام بسیار مهم برای آلمان و سیگنال بسیار مهم در انجام تعهدات این کشور است».
یسخاروف از آنگلا مرکل صدر اعظم آلمان که پس از ۱۶ سال قدرت را در ۲۰۲۱ ترک می کند تعریف کرد.
او گفت «باید اقرار کرد که او نقش بی نظیر برای تحکیم روابط بین آلمان و اسرائیل داشت. این مساله مهم است».
او درباره تداوم سیاست خارجی کنونی آلمان درباره اسرائیل ابراز امیدواری کرد.
یسخاروف در پایان گفت «من خیلی ذوق زده هستم چون دو کشور پس از مرحله بسیار دشوار در مسیر نزدیکی حرکت می کنند».



مسکو و تهران: بزرگ‌تر از شراکت، کوچک‌تر از ائتلاف

 رئیسان روسیه و ایران، ولادیمیر پوتین و مسعود پزشکیان، در مراسم امضای توافقنامه در مسکو، ۱۷ ژانویه ۲۰۲۵ ( رویترز)
رئیسان روسیه و ایران، ولادیمیر پوتین و مسعود پزشکیان، در مراسم امضای توافقنامه در مسکو، ۱۷ ژانویه ۲۰۲۵ ( رویترز)
TT

مسکو و تهران: بزرگ‌تر از شراکت، کوچک‌تر از ائتلاف

 رئیسان روسیه و ایران، ولادیمیر پوتین و مسعود پزشکیان، در مراسم امضای توافقنامه در مسکو، ۱۷ ژانویه ۲۰۲۵ ( رویترز)
رئیسان روسیه و ایران، ولادیمیر پوتین و مسعود پزشکیان، در مراسم امضای توافقنامه در مسکو، ۱۷ ژانویه ۲۰۲۵ ( رویترز)

با امضای توافقنامه «شراکت استراتژیک جامع» بین روسیه و ایران، روابط دو کشور وارد مرحله‌ای جدید شده است که در آن منافع طرفین به شکلی بی‌سابقه به هم نزدیک می‌شوند. با این حال، در مسکو تردیدهایی درباره تمایل تهران به بازگشایی به سوی غرب وجود دارد.

این توافقنامه پایه‌ای قانونی برای گسترش همکاری‌های وسیع بین دو کشور فراهم می‌کند و جایگزین توافقنامه همکاری سال ۲۰۰۱ می‌شود که پیش‌تر زمینه‌های محدودی برای همکاری ایجاد کرده بود.

در طول ۲۵ سال گذشته، روابط مسکو و تهران به شدت توسعه یافته و تحولات بزرگی در منطقه رخ داده است که دو کشور را وادار به بازنگری در اساس همکاری‌های خود کرده است. با این حال، مسیر رسیدن به این توافقنامه هموار نبوده و موانع زیادی بر سر راه آن وجود داشته است.

رئیسان روسیه و ایران، پوتین و پزشکیان، پس از مذاکرات در مسکو، برای حضور در مراسم امضا آماده می‌شوند (عکس: آسوشیتدپرس)

موضع روسیه در قبال تحولات جنگ قره‌باغ و سوریه، که به منافع منطقه‌ای ایران آسیب زد، باعث ایجاد تردیدهایی در تهران درباره قابل اعتماد بودن مسکو به عنوان یک شریک استراتژیک شده است. از سوی دیگر، مسکو نیز همواره با نگرانی به تلاش‌های ایران برای بازگشایی کانال‌های ارتباطی با غرب نگاه کرده است.

انتخاب زمان امضای این توافقنامه جلب توجه می‌کند. این توافقنامه پس از چندین تأخیر و درست سه روز قبل از تحلیف رئیس‌جمهور جدید آمریکا، دونالد ترامپ، امضا شد. برخی تحلیل‌گران معتقدند که مسکو و تهران پس از تحولات سوریه و اوکراین، تصمیم گرفتند تا با تقویت مواضع خود، آماده مذاکرات آینده شوند.
این توافقنامه در ۴۷ بند، حوزه‌های مختلف همکاری از جمله تجارت، انرژی، آموزش و گردشگری را پوشش می‌دهد. بخش قابل توجهی از آن به همکاری در زمینه انرژی هسته‌ای صلح‌آمیز اختصاص دارد، حوزه‌ای که ایران به زودی چالش‌های دیپلماتیک جدی در آن پیش رو خواهد داشت.

رئیسان روسیه و ایران، پوتین و پزشکیان، در مراسم امضای توافقنامه در کرملین، مسکو، ۱۷ ژانویه ۲۰۲۵ (آسوشیتدپرس)

همکاری نظامی

توافقنامه بر همکاری‌های نظامی و امنیتی تأکید کرده است، اما از تبدیل این شراکت به یک اتحاد نظامی کامل جلوگیری می‌کند. این همکاری شامل تبادل هیئت‌های نظامی، آموزش پرسنل، انجام تمرینات مشترک و مشارکت در کنفرانس‌های بین‌المللی می‌شود.
دو کشور بر تقویت همکاری در مبارزه با تروریسم، تبادل اطلاعات امنیتی و هماهنگی بین وزارتخانه‌های داخلی تأکید کرده‌اند. همچنین، همکاری در زمینه‌های حقوقی، کنترل تسلیحات و خلع سلاح نیز در توافقنامه گنجانده شده است.
توافقنامه به توسعه روابط تجاری و اقتصادی، بهبود شبکه‌های حمل‌ونقل و تدارکات، و افزایش مبادلات تجاری بین دو کشور اشاره کرده است. همچنین، استفاده از ارزهای ملی در مبادلات و مقابله با تحریم‌های یکجانبه غرب نیز مورد تأکید قرار گرفته است.
این توافقنامه تمامی جنبه‌های همکاری سیاسی، اقتصادی، امنیتی، نظامی و فرهنگی را پوشش می‌دهد. با این حال، نکته جالب توجه این است که در بند پایانی توافقنامه آمده است: «در صورت بروز اختلاف در تفسیر مفاد این توافقنامه، نسخه انگلیسی سند مرجع خواهد بود.»