درام‌های خلیجی در رمضان؛ نوستالژی و محوریت زنان

بیش از ۸ سریال از دهه هفتاد و قبل از آن

 درام‌های خلیجی در رمضان؛ نوستالژی و محوریت زنان
TT

درام‌های خلیجی در رمضان؛ نوستالژی و محوریت زنان

 درام‌های خلیجی در رمضان؛ نوستالژی و محوریت زنان

بازگشت به گذشته در سریال های درام خلیجی در ماه رمضان هر سال پر رنگ تر می شود. اشتیاق روزگار گذشته، نوستالژی در سریال های امسال و پرداختن به دوره قبل از اکتشاف نفت و سرآغاز  دسترسی زنان به حق آموزش و استارت تحرکات مدنی و اتفاقات مهم قرن گذشته به وضوح مشخص است.

لباس های قدیمی و خودروهای کلاسیک و معماری های به زوال رفته در این سریال ها به نمایش گذاشته می شود. اما پرسش اینجاست که آثار تلویزیونی رمضانی که ما را به دهه هفتاد و قبل از آن می برند بیانگر کمبود طرح و ایده مغایر با فضای کنونی اند؟

رویدادهای سریال «شلیوی ناش» در دهه هفتاد میلادی اتفاق می افتد. شلیویح و ناشی دو نقش اصلی این سریال دو دوست بوده که در صدد عبور از شرایط فقر و تنگدستی اند. عبد الله السدحان و یعقوب عبدالله بازیگران نقش اول هستند. دکوراسیون و سبک زندگی از دهه هفتاد الهام گرفته.

سریال «ناموس» هم در دوره هفتاد روی می دهد. این درام درباره سبک زندگی و رویدادهای آن دوران در کویت تحت پوشش هاله ای از ابهام است.

«ناموس» را جاسم المهنا کارگردانی کرده و محمد المنصور و هیفاء عادل و جاسم النبهان و خالد امین بازیگران نقش اصلی هستند.
حیات الفهد بازیگر پیشکسوت کویتی که پارسال مخاطبان را در سریال «ام هارون» به دهه شصت میلادی برد اینک در سریال «مارگارت» ظاهر می شود. حیات اینجا نقش زنی را بازی می کند که در منطقه خلیج عربی در دهه شصت و هفتاد میلادی می زیسته. این فیلم تم قدیمی متعلق به آن دوره دارد.

سریال درام «سما عالیه» هم در دهه شصت میلادی اتفاق می افتد و با رویدادهای گوناگون گرفتاری و مشکلات زنان کویتی را در چند دهه به تصویر می کشد. داستان با ازدواج یک مرد روشنفکر و شهری با دختری مذهبی و محافظه کار ازدواج آغاز می شود. سریال «سما عالیه» ساخته محمد دحام الشمری است و بازیگران آن جاسم النبهان و زهره الخرجی و حمد العمانی و شیماء‌ سلیمان هستند.

«الوصیه الغائبه» یکی دیگر از درام های رمضانی است که زندگی جامعه کویت را از دهه ۵۰ تا ۷۰ قرن پیشین بازگو و روابط بین مردم و مشکلاتشان در آن دوره را ترسیم می کند.

نکته جالب است که یک روستای کامل با معماری و محله ها و خانه های قدیمی برای فیلمبرداری ساخته شده است. نقش اصلی این فیلم را جاسم النبهان و عبد الرحمان العقل و زهره عرفات و عبد الامام عبد الله بازی می کنند.
«الروح و الریه» سریال درامی است که در دوره نود میلادی اتفاق می افتد و درباره زنی به نام «آمنه» است. سریال درباره رویدادهای مهم و سرنوشت ساز زندگی اعضای خانواده آمنه است. انفال الدویسان سناریوست و منیر الزعبی کارگردان سریال است. زهره عرفات و هبه الدری و یعقوب عبد الله و عبد الله الترکمانی بازیگران اصلی سریال هستند.
نوستالژی در سریال های کمدی نیز تاثیر گذار بوده است. اتفاقات سریال «غریب» در دوره پنجاه تا شصت میلادی رخ می دهد و طارق العلی نقش اصلی آن را بازی می کند. سریال «حامض حلو» اماراتی نیز تصویرگر شرایط اجتماعی این کشور در بیشتر از ۵۰ سال گذشته است.
از سوی دیگر، نکته جالب در سریال های خلیجی امسال این است که زنان نقش اصلی اغلب آنها هستند و نام این آثار نیز برگرفته از خود این زنان است. به عنوان مثال سریال «مارگریت» با بازی حیات الفهد و سریال «امینه حاف» دو نمونه بارز این آثار هستند. موضوع «امینه حاف» درباره «امینه» نقش اصلی این سریال مشوق است. امینه متوجه می شود که شوهرش مقادیر زیادی پول پنهان می کند و به او نگفته. امینه تصمیم می گیرد این پول را خرج کند اما گرفتار مشکلات و دردسرهای پایان ناپذیر می شود. الهام الفضاله نقش اصلی فیلم است.

هدی حسین بازیگر پیشکسوت کویتی عراقی الاصل نیز در سریال «الناجیه الوحیده» بازی می کند. او نقش اصلی دارد. سریال درباره زنی است که از آتش سوزی در خانه اش نجات پیدا می کند اما تمامی اعضای خانواده جان خود را از دست می دهد. زندگی او زیر و رو می شود. منا النوفلی فیلمنامه نویس و لمیاء طارق و جمال الردهان و محمد العلوی و فوز الشطی در کنار هدی حسین نقش اصلی سریال هستند.

