رمضان؛ ماه گرانی در ایران

تورم ایرانی‌ها را نگران کرده‌است.. گرانی ارزاق و سفره‌های خالی افطار

رمضان؛ ماه گرانی در ایران
TT

رمضان؛ ماه گرانی در ایران

رمضان؛ ماه گرانی در ایران

«در این ماه مبارک، حداقل انتظار داشتیم دولت نگذارد، قیمت‌ها دوباره اوج بگیرند.. اما متأسفانه همچون سال ۹۹ تورم افسار گسیخته‌است و قیمت‌ها سر به فلک کشیده.. با این وضع آشفته، دیگری امیدی باقی نمانده‌است». این را «حاج محمدعلی» یک شهروند ساکن جنوب تهران می‌گوید.
ایرانی‌ها امسال در حالی پا به ماه رمضان گذاشتند که قیمت اقلام اساسی به‌طور متوسط نسبت به رمضان گذشته بیش از ۵۰ درصد رشد داشته‌اند. آنها با سفره‌های آب رفته سحر را به افطار می‌رسانند و با غم نان سر به بالین می‌گذارند.
«حاج محمدعلی» که در دهه ششم زندگی خود به سر می‌برد سفره دلش را باز می‌کند و می‌گوید: «در حالی که قبلاً ماه رمضان ماه جمع شدن خانواده و شادی بوده، حالا به ماه گرانی و شرمندگی ما در قبال بچه‌هایمان تبدیل شده‌است. اکنون گذران زندگی برای ما و بسیاری از مردم بسیار سخت شده‌است».
ایران سال ۹۹ را با گرانی اقلام ضروری مردم پشت سر گذاشت؛ از لبنیات و تخم مرغ و روغن نباتی گرفته تا برنج و مرغ. این داستان اما در سال ۱۴۰۰ نیز ادامه دارد. کرونا و تحریم‌ها، ماه رمضان امسال را سخت‌تر و دشوارتر کرده‌اند.
روزنامه «دنیای اقتصاد» با اشاره به تغییرات قیمت اقلام خوراکی در ماه رمضان گزارش داد که قیمت برنج ایرانی به‌طور متوسط ۱۰ هزار تومان نسبت به سال قبل افزایش قیمت پیدا کرد و به ۳۵ هزار تومان رسیده‌است. عدس در ماه رمضان سال گذشته ۲۰ هزار تومان و لوبیا چیتی ۲۴ هزار تومان فروخته شد. هم‌اکنون عدس کیلویی ۳۰ هزار تومان و لوبیا چیتی ۳۵ هزار تومان فروخته می‌شود. همچنین گوشت گوسفندی در فروشگاه‌های سطح شهر تهران به ۱۵۰ هزار تومان و گوشت گوساله به ۱۲۰ هزار تومان رسید. متوسط قیمت این گوشت در اسفند سال گذشته حدود کیلویی ۱۱۷ هزار تومان بوده‌است. قیمت مرغ به بالای ۳۰ هزار تومان رسید. قیمت مرغ در شهریور سال ۹۹، حدود ۱۴ هزار تومان بود که اواخر آذر ماه به ۲۰ هزار و ۴۰۰ افزایش پیدا کرد و به‌تازگی به بیش از ۳۰ هزار تومان رسید.
جدیدترین آمار منتشر شده از سوی وزارت صمت مربوط به آخرین ماه سال گذشته‌است، که حاکی از افزایش ۴۰ تا ۱۱۳ درصدی برنج، گوشت و شکر در اسفندماه سال ۱۳۹۹ نسبت به ماه مشابه سال ۱۳۹۸ است.

