مشاور قاسم سلیمانی در سوریه کشته شد

مشاور قاسم سلیمانی در سوریه کشته شد
TT

مشاور قاسم سلیمانی در سوریه کشته شد

مشاور قاسم سلیمانی در سوریه کشته شد

مراسم تشییع جنازه سرلشکر در نیروهای رژیم سوریه نزار عباس الفهود روز جمعه در بیمارستان نظامی در شهر حمص در مرکز سوریه برگزار شد، این فرمانده سوری به همراه حسن عبدالله زاده مستشار نظامی ایران کشته شده‌است.
حسن عبدالله زاده به عنوان «مشاور» قاسم سلیمانی فرمانده نیروی قدس مطرح شده بود. سلیمانی در اوایل سال گذشته در حمله آمریکا در نزدیکی بغداد کشته شد.
رسانه‌های ایرانی با اشاره به کشته شدن عبدالله زاده و همراه وی محسن عباسی گزارش دادند که عبدالله زاده «یک افسر امنیتی در منطقه سیده زینب، در جنوب دمشق، سپس البوکمال، در شرق سوریه، و یکی از برجسته‌ترین مستشاران نظامی ایران در نبردهای غوطه دمشق و حلب بود».
خبرگزاری ایرانی مهر، نیز تصویری از وی در کنار قاسم سلیمانی در سوریه منتشر کرده‌است.
از سوی دیگر، منابع رسانه ای مخالف رژیم سوریه از حمله گسترده روز پنجشنبه داعش به کاروان شبه نظامیان ایرانی در السخنه، شرق حمص، بین تدمر و دیرالزور خبر دادند.
طبق این گزارش، حمله داعش «منجر به کشته شدن حدود ۲۵ عضو از جمله فرماندهان ارشد سپاه پاسداران ایران شده‌است».
از سوی دیگر، دیده‌بان حقوق بشر سوریه گزارش داد که «یک کارگر همکار حزب‌الله لبنان، در نتیجه جراحات وارده در شامگاه پنجشنبه، در پی انفجار مواد منفجره در حومه قنیطره در جولان، کشته شد. در این حمله دو نفر دیگر زخمی شدند».
نیروهای ترکیه نیز بعد از انتشار خبر کشته شدن یک افسر ترک در حمله به عفرین، پس از نیمه شب پنجشنبه - جمعه، مناطق تحت کنترل «نیروهای دموکراتیک سوریه» در شمال حلب را بمباران کردند.



مسکو و تهران: بزرگ‌تر از شراکت، کوچک‌تر از ائتلاف

 رئیسان روسیه و ایران، ولادیمیر پوتین و مسعود پزشکیان، در مراسم امضای توافقنامه در مسکو، ۱۷ ژانویه ۲۰۲۵ ( رویترز)
رئیسان روسیه و ایران، ولادیمیر پوتین و مسعود پزشکیان، در مراسم امضای توافقنامه در مسکو، ۱۷ ژانویه ۲۰۲۵ ( رویترز)
TT

مسکو و تهران: بزرگ‌تر از شراکت، کوچک‌تر از ائتلاف

 رئیسان روسیه و ایران، ولادیمیر پوتین و مسعود پزشکیان، در مراسم امضای توافقنامه در مسکو، ۱۷ ژانویه ۲۰۲۵ ( رویترز)
رئیسان روسیه و ایران، ولادیمیر پوتین و مسعود پزشکیان، در مراسم امضای توافقنامه در مسکو، ۱۷ ژانویه ۲۰۲۵ ( رویترز)

با امضای توافقنامه «شراکت استراتژیک جامع» بین روسیه و ایران، روابط دو کشور وارد مرحله‌ای جدید شده است که در آن منافع طرفین به شکلی بی‌سابقه به هم نزدیک می‌شوند. با این حال، در مسکو تردیدهایی درباره تمایل تهران به بازگشایی به سوی غرب وجود دارد.