از جریان نوستالژی و فیلم های زنان که بگذریم سریال های خلیجی دیگری نیز در ماه رمضان امسال پخش می شوند؛ مثل سریال «ممنوع التجول» که درباره پیامدهای همه گیری کرونا بر جامعه است. ناصر القصبی و برخی از ستارگان سینمای سعودی در این سریال نقش آفرینی می کنند.

سریال «الدیک الازرق» درباره دو مردی است که اتفاقات طنز و خنده دار برای آنها اتفاق می افتد. عبد الله السدحان و بیومی فواد بازیگران اصلی هستند.

در پایان سریال «ربع نجمه» را داریم که درباره رویدادهای طنز آلود بین کارکنان یک هتل و مسافران با بازی طارق الحربی است.

 



قهوه سعودی، سنت تاریخی و محبوب‌ترین نوشیدنی رمضانی

قهوه سعودی پای ثابت سفره افطار در ماه رمضان (الشرق الاوسط)
قهوه سعودی پای ثابت سفره افطار در ماه رمضان (الشرق الاوسط)
TT

قهوه سعودی، سنت تاریخی و محبوب‌ترین نوشیدنی رمضانی

قهوه سعودی پای ثابت سفره افطار در ماه رمضان (الشرق الاوسط)
قهوه سعودی پای ثابت سفره افطار در ماه رمضان (الشرق الاوسط)

بدون شک قهوه نمادی فرهنگی است که ریشه در خانه شهروندان سعودی دارد و پایه و اساس مهمان نوازی، سخاوت و گرمی آنهاست؛ چنان‌که برخی از شاعران قدیم در جزیرة العرب می‌گویند: «خانه ای که دله (ظرف قهوه) نداشته باشد، کسی آن را نمی‌شناسد».

طرز تهیه قهوه سعودی و طرز سرو آن در شعر «الارجوزه» توضیح داده شده‌است که زمان سرو آن را صبح زود با القدوع (ظرف میهمان نوازی خرما) بیان کرده‌است تا اینکه قهوه به یک ستون اساسی مهمان نوازی و استقبال از مهمان خوب تبدیل شد.

در ماه رمضان قهوه سعودی بانوی سفره رمضان است و حضور آن نشان دهنده تکریم مهمان و احترام به او است و حضور القدوع (ظرف‌های خرما) و قهوه در فرهنگ قهوه سعودی ارتباط تنگاتنگی دارد، زیرا آنها جدایی ناپذیر هستند.

از این منظر، مشاور قهوه سعودی و مربی طرح کارشناس قهوه، سلطان آل مریع، در مصاحبه با «الشرق الاوسط» توضیح داد: «فرهنگ لغت الجامع، کلمه «القدوع» را به «القدع» تعبیر کرده‌است که به معنای شکستن شدت گرسنگی است».

القهوة السعودية تحظى بأهمية كبيرة خلال شهر رمضان (الشرق الأوسط)

تهیه قهوه یکی از هنرهای آشپزی سعودی است و این هنر در مجامع فرهنگی بین‌المللی برای معرفی فرهنگ تهیه قهوه سعودی به اشتراک گذاشته شده‌است. خانه سعودی خالی از روش‌های تهیه این هنر و میراث نیست که یکی از گنجینه‌های فرهنگی پادشاهی سعودی به‌شمار می‌رود.

به گفته آل مریع، آیین‌های تهیه قهوه سعودی بسته به منطقه جغرافیایی در پادشاهی سعودی متفاوت است.قهوه سعودی به روش‌های مختلف برشته (رست قهوه) می‌شود؛ وقتی به منطقه عسیر به جنوب سعودی می‌رویم، متوجه می‌شویم که قهوه هنگام برشته شدن رنگ روشنی پیدا می‌کند.

وقتی به مناطق مرکزی پادشاهی می‌رویم، متوجه می‌شویم که قهوه هنگام برشته شدن رنگ متوسطی به خود می‌گیرد، در حالی که در شمال، قهوه بیشتر برشته شده‌است.

آل مریع توضیح داد که ماده اصلی قهوه سعودی روش برشته کردن آن است و تفاوت بسیار زیادی بین قهوه عربی و قهوه سعودی وجود دارد.

قهوه سعودی به دلیل دو عامل سعودی نامیده شد، اولین عامل این است که قهوه سعودی از دانه الخولانی سعودی شروع می‌شود که مختص پادشاهی سعودیاست و به ۳ روش رست مختلف، و ۵ روش برای تهیه قهوه سعودی با توجه به مناطق پادشاهی انجام می‌شود.

عامل دوم این است که قهوه سعودی تنها قهوه ای در جهان است که از برشته کردن تا پخت و پز و سپس سرو کردن، جلوی مهمان درست می‌شود. این چیزی است که ما در انواع دیگر قهوه سراسر جهان نمی‌بینیم، اگرچه این ارائه باید با اشعار و دیالوگ‌های ادبی آمیخته شود.

در سال ۲۰۲۲، وزارت فرهنگ ۲۰ مقاله تحقیقاتی در زمینه قهوه سعودی ارائه شده توسط محققان داخلی و بین‌المللی را تأیید کرد.

این تحقیقات در مورد قهوه سعودی با هدف غنی سازی ۳ عامل اصلی است: حمایت وزارتخانه از قهوه در شبه جزیره العرب، بررسی دانش، مهارت‌ها و سنت‌های اجتماعی و توسعه محتوای محلی در قهوه سعودی.

وزارت فرهنگ بر اصل تجلیل از این فرهنگ متمرکز شده و اداره هنرهای آشپزی به نمایندگی از وزارت فرهنگ، دستور پخت غذاها را از مناطق مختلف پادشاهی زیر نظر دارد و به مردان و زنان جوان سعودی واجدالشرایط مدرک «کارشناس قهوه سعودی» اعطا می‌کند.