رقابت بانوان عطرساز سعودی با برندهای معروف از طریق «عود مشک»

  نوف القحطانی عطرساز سعودی در فروشگاه خود در شهر خبر
نوف القحطانی عطرساز سعودی در فروشگاه خود در شهر خبر
TT

رقابت بانوان عطرساز سعودی با برندهای معروف از طریق «عود مشک»

  نوف القحطانی عطرساز سعودی در فروشگاه خود در شهر خبر
نوف القحطانی عطرساز سعودی در فروشگاه خود در شهر خبر

تعداد بانوان عطرساز و فروشندگان عطر سعودی در این روزها افزایش یافته و نام برخی از آنها مطرح شده است. این عطرها در سعودی تولید می شود. نت های تشکیل دهنده آنها عمدتا عود و مشک و عنبر و چوب خوشبو است.

عطرهای محلی رواج پیدا کرده چون بسیاری از مردم سعودی هستند که دوست دارند عطرهای خاص و کمیاب بخرند و رغبتی به برندهای معروف ندارند.

بانوان عطرساز سعودی می گویند که دیدگاه مردم سعودی درباره عطرهای ساخت کشور تغییر کرده و حالا این کالاها از نظر خرید با عطرهای وارداتی رقابت می کنند.
اگرچه بانوان سعودی در حوزه عطرسازی تازه کار هستند اما خیلی از آنها که عطرهایشان در کشورهای خلیجی و عربی دیگر طرفدار پیدا کرده به دنبال یک موقعیت بین المللی هستند.

نوف القحطانی که به عنوان بانوی عطرساز برتر سعودی اتاق بازرگانی الشرقیه در ۲۰۱۴ معرفی شد در گفتگو با «الشرق الاوسط» گفت‌ «تا چند سال پیش مردم سعودی عطرهای تولید سعودی نمی خریدند اما وضع در سه سال گذشته تغییر کرد».

او افزود «عطرهای سعودی نه تنها از سوی مردم طرفدار پیدا کرده بلکه توجه شرکت ها و موسسات دولتی هم به این عطرها جلب شده است».

نوف القحطانی یادآور شد «تغییر دیدگاه مردم و روی آوردن به عطرهای سعودی به دلیل طرح «ساخت سعودی» است که به حمایت از صنایع ملی می پردازد».
او درباره تعداد فراوان عطرسازان خانم و آقای سعودی در این روزها گفت «تعداد فراوان عطرسازان قبلا مزیت بود اما حالا بی رویه و غیر هدفمند شده و کارکرد تخریبی پیدا کرده پس باید نهادهای ذیربط ساز و کار ویژه ای برای ورود عطرسازان به این حوزه تنظیم کنند تا بخش عطرسازی شکست نخورد».

القحطانی عطرسازی را در سال ۲۰۰۵ شروع کرد تا یک برند تجاری به اسم «نشق» تاسیس کند.

او گفت «شروع کردم به قاطی کردن عطرهای مختلف در خانه. کارم از همین جا شروع شد تا اینکه الان به یکی از عطرسازان معروف خلیج تبدیل شدم».

او افزود «هدفم این است که اعتبار و موقعیت جهانی پیدا کنم و برنامه راهبردی ام این است که عطرهایم در برندهای معروف جهان به فروش برسد».

نوف النفیسه عطرسازی سعودی دیگری است که کارش را حدود ده سال پیش شروع کرد. او در ابتدا چون عاشق عطر بود وارد فروش عطر شد. در آن زمان هنوز اپلیکیشن ها و فروشگاه های آنلاین نبودند.

او گفت «اینستاگرام وسیله موثری برای بازاریابی عطرهای ساخت سعودی و معرفی آنها شده است».

نوف النفیسه توضیح داد که هدفش شناخته شدن در سطح بین المللی است و اینکه یک برند تجاری موفق مثل طراح معروف فرانسوی کوکو شنل داشته باشد».
او در گفتگو با «الشرق الاوسط» یادآور شد «عطرسازی مثل صنعت فشن شده و تاجران و بازرگانان ویژه خود را پیدا کرده چون اینطور جا افتاده که حوزه عطرسازی سودآور است».
النفیسه درباره مشکلات عطرسازی می گوید «مهم ترین چیز کیفیت نت های عطر و دسترسی به آنها است».

او اظهار کرد «برخی از فروشگاه های عطر در سعودی به دلیل کرونا ضرر کرده و ورشکست شدند اما بسیاری هم ماندند و ادامه دادند اما فکر می کنم که عطرهای سعودی تا چند سال دیگر در سطح جهان عرضه می شود و طرفدار پیدا می کند».



عذرخواهی سازندگان سریال مصری پس از اتهام به تمسخر رنج مردم غزه

عذرخواهی سازندگان سریال مصری پس از اتهام به تمسخر رنج مردم غزه
TT

عذرخواهی سازندگان سریال مصری پس از اتهام به تمسخر رنج مردم غزه

عذرخواهی سازندگان سریال مصری پس از اتهام به تمسخر رنج مردم غزه

یک سریال مصری پس از استفاده از جمله ای برگرفته از صحبت‌های یک مادر فلسطینی که فرزند خردسال خود را در آغاز جنگ غزه از دست داد، خشم و عصبانیت کاربران شبکه‌های اجتماعی را برانگیخت.
در قسمت ششم سریال کمدی مصری «لانچ باکس»، جمیله عوض، بازیگر جوان مصری در جستجوی شخصی به نام یوسف یا یاسین در یک فروشگاه لوازم الکترونیکی ظاهر شد و از کارمند مسئول پرسید: «ببخشید، می‌خواستم از کسی که اینجا برای شما کار می‌کند بپرسم که اسمش یوسف یا یاسین است، او بلوند است، با موهای مجعد و صورتی زیبا». سپس کارمند پاسخ داد: «منظورت یاسین است. او در حال حاضر در تعطیلات است».
این موضوع باعث شد تا برخی به سازندگان سریال حمله کنند، زیرا این توصیف مشابه اظهارات مادر یوسف کودک فلسطینی بود که در میان بازماندگان بمباران غزه در اکتبر گذشته در جستجوی او بود. این مادر گفته بود: «موهایش مجعد، صورتش سفید و زیباست».
در شبکه اجتماعی «X»، کاربران این کلیپ را منتشر کردند و خشم شدید خود را از شباهت تاسف بار در انتخاب نام و توصیف سازندگان سریال ابراز کردند.
این واکنش‌ها باعث شد جمیله عوض بازیگر مصری به یکی از فالوورهایش پاسخ دهد و گفت: «توصیف عامدانه نبود و در فیلمنامه سریال (گندم‌گون) نوشته شده بود و ناگهان در حین فیلمبرداری بازیگر نقش عوض شد، او پوست سفید و موهای بلوند داشت، من فقط یک کلمه را عوض کردم».
عوض در یکی از این توئیت‌ها پاسخ داد: «باید بدانید که این امری غیرممکن است که به قصد ایجاد اختلاف و فتنه اتفاق افتاده. فکر می‌کنم مردم به خوبی موضع من را در این مورد می‌دانند. امیدوارم در برابر دشمن متحد شویم. این تصویر بازیگر است».
هشام الرشیدی کارگردان مصری با انتشار توییتی در حساب شخصی خود در شبکه اجتماعی فیس بوک، دربارهٔ آنچه در قسمت ششم مطرح شد، اظهار نظر کرد و گفت: «از همه کسانی که صحبت‌های دردناک خواهر فلسطینی مان برایشان شبیه متن صحنه سریال است که کاملاً ناخواسته بوده‌است، عذرخواهی می‌کنیم».
وی افزود: «آرمان فلسطین به جز حمایت و احترام، جایی برای هیچ چیز دیگری نداشته و نخواهد داشت. خداوند به مردم ما در فلسطین صبر بدهد و به آنها کمک کند».
سریال «لانچ باکس / جعبه ناهار» با بازی غاده عادل، جمیله عوض، احمد وفیق و هشام اسماعیل به نویسندگی عمرو مدحت و کارگردانی هشام الرشیدی در ماه رمضان در حال پخش است.
داستان این سریال حول محور زندگی سه زن خانه‌دار می‌چرخد که سعی می‌کنند راه‌حلی برای مشکلات خود بیابند و سپس ناگهان تبدیل به باندی می‌شوند که انواع جنایات را انجام می‌دهند، همه با هدف حفظ و دفاع از خانواده‌هایشان.