- بازار استان‌ها و نارضایتی مردمی

گزارش‌های خبرگزاری‌های رسمی در ایران از بازار در استان‌های مختلف این کشور حاکی از آن است که مردم امسال نیز همچون سال‌های گذشته در ماه رمضان دغدغه گرانی اجناس و کالاها را دارند.
در استان خوزستان علیرغم بازداشت معاون سازمان صمت استان و مسئول تنظیم ستاد بازار استان، وضعیت بازار همچنان بی سر و سامان دنبال می‌شود. به‌طور نمونه، قیمت برنج ۲۵ درصد، قیمت حبوبات ۱۵ درصد و قیمت تخم مرغ ۲۵ درصد افزایش یافته‌است.
در استان بوشهر، هزینه سفره سحر و افطار حداقل ۷۱ هزار تومان برآورد شده‌است که متوسط یک ماه آن بیش از ۲ میلیون و ۱۳۰ هزار تومان خواهد شد و می‌تواند ۸۰ درصد درآمد حداقل بگیرها نظیر قشر کارگری را به خود اختصاص دهد.
در اصفهان در حال حاضر قیمت خرما نسبت به پیش از ماه رمضان حدود ۱۵ درصد افزایش یافته‌است.
تبریز در این روزها شاهد گران شدن برخی از کالاهای ضروری همانند گوشت، مرغ و میوه و… بود که همین موضوع سبب نارضایتی شهروندان تبریزی شده‌است.
روغن که در صدر کالاهای چالش‌برانگیز سال ۹۹ بود و در استان فارس همچنان روند چالشی خود را حفظ کرده‌است.
گران‌شدن کالاهای اساسی در ماه مبارک رمضان سفره‌های سحر و افطار روزه‌داران خراسان جنوبی را کوچکتر کرده‌است و برخی خانواده‌ها حتی قادر به تأمین نیاز خانواده دو یا ۴ نفره خود هم نباشند. به طوری که برخی از مواد اولیه پخت شیرینی زولبیا و بامیه در حال حاضر نسبت به ماه رمضان سال قبل حتی تا ۱۰۰ درصد نیز افزایش داشته‌است.
زنجانی‌ها نیز نسبت به گران شدن کالاهای ضروری همانند برنج و حبوبات همانند عدس و لپه ناراضی هستند.

- واکنش‌ها: از کشورهای اسلامی یاد بگیرید

بی‌توجهی دستگاه‌های دولتی و سکوت آنها در خصوص روند افزایشی قیمت‌ها با واکنش نمایندگان مجلس روبرو شده‌است. آنها معتقدند که دولتمردان به جای مطرح کردن مباحث حاشیه ای و غیرضروری به مسئله معیشت مردم و کنترل گرانی و کمبود کالاها در بازار توجه کنند.
رامین نورقلی‌پور عضو کمیسیون صنایع و معادن مجلس ایران با اشاره به این که در همه کشورهای مسلمان با کاهش قیمت، مردم را تشویق به خرید می‌کنند، گفته‌است: «کنترل قیمت کالاهای اساسی در ایران در ماه مبارک رمضان، باید همانند سایر کشورهای اسلامی جدی گرفته شود».
علی اصغر عنابستانی عضو کمیسیون اجتماعی مجلس ایران نیز به خبرگزاری «خانه ملت» گفته‌است: «امروزه با یک دولت آکواریومی و خسته خارج از ساختار مردمی مواجه هستیم که سختی معیشت مردم را نمی‌بیند».
سیدکریم حسینی عضو کمیسیون اجتماعی در مجلس ایران نیز معتقد است: «این ایراد قطعاً در نوع مدیریت است و باید این نوع مدیریت اصلاح شود».

- دلار؛ به امید وین

بازار ارز اما به دور از هیاهوی رمضانی بازار کالا و طبق آنچه که «دریافت پالس مثبت از مذاکرات وین» عنوان شده، روز یک‌شنبه، اسکناس آمریکایی ۳۴۰ تومان از ارزش خود را از دست داد و به بهای ۲۴ هزار و ۵۰۰ تومان رسید. به گفته فعالان بازار ارز، خوش‌بینی به مذاکرات هسته ای، باعث شده که اسکناس آمریکایی هم چنان پشت مرز ۲۵ هزار تومانی باقی بماند.

- سفره‌هایی پر از شعار و بی خیالی

شهروندان ایرانی می‌گویند که از مسئولان فقط حرف‌های تکراری و وعده‌های غیرعملی می‌شنوند. سفره‌های آنها به جای غذاهای رنگارنگ، گرد شعار با چاشنی بی خیالی نشسته‌است.
یک خانم میانسال ساکن مرکز شهر تهران در حالی از مترو پیاده می‌شود، می‌گوید که نگران وضعیت آینده است. او می‌افزاید: «من کار و کاسبی داشتم که حالا با محدودیت‌های کرونا روی هواست. با آن خرج بچه‌های کوچکم را می‌دادم، اما دولت بدون جایگزینی، بازار ما را کساد کرده‌است».
او آهی می‌کشد و می‌گوید: «این روزها قیمت کالاهای اساسی انگار پرواز کرده، دیگر ما نمی‌توانیم مرغ و گوشت یا میوه بخریم، برای همین سلامت ما در خطر است».



