روزنامه اسرائیلی: گزینه نظامی روی میز اسرائیل پس از نگرانی درباره موضع بایدن

AFP
AFP
TT

روزنامه اسرائیلی: گزینه نظامی روی میز اسرائیل پس از نگرانی درباره موضع بایدن

AFP
AFP

روزنامه یسرائیل هیوم روز پنجشنبه (۱۴ ژانویه) گزارش داد که اسرائیل در حال بررسی گزینه های نظامی برای رویارویی احتمالی با ایران است و در عین حال بنیامین نتانیاهو نخست وزیر اسرائیل برای آغاز اختلاف با دولت جدید آمریکا درباره سیاست هسته ای ایران آماده می شود.
خروج دونالد ترامپ رییس جمهور آمریکا از برجام مایه خوشحالی و رضایتمندی نتانیاهو بود. توافق هسته ای بین ایران و قدرت های بزرگ در ۲۰۱۵ امضا شد. خروج آمریکا از برجام به معنای بازگشت تحریم ها بود. طبق برجام تحریم ها برداشته شدند و محدودیت هایی برای فعالیت هسته ای احتمالی ایران در راستای دست یابی به اسلحه هسته ای در آینده اعمال شد.
ایران به تعهدات برجامی عمل نکرد و حالا جو بایدن رییس جمهور منتخب آمریکا به دنبال بازگشت به برجام است البته به شرطی که ایران کاملا تعهدات خود را انجام دهد. ایران می گوید به دنبال ساخت اسلحه هسته ای نیست.
اسرائیل نگران است که بایدن در برابر ایران نرمش به خرج دهد. این در حالیست که تهدیدهای ترامپ درباره حمله به ایران منجر به کاهش اقدامات هسته ای ایران نشده است.
پرتیراژترین روزنامه اسرائیل در صفحه اول تیتر زد «ارتش در حال تنظیم ۳ گزینه برای ناکام کردن تلاش هسته ای ایران یا جلوگیری از حمله نظامی احتمالی از سوی ایران است. گزینه های سه گانه ارتش به زودی در کابینه مورد بررسی قرار می گیرند».
یسرائیل هیوم نگفته که این گزارش با استناد به چه منابعی نوشته شده اما به نقل از بنی گانتس وزیر دفاع گفت «یک گزینه نظامی باید روی میز اسرائیل باشد».
اسرائیل از مدت ها پیش در حال برنامه ریزی برای مقابله با ایران است. ظاهرا منظور گزارش روزنامه اسرائیلی این است که اسرائیل در حال حاضر در حال به روز کردن برنامه های خود است.
اسرائیل در دوره باراک اوباما رییس جمهور دموکرات که خط مشی دیپلماتیک در خصوص ایران در پیش گرفت مرتب تهدید می کرد که حملات هوایی بازدارنده به سایت های هسته ای ایران انجام خواهد داد.
درآن زمان برخی مقام های آمریکا بر این باور بودند که اسرائیل که تسلیحات هسته ای دارد نمی تواند به مواضع و اهداف ایران به شکل موثر حمله کند چون تاسیسات نظامی و هسته ای در فاصله دوری هستند و در اماکن گوناگون پخش شده و به شدت محافظت شده هستند.
عده ای از مقام های اسرائیل ابراز امیدواری کردند که سیاست «فشار حداکثری» ترامپ علیه ایران در دوره ریاست جمهوری بایدن دستخوش تغییر نشود و اینکه تحریم های سنگین لغو نشوند تا اینکه برنامه هسته ای برچیده شود.
اما با این حال کاتس وزیر دارایی اسرائیل به رادیو ارتش اسرائیل گفت «با بایدن در مورد ایران اختلاف داریم و این امر چالش آفرین است».
کاتس از اینکه بایدن می خواهد در مذاکرات هسته ای جدید در مورد برنامه موشک های بالستیک ایران هم گفتگو کند ابراز رضایت کرد.
جک سالیوان مشاور امنیت ملی دولت بایدن روز ۳ ژانویه در گفتگو با سی ان ان از آمادگی برای رایزنی با «بازیگران منطقه» خبر داد. او احتمالا به اسرائیل اشاره دارد.
ایلی کوهن وزیر اطلاعات اسرائیل به شبکه خبری «وای نت» گفت «دولت نتانیاهو هنوز با دولت جدید آمریکا رسما گفتگو نکرده است».
او در پاسخ به اینکه آیا اسرائیل می خواهد از طریق کانال های غیر رسمی روی بایدن درباره ایران تاثیر بگذارد گفت «بله. تلاش هایی در حال انجام است».