حکم «ولائی» برای توقف پخش یک سریال رمضانی در عراق

حکم «ولائی» برای توقف پخش یک سریال رمضانی در عراق
TT

حکم «ولائی» برای توقف پخش یک سریال رمضانی در عراق

حکم «ولائی» برای توقف پخش یک سریال رمضانی در عراق

دستگاه قضائی عراق طی یک حکم «ولائی» دستور توقف پخش سریال «عالم الست وهیبة» را که از شبکه UTV عراق پخش می‌شود صادر کرد.
اتهام «توهین به نمادهای مذهبی» به سریال «عالم الست وهیبه / دنیای خانم وهیبه»، موجی از جنجال را در این کشور به راه انداخت و این موضوع ابعاد فرقه ای، سیاسی و پارلمانی به خود گرفت. منتقدان این سریال خواستار توقف پخش آن شده بودند.
منتقدان معتقدند یکی از شخصیت‌های این اثر به نام «مهدی ابوصالح» بیانگر چیزی است که آن‌ها «توهین» به «جایگاه امام دوازدهم (غائب) در فرقه شیعه امامیه» می‌دانستند.
«عالم الست وهیبه» سریالی است که سری اول آن در سال ۱۹۹۷ به نمایش درآمد و روایتگر ظهور باندهای دزدی در نتیجه محاصره اقتصادی در دهه ۹۰ بود و با هنرمندی غالب جواد بازیگر نقش (مهیدی، یا مهدی ابوصالح) جوان عضو یکی از آن دسته‌ها مطرح شد. وقایع سریال در سری جدید آن حول محور جنایت و باندهای مواد مخدر می‌چرخد.
جواد در سری جدید برای ارائه همان شخصیت به صحنه بازگشت اما این بار به بهانه اینکه نام شخصیت سریال «مهدی ابوصالح» توهین به «امام غایب» است، خشم برخی را برانگیخت.
جبار جودی، رئیس انجمن هنرمندان عراق، به «الشرق الاوسط» گفت: «گروه‌های هنری و تولیدکنندگان آثار نمایشی بار دیگر خود را با معضل (تفسیرهای نادرست) صادر شده توسط احزاب سیاسی یا مقامات رسمی مواجه می‌بینند».
سعود السعدی، نماینده جناح «حقوق» وابسته به «گردان‌های حزب‌الله» از هیئت ارتباطات و رسانه‌ها خواست تا پخش سریال را به بهانه توهین شخصیت‌های سریال به نمادهای مذهبی متوقف کند.
دیوان وقف شیعی به کمپین مطالبه توقف این سریال پیوست و در بیانیه‌ای اعلام کرد که «تمام اقدامات قانونی و حقوقی لازم را علیه هر کسی که تلاش می‌کند و به دنبال توهین به مقدسات دینی است، انجام می‌دهد».
با حکم تعلیق موقت قضایی، اختلاف بر سر ماهیت سریال از حوزه نقدی که به عنوان اثری «توهین‌کننده به نمادهای مذهبی» به آن وارد شد، به حوزه اختلاف قضایی نویسنده و شبکه سازنده و پخش‌کننده سریال نیز منتقل شد.


حدود «استثمار سیاسی» گذشته در سریال‌های تاریخی تا کجاست؟

خالد النبوی در صحنه ای از «ممالیک آتش»
خالد النبوی در صحنه ای از «ممالیک آتش»
TT

حدود «استثمار سیاسی» گذشته در سریال‌های تاریخی تا کجاست؟

خالد النبوی در صحنه ای از «ممالیک آتش»
خالد النبوی در صحنه ای از «ممالیک آتش»

با هر سریال تاریخی، سؤالاتی مطرح می‌شود که کماکان بر سر زبان هاست، نه تنها به میزان اعتبار این آثار و دستیابی آنها به هماهنگی بین آزادی خلاقیت و تخیل و احترام به حقیقت تاریخی، بلکه موضوع به ماهیت معنای سیاسی استناد به تاریخ از طریق این آثار مرتبط شده‌است که - به گفته بسیاری از ناظران و متخصصان - خالی از «رمزگذاری عمدی واقعیت» نیست.
اگرچه این مناقشه جدید نیست و به همراهی برای اکثر آثار نمایشی عربی الهام گرفته از تاریخ تبدیل شده‌است، سال‌های اخیر ابعاد قابل توجهی به جنجال همراه با درام تاریخی اضافه کرده‌است که به استفاده سیاسی و ایدئولوژیک این آثار مرتبط است.
اگر استناد به تاریخ در این مطالب نمایشی، اهدافی فراتر از پرداختن به زندگی‌نامه شخصیت‌های پیچیده‌ای را که اغلب جنجال‌های سیاسی و فکری به راه می‌اندازند، دربردارد، پس
علاوه بر این، برجسته کردن دوره‌ها و رویدادهای تاریخی که با دقت انتخاب شده‌اند، پیامدهای معناداری برای واقعیت کنونی دارد.
شاید جنجال بزرگی که سریال حشاشین که در ماه رمضان در تعدادی از شبکه‌های مصری و عربی در حال پخش است، بسیاری از این سوالات را در مورد محدودیت‌های استفاده سیاسی و ایدئولوژیک از تاریخ دوباره مطرح کند که هنوز پاسخ قاطعی ندارند.

کریم عبدالعزیز در کلیپی از «الحشاشین» (شرکت سازنده)

به گفته منتقدان هنری و اساتید دانشگاهی تاریخ که با «الشرق الاوسط» صحبت کردند، اغلب درام‌های تاریخی دارای «دیدگاه سیاسی یا ایدئولوژیکی هستند که توسط تولیدکنندگان یا سازندگان اثر بیان می‌شود»، اما کنترل‌هایی وجود دارد که باید هنگام ارائه این آثار در نظر گرفته شوند؛ اول از همه، احترام به حقایق عمده تاریخ بدون جعل، علاوه بر ضرورت کمک گرفتن از متخصصان برای پرکردن شکاف‌ها و دستیابی به هماهنگی بین داستانی و تاریخی است تا از بسیاری شکاف‌ها جلوگیری شود که ممکن است اعتبار برخی درام‌هایی که از تاریخ الهام گرفته‌اند را کاهش دهد.

