خواهر گردشگر فرانسوی: بنجامین بریر در «تله» سیاسی ایران افتاد

AFP
AFP
TT

خواهر گردشگر فرانسوی: بنجامین بریر در «تله» سیاسی ایران افتاد

AFP
AFP

خواهر بنجامین بریر شهروند فرانسوی محبوس در ایران که با اتهام «جاسوسی» مواجه شده، می‌گوید، او یک گردشگر بی‌گناه است که از یک سال قبل به اتهامی که هیچ ارتباطی با او نداشته در ایران در «تله» افتاده‌است.
به گزارش خبرگزاری فرانسه، بلاندین، خواهر این شهروند فرانسوی گفت: «کاملاً دچار شوک شده‌ایم. شاهد وارد شدن چنین اتهام سنگینی علیه او شده و وحشتناک است».
او افزود: «به باور ما بازی جای دیگری است و او در تله افتاده‌است. بنجامین جاسوس نیست. او یک شهروند فرانسوی است، گردشگری که در یک پرونده غیرواقعی گرفتار شده‌است».
این شهروند ۳۶ ساله فرانسوی از خردادماه گذشته در ایران زندانی است. او به اتهام به پرواز درآوردن پهپاد و عکسبرداری در منطقه ممنوعه بازداشت شده بود.
وکیل بنجامین بریر روز یکشنبه گفته بود که او به اتهام «جاسوسی» و «تبلیغ علیه نظام» در دادگاه محاکمه خواهد شد.
خواهر بنجامین می‌گوید در یک سال گذشته چهار بار با او صحبت کرده و برادرش در حال یادگیری زبان فارسی است. او همچنین اجازه ملاقات کنسولی داشته‌است.
بلاندن بریر در روزهای گذشته در یک نامه سرگشاده، از امانوئل مکرون رئیس‌جمهور فرانسه خواست تا برای آزادی برادرش به ایران فشار بیاورد.
ایران بیش از ده شهروند غربی را در بازداشت خود دارد که بیشتر آنها دو تابعیتی هستند. این امر توسط سازمان‌های غیردولتی به عنوان سیاست گروگان‌گیری با هدف گرفتن امتیاز از کشورهای غربی، محکوم شده‌است. این در حالی است که خانواده‌های آنها تأکید می‌کنند که این افراد قربانیان یک بازی سیاسی هستند که در آن سهمی ندارند.
مذاکرات میان ایران و کشورهای غربی از آوریل در وین در تلاش برای احیای توافق‌نامه هسته ای، با هدف تحقق بازگشت ایالات متحده به آن و بازگشت ایران به تعهدات اساسی خود در حال انجام است. در حاشیه این مذاکرات، ایران اطلاع داده‌است که هنوز آماده انجام توافق تبادل بازداشت شدگان است.



مسکو و تهران: بزرگ‌تر از شراکت، کوچک‌تر از ائتلاف

 رئیسان روسیه و ایران، ولادیمیر پوتین و مسعود پزشکیان، در مراسم امضای توافقنامه در مسکو، ۱۷ ژانویه ۲۰۲۵ ( رویترز)
رئیسان روسیه و ایران، ولادیمیر پوتین و مسعود پزشکیان، در مراسم امضای توافقنامه در مسکو، ۱۷ ژانویه ۲۰۲۵ ( رویترز)
TT

مسکو و تهران: بزرگ‌تر از شراکت، کوچک‌تر از ائتلاف

 رئیسان روسیه و ایران، ولادیمیر پوتین و مسعود پزشکیان، در مراسم امضای توافقنامه در مسکو، ۱۷ ژانویه ۲۰۲۵ ( رویترز)
رئیسان روسیه و ایران، ولادیمیر پوتین و مسعود پزشکیان، در مراسم امضای توافقنامه در مسکو، ۱۷ ژانویه ۲۰۲۵ ( رویترز)

با امضای توافقنامه «شراکت استراتژیک جامع» بین روسیه و ایران، روابط دو کشور وارد مرحله‌ای جدید شده است که در آن منافع طرفین به شکلی بی‌سابقه به هم نزدیک می‌شوند. با این حال، در مسکو تردیدهایی درباره تمایل تهران به بازگشایی به سوی غرب وجود دارد.

