جمهوری‌خواهان طرح تحریم خامنه‌ای و رئیسی را به سنا ارائه دادند

نمایندگان آمریکا با استناد به قانون ماگنیتسکی خواستار مجازات‌های سنگین شدند

جمهوری‌خواهان طرح تحریم خامنه‌ای و رئیسی را به سنا ارائه دادند
TT

جمهوری‌خواهان طرح تحریم خامنه‌ای و رئیسی را به سنا ارائه دادند

جمهوری‌خواهان طرح تحریم خامنه‌ای و رئیسی را به سنا ارائه دادند

تعدادی از سناتورهای جمهوری‌خواه آمریکایی طرحی را برای اعمال تحریم‌ها علیه علی خامنه‌ای رهبر ایران و ابراهیم رئیسی رئیس‌جمهور جدید این کشور به سنا ارائه داده‌اند.
این طرح که از سوی ۱۷ سناتور جمهوری‌خواه آمریکایی به کنگره ارائه شده‌است، در صورت تصویب، رهبر و رئیس‌جمهور منتخب ایران تحت تحریم‌های حقوق‌بشری قرار می‌گیرند.
این افراد طبق قانون ماگنیتسکی که در دسامبر ۲۰۱۲ در کنگره آمریکا علیه ناقضان حقوق بشری به تصویب رسیده، مجازات خواهند شد.
نمایندگانی که این لایحه را به رهبری تد کروز جمهوری‌خواه مطرح کردند، از بایدن خواستند که تحریم‌های فعلی اعمال شده علیه رئیسی را لغو نکند.
سناتور تد کروز پس از ارائه این طرح گفت: «دولت بایدن برای برداشتن تحریم‌های رژیم ایران عجله دارد. آنها علناً متعهد به لغو تحریم‌های دوران ترامپ از جمله تحریم‌های خامنه‌ای و رئیس‌جمهور منتخب ایران شده‌اند».
سناتور کروز گفت: «خامنه‌ای از طریق فساد، خشونت، و مصادره، ثروت مردم ایران را می‌دزدد. رئیسی رئیس‌جمهوری منتخب، مسئول قصابی کردن ده‌ها هزار ایرانی بی‌گناه است و به همراه رهبر ایران بایستی تحت تحریم‌های سختگیرانه آمریکا قرار بگیرند».
او با بیان اینکه با افتخار این قانون را ارائه می‌کند گفت: «باید مطمئن شویم که تحریم‌های حیاتی برای منزوی کردن رژیم ایران و جلوگیری از فعالیت‌های مخرب آنها ادامه می‌یابند».
امضاکنندگان این لایحه از تلاش‌های دولت بایدن برای لغو تحریم‌های رژیم ایران انتقاد کردند.
قانون ماگنیتسکی که قانون گذاران آمریکایی در سال ۲۰۱۲ آن را تصویب کردند، در اصل هدفش روسیه بود زیرا واشینگتن به موجب آن تحریم‌هایی را علیه برخی مسئولان روس اعمال و اعلام کرد که این افراد در مرگ سرگئی ماگنیتسکی در زندان روسیه دست داشته‌اند.
بعدها دایره این قانون گسترش یافت و آمریکا تحریم‌هایی را علیه کسانی که آنان را مسئول نقض حقوق بشر در سطح جهان می‌داند، اعمال کرد.



مسکو و تهران: بزرگ‌تر از شراکت، کوچک‌تر از ائتلاف

 رئیسان روسیه و ایران، ولادیمیر پوتین و مسعود پزشکیان، در مراسم امضای توافقنامه در مسکو، ۱۷ ژانویه ۲۰۲۵ ( رویترز)
رئیسان روسیه و ایران، ولادیمیر پوتین و مسعود پزشکیان، در مراسم امضای توافقنامه در مسکو، ۱۷ ژانویه ۲۰۲۵ ( رویترز)
TT

مسکو و تهران: بزرگ‌تر از شراکت، کوچک‌تر از ائتلاف

 رئیسان روسیه و ایران، ولادیمیر پوتین و مسعود پزشکیان، در مراسم امضای توافقنامه در مسکو، ۱۷ ژانویه ۲۰۲۵ ( رویترز)
رئیسان روسیه و ایران، ولادیمیر پوتین و مسعود پزشکیان، در مراسم امضای توافقنامه در مسکو، ۱۷ ژانویه ۲۰۲۵ ( رویترز)

با امضای توافقنامه «شراکت استراتژیک جامع» بین روسیه و ایران، روابط دو کشور وارد مرحله‌ای جدید شده است که در آن منافع طرفین به شکلی بی‌سابقه به هم نزدیک می‌شوند. با این حال، در مسکو تردیدهایی درباره تمایل تهران به بازگشایی به سوی غرب وجود دارد.