انتخاب‌های عمدی

شاید درام تاریخی عرب یکی از قدیمی‌ترین اشکال نمایشی بود که از نظر سیاسی یا ایدئولوژیک به کار گرفته شد. شاید این آثار مسیری را پیش از خود یافتند که آثار ادبی نویسندگانی چون جرجی زیدان، امین معلوف، نجیب محفوظ، علی احمد باکثیر، توفیق الحکیم، محمد فرید ابو حدید و بسیاری دیگر پیش از خود رفته بودند.
اما ارائه درام‌های تاریخی در سینما و تلویزیون و استفاده سیاسی از آنها به دهه شصت قرن گذشته بازمی‌گردد. در اینجا طارق الشناوی، منتقد هنری، یکی از معروف‌ترین آثار سینمای عرب را به یاد می‌آورد که فیلم «الناصر صلاح الدین» است که در سال ۱۹۶۳ به کارگردانی یوسف شاهین ساخته شد. گروهی از مشهورترین نام‌های ادبی مصر در آن زمان، مانند یوسف السباعی، نجیب محفوظ و عبدالرحمن الشرقاوی در نگارش آن مشارکت داشتند. بنیاد عمومی سینمای مصر، یک نهاد دولتی، به تأمین مالی تولید آن کمک کرد.
الشناوی به «الشرق الاوسط» می‌گوید: هدف از تولید آن اثر عظیم در آن زمان، همان‌طور که در آن زمان گفته شد، یک فرافکنی سیاسی با الهام گرفتن از قهرمانی‌های سلطان صلاح الدین ایوبی، آزادکننده بیت‌المقدس در دوران جمال عبدالناصر، رئیس‌جمهور فقید مصر بود. این امر به وضوح از انتخاب نام فیلم آشکار می‌شود.
الشناوی معتقد است که «نویسنده درام تاریخی هر دوره زمانی یا شخصیتی را که بخواهد ارائه کند، صرف نظر از ماهیت آن، باید شامل دیدگاهی باشد، اعم از سیاسی، فکری یا اجتماعی که او بخواهد با پرداختن آن شخصیت ارائه دهد».
وی افزود: هیچ درام تاریخی برای روایت تاریخ وجود ندارد، بلکه طبیعی است که هدف روشن و دلیلی داشته باشد که این انتخاب را توجیه کند.
به عقیده او، موضوع بدون «انتخاب عمدی برای هدفی خاص که توسط سازندگان اثر دیده می‌شود» نیست، که او آن را نقص نمی‌داند، بلکه «بخشی از ماهیت صنعت نمایش» است.

رمزگذاری واقعیت

در سال‌های اخیر، بسیاری از نمایش‌های تاریخی عربی، چه برای شخصیت‌های مذهبی و چه برای دوره‌های تاریخی مملو از درگیری، همچنان مفاهیمی مرتبط با واقعیت کنونی را به همراه دارند، نمادگرایی ارائه شده توسط سریال‌های تاریخی را نمی‌توان نادیده گرفت؛ زیرا بیننده اغلب به‌طور خودکار رویدادهای تاریخی را با واقعیت پیوند می‌دهد و گاهی اوقات از یک لحظه تاریخی کهن خواسته می‌شود تا نماد واقعیت فعلی باشد تا این باور را ایجاد کند که واقعیت با گذشته تفاوتی ندارد.
اما این بدان معنا نیست که درام تاریخی به سمت «جعل و تحریف» گرایش دارد، بلکه نویسنده آن «باید از یک سو با مطالب تاریخی ثبت شده مطابق با الزامات هنر نمایشی عمل کند و مطابق با بینش فکری و پرسش‌های بشری، بدون تعصب به حقایق تاریخی یا تعمیم خودسرانه مطالب تاریخی به شیوه‌ای خام در خدمت دیدگاه ایدئولوژیک قبلی تولید کند». ولید سیف نویسنده فلسطینی که یکی از برجسته‌ترین سازندگان درام تاریخی عرب به‌شمار می‌رود، در زندگی‌نامه خود با عنوان «شاهد و شاهد» نسبت به این موضوع هشدار می‌دهد.
حقیقت این است که نمایشنامه تاریخی عرب در طول چند دهه آثار بسیاری ارائه کرد که این همه بحث و جدل در مورد اشتغال سیاسی ایجاد نکرد و بر ارائه بیوگرافی شخصیت‌های کمتر بحث‌برانگیز که موضوع مناقشات سیاسی یا ایدئولوژیکی عمده نیستند تمرکز داشت؛ مانند «خالد بن الولید»، «عمر بن عبدالعزیز»، «صلاح الدین ایوبی»، «امام ترمذی» و «امام شافعی».
حتی زمانی که در مصر زندگی‌نامه شخصیت‌های بحث‌برانگیزی مانند عمرو بن العاص یا خلیفه عباسی هارون الرشید ارائه شد، این آثار در چارچوب دفاع از آن شخصیت‌ها بر بعد انسانی تمرکز داشتند، نه بعد سیاسی.

سکانسی از سریال رستاخیز ارطغرل

با این حال، سال‌های اخیر به موازات وقوع بسیاری از درگیری‌های سیاسی، ایدئولوژیک و فرقه‌ای در منطقه بوده‌است که منجر به جذابیت‌های چشمگیری شده‌است که بدون استفاده از تاریخ نیست. برای مثال، تلاش‌هایی برای همگام شدن با ظهور ایده «نوعثمانی‌گرایی» و هموار کردن راه برای نقش‌های تأثیرگذارتر ترکیه در منطقه پس از رویدادهایی که به «بهار عربی» معروف شد، سریال‌های ترکی با استفاده از ابزارهای نمایشی در پرده‌های عربی به محبوبیت دست یافت. از جمله این آثار ترکی می‌توان به سریال «حرمسرای سلطان» اشاره کرد که یکی از برجسته‌ترین سلاطین عثمانی، سلطان سلیمان قانونی (سلیمان یکم) و سریال «قیام اَرطغرل» را مطرح کرد. اثری است که با ارائه زندگینامه ارطغرل پسر سلیمان شاه، رهبر قبیله کایی از ترکان مسلمان اوغوز و پدر عثمان اول، بنیانگذار امپراتوری عثمانی، مقدمات و انگیزه‌های تأسیس امپراتوری عثمانی را ارائه می‌کند. نمایش آن در سه سری متوالی از اواخر سال ۲۰۱۴ آغاز شد.
از سوی دیگر، سریال «ممالیک آتش» نشان دهنده واکنش دراماتیک عربی به آثار تاریخی ترکیه است که توسط شرکت اماراتی «جنو مدیا» در سال ۲۰۱۹ به نویسندگی محمد سلیمان عبدالملک و کارگردانی کارگردان بریتانیایی پیتر وبر تولید شد. این سریال آخرین دوره دولت ممالیک و سقوط آن به دست عثمانی‌ها در اوایل قرن شانزدهم را روایت می‌کند. عثمانی‌ها از طریق یک سری خیانت‌ها توانستند برای چند قرن پس از آن، پایگاهی برای حکومت خود در منطقه عرب بیابند.

تفسیر مذهبی از صنعت سریال

موضوع تنها به این دوئل تاریخی بر سر واقعیت حضور عثمانی در منطقه محدود نشد، بلکه باعث ایجاد یک رقابت فرقه‌ای شد که دو سال پیش خبر ساخت سریال «معاویه بن ابی سفیان» جنجال آفرید؛ سریالی برای انعکاس زندگی‌نامه بنیانگذار دولت اموی و یکی از برجسته‌ترین شخصیت‌های بحث‌برانگیز تاریخ اسلام از طریق نقش او در آنچه به عنوان «فتنه بزرگ» شناخته می‌شود، مورد مناقشه بزرگی در مورد هدف از تولید اثر شد.
در چارچوب «تفسیر فرقه‌ای» از آثار نمایشی، یکی از شبکه‌های عراقی در آن زمان اعلام کرد که بودجه هنگفتی را برای تولید سریال تاریخی «شجاعت ابولؤلؤه» اختصاص داده‌است. ظاهراً در واکنش به روند ساخت سریال «معاویه بن ابی سفیان» است؛ ابولؤلؤه فیروز معروف به ابولؤلؤه مجوسی، مردی است که خلیفه دوم عمر بن خطاب را ترور کرد. حتی در هنگام ارائه زندگینامه الفاروق عمر بن الخطاب که توسط بنیاد رسانه ای قطر تهیه شده بود، موضوع بدون مناقشه نبود، نه تنها در مورد مشروعیت به تصویرکشیدن یکی از برجسته‌ترین شخصیت‌های تاریخ اسلام روی صفحه نمایش که با بسیاری از فتواهای قبلی در این زمینه مغایرت دارد، بله بر سر پیش‌بینی ایدئولوژیک سریالی که بین سال‌های ۲۰۱۱ تا ۲۰۱۲ فیلمبرداری شده بود، اختلاف نظر وجود داشت. این دوره ای است که با ظهور گروه‌های «اسلام سیاسی» در بسیاری از کشورهای عربی مصادف شد و بر شدت این مناقشه با مشارکت چهره‌های حامی سازمان «اخوان المسلمین» در بررسی بافت تاریخی سریال افزوده شد.

