اسرائیل ایران را به حمله به کشتی تجاری در اقیانوس هند متهم کرد

رسانه‌های اسرائیلی گزارش دادند که یک کشتی باری اسرائیلی دچار سانحه شده‌است

اسرائیل ایران را به حمله به کشتی تجاری در اقیانوس هند متهم کرد
TT

اسرائیل ایران را به حمله به کشتی تجاری در اقیانوس هند متهم کرد

اسرائیل ایران را به حمله به کشتی تجاری در اقیانوس هند متهم کرد

جنگ سایه ایران و اسرائیل در اعماق دریا دوباره از سر گرفته شده‌است؛ یک کشتی تجاری اسرائیلی در اقیانوس هند با «یک سلاح ناشناخته» مورد حمله قرار گرفت، در این میان، منابع سیاسی در تل آویو، ایران را به دست داشتن در این حمله متهم کردند. این در حالی است که تاکنون هیچ‌کس مسئولیت این حمله را برعهده نگرفته‌است.
کشتی تجاری اسرائیلی CSAV TYNDALL که متعلق به بازرگانان اسرائیلی از جمله ایلی عوفر است، عازم امارات بوده‌است.
این کشتی با یک سلاح ناشناخته بمباران شد، اما رسانه‌های اسرائیلی اظهار داشتند که این حمله توسط یک «پهپاد پیشرفته» انجام شده‌است، یا شاید به واسطه یک مین دریایی باشد که در مسیر کشتی کاشته شده بود.
منابع جروزالم پست، اسرائیلی بودن خدمه کشتی را رد کردند. شبکه خبری ۱۲ اسرائیل نیز گزارش داد که مقامات ارتش اسرائیل در تلاشند تا اطمینان حاصل کنند که آیا نیروهای ایرانی به یک کشتی در امارات متحده عربی حمله کرده‌اند یا خیر.
به گزارش رویترز، این شبکه به نقل از منابع در داخل تشکیلات نظامی اسرائیل گفت که خدمه کشتی صدمه ای ندیده‌اند و خسارت جدی به کشتی وارد نشده‌است.
به نوبه خود، وب سایت خبری Ynet به نقل از منابع اسرائیلی اعلام کرد که ایران احتمالاً در حمله به کشتی متعلق به اسرائیل در اقیانوس هند نقش داشته‌است.
به گفته منابع اسرائیلی، این حمله بازگشت ایران به جنگ کشتی‌ها تلقی می‌شود و در پاسخ به بسیاری از عملیات‌های انجام شده توسط اسرائیل صورت گرفته که جزئیات آن منتشر نشده‌است.
منابع اسرائیلی به اشاره‌های منتشرشده در گزارش شبکه المیادین لبنان و طرفدار ایران استناد کردند.
ران بن یشای مفسر نظامی در روزنامه یدیعوت آحرونوت گفت که این حمله نشانه تندشدن سیاست ایران در پی انتخاب ابراهیم رئیسی به عنوان رئیس‌جمهور است.
جنگ سایه بین ایران و اسرائیل از اواخر فوریه به اعماق دریاها منتقل شده‌است و طرفین یکدیگر را به مسئولیت حملات به کشتی‌های باری متهم کرده‌اند.
در ماه آوریل، یک کشتی لجستیک ایرانی به نام «ساویز» در انفجاری در دریای سرخ آسیب دید که ماهیت آن انفجار مشخص نشده‌است.
نیویورک تایمز گزارش داد که این کشتی پس از «حملات قبلی ایران به کشتی‌های اسرائیلی» مورد حمله «تلافی جویانه» اسرائیلی قرار گرفت.



مسکو و تهران: بزرگ‌تر از شراکت، کوچک‌تر از ائتلاف

 رئیسان روسیه و ایران، ولادیمیر پوتین و مسعود پزشکیان، در مراسم امضای توافقنامه در مسکو، ۱۷ ژانویه ۲۰۲۵ ( رویترز)
رئیسان روسیه و ایران، ولادیمیر پوتین و مسعود پزشکیان، در مراسم امضای توافقنامه در مسکو، ۱۷ ژانویه ۲۰۲۵ ( رویترز)
TT

مسکو و تهران: بزرگ‌تر از شراکت، کوچک‌تر از ائتلاف

 رئیسان روسیه و ایران، ولادیمیر پوتین و مسعود پزشکیان، در مراسم امضای توافقنامه در مسکو، ۱۷ ژانویه ۲۰۲۵ ( رویترز)
رئیسان روسیه و ایران، ولادیمیر پوتین و مسعود پزشکیان، در مراسم امضای توافقنامه در مسکو، ۱۷ ژانویه ۲۰۲۵ ( رویترز)

با امضای توافقنامه «شراکت استراتژیک جامع» بین روسیه و ایران، روابط دو کشور وارد مرحله‌ای جدید شده است که در آن منافع طرفین به شکلی بی‌سابقه به هم نزدیک می‌شوند. با این حال، در مسکو تردیدهایی درباره تمایل تهران به بازگشایی به سوی غرب وجود دارد.

