تفنگدار دریایی سابق آمریکایی به جاسوسی برای ایران متهم شد

تفنگدار دریایی سابق آمریکایی به جاسوسی برای ایران متهم شد
TT

تفنگدار دریایی سابق آمریکایی به جاسوسی برای ایران متهم شد

تفنگدار دریایی سابق آمریکایی به جاسوسی برای ایران متهم شد

امیر حکمتی شهروند آمریکایی ایرانی الاصل و تفنگدار سابق نیروی دریایی ایالات متحده، پس از ۵ سال از آزادی از زندان در ایران در سال ۲۰۱۶، مظنون به جاسوسی برای ایران شده‌است.
او مشمول دریافت ۲۰ میلیون دلار غرامت از محل صندوق دولت آمریکا برای قربانیان تروریسم بین‌المللی بود.
مطابق بررسی‌های پلیس فدرال آمریکا سفر حکمتی به ایران بر خلاف ادعای او برای دیدار با مادربزرگش انجام نشده بلکه او قصد داشته اسرار محرمانه‌ای را به ایران بفروشد.
به گزارش آسوشیتدپرس، هر چند حکمتی و وکیل او این ادعای پلیس فدرال آمریکا را رد کرده‌اند ولی این اسناد می‌تواند او را از دریافت غرامت ۲۰ میلیون دلاری محروم کند.
تحقیقاتی که توسط FBI انجام شده‌است به مسئله عدم پذیرش دولت برای پرداخت پول غرامت به حکمتی در بیش از دو سال کمک می‌کند.
حکمتی قبلاً در جنگ عراق شرکت کرده بود و آزادی وی از سوی بالاترین مقامات دولت آمریکا از جمله جو بایدن معاون وقت رئیس‌جمهور آمریکا و جان کری وزیر وقت امور خارجه جشن گرفته شد.
حکمتی در واکنش به این گزارش، در بیانیه‌ای ادعاهای فروش اطلاعات به ایران را «مضحک و توهین‌آمیز» خواند.
وکلای وی نیز گفتند که سوءظن دولت ناشی از گزارش FBI و همچنین نامه‌های وکیل خصوصی در صندوق مبنی بر ضرورت امتناع از پرداخت غرامت به به حکمتی، «بی اساس و مبتنی بر شایعات» است.
امیر حکمتی در میشیگان آمریکا به دنیا آمده و در سال ۲۰۰۵ از خدمت در نیروی دریایی ایالات متحده انصراف داد و به عنوان سرباز پیاده‌نظام و مترجم در جنگ عراق حضور داشت و سپس به عنوان پیمانکار وزارت دفاع آمریکا در افغانستان فعال بوده ولی پس از استعفاء از این سمت به ایران سفر کرده‌است.
این اسناد نشان می‌دهد که FBI تحقیق در مورد اتهام حکمتی به جاسوسی را در سال ۲۰۱۱ آغاز کرده‌است. در همان سالی که حکمتی به ظن جاسوسی برای آژانس اطلاعات مرکزی آمریکا (سیا) در ایران بازداشت بود.
اف‌بی‌آی نتیجه گرفت که وی طبق آنچه در خلاصه ۵ صفحه ای امضا نشده از تحقیقات وی ذکر شده بود، قصد فروش اطلاعات طبقه‌بندی شده به ایران را داشته‌است.
این تخمین بر اساس شهادت ۴ شاهد مستقل است که اسامی آنها فاش نشده‌است، علاوه بر اینکه حکمتی قبل از پایان مدت قرارداد خود ناگهان کار خود را ترک کرده و بدون اطلاع دوستان و همکارانش به ایران سفر کرده‌است.
یک تحقیق رایانه ای که توسط انجام شد، بیان داشت که حکمتی در حالی که در افغانستان بود، صدها سند طبقه‌بندی شده در مورد ایران را مشاهده کرد که به گفته مأموران FBI، این اسناد خارج از مسئولیت‌های وی بودند.



مسکو و تهران: بزرگ‌تر از شراکت، کوچک‌تر از ائتلاف

 رئیسان روسیه و ایران، ولادیمیر پوتین و مسعود پزشکیان، در مراسم امضای توافقنامه در مسکو، ۱۷ ژانویه ۲۰۲۵ ( رویترز)
رئیسان روسیه و ایران، ولادیمیر پوتین و مسعود پزشکیان، در مراسم امضای توافقنامه در مسکو، ۱۷ ژانویه ۲۰۲۵ ( رویترز)
TT