این توافقنامه پایه‌ای قانونی برای گسترش همکاری‌های وسیع بین دو کشور فراهم می‌کند و جایگزین توافقنامه همکاری سال ۲۰۰۱ می‌شود که پیش‌تر زمینه‌های محدودی برای همکاری ایجاد کرده بود.

در طول ۲۵ سال گذشته، روابط مسکو و تهران به شدت توسعه یافته و تحولات بزرگی در منطقه رخ داده است که دو کشور را وادار به بازنگری در اساس همکاری‌های خود کرده است. با این حال، مسیر رسیدن به این توافقنامه هموار نبوده و موانع زیادی بر سر راه آن وجود داشته است.

رئیسان روسیه و ایران، پوتین و پزشکیان، پس از مذاکرات در مسکو، برای حضور در مراسم امضا آماده می‌شوند (عکس: آسوشیتدپرس)

موضع روسیه در قبال تحولات جنگ قره‌باغ و سوریه، که به منافع منطقه‌ای ایران آسیب زد، باعث ایجاد تردیدهایی در تهران درباره قابل اعتماد بودن مسکو به عنوان یک شریک استراتژیک شده است. از سوی دیگر، مسکو نیز همواره با نگرانی به تلاش‌های ایران برای بازگشایی کانال‌های ارتباطی با غرب نگاه کرده است.

انتخاب زمان امضای این توافقنامه جلب توجه می‌کند. این توافقنامه پس از چندین تأخیر و درست سه روز قبل از تحلیف رئیس‌جمهور جدید آمریکا، دونالد ترامپ، امضا شد. برخی تحلیل‌گران معتقدند که مسکو و تهران پس از تحولات سوریه و اوکراین، تصمیم گرفتند تا با تقویت مواضع خود، آماده مذاکرات آینده شوند.
این توافقنامه در ۴۷ بند، حوزه‌های مختلف همکاری از جمله تجارت، انرژی، آموزش و گردشگری را پوشش می‌دهد. بخش قابل توجهی از آن به همکاری در زمینه انرژی هسته‌ای صلح‌آمیز اختصاص دارد، حوزه‌ای که ایران به زودی چالش‌های دیپلماتیک جدی در آن پیش رو خواهد داشت.

رئیسان روسیه و ایران، پوتین و پزشکیان، در مراسم امضای توافقنامه در کرملین، مسکو، ۱۷ ژانویه ۲۰۲۵ (آسوشیتدپرس)

همکاری نظامی

توافقنامه بر همکاری‌های نظامی و امنیتی تأکید کرده است، اما از تبدیل این شراکت به یک اتحاد نظامی کامل جلوگیری می‌کند. این همکاری شامل تبادل هیئت‌های نظامی، آموزش پرسنل، انجام تمرینات مشترک و مشارکت در کنفرانس‌های بین‌المللی می‌شود.
دو کشور بر تقویت همکاری در مبارزه با تروریسم، تبادل اطلاعات امنیتی و هماهنگی بین وزارتخانه‌های داخلی تأکید کرده‌اند. همچنین، همکاری در زمینه‌های حقوقی، کنترل تسلیحات و خلع سلاح نیز در توافقنامه گنجانده شده است.
توافقنامه به توسعه روابط تجاری و اقتصادی، بهبود شبکه‌های حمل‌ونقل و تدارکات، و افزایش مبادلات تجاری بین دو کشور اشاره کرده است. همچنین، استفاده از ارزهای ملی در مبادلات و مقابله با تحریم‌های یکجانبه غرب نیز مورد تأکید قرار گرفته است.
این توافقنامه تمامی جنبه‌های همکاری سیاسی، اقتصادی، امنیتی، نظامی و فرهنگی را پوشش می‌دهد. با این حال، نکته جالب توجه این است که در بند پایانی توافقنامه آمده است: «در صورت بروز اختلاف در تفسیر مفاد این توافقنامه، نسخه انگلیسی سند مرجع خواهد بود.»