بایدن به دنبال ایجاد توازن در مذاکرات پیش رو با ایران

EPA
EPA
TT

بایدن به دنبال ایجاد توازن در مذاکرات پیش رو با ایران

EPA
EPA

زمانی که مذاکرات برای احیای توافق هسته ای با ایران در اواخر نوامبر از سر گرفته شود، ایالات متحده همزمان با بدبینی فزاینده آمریکا در مورد نیات تهران، باید تعادل ظریفی بین امتیاز دادن و فشار به تهدیدات نظامی پیدا کند.
پس از تعلیق نزدیک به پنج ماه، ایران و اتحادیه اروپا، در تلاش برای احیای توافقنامه ۲۰۱۵ با هدف جلوگیری از دستیابی ایران به سلاح هسته ای، از سرگیری مذاکرات در ۲۹ نوامبر در وین را اعلام کردند.
این توافق باعث شد تا در ازای کاهش فعالیت‌های هسته ای و تضمین صلح برنامه ایران، بسیاری از تحریم‌های اقتصادی که علیه تهران وضع شده بود، برداشته شود. اما از زمانی که دونالد ترامپ رئیس‌جمهور سابق آمریکا تصمیم گرفت کشورش را در سال ۲۰۱۸ به‌طور یکجانبه از آن خارج کند، تأثیرات آن متوقف شده‌است.
با این حال، از زمانی که مذاکرات در ژوئن متوقف شد، وضعیت بسیار تغییر کرده‌است. ابراهیم رئیسی رئیس‌جمهور محافظه‌کار تندرو، قدرت را در ایران به دست گرفت و حمایت خود را از روند دیپلماتیک برای لغو تحریم‌ها تأیید کرد. با این حال، وی تأکید کرد که کشورش «به خاطر مذاکره» مذاکره نخواهد کرد و وضعیت اقتصادی خود را به «امیال بیگانگان» رهن نخواهد کرد.
در همین حال، غربی‌ها نگرانی‌های «بزرگ و فزاینده» خود را در مورد فعالیت‌های هسته ای تهران ابراز کرده‌اند. در حالی که ایران از اجرای بسیاری از تعهدات اساسی خود تحت توافق هسته ای عقب‌نشینی کرده‌است، نزدیک به یک سال پس از خروج ترامپ از آن و اعمال مجدد تحریم‌ها، بحران اقتصادی شدیدی بر این کشور منعکس شده‌است.
اگر جو بایدن رئیس‌جمهور آمریکا در ابتدای سال به توانایی خود برای احیای توافق ابراز اطمینان کرد، او دیگر نگرانی خود را پنهان نمی‌کند و واشینگتن در حال کار بر روی یک طرح جایگزین در صورت عدم بازگشت به توافق وین است.
مذاکراتی که در وین بین ایران، فرانسه، بریتانیا، آلمان، چین، روسیه و اتحادیه اروپا با مشارکت غیرمستقیم آمریکا انجام می‌شود، با هدف تعیین تحریم‌های لغو شده علیه ایران و یک جدول زمانی برای بازگشت ایران به تعهدات خود است.
کلسی داونپورت مدیر سیاست منع اشاعه در انجمن کنترل تسلیحات به خبرگزاری فرانسه می‌گوید، «دولت بایدن بدون تسلیم شدن در برابر فشار ایران، باید با اثبات به این کشور که در صورت احیای توافقنامه از لغو تحریم‌ها سود خواهد برد، روی طناب محکمی حرکت کند».
موضوع تحریم‌هایی که دولت قبلی آمریکا مجدداً اعمال کرد، یک معضل واقعی را ایجاد می‌کند، زیرا شبکه‌ای را تشکیل می‌دهد که باز کردن آن دشوار است و با تحریم‌های جدید اعمال شده توسط دولت فعلی آمریکا مشابه تحریم‌های برنامه هواپیماهای بدون سرنشین ایران پیچیده‌تر شده‌است.
فراتر از این مسائل، رهبران ایران خواستار تضمینی هستند که هرگونه سازشی که حاصل شود با انتقال قدرت در ایالات متحده ساقط نخواهد شد.
