آلمان: ایران نباید سلاح هسته‌ای داشته باشد


فرانک والتر اشتاین مایر رئیس‌جمهور آلمان (EPA)
فرانک والتر اشتاین مایر رئیس‌جمهور آلمان (EPA)
TT

آلمان: ایران نباید سلاح هسته‌ای داشته باشد


فرانک والتر اشتاین مایر رئیس‌جمهور آلمان (EPA)
فرانک والتر اشتاین مایر رئیس‌جمهور آلمان (EPA)

فرانک والتر اشتاین مایر رئیس‌جمهور آلمان در آستانه سفر به تل آویو، از دولت جدید اسرائیل خواست تا راه حلی سیاسی برای درگیری با فلسطینی‌ها پیدا کند.
اشتاین مایر در گفت و گو با روزنامه «هاآرتص» اسرائیل گفت: بدون این راه حل سیاسی، آینده خوبی وجود نخواهد داشت.
اشتاین مایر قصد دارد امشب به تل آویو برود و فردا پنجشنبه با نفتالی بنت  نخست‌وزیر جدید و یائیر لاپید وزیر خارجه در قدس گفت و گو کند.
اشتاین مایر اظهار کرد که دولت آلمان هنوز راه حل دو کشور مبتنی بر مذاکره را بهترین راه برای دستیابی به آینده صلح آمیز می‌داند.
وی گفت: «اما بیش از همه، به نظر من ایجاد اعتماد بین رهبری جدید اسرائیل و طرف فلسطینی مهم است. مسیر از سرگیری گفت و گوی مستقیم در مورد موضوعات بزرگ از طریق گام‌های کوچک و همکاری مشخص عبور می‌کند».
رئیس‌جمهور آلمان با بیان این که نگرانی‌های اسرائیل دربارهٔ تهدید برخورداری ایران از تسلیحات هسته‌ای، قطعاً موجه است، گفت: «وقتی صحبت از ایران می‌شود، آلمان و اسرائیل یک هدف استراتژیک مشترک دارند: ایران نباید به تسلیحات هسته‌ای دست پیدا کند».
وی افزود: ما همچنین می‌خواهیم برنامه موشکی ایران و فعالیت‌های بی‌ثبات کننده آن در منطقه را محدود کنیم.
رئیس‌جمهور آلمان با اعلام این که «شاید همیشه در مورد بهترین راه برای رسیدن به این هدف اتفاق نظر نداشته باشیم»، گفت: بر این باوریم که احیای برجام مؤثرترین شیوه برای جلوگیری از دستیابی ایران به بمب هسته‌ای است.
اشتاین مایر بار دیگر شورش‌های یهودی‌ستیزی در آلمان را که در جریان درگیری خشونت‌آمیز اسرائیل و شبه نظامیان فلسطینی در نوار غزه در ماه گذشته گذشته آغاز شد، محکوم و آنها را «نفرت‌انگیز» توصیف کرد.
وی گفت: نفرت از یهودیان، صرف نظر از اینکه از سوی چه کسی مطرح می‌شود، ما آن را در کشور خود تحمل نمی‌کنیم و نمی‌خواهیم.
او با بیان این که قانون اساسی آلمان حق آزادی بیان و آزادی تظاهرات را تضمین می‌کند، گفت «اما هر کسی که در خیابان‌های ما پرچم‌های دارنده ستاره داوود را بسوزاند و شعارهای ضدیهودی را فریاد بزند، نه تنها آزادی برای تظاهرات را نقض می‌کند، بلکه مرتکب جنایاتی می‌شود که باید مورد پیگرد قانونی قرار گیرد».



مسکو و تهران: بزرگ‌تر از شراکت، کوچک‌تر از ائتلاف

 رئیسان روسیه و ایران، ولادیمیر پوتین و مسعود پزشکیان، در مراسم امضای توافقنامه در مسکو، ۱۷ ژانویه ۲۰۲۵ ( رویترز)
رئیسان روسیه و ایران، ولادیمیر پوتین و مسعود پزشکیان، در مراسم امضای توافقنامه در مسکو، ۱۷ ژانویه ۲۰۲۵ ( رویترز)
TT

مسکو و تهران: بزرگ‌تر از شراکت، کوچک‌تر از ائتلاف

 رئیسان روسیه و ایران، ولادیمیر پوتین و مسعود پزشکیان، در مراسم امضای توافقنامه در مسکو، ۱۷ ژانویه ۲۰۲۵ ( رویترز)
رئیسان روسیه و ایران، ولادیمیر پوتین و مسعود پزشکیان، در مراسم امضای توافقنامه در مسکو، ۱۷ ژانویه ۲۰۲۵ ( رویترز)

با امضای توافقنامه «شراکت استراتژیک جامع» بین روسیه و ایران، روابط دو کشور وارد مرحله‌ای جدید شده است که در آن منافع طرفین به شکلی بی‌سابقه به هم نزدیک می‌شوند. با این حال، در مسکو تردیدهایی درباره تمایل تهران به بازگشایی به سوی غرب وجود دارد.