بی سوادی تاریخی

دکتر محمد عفیفی، استاد تاریخ دانشگاه قاهره و دبیرکل سابق شورای عالی فرهنگ در مصر معتقد است: هر مؤسسه ای که سریال‌های تاریخی را تولید می‌کند «به‌طور طبیعی هدفی پشت تولید اثر دارد، به ویژه با توجه به هزینه تولید هنگفتی که این نمونه از آثار نیاز دارد»، معمولاً درام تاریخی «تاریخ را بیشتر از خدمت به آگاهی تاریخی یا تعریف گذشته فرا می‌خواند تا در خدمت حال باشد».
عفیفی به «الشرق الاوسط» توضیح می‌دهد که هنگام الهام گرفتن از تاریخ در آثار نمایشی باید کنترل‌هایی وجود داشته باشد؛ برجسته‌ترین این کنترل‌ها تغییر نکردن حقایق تاریخی تثبیت‌شده‌است، مانند سال‌های رویداد، یا شخصیت‌های اصلی که رویداد را ایجاد کرده‌اند. اما در عین حال بر ضرورت عدم لغزش در تلقی نمایش تاریخی به عنوان مرجع یا منبع تاریخی تأکید می‌کند، زیرا سریال یک اثر خلاقانه است که بینش سازندگانش، از جمله نویسندگان و کارگردانان، و احتمالاً فضایی از تخیل را به همراه دارد.
این استاد تاریخ که مطالعات پیشرفته بسیاری را در مورد تکیه بر منابع غیررسمی در تاریخ برخی از رویدادهای مهم تاریخ مصر انجام داده‌است، وضعیت مناقشه برانگیز سریال تاریخی را به آنچه او به عنوان «بی سوادی تاریخی در میان اکثر دریافت کنندگان محتوای نمایشی» توصیف می‌کند، نسبت می‌دهد.
او این موضوع را با بیان اینکه فقدان آگاهی تاریخی نتیجه کمبود برنامه‌های درسی مدرسه است، توضیح می‌دهد ارائه خوانش تاریخی به صورت انتقادی و چند نگرشی باعث می‌شود بسیاری از مخاطبان به آثار نمایشی به عنوان یک مرجع تاریخی نگاه کنند نه اثری خلاقانه که قابل تفسیر باشد و از اینجا مشکلات و بحران‌های بسیاری پدید می‌آید.
دبیرکل سابق شورای عالی فرهنگ در مصر اما خوشحالی خود را از جنجال برانگیخته شده ناشی از سریال عربی الهام گرفته از تاریخ پنهان نمی‌کند و آن را خوب ارزیابی می‌کند.
عفیفی معتقد است ادامه تولید سریال‌های تاریخی عربی، حتی در صورت وجود خطا یا ایجاد حالت جنجال، «بسیار بهتر از عدم وجود این نوع تولیدات نمایشی است».
او نظر خود را این گونه توجیه کرد که نبود این آثار راه را برای «هجوم» آثار تاریخی کشورهایی مانند ترکیه و ایران باز می‌کند و این آثار وارده اغلب دارای بینشی سیاسی و ایدئولوژیک هستند که لزوماً منعکس کننده واقعیات تاریخ یا بینش عرب نیست، بلکه اهداف بسیار عمیق‌تری نسبت به کارهای نمایشی یا سرگرمی دارند.


قهوه سعودی، سنت تاریخی و محبوب‌ترین نوشیدنی رمضانی

قهوه سعودی پای ثابت سفره افطار در ماه رمضان (الشرق الاوسط)
قهوه سعودی پای ثابت سفره افطار در ماه رمضان (الشرق الاوسط)
TT

قهوه سعودی، سنت تاریخی و محبوب‌ترین نوشیدنی رمضانی

قهوه سعودی پای ثابت سفره افطار در ماه رمضان (الشرق الاوسط)
قهوه سعودی پای ثابت سفره افطار در ماه رمضان (الشرق الاوسط)

بدون شک قهوه نمادی فرهنگی است که ریشه در خانه شهروندان سعودی دارد و پایه و اساس مهمان نوازی، سخاوت و گرمی آنهاست؛ چنان‌که برخی از شاعران قدیم در جزیرة العرب می‌گویند: «خانه ای که دله (ظرف قهوه) نداشته باشد، کسی آن را نمی‌شناسد».

طرز تهیه قهوه سعودی و طرز سرو آن در شعر «الارجوزه» توضیح داده شده‌است که زمان سرو آن را صبح زود با القدوع (ظرف میهمان نوازی خرما) بیان کرده‌است تا اینکه قهوه به یک ستون اساسی مهمان نوازی و استقبال از مهمان خوب تبدیل شد.

در ماه رمضان قهوه سعودی بانوی سفره رمضان است و حضور آن نشان دهنده تکریم مهمان و احترام به او است و حضور القدوع (ظرف‌های خرما) و قهوه در فرهنگ قهوه سعودی ارتباط تنگاتنگی دارد، زیرا آنها جدایی ناپذیر هستند.

از این منظر، مشاور قهوه سعودی و مربی طرح کارشناس قهوه، سلطان آل مریع، در مصاحبه با «الشرق الاوسط» توضیح داد: «فرهنگ لغت الجامع، کلمه «القدوع» را به «القدع» تعبیر کرده‌است که به معنای شکستن شدت گرسنگی است».

القهوة السعودية تحظى بأهمية كبيرة خلال شهر رمضان (الشرق الأوسط)

تهیه قهوه یکی از هنرهای آشپزی سعودی است و این هنر در مجامع فرهنگی بین‌المللی برای معرفی فرهنگ تهیه قهوه سعودی به اشتراک گذاشته شده‌است. خانه سعودی خالی از روش‌های تهیه این هنر و میراث نیست که یکی از گنجینه‌های فرهنگی پادشاهی سعودی به‌شمار می‌رود.

به گفته آل مریع، آیین‌های تهیه قهوه سعودی بسته به منطقه جغرافیایی در پادشاهی سعودی متفاوت است.قهوه سعودی به روش‌های مختلف برشته (رست قهوه) می‌شود؛ وقتی به منطقه عسیر به جنوب سعودی می‌رویم، متوجه می‌شویم که قهوه هنگام برشته شدن رنگ روشنی پیدا می‌کند.

وقتی به مناطق مرکزی پادشاهی می‌رویم، متوجه می‌شویم که قهوه هنگام برشته شدن رنگ متوسطی به خود می‌گیرد، در حالی که در شمال، قهوه بیشتر برشته شده‌است.

آل مریع توضیح داد که ماده اصلی قهوه سعودی روش برشته کردن آن است و تفاوت بسیار زیادی بین قهوه عربی و قهوه سعودی وجود دارد.

قهوه سعودی به دلیل دو عامل سعودی نامیده شد، اولین عامل این است که قهوه سعودی از دانه الخولانی سعودی شروع می‌شود که مختص پادشاهی سعودیاست و به ۳ روش رست مختلف، و ۵ روش برای تهیه قهوه سعودی با توجه به مناطق پادشاهی انجام می‌شود.

عامل دوم این است که قهوه سعودی تنها قهوه ای در جهان است که از برشته کردن تا پخت و پز و سپس سرو کردن، جلوی مهمان درست می‌شود. این چیزی است که ما در انواع دیگر قهوه سراسر جهان نمی‌بینیم، اگرچه این ارائه باید با اشعار و دیالوگ‌های ادبی آمیخته شود.