این توافقنامه پایه‌ای قانونی برای گسترش همکاری‌های وسیع بین دو کشور فراهم می‌کند و جایگزین توافقنامه همکاری سال ۲۰۰۱ می‌شود که پیش‌تر زمینه‌های محدودی برای همکاری ایجاد کرده بود.

در طول ۲۵ سال گذشته، روابط مسکو و تهران به شدت توسعه یافته و تحولات بزرگی در منطقه رخ داده است که دو کشور را وادار به بازنگری در اساس همکاری‌های خود کرده است. با این حال، مسیر رسیدن به این توافقنامه هموار نبوده و موانع زیادی بر سر راه آن وجود داشته است.

رئیسان روسیه و ایران، پوتین و پزشکیان، پس از مذاکرات در مسکو، برای حضور در مراسم امضا آماده می‌شوند (عکس: آسوشیتدپرس)

موضع روسیه در قبال تحولات جنگ قره‌باغ و سوریه، که به منافع منطقه‌ای ایران آسیب زد، باعث ایجاد تردیدهایی در تهران درباره قابل اعتماد بودن مسکو به عنوان یک شریک استراتژیک شده است. از سوی دیگر، مسکو نیز همواره با نگرانی به تلاش‌های ایران برای بازگشایی کانال‌های ارتباطی با غرب نگاه کرده است.

انتخاب زمان امضای این توافقنامه جلب توجه می‌کند. این توافقنامه پس از چندین تأخیر و درست سه روز قبل از تحلیف رئیس‌جمهور جدید آمریکا، دونالد ترامپ، امضا شد. برخی تحلیل‌گران معتقدند که مسکو و تهران پس از تحولات سوریه و اوکراین، تصمیم گرفتند تا با تقویت مواضع خود، آماده مذاکرات آینده شوند.
این توافقنامه در ۴۷ بند، حوزه‌های مختلف همکاری از جمله تجارت، انرژی، آموزش و گردشگری را پوشش می‌دهد. بخش قابل توجهی از آن به همکاری در زمینه انرژی هسته‌ای صلح‌آمیز اختصاص دارد، حوزه‌ای که ایران به زودی چالش‌های دیپلماتیک جدی در آن پیش رو خواهد داشت.

رئیسان روسیه و ایران، پوتین و پزشکیان، در مراسم امضای توافقنامه در کرملین، مسکو، ۱۷ ژانویه ۲۰۲۵ (آسوشیتدپرس)

همکاری نظامی

توافقنامه بر همکاری‌های نظامی و امنیتی تأکید کرده است، اما از تبدیل این شراکت به یک اتحاد نظامی کامل جلوگیری می‌کند. این همکاری شامل تبادل هیئت‌های نظامی، آموزش پرسنل، انجام تمرینات مشترک و مشارکت در کنفرانس‌های بین‌المللی می‌شود.
دو کشور بر تقویت همکاری در مبارزه با تروریسم، تبادل اطلاعات امنیتی و هماهنگی بین وزارتخانه‌های داخلی تأکید کرده‌اند. همچنین، همکاری در زمینه‌های حقوقی، کنترل تسلیحات و خلع سلاح نیز در توافقنامه گنجانده شده است.
توافقنامه به توسعه روابط تجاری و اقتصادی، بهبود شبکه‌های حمل‌ونقل و تدارکات، و افزایش مبادلات تجاری بین دو کشور اشاره کرده است. همچنین، استفاده از ارزهای ملی در مبادلات و مقابله با تحریم‌های یکجانبه غرب نیز مورد تأکید قرار گرفته است.
این توافقنامه تمامی جنبه‌های همکاری سیاسی، اقتصادی، امنیتی، نظامی و فرهنگی را پوشش می‌دهد. با این حال، نکته جالب توجه این است که در بند پایانی توافقنامه آمده است: «در صورت بروز اختلاف در تفسیر مفاد این توافقنامه، نسخه انگلیسی سند مرجع خواهد بود.»