مسکو و تهران: بزرگ‌تر از شراکت، کوچک‌تر از ائتلاف

 رئیسان روسیه و ایران، ولادیمیر پوتین و مسعود پزشکیان، در مراسم امضای توافقنامه در مسکو، ۱۷ ژانویه ۲۰۲۵ ( رویترز)
رئیسان روسیه و ایران، ولادیمیر پوتین و مسعود پزشکیان، در مراسم امضای توافقنامه در مسکو، ۱۷ ژانویه ۲۰۲۵ ( رویترز)

با امضای توافقنامه «شراکت استراتژیک جامع» بین روسیه و ایران، روابط دو کشور وارد مرحله‌ای جدید شده است که در آن منافع طرفین به شکلی بی‌سابقه به هم نزدیک می‌شوند. با این حال، در مسکو تردیدهایی درباره تمایل تهران به بازگشایی به سوی غرب وجود دارد.

این توافقنامه پایه‌ای قانونی برای گسترش همکاری‌های وسیع بین دو کشور فراهم می‌کند و جایگزین توافقنامه همکاری سال ۲۰۰۱ می‌شود که پیش‌تر زمینه‌های محدودی برای همکاری ایجاد کرده بود.

در طول ۲۵ سال گذشته، روابط مسکو و تهران به شدت توسعه یافته و تحولات بزرگی در منطقه رخ داده است که دو کشور را وادار به بازنگری در اساس همکاری‌های خود کرده است. با این حال، مسیر رسیدن به این توافقنامه هموار نبوده و موانع زیادی بر سر راه آن وجود داشته است.

رئیسان روسیه و ایران، پوتین و پزشکیان، پس از مذاکرات در مسکو، برای حضور در مراسم امضا آماده می‌شوند (عکس: آسوشیتدپرس)

موضع روسیه در قبال تحولات جنگ قره‌باغ و سوریه، که به منافع منطقه‌ای ایران آسیب زد، باعث ایجاد تردیدهایی در تهران درباره قابل اعتماد بودن مسکو به عنوان یک شریک استراتژیک شده است. از سوی دیگر، مسکو نیز همواره با نگرانی به تلاش‌های ایران برای بازگشایی کانال‌های ارتباطی با غرب نگاه کرده است.

انتخاب زمان امضای این توافقنامه جلب توجه می‌کند. این توافقنامه پس از چندین تأخیر و درست سه روز قبل از تحلیف رئیس‌جمهور جدید آمریکا، دونالد ترامپ، امضا شد. برخی تحلیل‌گران معتقدند که مسکو و تهران پس از تحولات سوریه و اوکراین، تصمیم گرفتند تا با تقویت مواضع خود، آماده مذاکرات آینده شوند.
این توافقنامه در ۴۷ بند، حوزه‌های مختلف همکاری از جمله تجارت، انرژی، آموزش و گردشگری را پوشش می‌دهد. بخش قابل توجهی از آن به همکاری در زمینه انرژی هسته‌ای صلح‌آمیز اختصاص دارد، حوزه‌ای که ایران به زودی چالش‌های دیپلماتیک جدی در آن پیش رو خواهد داشت.

رئیسان روسیه و ایران، پوتین و پزشکیان، در مراسم امضای توافقنامه در کرملین، مسکو، ۱۷ ژانویه ۲۰۲۵ (آسوشیتدپرس)

همکاری نظامی

توافقنامه بر همکاری‌های نظامی و امنیتی تأکید کرده است، اما از تبدیل این شراکت به یک اتحاد نظامی کامل جلوگیری می‌کند. این همکاری شامل تبادل هیئت‌های نظامی، آموزش پرسنل، انجام تمرینات مشترک و مشارکت در کنفرانس‌های بین‌المللی می‌شود.
دو کشور بر تقویت همکاری در مبارزه با تروریسم، تبادل اطلاعات امنیتی و هماهنگی بین وزارتخانه‌های داخلی تأکید کرده‌اند. همچنین، همکاری در زمینه‌های حقوقی، کنترل تسلیحات و خلع سلاح نیز در توافقنامه گنجانده شده است.
توافقنامه به توسعه روابط تجاری و اقتصادی، بهبود شبکه‌های حمل‌ونقل و تدارکات، و افزایش مبادلات تجاری بین دو کشور اشاره کرده است. همچنین، استفاده از ارزهای ملی در مبادلات و مقابله با تحریم‌های یکجانبه غرب نیز مورد تأکید قرار گرفته است.
این توافقنامه تمامی جنبه‌های همکاری سیاسی، اقتصادی، امنیتی، نظامی و فرهنگی را پوشش می‌دهد. با این حال، نکته جالب توجه این است که در بند پایانی توافقنامه آمده است: «در صورت بروز اختلاف در تفسیر مفاد این توافقنامه، نسخه انگلیسی سند مرجع خواهد بود.»