در سال ۲۰۲۲، وزارت فرهنگ ۲۰ مقاله تحقیقاتی در زمینه قهوه سعودی ارائه شده توسط محققان داخلی و بین‌المللی را تأیید کرد.

این تحقیقات در مورد قهوه سعودی با هدف غنی سازی ۳ عامل اصلی است: حمایت وزارتخانه از قهوه در شبه جزیره العرب، بررسی دانش، مهارت‌ها و سنت‌های اجتماعی و توسعه محتوای محلی در قهوه سعودی.

وزارت فرهنگ بر اصل تجلیل از این فرهنگ متمرکز شده و اداره هنرهای آشپزی به نمایندگی از وزارت فرهنگ، دستور پخت غذاها را از مناطق مختلف پادشاهی زیر نظر دارد و به مردان و زنان جوان سعودی واجدالشرایط مدرک «کارشناس قهوه سعودی» اعطا می‌کند.


شروعی جذاب برای سریال‌های سوری

بسام كوسا في مشهد من «تاج»
بسام كوسا في مشهد من «تاج»
TT

شروعی جذاب برای سریال‌های سوری

بسام كوسا في مشهد من «تاج»
بسام كوسا في مشهد من «تاج»

شروع سریال‌های سوری در ماه رمضان امسال جذاب به نظر می‌رسید.
با نام‌های درخشان، بیننده می‌تواند در بخشی که پر از فراوانی است، آنچه را که دوست دارد انتخاب کند. بسته غنی است و اولین برداشت میل به ادامه تماشا را افزایش می‌دهد.
سریال «تاج» شروع موفقی داشت و به نظر می‌رسد بزرگ‌ترین سریال باشد. اگر قهرمان او، تیم حسن، محدود به «مأموریت ملی» بود، مخاطب از شخصیت قهرمان فاتح خسته می‌شد.
سناریوی عمر ابوسعده و فیلمبرداری سامر البرقاوی او را به سمت بعد «انسانی خطاکار» برد.
یکی از آثاری که دنبال کردن را تشویق می‌کند، سریال «ولد بدیه» با نویسندگی علی وجیه و یامن الحجلی است.
حتی اگر در موضوع گسترده آن (دعوای برادران بر سر میراث) چیز جدیدی وجود نداشته باشد، پس زیرکی دست‌اندرکاران در کشاندن مخاطب با این «جدید نبودن» به گوشه‌های جدید و ایجاد یک محیط یکپارچه برای تولد خلاقیت است.
سریال «العربجی ۲» متوجه شده که حفظ سطح سری اول «واجب» است. سری دوم آن با صدای بلند شروع می‌شود.
حقایقی در چشم مردم محله ای که بین دو طرف درگیری تقسیم شده آشکار می‌شود: «النشواتیه» به رهبری «ابوحمزه» (سلوم حداد) و «دریه» (نادین خوری) در مواجهه با «عبدو العربجی» (باسم یاخور) و قیام کنندگان بر ظلم.
همچنین «مال القبان» اثری از علی وجیه و یامن الحجلی است که بازیگر نقش شخصیت اول یعنی «خیر» تمایل به انجام بدی دارد.
کارگردانی این اثر بر عهده سیف السبیعی است و بسام کوسا و خالد القیش دو شخصیت متضاد در آن ایفای نقش می‌کنند. شروع «از گذشته» امکان درک حال و پس زمینه روانشناختی شخصیت‌ها را فراهم می‌کند.
ورود سلاف فواخرجی احتمالاً روند را به سمت روند صعودی سوق می‌دهد. شخصیت قهرمان نیز متعلق به مرحوم محمد قنوع است که اثر تقدیم به روح او شده‌است.
در نهایت سریال «کسر عظم - السرادیب»؛ جایی که رشید عساف در مقابل شخصیت «حکم الصیاد ابوریان» با اجرای فایز قزق ظاهر می‌شود که آن را به خوبی اجرا کرد.
در قسمت‌های بعدی احتمال بدتر شدن اوضاع وجود دارد و عبدالمنعم عمایری با ورود به صف بازیگران با آتش وارد می‌شود.


چرا «اخوان المسلمین» به سازندگان سریال «الحشاشین» حمله کرد؟

کریم عبد العزیز در یکی از سکانس ها (شرکت فیلمساز)
کریم عبد العزیز در یکی از سکانس ها (شرکت فیلمساز)
TT

چرا «اخوان المسلمین» به سازندگان سریال «الحشاشین» حمله کرد؟

کریم عبد العزیز در یکی از سکانس ها (شرکت فیلمساز)
کریم عبد العزیز در یکی از سکانس ها (شرکت فیلمساز)

بلافاصله پس از پخش اولین قسمت از سریال مصری «الحشاشین» در ماه رمضان از تعدادی از شبکه‌های مصری و عربی، فعالان و چهره‌های رسانه‌ای وابسته به «اخوان المسلمین» کمپین «انتقاد شدید» را علیه این سریال به راه انداختند.
این سریال الهام گرفته از تاریخچه گروه حَشّاشین (باطنی‌ها) است که در قرون وسطی بین سال‌های ۱۰۹۰ تا ۱۲۷۵ پس از میلاد مسیح زندگی می‌کردند. بنیان‌گذار آن شخصی به نام حسن صباح بود. سؤالاتی در مورد دلایل حمله اخوانی‌ها نسبت به این سریال مطرح شده‌است.
فعالان شبکه‌های اجتماعی و متخصصان مسائل سازمان‌های «اسلام سیاسی» معتقدند کارزار حمله اخوان به دلیل «آگاه شدن افراد وابسته به این گروه یا کسانی که با آن همدردی می‌کنند از شباهت‌های بین دو گروه و حساسیت شدید آنها نسبت به هرگونه تلاش برای افشای استثمار دین برای اهداف سیاسی است».
سریال الحشاشین با بازی تعدادی از بازیگران مصری و عرب به پیشگامی هنرمند مصری کریم عبدالعزیز است. این اثر به نویسندگی عبدالرحیم کمال، کارگردانی پیتر میمی و تهیه کنندگی شرکت «المتحده» در حال پخش است.
فیلمبرداری این سریال دو سال به طول انجامید و قرار بود در ماه رمضان سال گذشته نمایش داده شود اما با توجه به گفته‌های قبلی سازندگان، به دلیل فیلمبرداری صحنه‌هایی از این سریال در مالتا و قزاقستان، نمایش به تعویق افتاد.
این سریال داستان حسن الصباح، بنیانگذار گروه حشاشین، خطرناک‌ترین جنبش زیرزمینی و مرگبارترین گروه مخفی در قرن یازدهم میلادی به عنوان بخشی از فرقه نزاریه را روایت می‌کند.
فعالان و متخصصان رسانه ای طرفدار اخوان المسلمین کمپین شدیدی را برای حمله به سریال و سازندگان آن راه اندازی کردند.
کمپین حمله جنبه‌های مختلفی داشت که برخی از آنها مستقیماً از توصیف سریال به‌عنوان «طرح تاریخی اخوان و تشبیه آن‌ها به گروه حشاشین» انتقاد کردند. در حالی که برخی دیگر مسیر هنری مرتبط با «تلاش برای نقد زبان به کار رفته در اثر و هزینه مالی آن» را در پیش گرفت.