 



مسکو و تهران: بزرگ‌تر از شراکت، کوچک‌تر از ائتلاف

 رئیسان روسیه و ایران، ولادیمیر پوتین و مسعود پزشکیان، در مراسم امضای توافقنامه در مسکو، ۱۷ ژانویه ۲۰۲۵ ( رویترز)
رئیسان روسیه و ایران، ولادیمیر پوتین و مسعود پزشکیان، در مراسم امضای توافقنامه در مسکو، ۱۷ ژانویه ۲۰۲۵ ( رویترز)
TT

مسکو و تهران: بزرگ‌تر از شراکت، کوچک‌تر از ائتلاف

 رئیسان روسیه و ایران، ولادیمیر پوتین و مسعود پزشکیان، در مراسم امضای توافقنامه در مسکو، ۱۷ ژانویه ۲۰۲۵ ( رویترز)
رئیسان روسیه و ایران، ولادیمیر پوتین و مسعود پزشکیان، در مراسم امضای توافقنامه در مسکو، ۱۷ ژانویه ۲۰۲۵ ( رویترز)

با امضای توافقنامه «شراکت استراتژیک جامع» بین روسیه و ایران، روابط دو کشور وارد مرحله‌ای جدید شده است که در آن منافع طرفین به شکلی بی‌سابقه به هم نزدیک می‌شوند. با این حال، در مسکو تردیدهایی درباره تمایل تهران به بازگشایی به سوی غرب وجود دارد.

این توافقنامه پایه‌ای قانونی برای گسترش همکاری‌های وسیع بین دو کشور فراهم می‌کند و جایگزین توافقنامه همکاری سال ۲۰۰۱ می‌شود که پیش‌تر زمینه‌های محدودی برای همکاری ایجاد کرده بود.

در طول ۲۵ سال گذشته، روابط مسکو و تهران به شدت توسعه یافته و تحولات بزرگی در منطقه رخ داده است که دو کشور را وادار به بازنگری در اساس همکاری‌های خود کرده است. با این حال، مسیر رسیدن به این توافقنامه هموار نبوده و موانع زیادی بر سر راه آن وجود داشته است.

رئیسان روسیه و ایران، پوتین و پزشکیان، پس از مذاکرات در مسکو، برای حضور در مراسم امضا آماده می‌شوند (عکس: آسوشیتدپرس)

موضع روسیه در قبال تحولات جنگ قره‌باغ و سوریه، که به منافع منطقه‌ای ایران آسیب زد، باعث ایجاد تردیدهایی در تهران درباره قابل اعتماد بودن مسکو به عنوان یک شریک استراتژیک شده است. از سوی دیگر، مسکو نیز همواره با نگرانی به تلاش‌های ایران برای بازگشایی کانال‌های ارتباطی با غرب نگاه کرده است.

انتخاب زمان امضای این توافقنامه جلب توجه می‌کند. این توافقنامه پس از چندین تأخیر و درست سه روز قبل از تحلیف رئیس‌جمهور جدید آمریکا، دونالد ترامپ، امضا شد. برخی تحلیل‌گران معتقدند که مسکو و تهران پس از تحولات سوریه و اوکراین، تصمیم گرفتند تا با تقویت مواضع خود، آماده مذاکرات آینده شوند.
این توافقنامه در ۴۷ بند، حوزه‌های مختلف همکاری از جمله تجارت، انرژی، آموزش و گردشگری را پوشش می‌دهد. بخش قابل توجهی از آن به همکاری در زمینه انرژی هسته‌ای صلح‌آمیز اختصاص دارد، حوزه‌ای که ایران به زودی چالش‌های دیپلماتیک جدی در آن پیش رو خواهد داشت.

رئیسان روسیه و ایران، پوتین و پزشکیان، در مراسم امضای توافقنامه در کرملین، مسکو، ۱۷ ژانویه ۲۰۲۵ (آسوشیتدپرس)

همکاری نظامی

توافقنامه بر همکاری‌های نظامی و امنیتی تأکید کرده است، اما از تبدیل این شراکت به یک اتحاد نظامی کامل جلوگیری می‌کند. این همکاری شامل تبادل هیئت‌های نظامی، آموزش پرسنل، انجام تمرینات مشترک و مشارکت در کنفرانس‌های بین‌المللی می‌شود.
دو کشور بر تقویت همکاری در مبارزه با تروریسم، تبادل اطلاعات امنیتی و هماهنگی بین وزارتخانه‌های داخلی تأکید کرده‌اند. همچنین، همکاری در زمینه‌های حقوقی، کنترل تسلیحات و خلع سلاح نیز در توافقنامه گنجانده شده است.
توافقنامه به توسعه روابط تجاری و اقتصادی، بهبود شبکه‌های حمل‌ونقل و تدارکات، و افزایش مبادلات تجاری بین دو کشور اشاره کرده است. همچنین، استفاده از ارزهای ملی در مبادلات و مقابله با تحریم‌های یکجانبه غرب نیز مورد تأکید قرار گرفته است.
این توافقنامه تمامی جنبه‌های همکاری سیاسی، اقتصادی، امنیتی، نظامی و فرهنگی را پوشش می‌دهد. با این حال، نکته جالب توجه این است که در بند پایانی توافقنامه آمده است: «در صورت بروز اختلاف در تفسیر مفاد این توافقنامه، نسخه انگلیسی سند مرجع خواهد بود.»