این تضمینی است که بایدن نمی‌تواند ارائه کند، زیرا جمهوری خواهان هشدار داده بودند که در صورت به دست گرفتن مجدد قدرت، توافق را لغو خواهند کرد. با این حال، رئیس‌جمهور دموکرات در بیانیه ای مشترک با همتایان اروپایی خود وعده داد که «تا زمانی که ایران به آن احترام بگذارد، به (توافق) احترام خواهد گذاشت».
میخائیل اولیانوف مذاکره‌کننده روس، «پیشرفت مهم در راستای تضمین‌ها و تضمین‌های مورد نیاز ایران» را ستایش کرد.
اما سؤال واقعی برای غربی‌ها این است که آیا رئیس‌جمهور و رهبر ایران، واقعاً می‌خواهند توافق را نجات دهند؟
اگر مذاکره‌کنندگان ایرانی در ۲۹ نوامبر با درخواست‌هایی که غیرواقعی تلقی می‌شوند وارد پایتخت اتریش شوند، ممکن است آمریکایی‌ها به این نتیجه برسند که این درست نیست.
ایالات متحده لحن را به‌طور قابل توجهی تشدید کرد، به طوری که آنتونی بلینکن وزیر امور خارجه این کشور، در اواسط اکتبر در تهدیدی ضمنی به استفاده از گزینه نظامی هشدار داد که کشورش آماده است در مواجهه با چنین احتمالی، «همه گزینه‌ها» را بررسی کند. در همین حال، همتای اسرائیلی وی، یایر لاپید در یک کنفرانس مطبوعاتی مشترک به صراحت به استفاده از گزینه نظامی اشاره کرد.
چند روز بعد، دیپلمات سابق دنیس راس، که به روسای جمهور دموکرات مشاوره می‌داد، تا آنجا پیش رفت که ادعا کرد «تهدید به جنگ، تنها راه برای رسیدن به صلح با ایران» است.
او در مقاله ای در «فارین پالیسی» با اشاره به «ناکافی بودن» اشاره «روتین» به «گزینه‌های دیگر» نوشت: «تهران دیگر واشینگتن را جدی نمی‌گیرد. برای احیای توافق هسته ای، تهدید تشدید تنش نظامی باید روی میز باشد».
او معتقد است که «اگر ایالات متحده بخواهد خطر درگیری را کاهش دهد و به دیپلماسی فرصت موفقیت بدهد، دولت بایدن باید ترس از واکنش آمریکا را دوباره در ایران زنده و فشار بسیار مؤثرتری را اعمال کند».
اما کلسی داونپورت معتقد است که «تهدیدهای نظامی ممکن است علیه آمریکا باشد» زیرا این تهدیدها ایران را به‌طور فعالانه به دنبال ساخت بمب هسته ای برای دفاع از خود هل دهد.
این کارشناس اذعان کرد: مشکل این است که «آمریکا هیچ گزینه خوبی، جز بازگشت به توافق وین ندارد».
آدام شیف نماینده دموکرات نیز معتقد است که افزایش تحریم‌ها دشوار به نظر می‌رسد زیرا مجازات‌های اعمال شده در حال حاضر شدید هستند. در حالی که بقیه کشورهای جهان پس از ناراحتی آنها از تغییر موضع ایالات متحده در دوره ترامپ، با این تحریم‌ها همراه نخواهند شد.
کلسی داونپورت برای باز نگه داشتن درهای دیپلماسی، به دولت بایدن پیشنهاد کرد که سایر خواسته‌های خود مبنی بر توقف مداخله ایران در خاورمیانه و محدود کردن برنامه موشک‌های بالستیک خود را روی میز بگذارد.
اما وی خاطرنشان کرد که «مذاکرات طولانی و پیچیده ممکن است زمان ببرد و برنامه هسته ای ایران تا حدی توسعه یابد» که اسرائیل را وادار به اجرای تهدیدات نظامی خود همراه با به وجودآمدن «خطر تشدید جنگ» کند.