یکی از سکانس های «الحشاشین» (شرکت فیلمساز)

روزنامه‌نگار وابسته به اخوان، محمد ناصر، پست‌ها، پیوندها و ویدئوهایی در انتقاد از این سریال منتشر کرد. او در یکی از آنها در حساب کاربری خود در سایت «ایکس» نوشت: «بهتر بود سریال به دلیل هزینه‌های زیاد تولید نمی‌شد».
از سوی دیگر، اسامه جاویش، روزنامه‌نگار طرفدار اخوان المسلمین، یک پست وبلاگی در «X» منتشر کرد که در آن سعی داشت سریال را به سخره بگیرد. او نوشت: «فوری... پخش تازه‌ترین قسمت حشاشین... معلوم شد اخوانی‌ها هیولا هستند».
با این حال، بسیاری از نظرات در مورد آن پست، انتقادات شدیدی را متوجه جاویش کرد و گفتند که او «به شباهت بین اخوان و حشاشین اعتراف کرده‌است».
به نوبه خود، سامی کمال الدین، روزنامه‌نگار وابسته به «اخوان»، تلاش کرد برای پرهیز از مسیر سیاسی، استفاده از نقد هنری برای حمله به سریال، آن را «سریال کارتونی» توصیف کرد. او گفت که اپیزودهایی که نمایش داده شد «فقر هنری آشکاری داشتند».
از سوی دیگر، وبلاگ نویسان به انتقاد اخوان از سریال حمله کردند و این حمله را به شباهت دو گروهی که این درام فاش می‌کند نسبت دادند.
اکانتی به نام «نادر الشریف» در «X» نوشت: «حسن الصباح، بنیانگذار حشاشین، و حسن البنا، مؤسس اخوان، دو روی یک سکه هستند و همه انتقادات به این سریال، منشأ و شیوه‌های حشاشین را افشا می‌کند که هیچ تفاوتی با شیوه‌های اخوان ندارد».
برخی از بلاگرها از سبک «کمیک» برای تمسخر خشم اخوان علیه سریال استفاده کردند.

احمد بان، نویسنده و پژوهشگر متخصص در امور سازمان‌های افراطی نیز به نوبه خود اظهار کرد که حمله اخوان به سریال «حشاشین» را می‌توان در چارچوب این دانست که اعضای اخوان این سریال را به عنوان یک «طرح سیاسی و فکری علیه خود» می‌بینند.
او به الشرق الاوسط توضیح داد: «بسیاری از گروه‌ها مانند اخوان نسبت به هرگونه تلاش برای انتقاد، بسیار حساس هستند».
وی افزود که «با وجود تفاوت در زمینه‌های تاریخی، بین گروه اخوان و حشاشین شباهت وجود دارد، نه تطابق».
او افزود: اعتماد مطلق در درون حشاشین بسیار خطرناک تر از درون اخوان است، اما استفاده از مذهب در سیاست موضوعی است که هر دو گروه مشترک هستند.
او توضیح داد که تمرکز سریال بر نقد این ایده ممکن است یکی از دلایلی بوده باشد که احساسات پیروان گروه‌هایی را که وجودشان به استفاده از دین در سیاست وابسته است جریحه‌دار کند.
به نوبه خود، محقق متخصص در سازمان‌های افراطی، منیر ادیب، نیز گفت که مناطق مشترک زیادی بین «اخوان» و «حشاشین» وجود دارد؛ آن گروه به عنوان گروهی است که به بهانه جهاد از جنگ و از دین برای خدمت به اهداف سیاسی خود استفاده می‌کرد.
ادیب به الشرق الاوسط گفت که حسن البنا با الهام از حسن صباح ایده ساخت گروه را بر اساس وفاداری مطلق پیروان به رهبر گروه ایجاد کرد؛ در هر دو گروه، این بیعت مبتنی بر «سمع، اطاعت و اعتماد کورکورانه از جانب وفاداران به رهبر گروه» است.


سريال «حشاشین» در مصر جنجال برانگیز شد


کریم عبد العزیز در یکی از سکانس ها (شرکت فیلمساز)
کریم عبد العزیز در یکی از سکانس ها (شرکت فیلمساز)
TT

سريال «حشاشین» در مصر جنجال برانگیز شد


کریم عبد العزیز در یکی از سکانس ها (شرکت فیلمساز)
کریم عبد العزیز در یکی از سکانس ها (شرکت فیلمساز)

اولین قسمت سریال «الحشاشین» واکنش های متفاوتی در مصر به دنبال داشت. عده ای فیلم نامه و کارگردانی سریال که وقائع آن در قرن ۱۱ میلادی روی می دهد را تحسین کردند اما برخی گفتند که دیالوگ های این سریال تاریخی باید به جای لهجه مصری به عربی فصیح کار می شد.
«الحشاشین» از جمله پرخرج ترین درام های مصری رمضانی امسال به شمار می رود و فیلمبرداری آن یک سال پیش در چندین کشور آغاز شد. عبد الرحیم کمال نویسنده و پیتر میمی کارگردان «الحشاشین» هستند. کریم عبد العزیز و فتحی عبد الوهاب و احمد عید و میرنا نور الدین و اسلام جمال و نیکولا معوض نقش های اصلی این سریال رمضانی اند.
این سریال از زاویه تاریخی به فرقه حشاشین که حسن صباح بنیانگذاری کرد پرداخته است. قسمت اول «الحشاشین» به عنوان «عهد» یک روایت صوتی درباره اوضاع جهان اسلام پس از مرگ پیامبر و چهار خلیفه اش و پیدایش چند دستگی و فرقه ها و طوایف گوناگون دارد.

یکی از سکانس های «الحشاشین» (شرکت فیلمساز)

قسمت اول چگونگی پا گرفتن حسن صباح رهبر فرقه باطنیه و خداوند قلعه الموت و «پیرمرد کوهستان» در قرن یازدهم را نشان می دهد. فتحی عبد الوهاب در نقش وزیر سلجوقیان در قسمت اول ظاهر شد.

واکنش متفاوت مخاطبان پس از قسمت اول (شرکت فیلمساز)

خالد محمود منتقد مصری سینما در گفتگو با «الشرق الاوسط» گفت «اولین قسمت سریال جالب و فوق العاده و از نظر هنری خیره کننده بود».
او افزود «اتفاقات فیلم از همان ابتدا سریع و پشت سر هم هستند و مخاطب را از یک سکانس به سکان بعدی می برند. مقدمه آغاز قسمت اول مفید و مهم بود تا همه مخاطبان از نسل های گوناگون بتوانند دوران تاریخی سریال را بفهمند و دنبال کنند».
محمود خاطر نشان کرد «جلوه های بصری سریال و موزیک متن به آهنگسازی امین بوحافه حرف ندارد. کریم عبد العزیز در این سریال هیچ شباهتی به بازیگر معروفی که همه می شناسند ندارد. سریال از نظر فنی و تکنولوژی رده بالاست و این مهارت فنی بالا از همان سکانس های اول مخاطب را جذب کرد».
محمود درباره اینکه چرا «الحشاشین» با لهجه مصری عامیانه است معتقد است «این لهجه وسیله ای است تا سریال تا حد امکان به بیشترین تعداد مخاطبان از عامه مردم برسد».

پوستر سریال (شرکت فیلمساز)

دکتر احمد سلامه استاد تاریخ و تمدن در دانشگاه ازهر گفت «اولین اشتباه تاریخی این سریال همان لهجه عامیانه اش است». او در گفتگو با «الشرق الاوسط» افزود «در کارهای تاریخی برای حفظ اعتبار فیلم ها باید به زبان آن دوره تاریخی توجه شود که در این سریال عربی فصیح بوده است».
او اضافه کرد «دست اندرکاران این سریال می توانستند نقش اطلاع رسانی و فرهنگ آموزی برای مخاطبان ایفا کنند و با عربی فصیح رونق و شکوه مضاعف به این اثر بدهند».
دکتر احمد سلامه خاطر نشان کرد «مثلا سریال «عمر» با عربی فصیح پخش شد و مخاطبان را به عربی فصیح علاقمند کرد و مخاطبان از تماشای سریال با لهجه فصیح لذت بردند. ضمنا پخش محصولات سینما و تلویزیون با لهجه فصیح امکان رواج آن را در همه کشورهای اسلامی افزایش می دهد. به عنوان مثال بنده در دانشگاه چندین دانشجوی اعزامی دارم که لهجه عامیانه نمی فهمند و فقط عربی فصیح صحبت می کنند خب این افراد نمی توانند «الحشاشین» را دنبال کنند».
سلامه اظهار کرد «استایل و طراحی لباس بازیگران مناسب دوره عباسیان است که در سریال ذکر شده است. البته داوری درباره سریال های تاریخی از قسمت های اول درست نیست».


