بمب پمپئو: ایران پناهگاه رهبران القاعده است

وی «حزب‌الله» را مسئولیت بمب‌گذاری «پادگان نیروهای دریایی» در بیروت دانست

Reuters
Reuters
TT

بمب پمپئو: ایران پناهگاه رهبران القاعده است

Reuters
Reuters

 مایک پمپئو وزیر خارجه آمریکا رژیم ایران را به تبدیل این کشور به «یک افغانستان جدید» و مقر اصلی «القاعده» متهم کرد و از اعمال تحریم‌های جدید علیه رهبران این سازمان در ایران خبر داد. وی تأکید کرد که ایالات متحده در تلاش است تا «پیوند» بین تهران و سازمان مسئول حملات تروریستی ۱۱ سپتامبر را «نابود» کند.
پمپئو که روز سه شنبه ۲۳ دی در باشگاه ملی خبرنگاران در واشنگتن سخنرانی می‌کرد، با اشاره به این که «رژیم ایران ستاد عملیاتی جدیدی را برای القاعده فراهم کرد»، اضافه کرد که «دست عناصر این سازمان تروریستی بیش از هر شبکه دیگری به خون آمریکایی‌ها آغشته‌است».
وی تأکید کرد که «برای القاعده، ایران ستاد جدیدی است و تهران پناهگاه رهبران ارشد این گروه است، که در حال برنامه ریزی برای حمله علیه آمریکا و متحدان آن هستند».
پمپئو گفت، «از سال ۲۰۱۵، تهران به شخصیت‌های القاعده اجازه داده‌است … آزادانه با سایر اعضای القاعده ارتباط برقرار کنند و بسیاری از کارهایی را که قبلاً از افغانستان و پاکستان از جمله اجازه حملات، تبلیغات و جمع آوری کمک‌های مالی انجام می‌شد».
پمپئو اضافه کرد که در سال ۲۰۱۶، «وزارت خزانه داری آمریکا سه عامل اصلی القاعده را که در ایران ساکن هستند تحریم کرد».
 وی مقامات ایرانی را متهم کرد که آگاهانه به اعضای القاعده، از جمله تعدادی از هواپیماربایان ۱۱ سپتامبر ۲۰۰۱، اجازه داده‌اند از خاک آن عبور کنند و به افغانستان بروند.
وی به‌طور خاص گفت: «در حالی که هیچ مدرکی وجود ندارد که ایران به برنامه ریزی حملات ۱۱ سپتامبر کمک کرده یا از آنها اطلاع داشته باشد، حداقل هشت نفر از هواپیماربایان ۱۱ سپتامبر بین فوریه و اکتبر ۲۰۰۱ به ایران سفر کرده‌اند».
پمپئو تأکید کرد که رابطه القاعده با ایران «برای تقریباً سه دهه ادامه دارد».
 وی توضیح داد که «از اوایل دهه ۱۹۹۰، عوامل القاعده برای آموزش مواد منفجره به ایران و به دره بقاع در لبنان، سنگر حزب الله سفر کردند».
وی تأکید کرد که «محور ایران - القاعده تهدیدی جدی برای امنیت کشورها و امنیت سرزمین اصلی خود آمریکا است». او گفت «ما در حال حرکت هستیم»، اما وی ماهیت کار دولت ایالات متحده را روشن نکرد.
وزیر خارجه آمریکا می‌گوید این کشور تحریم‌هایی علیه رهبران القاعده در ایران و سه رهبر گردان‌های کرد این شبکه اعمال کرده و برای اطلاعاتی که به یافتن عبدالرحمن المغربی، از رهبران القاعده در ایران منجر شود هفت میلیون دلار جایزه تعیین کرده‌است.
در ادامه، مایک پمپئو با انتشار عکس‌هایی از سران رژیم ایران گفت که آنها مدام آمریکا و اسرائیل را تهدید می‌کنند.
پمپئو روز سه‌شنبه ۲۳ دیماه در توئیتر نوشت: «بیایید دربارهٔ ایران صحبت کنیم. مردانی که در این تصاویر هستند، تقریباً هر روز آمریکا و اسرائیل را تهدید می‌کنند».
وزیر خارجه آمریکا در این توئیت عکس‌هایی از علی خامنه‌ای رهبر ایران، حسن روحانی رئیس‌جمهوری، محمدجواد ظریف وزیر خارجه، و اسماعیل قاآنی فرمانده نیروی قدس  منتشر کرد.
پمپئو همچنین در یک توئیت دیگر نوشت: در نتیجه تحریم‌های ما بودجه نظامی پیشنهادی ایران امسال ۲۴ درصد کاهش داشته‌است. ما بیش از ۱۵۰۰ فرد و نهاد را هدف تحریم قرار دادیم و رژیم را از دستیابی به ۷۰ میلیارد دلار - مبلغی که می‌توانست برای تأمین مالی تروریسم، موشک‌های بالستیک، و برنامه‌های هسته‌ای مورد استفاده قرار گیرد - محروم کردیم.
مشاوران رئیس‌جمهور منتخب جو بایدن معتقدند که دولت ترامپ در تلاش است تا تعامل مجدد با ایران و پیوستن دوباره به برنامه جامع اقدام مشترک، یعنی توافق هسته ای با ایران را دشوار کند.