مسکو و تهران: بزرگ‌تر از شراکت، کوچک‌تر از ائتلاف

 رئیسان روسیه و ایران، ولادیمیر پوتین و مسعود پزشکیان، در مراسم امضای توافقنامه در مسکو، ۱۷ ژانویه ۲۰۲۵ ( رویترز)
رئیسان روسیه و ایران، ولادیمیر پوتین و مسعود پزشکیان، در مراسم امضای توافقنامه در مسکو، ۱۷ ژانویه ۲۰۲۵ ( رویترز)
TT

مسکو و تهران: بزرگ‌تر از شراکت، کوچک‌تر از ائتلاف

 رئیسان روسیه و ایران، ولادیمیر پوتین و مسعود پزشکیان، در مراسم امضای توافقنامه در مسکو، ۱۷ ژانویه ۲۰۲۵ ( رویترز)
رئیسان روسیه و ایران، ولادیمیر پوتین و مسعود پزشکیان، در مراسم امضای توافقنامه در مسکو، ۱۷ ژانویه ۲۰۲۵ ( رویترز)

با امضای توافقنامه «شراکت استراتژیک جامع» بین روسیه و ایران، روابط دو کشور وارد مرحله‌ای جدید شده است که در آن منافع طرفین به شکلی بی‌سابقه به هم نزدیک می‌شوند. با این حال، در مسکو تردیدهایی درباره تمایل تهران به بازگشایی به سوی غرب وجود دارد.

این توافقنامه پایه‌ای قانونی برای گسترش همکاری‌های وسیع بین دو کشور فراهم می‌کند و جایگزین توافقنامه همکاری سال ۲۰۰۱ می‌شود که پیش‌تر زمینه‌های محدودی برای همکاری ایجاد کرده بود.

در طول ۲۵ سال گذشته، روابط مسکو و تهران به شدت توسعه یافته و تحولات بزرگی در منطقه رخ داده است که دو کشور را وادار به بازنگری در اساس همکاری‌های خود کرده است. با این حال، مسیر رسیدن به این توافقنامه هموار نبوده و موانع زیادی بر سر راه آن وجود داشته است.

رئیسان روسیه و ایران، پوتین و پزشکیان، پس از مذاکرات در مسکو، برای حضور در مراسم امضا آماده می‌شوند (عکس: آسوشیتدپرس)

موضع روسیه در قبال تحولات جنگ قره‌باغ و سوریه، که به منافع منطقه‌ای ایران آسیب زد، باعث ایجاد تردیدهایی در تهران درباره قابل اعتماد بودن مسکو به عنوان یک شریک استراتژیک شده است. از سوی دیگر، مسکو نیز همواره با نگرانی به تلاش‌های ایران برای بازگشایی کانال‌های ارتباطی با غرب نگاه کرده است.

انتخاب زمان امضای این توافقنامه جلب توجه می‌کند. این توافقنامه پس از چندین تأخیر و درست سه روز قبل از تحلیف رئیس‌جمهور جدید آمریکا، دونالد ترامپ، امضا شد. برخی تحلیل‌گران معتقدند که مسکو و تهران پس از تحولات سوریه و اوکراین، تصمیم گرفتند تا با تقویت مواضع خود، آماده مذاکرات آینده شوند.
این توافقنامه در ۴۷ بند، حوزه‌های مختلف همکاری از جمله تجارت، انرژی، آموزش و گردشگری را پوشش می‌دهد. بخش قابل توجهی از آن به همکاری در زمینه انرژی هسته‌ای صلح‌آمیز اختصاص دارد، حوزه‌ای که ایران به زودی چالش‌های دیپلماتیک جدی در آن پیش رو خواهد داشت.

رئیسان روسیه و ایران، پوتین و پزشکیان، در مراسم امضای توافقنامه در کرملین، مسکو، ۱۷ ژانویه ۲۰۲۵ (آسوشیتدپرس)

همکاری نظامی

توافقنامه بر همکاری‌های نظامی و امنیتی تأکید کرده است، اما از تبدیل این شراکت به یک اتحاد نظامی کامل جلوگیری می‌کند. این همکاری شامل تبادل هیئت‌های نظامی، آموزش پرسنل، انجام تمرینات مشترک و مشارکت در کنفرانس‌های بین‌المللی می‌شود.
دو کشور بر تقویت همکاری در مبارزه با تروریسم، تبادل اطلاعات امنیتی و هماهنگی بین وزارتخانه‌های داخلی تأکید کرده‌اند. همچنین، همکاری در زمینه‌های حقوقی، کنترل تسلیحات و خلع سلاح نیز در توافقنامه گنجانده شده است.
توافقنامه به توسعه روابط تجاری و اقتصادی، بهبود شبکه‌های حمل‌ونقل و تدارکات، و افزایش مبادلات تجاری بین دو کشور اشاره کرده است. همچنین، استفاده از ارزهای ملی در مبادلات و مقابله با تحریم‌های یکجانبه غرب نیز مورد تأکید قرار گرفته است.
این توافقنامه تمامی جنبه‌های همکاری سیاسی، اقتصادی، امنیتی، نظامی و فرهنگی را پوشش می‌دهد. با این حال، نکته جالب توجه این است که در بند پایانی توافقنامه آمده است: «در صورت بروز اختلاف در تفسیر مفاد این توافقنامه، نسخه انگلیسی سند مرجع خواهد بود.»