رشته موزه شناسی در سعودی راه اندازی شد  


دانش پژوهان رشته موزه شناسی با کسب دانش و مهارت های لازم می توانند در زیرمجموعه های این رشته کار کنند (واس)
دانش پژوهان رشته موزه شناسی با کسب دانش و مهارت های لازم می توانند در زیرمجموعه های این رشته کار کنند (واس)
TT

رشته موزه شناسی در سعودی راه اندازی شد  


دانش پژوهان رشته موزه شناسی با کسب دانش و مهارت های لازم می توانند در زیرمجموعه های این رشته کار کنند (واس)
دانش پژوهان رشته موزه شناسی با کسب دانش و مهارت های لازم می توانند در زیرمجموعه های این رشته کار کنند (واس)

کمیسیون موزه سعودی از راه اندازی «فوق دیپلم موزه شناسی» خبر داد. این رشته تخصصی در سعودی با همکاری میان دانشکده مطالعات شرقی و آفریقایی دانشگاه لندن «SOAS» و دانشگاه عفت راه اندازی شده است.
این رشته تخصصی اولین رشته موزه شناسی در سعودی است که بودجه آن از سوی کمیسیون موزه سعودی تامین می شود. دانشجویان این رشته با کسب دانش و مهارت لازم می توانند در بخش های مختلف و تخصصی موزه کار کنند و از تمام بخش ها و وظایف مختلف مثل موزه داری و نمایشگاه گردانی و غیره سر رشته پیدا می کنند.
دانشجویان رشته موزه شناسی در سعودی با کلاس های آنلاین و حضوری دوره های آموزشی جامع تئوریک و عملی را با حضور استادان برجسته موزه شناسی دنیا سپری و از موزه های برتر در کشورهای مختلف مثل لندن بازدید می کنند و ده نفر از این دانشجویان می توانند بعد از دریافت فوق دیپلم تحصیلاتشان را تا کارشناسی ارشد ادامه دهند.
کمیسیون موزه سعودی از علاقمندان به شرکت در این رشته تحصیلی خواسته تا با بازدید از وبسایت کمیسیون از جزئیات بیشتر مطلع شوند و شرط کمیسیون برای متقاضیان این رشته تحصیلی این است که از نظر تحصیلات تاپ و به انگلیسی مسلط باشند.
وزارت های فرهنگ و آموزش سعودی در دسامبر ۲۰۲۲ استراتژی توسعه منابع و توانمندی های فرهنگی را راه اندازی کردند و در این برنامه فرهنگ و هنر به یکی از دروس پایه های تحصیلی مختلف و موسسات فنی و حرفه ای تبدیل شدند. رشته های تحصیلی فرهنگی و هنری مطابق نیازمندی بازار کار تنظیم شده و دانش آموزان با استعداد در حوزه های مختلف نوآوری مورد آموزش قرار می گیرند. دولت سعودی برای اجرای این پروژه مجموعه ای از سیاست ها و استانداردها و برنامه های آکادمیک و دوره های مهارت آموزی دارد.


«راعی الاجرب»؛ درام حماسی که داستان بنیانگذار دومین حکومت سعودی را روایت می‌کند

«راعی الاجرب» فیلمی کوتاه دربارهٔ رهبری است که شجاعانه داستان نور در شب‌های تاریک را نوشته‌است (وزارت اطلاع‌رسانی)
«راعی الاجرب» فیلمی کوتاه دربارهٔ رهبری است که شجاعانه داستان نور در شب‌های تاریک را نوشته‌است (وزارت اطلاع‌رسانی)
TT

«راعی الاجرب»؛ درام حماسی که داستان بنیانگذار دومین حکومت سعودی را روایت می‌کند

«راعی الاجرب» فیلمی کوتاه دربارهٔ رهبری است که شجاعانه داستان نور در شب‌های تاریک را نوشته‌است (وزارت اطلاع‌رسانی)
«راعی الاجرب» فیلمی کوتاه دربارهٔ رهبری است که شجاعانه داستان نور در شب‌های تاریک را نوشته‌است (وزارت اطلاع‌رسانی)

«به خدا سوگند من ترکی هستم... سرزمینم را پس می‌گیرم»... فیلم کوتاه تاریخی و درام «راعی الاجرب» داستان امام ترکی بن عبدالله بنیانگذار دومین حکومت سعودی در بیش از ۲۰۰ سال پیش را ارائه می‌دهد؛ شخصی که به تنهایی با شمشیر اجربش راه خود را طی کرد و داستان نور را در شب‌های تاریک با شجاعت نوشت.این فیلم که توسط وزارت اطلاع‌رسانی پادشاهی عربی سعودی تهیه شد، همزمان با جشن «سالروز تأسیس»، مطابق با ۲۲ فوریه هر سال، برای بزرگداشت تأسیس اولین کشور سعودی به دست امام محمد بن سعود در ۱۱۳۹ ق / ۱۷۲۷ م به نمایش گذاشته شد. این اثر دراماتیک محتوای محلی را با آثار کیفی غنی می‌کند که باعث افزایش غرور سعودی‌ها به تاریخ بیش از ۳ قرن آنها می‌شود.

«راعی الاجرب» داستان امام ترکی بن عبدالله پس از ویرانی الدرعیه و سقوط اولین حکومت سعودی و وقایع بعدی را روایت می‌کند که در فیلم مرور می‌شود؛ در فیلم میزان توانایی او برای دفاع از سرزمینش، برنامه‌ریزی مستمر او برای شکست دادن دشمن، تلاش‌های او برای جمع‌آوری حامیانش، و حرکت رو به جلو برای بازگرداندن حکومت و ورود به ریاض بود، چیزی که در پایان به آن دست یافت.

«راعي الأجرب» يروي الفترات الأولى من تأسيس الدولة السعودية الثانية (وزارة الإعلام)

پس از محاصره الدرعیه در سال ۱۲۳۳ هجری قمری / ۱۸۱۸ م و قربانی شدن امام عبدالله بن سعود (آخرین رهبر اولین حکومت سعودی) برای حفظ خون مسلمانان، آوازه مردی که در میان مردم نهفته بود و در حرکاتش طنین انداز بود، به امام بعدی (ترکی بن عبدالله) معروف بود که تنها با شمشیر «الاجرب» راه خود را باز کرد.وی پس از فعالیت مستمر که به مدت ۷ سال به طول انجامید، توانست در سال ۱۲۴۰ هجری قمری / ۱۸۲۴ میلادی وارد ریاض شود و دومین حکومت سعودی را تأسیس کند و پایه محکم جدیدی برای بقا و ثبات بگذارد.

وی پس از فعالیت مستمر که به مدت ۷ سال به طول انجامید، توانست در سال ۱۲۴۰ هجری قمری / ۱۸۲۴ میلادی وارد ریاض شود و دومین حکومت سعودی را تأسیس کند و پایه محکم جدیدی برای بقا و ثبات بگذارد.

شوالیه ترکی بیشتر بخش‌های شبه جزیره العرب را در یک دوره بی‌سابقه دوباره متحد کرد و شگفت‌انگیزترین نمونه‌های شجاعت و پایمردی را به نمایش گذاشت.«حکومت دوم» بر همان پایه‌هایی که «حکومت اول» بر آن پایه‌گذاری شد، با تمرکز بر حفظ امنیت، آموزش و عدالت، رفع تفرقه و رقابت و آغاز روابط سیاسی با قدرت‌های بزرگ منطقه به کار خود ادامه داد؛ به طوری که رهبران آن توانایی برتر در برقراری ارتباط با کشورها را نشان دادند و تا سال ۱۳۰۹ هجری قمری / ۱۸۹۱ م به حکومت خود ادامه داد.