این توافقنامه پایه‌ای قانونی برای گسترش همکاری‌های وسیع بین دو کشور فراهم می‌کند و جایگزین توافقنامه همکاری سال ۲۰۰۱ می‌شود که پیش‌تر زمینه‌های محدودی برای همکاری ایجاد کرده بود.

در طول ۲۵ سال گذشته، روابط مسکو و تهران به شدت توسعه یافته و تحولات بزرگی در منطقه رخ داده است که دو کشور را وادار به بازنگری در اساس همکاری‌های خود کرده است. با این حال، مسیر رسیدن به این توافقنامه هموار نبوده و موانع زیادی بر سر راه آن وجود داشته است.

رئیسان روسیه و ایران، پوتین و پزشکیان، پس از مذاکرات در مسکو، برای حضور در مراسم امضا آماده می‌شوند (عکس: آسوشیتدپرس)

موضع روسیه در قبال تحولات جنگ قره‌باغ و سوریه، که به منافع منطقه‌ای ایران آسیب زد، باعث ایجاد تردیدهایی در تهران درباره قابل اعتماد بودن مسکو به عنوان یک شریک استراتژیک شده است. از سوی دیگر، مسکو نیز همواره با نگرانی به تلاش‌های ایران برای بازگشایی کانال‌های ارتباطی با غرب نگاه کرده است.

انتخاب زمان امضای این توافقنامه جلب توجه می‌کند. این توافقنامه پس از چندین تأخیر و درست سه روز قبل از تحلیف رئیس‌جمهور جدید آمریکا، دونالد ترامپ، امضا شد. برخی تحلیل‌گران معتقدند که مسکو و تهران پس از تحولات سوریه و اوکراین، تصمیم گرفتند تا با تقویت مواضع خود، آماده مذاکرات آینده شوند.
این توافقنامه در ۴۷ بند، حوزه‌های مختلف همکاری از جمله تجارت، انرژی، آموزش و گردشگری را پوشش می‌دهد. بخش قابل توجهی از آن به همکاری در زمینه انرژی هسته‌ای صلح‌آمیز اختصاص دارد، حوزه‌ای که ایران به زودی چالش‌های دیپلماتیک جدی در آن پیش رو خواهد داشت.

رئیسان روسیه و ایران، پوتین و پزشکیان، در مراسم امضای توافقنامه در کرملین، مسکو، ۱۷ ژانویه ۲۰۲۵ (آسوشیتدپرس)

همکاری نظامی

توافقنامه بر همکاری‌های نظامی و امنیتی تأکید کرده است، اما از تبدیل این شراکت به یک اتحاد نظامی کامل جلوگیری می‌کند. این همکاری شامل تبادل هیئت‌های نظامی، آموزش پرسنل، انجام تمرینات مشترک و مشارکت در کنفرانس‌های بین‌المللی می‌شود.
دو کشور بر تقویت همکاری در مبارزه با تروریسم، تبادل اطلاعات امنیتی و هماهنگی بین وزارتخانه‌های داخلی تأکید کرده‌اند. همچنین، همکاری در زمینه‌های حقوقی، کنترل تسلیحات و خلع سلاح نیز در توافقنامه گنجانده شده است.
توافقنامه به توسعه روابط تجاری و اقتصادی، بهبود شبکه‌های حمل‌ونقل و تدارکات، و افزایش مبادلات تجاری بین دو کشور اشاره کرده است. همچنین، استفاده از ارزهای ملی در مبادلات و مقابله با تحریم‌های یکجانبه غرب نیز مورد تأکید قرار گرفته است.
این توافقنامه تمامی جنبه‌های همکاری سیاسی، اقتصادی، امنیتی، نظامی و فرهنگی را پوشش می‌دهد. با این حال، نکته جالب توجه این است که در بند پایانی توافقنامه آمده است: «در صورت بروز اختلاف در تفسیر مفاد این توافقنامه، نسخه انگلیسی سند مرجع خواهد بود.»