این توافقنامه پایه‌ای قانونی برای گسترش همکاری‌های وسیع بین دو کشور فراهم می‌کند و جایگزین توافقنامه همکاری سال ۲۰۰۱ می‌شود که پیش‌تر زمینه‌های محدودی برای همکاری ایجاد کرده بود.

در طول ۲۵ سال گذشته، روابط مسکو و تهران به شدت توسعه یافته و تحولات بزرگی در منطقه رخ داده است که دو کشور را وادار به بازنگری در اساس همکاری‌های خود کرده است. با این حال، مسیر رسیدن به این توافقنامه هموار نبوده و موانع زیادی بر سر راه آن وجود داشته است.

رئیسان روسیه و ایران، پوتین و پزشکیان، پس از مذاکرات در مسکو، برای حضور در مراسم امضا آماده می‌شوند (عکس: آسوشیتدپرس)

موضع روسیه در قبال تحولات جنگ قره‌باغ و سوریه، که به منافع منطقه‌ای ایران آسیب زد، باعث ایجاد تردیدهایی در تهران درباره قابل اعتماد بودن مسکو به عنوان یک شریک استراتژیک شده است. از سوی دیگر، مسکو نیز همواره با نگرانی به تلاش‌های ایران برای بازگشایی کانال‌های ارتباطی با غرب نگاه کرده است.

انتخاب زمان امضای این توافقنامه جلب توجه می‌کند. این توافقنامه پس از چندین تأخیر و درست سه روز قبل از تحلیف رئیس‌جمهور جدید آمریکا، دونالد ترامپ، امضا شد. برخی تحلیل‌گران معتقدند که مسکو و تهران پس از تحولات سوریه و اوکراین، تصمیم گرفتند تا با تقویت مواضع خود، آماده مذاکرات آینده شوند.
این توافقنامه در ۴۷ بند، حوزه‌های مختلف همکاری از جمله تجارت، انرژی، آموزش و گردشگری را پوشش می‌دهد. بخش قابل توجهی از آن به همکاری در زمینه انرژی هسته‌ای صلح‌آمیز اختصاص دارد، حوزه‌ای که ایران به زودی چالش‌های دیپلماتیک جدی در آن پیش رو خواهد داشت.

رئیسان روسیه و ایران، پوتین و پزشکیان، در مراسم امضای توافقنامه در کرملین، مسکو، ۱۷ ژانویه ۲۰۲۵ (آسوشیتدپرس)

همکاری نظامی

توافقنامه بر همکاری‌های نظامی و امنیتی تأکید کرده است، اما از تبدیل این شراکت به یک اتحاد نظامی کامل جلوگیری می‌کند. این همکاری شامل تبادل هیئت‌های نظامی، آموزش پرسنل، انجام تمرینات مشترک و مشارکت در کنفرانس‌های بین‌المللی می‌شود.
دو کشور بر تقویت همکاری در مبارزه با تروریسم، تبادل اطلاعات امنیتی و هماهنگی بین وزارتخانه‌های داخلی تأکید کرده‌اند. همچنین، همکاری در زمینه‌های حقوقی، کنترل تسلیحات و خلع سلاح نیز در توافقنامه گنجانده شده است.
توافقنامه به توسعه روابط تجاری و اقتصادی، بهبود شبکه‌های حمل‌ونقل و تدارکات، و افزایش مبادلات تجاری بین دو کشور اشاره کرده است. همچنین، استفاده از ارزهای ملی در مبادلات و مقابله با تحریم‌های یکجانبه غرب نیز مورد تأکید قرار گرفته است.
این توافقنامه تمامی جنبه‌های همکاری سیاسی، اقتصادی، امنیتی، نظامی و فرهنگی را پوشش می‌دهد. با این حال، نکته جالب توجه این است که در بند پایانی توافقنامه آمده است: «در صورت بروز اختلاف در تفسیر مفاد این توافقنامه، نسخه انگلیسی سند مرجع خواهد بود.»