مسکو و تهران: بزرگ‌تر از شراکت، کوچک‌تر از ائتلاف

 رئیسان روسیه و ایران، ولادیمیر پوتین و مسعود پزشکیان، در مراسم امضای توافقنامه در مسکو، ۱۷ ژانویه ۲۰۲۵ ( رویترز)
رئیسان روسیه و ایران، ولادیمیر پوتین و مسعود پزشکیان، در مراسم امضای توافقنامه در مسکو، ۱۷ ژانویه ۲۰۲۵ ( رویترز)
TT

مسکو و تهران: بزرگ‌تر از شراکت، کوچک‌تر از ائتلاف

 رئیسان روسیه و ایران، ولادیمیر پوتین و مسعود پزشکیان، در مراسم امضای توافقنامه در مسکو، ۱۷ ژانویه ۲۰۲۵ ( رویترز)
رئیسان روسیه و ایران، ولادیمیر پوتین و مسعود پزشکیان، در مراسم امضای توافقنامه در مسکو، ۱۷ ژانویه ۲۰۲۵ ( رویترز)

با امضای توافقنامه «شراکت استراتژیک جامع» بین روسیه و ایران، روابط دو کشور وارد مرحله‌ای جدید شده است که در آن منافع طرفین به شکلی بی‌سابقه به هم نزدیک می‌شوند. با این حال، در مسکو تردیدهایی درباره تمایل تهران به بازگشایی به سوی غرب وجود دارد.

این توافقنامه پایه‌ای قانونی برای گسترش همکاری‌های وسیع بین دو کشور فراهم می‌کند و جایگزین توافقنامه همکاری سال ۲۰۰۱ می‌شود که پیش‌تر زمینه‌های محدودی برای همکاری ایجاد کرده بود.

در طول ۲۵ سال گذشته، روابط مسکو و تهران به شدت توسعه یافته و تحولات بزرگی در منطقه رخ داده است که دو کشور را وادار به بازنگری در اساس همکاری‌های خود کرده است. با این حال، مسیر رسیدن به این توافقنامه هموار نبوده و موانع زیادی بر سر راه آن وجود داشته است.

رئیسان روسیه و ایران، پوتین و پزشکیان، پس از مذاکرات در مسکو، برای حضور در مراسم امضا آماده می‌شوند (عکس: آسوشیتدپرس)

موضع روسیه در قبال تحولات جنگ قره‌باغ و سوریه، که به منافع منطقه‌ای ایران آسیب زد، باعث ایجاد تردیدهایی در تهران درباره قابل اعتماد بودن مسکو به عنوان یک شریک استراتژیک شده است. از سوی دیگر، مسکو نیز همواره با نگرانی به تلاش‌های ایران برای بازگشایی کانال‌های ارتباطی با غرب نگاه کرده است.

انتخاب زمان امضای این توافقنامه جلب توجه می‌کند. این توافقنامه پس از چندین تأخیر و درست سه روز قبل از تحلیف رئیس‌جمهور جدید آمریکا، دونالد ترامپ، امضا شد. برخی تحلیل‌گران معتقدند که مسکو و تهران پس از تحولات سوریه و اوکراین، تصمیم گرفتند تا با تقویت مواضع خود، آماده مذاکرات آینده شوند.
این توافقنامه در ۴۷ بند، حوزه‌های مختلف همکاری از جمله تجارت، انرژی، آموزش و گردشگری را پوشش می‌دهد. بخش قابل توجهی از آن به همکاری در زمینه انرژی هسته‌ای صلح‌آمیز اختصاص دارد، حوزه‌ای که ایران به زودی چالش‌های دیپلماتیک جدی در آن پیش رو خواهد داشت.

رئیسان روسیه و ایران، پوتین و پزشکیان، در مراسم امضای توافقنامه در کرملین، مسکو، ۱۷ ژانویه ۲۰۲۵ (آسوشیتدپرس)

همکاری نظامی

توافقنامه بر همکاری‌های نظامی و امنیتی تأکید کرده است، اما از تبدیل این شراکت به یک اتحاد نظامی کامل جلوگیری می‌کند. این همکاری شامل تبادل هیئت‌های نظامی، آموزش پرسنل، انجام تمرینات مشترک و مشارکت در کنفرانس‌های بین‌المللی می‌شود.
دو کشور بر تقویت همکاری در مبارزه با تروریسم، تبادل اطلاعات امنیتی و هماهنگی بین وزارتخانه‌های داخلی تأکید کرده‌اند. همچنین، همکاری در زمینه‌های حقوقی، کنترل تسلیحات و خلع سلاح نیز در توافقنامه گنجانده شده است.
توافقنامه به توسعه روابط تجاری و اقتصادی، بهبود شبکه‌های حمل‌ونقل و تدارکات، و افزایش مبادلات تجاری بین دو کشور اشاره کرده است. همچنین، استفاده از ارزهای ملی در مبادلات و مقابله با تحریم‌های یکجانبه غرب نیز مورد تأکید قرار گرفته است.
این توافقنامه تمامی جنبه‌های همکاری سیاسی، اقتصادی، امنیتی، نظامی و فرهنگی را پوشش می‌دهد. با این حال، نکته جالب توجه این است که در بند پایانی توافقنامه آمده است: «در صورت بروز اختلاف در تفسیر مفاد این توافقنامه، نسخه انگلیسی سند مرجع خواهد بود.»