ابتکار عمل های رسانه ای سعودی برای تقویت صنعت رسانه و افزایش سطح کارآمدی


سلمان الدوسری وزیر اطلاع رسانی سعودی (یزید السمرانی)
سلمان الدوسری وزیر اطلاع رسانی سعودی (یزید السمرانی)
TT

ابتکار عمل های رسانه ای سعودی برای تقویت صنعت رسانه و افزایش سطح کارآمدی


سلمان الدوسری وزیر اطلاع رسانی سعودی (یزید السمرانی)
سلمان الدوسری وزیر اطلاع رسانی سعودی (یزید السمرانی)

سلمان الدوسری وزیر اطلاع رسانی سعودی گفت «صنعت رسانه در سعودی نوید بخش بوده و آینده ای با دستاوردهای فراوان و تحول سازنده و همه جانبه دارد». او با اشاره به برنامه های استراتژیک اصلی نظام رسانه سعودی در سال جاری گفت «این استراتژی با ابتکار عمل ها و پروژه ها و برنامه ها و کسب و کارهای متعدد تحقق خواهد یافت و ۲۰۲۴ سال تحول رسانه در سعودی خواهد بود».
الدوسری در افتتاحیه سومین نشست رسانه ای سعودی محاور اصلی استراتژی تحول رسانه در سعودی را اعلام کرد و گفت این استراتژی چهار ویژگی آمار محوری و شاخص محوری و انگیزه کاری و سخت کوشی دارد و این «سند خرد محور توسط ولیعهد هدایت می شود و مورد حمایت خادم حرمین شریفین است».
افزایش جذابیت سرمایه گذاری در صنعت رسانه
الدوسری توضیح داد «سهم صنعت رسانه در سعودی از تولید ناخالص داخلی در سال ۲۰۲۳ معادل ۱۴.۵ میلیارد ریال (۳.۸ میلیارد دلار) بود و در نظر داریم این رقم را در سال ۲۰۲۴ به حدود ۱۶ میلیارد دلار (۴.۲ میلیارد دلار) برسانیم. بخش رسانه در سعودی تا سال ۲۰۲۳ موفق به ایجاد ۵۶ هزار شغل شد و در نظر داریم سال جاری حدود ۶۷ هزار شغل ایجاد کنیم».
وزیر اطلاع رسانی سعودی گفت ۳ استراتژی را در بخش رسانه دنبال می کنیم که نقشه راه ما به سمت «رسانه آینده» است و باعث تقویت بخش رسانه و افزایش جذابیت این صنعت برای سرمایه گذاران و افزایش سطح کارآمدی نیروهای ملی می شود و رویکرد استراتژیک و فراگیر نظام رسانه ای سعودی را تعیین می کند و حاکمیت درست و کارآمدی بخش رسانه را افزایش می دهد. بیش از ۳۰ ارگان دولتی و بخش خصوصی و بخش تعاونی در این راستا همکاری می کنند.

محتوای خوب و مخاطب پسند در دنیا

وزیر اطلاع رسانی سعودی در اظهارات خود با اشاره به برخی از ویژگی های استراتژی سازمان رادیو و تلویزیون گفت «این استراتژی به منظور توانمند سازی و رشد و افزایش رقابت پذیری و توسعه منابع انسانی و استعدادهای درخشان رسانه در سازمان رادیو و تلویزیون و نیز ایجاد محتوای خوب و مخاطب پسند در همه پلتفرم های دیجیتال دنیا و ایجاد برداشت خوب از سعودی تنظیم شده است».
او افزود «ما در صدد راه اندازی استراتژی خبرگزاری رسمی سعودی (واس) به منظور افزایش تاثیر این خبرگزاری و دفاتر و خبرنگاران آن در جهان و ارایه محتوای رسانه ای همسو با خواسته مخاطبان و گرایشات نوین صنعت رسانه هستیم».

پروژه های رسانه ای تحول آفرین و توسعه محور

این مقام سعودی به ابتکارهای عمل و پروژه های وزارت اطلاع رسانی از جمله «واحه رسانه» در رویدادها و اجلاس سران در سعودی اشاره کرد و گفت «واحه رسانه» بیش از ۲ هزار و ۶۰۰ خبرنگار از بیش از ۴۵۵ رسانه سعودی و خارجی ۶۰ کشور را تحت پوشش قرار داد. این خبرنگاران در «واحه رسانه» از نزدیک با بیش از ۳۰ پروژه ملی آشنا شدند.
الدوسری همچنین به اتمام و بهره برداری پروژه های پیشین و توسعه آنها اشاره کرد و گفت به عنوان مثال «مدیا زون» در بخش هایی از سعودی به منظور ایجاد محل کاری مشترک برای همه حرفه های رسانه ای ایجاد شده و یک محل تخصصی دانش بنیان در زمینه علم رسانه و دسترسی به نوآوری ها و تحولات نوآورانه است.
او به اهمیت مراسم حج تمتع و عمره اشاره کرد و گفت برنامه «مدیاتون حج و عمره» چند روز پیش راه اندازی شد تا اهل رسانه و علاقمندان در این برنامه نوآوری ها و پروژه هایشان در حوزه پوشش رسانه ای نوآورانه و خلاقانه را مطرح کنند.
الدوسری گفت ابتکار عمل «هاب حج مدیا» به منظور ایجاد تسهیلات برای کار رسانه ای و پوشش خبری مراسم حج راه اندازی شد و یک نمایشگاه تعامل رسانه ای در زمینه خدمات سعودی در ایام حج را برگزار می کنیم که بیش از ۲ هزار خبرنگار و مهمان خارجی را پوشش می دهد.

توانمند سازی و مهارت آموزی و جذب نیروی کارآمد

الدوسری گفت «آکادمی علم اطلاع رسانی و رسانه به منظور توانمند سازی و پرورش و مهارت آموزی در رشته های تخصصی آینده در سعودی راه اندازی شده است و قراردادهای همکاری استراتژیک زود هنگام و خلاقانه با غول های فناوری و پلتفرم های جهانی رسانه مثل گوگل و هواوی و علی بابا و غیره منعقد کردیم».

داستانی که ارزش گفتن دارد
از سوی دیگر محمد الحارثی رئیس انجمن رسانه سعودی و رئیس سازمان رادیو و تلویزیون گفت که نشست رسانه ای سعودی میزبان صاحبنظران رسانه جهان در ریاض است که به پایتخت رسانه عرب و توسعه و محل گردهمایی اهل رسانه و استادان دانشگاهی برای بحث و گفتگو درباره ویژگی های تحول رسانه تبدیل شده است.

محمد الحارثی رئیس سازمان رادیو و تلویزیون (یزید السمرانی)

الحارثی افزود «سعودی دستخوش تحول و نوزایی فراگیر و سراسری است و رسانه آینه تحولات جهانی به شمار می رود».
او خاطر نشان کرد «این نشست رسانه ای چندین جلسه گفتگو درباره آینده رسانه در پرتو تحولات بزرگ در حوزه فناوری دارد و مجموعه ای از ابتکار عمل های رسانه ای با همکاری شرکا برای توسعه صنعت رسانه و افزایش کارآمدی نیروها راه اندازی شدند».
او گفت «داستان های فراوانی هستند که ارزش گفتن دارند و فرصت برای همه مهیا است. سالانه میلیون ها نفر از سعودی دیدن می کنند و ما می توانیم در مسیر بهبود و توسعه و همکاری حرکت کنیم».