این توافقنامه پایه‌ای قانونی برای گسترش همکاری‌های وسیع بین دو کشور فراهم می‌کند و جایگزین توافقنامه همکاری سال ۲۰۰۱ می‌شود که پیش‌تر زمینه‌های محدودی برای همکاری ایجاد کرده بود.

در طول ۲۵ سال گذشته، روابط مسکو و تهران به شدت توسعه یافته و تحولات بزرگی در منطقه رخ داده است که دو کشور را وادار به بازنگری در اساس همکاری‌های خود کرده است. با این حال، مسیر رسیدن به این توافقنامه هموار نبوده و موانع زیادی بر سر راه آن وجود داشته است.

رئیسان روسیه و ایران، پوتین و پزشکیان، پس از مذاکرات در مسکو، برای حضور در مراسم امضا آماده می‌شوند (عکس: آسوشیتدپرس)

موضع روسیه در قبال تحولات جنگ قره‌باغ و سوریه، که به منافع منطقه‌ای ایران آسیب زد، باعث ایجاد تردیدهایی در تهران درباره قابل اعتماد بودن مسکو به عنوان یک شریک استراتژیک شده است. از سوی دیگر، مسکو نیز همواره با نگرانی به تلاش‌های ایران برای بازگشایی کانال‌های ارتباطی با غرب نگاه کرده است.

انتخاب زمان امضای این توافقنامه جلب توجه می‌کند. این توافقنامه پس از چندین تأخیر و درست سه روز قبل از تحلیف رئیس‌جمهور جدید آمریکا، دونالد ترامپ، امضا شد. برخی تحلیل‌گران معتقدند که مسکو و تهران پس از تحولات سوریه و اوکراین، تصمیم گرفتند تا با تقویت مواضع خود، آماده مذاکرات آینده شوند.
این توافقنامه در ۴۷ بند، حوزه‌های مختلف همکاری از جمله تجارت، انرژی، آموزش و گردشگری را پوشش می‌دهد. بخش قابل توجهی از آن به همکاری در زمینه انرژی هسته‌ای صلح‌آمیز اختصاص دارد، حوزه‌ای که ایران به زودی چالش‌های دیپلماتیک جدی در آن پیش رو خواهد داشت.

رئیسان روسیه و ایران، پوتین و پزشکیان، در مراسم امضای توافقنامه در کرملین، مسکو، ۱۷ ژانویه ۲۰۲۵ (آسوشیتدپرس)

همکاری نظامی

توافقنامه بر همکاری‌های نظامی و امنیتی تأکید کرده است، اما از تبدیل این شراکت به یک اتحاد نظامی کامل جلوگیری می‌کند. این همکاری شامل تبادل هیئت‌های نظامی، آموزش پرسنل، انجام تمرینات مشترک و مشارکت در کنفرانس‌های بین‌المللی می‌شود.
دو کشور بر تقویت همکاری در مبارزه با تروریسم، تبادل اطلاعات امنیتی و هماهنگی بین وزارتخانه‌های داخلی تأکید کرده‌اند. همچنین، همکاری در زمینه‌های حقوقی، کنترل تسلیحات و خلع سلاح نیز در توافقنامه گنجانده شده است.
توافقنامه به توسعه روابط تجاری و اقتصادی، بهبود شبکه‌های حمل‌ونقل و تدارکات، و افزایش مبادلات تجاری بین دو کشور اشاره کرده است. همچنین، استفاده از ارزهای ملی در مبادلات و مقابله با تحریم‌های یکجانبه غرب نیز مورد تأکید قرار گرفته است.
این توافقنامه تمامی جنبه‌های همکاری سیاسی، اقتصادی، امنیتی، نظامی و فرهنگی را پوشش می‌دهد. با این حال، نکته جالب توجه این است که در بند پایانی توافقنامه آمده است: «در صورت بروز اختلاف در تفسیر مفاد این توافقنامه، نسخه انگلیسی سند مرجع خواهد بود.»