راهی به‌سوی مذاکره: ایران و آمریکا چگونه به این لحظه رسیدند؟

یک نقاش ایرانی در حال بازسازی و رنگ‌آمیزی دوباره یک نقاشی دیواری ضد آمریکایی در تهران است (خبرگزاری فرانسه)
یک نقاش ایرانی در حال بازسازی و رنگ‌آمیزی دوباره یک نقاشی دیواری ضد آمریکایی در تهران است (خبرگزاری فرانسه)
TT

راهی به‌سوی مذاکره: ایران و آمریکا چگونه به این لحظه رسیدند؟

یک نقاش ایرانی در حال بازسازی و رنگ‌آمیزی دوباره یک نقاشی دیواری ضد آمریکایی در تهران است (خبرگزاری فرانسه)
یک نقاش ایرانی در حال بازسازی و رنگ‌آمیزی دوباره یک نقاشی دیواری ضد آمریکایی در تهران است (خبرگزاری فرانسه)

امروز، شنبه، در سلطان‌نشین عمان، گفت‌وگوهایی میان ایران و ایالات متحده برگزار شد، به عنوان تلاشی برای احیای مذاکرات متوقف‌شده درباره برنامه هسته‌ای شتاب‌گرفته تهران.

با این حال، دو طرف حتی پیش از آغاز مذاکرات بر سر شکل و مکانیزم آن اختلاف دارند. در حالی‌ که رئیس‌جمهور آمریکا، دونالد ترامپ، اصرار دارد مذاکرات به‌صورت مستقیم انجام شود، عباس عراقچی، معاون وزیر خارجه ایران، اعلام کرده که کشورش فقط از طریق واسطه و به‌صورت غیرمستقیم با فرستاده آمریکا در امور خاورمیانه، استیو ویتکوف، گفت‌وگو خواهد کرد.

گرچه این اختلاف ممکن است ظاهری به نظر برسد، اما معنا و پیامدهای عمیقی در خود دارد. مذاکرات غیرمستقیم تاکنون هیچ پیشرفتی به همراه نداشته، به‌ویژه از زمانی که ترامپ در دوره اول ریاست‌جمهوری‌اش پس از سه سال از امضای توافق هسته‌ای در سال ۲۰۱۵، از آن خارج شد.

دو زن ایرانی در کنار نقاشی ضد آمریکایی بر دیوار سفارت سابق ایالات متحده در مرکز تهران در حال قدم زدن هستند (رویترز)

در ۸ مه ۲۰۱۸، ترامپ سند خروج از برجام را امضا و آن را علنی کرد.

از آن زمان، ترامپ تحریم‌های جدیدی علیه ایران اعمال کرده و آن را بخشی از استراتژی «فشار حداکثری» خوانده است. او بارها تأکید کرده که گزینه نظامی همچنان روی میز است، هرچند مرتب از امکان رسیدن به توافق جدید سخن گفته. ترامپ در همین راستا، پیامی به رهبر ایران، علی خامنه‌ای (۸۵ ساله) ارسال کرده است.

در مقابل، خامنه‌ای هشدار داده که هرگونه حمله به ایران با پاسخ مشابه و شدید روبه‌رو خواهد شد.

در ادامه، نکات کلیدی درباره این پیام، برنامه هسته‌ای ایران، و تنش‌های مداوم میان تهران و واشنگتن از زمان انقلاب ۱۹۷۹ ارائه می‌شود:

چرا ترامپ پیام فرستاد؟

ترامپ پیام خود را در ۵ مارس به خامنه‌ای فرستاد و روز بعد در یک مصاحبه تلویزیونی گفت: «برایشان نوشتم و گفتم: امیدوارم به مذاکره فکر کنید، چون اگر مجبور به اقدام نظامی شویم، فاجعه‌بار خواهد بود.»

ترامپ پس از بازگشت به کاخ سفید تلاش دارد روند مذاکرات را پیش ببرد، در حالی‌ که تحریم‌ها را تشدید کرده و تهدید می‌کند که آمریکا یا اسرائیل ممکن است تأسیسات هسته‌ای ایران را هدف قرار دهند.

ترامپ یادداشتی را که برای خروج از توافق هسته‌ای ایران در تاریخ ۸ مه ۲۰۱۸ امضا کرده است، به نمایش می‌گذارد (آسوشیتدپرس)

او در دوره اول ریاست‌جمهوری‌اش نیز پیام مشابهی ارسال کرده بود که با واکنش تند خامنه‌ای روبه‌رو شد. با این حال، پیام‌های پیشین ترامپ به رهبر کره شمالی، کیم جونگ اون، به دیدارهای مستقیمی انجامید، گرچه این دیدارها به توافقی درباره برنامه هسته‌ای و موشک‌های بالستیک کره شمالی که توانایی هدف‌گیری خاک آمریکا را دارند، نینجامید.

پاسخ ایران چه بود؟

رئیس‌جمهور ایران، مسعود پزشکیان، مذاکره مستقیم با آمریکا را رد کرد و در نشست هیئت دولت گفت: «ما از گفت‌وگو فرار نمی‌کنیم، اما تجربه‌های گذشته نشان داد وعده‌های توخالی، ریشه بحران‌ها بوده است. طرف مقابل باید برای اعتمادسازی، جدیت نشان دهد.»

رهبر ایران، خامنه‌ای نیز به سخنان ترامپ واکنش نشان داد و با لحنی تند گفت: «آن‌ها تهدید به آشوب می‌کنند، اما ما احتمال حمله خارجی را کم می‌دانیم. و اگر چنین حمله‌ای صورت گیرد، بدون شک پاسخ کوبنده‌ای خواهیم داد.»

اسماعیل بقایی، سخنگوی وزارت خارجه ایران، در پلتفرم «ایکس» نوشت: «تهدید علنی به بمباران از سوی رئیس یک کشور علیه ایران، نقض آشکار اصول صلح و امنیت بین‌المللی است. خشونت خشونت می‌آورد، صلح صلح می‌آورد. توپ در زمین آمریکاست تا مسیر را تعیین کند... و مسئولیت عواقبش را بپذیرد.»

رهبر جمهورى اسلامى ايران، علی خامنه‌ای، در خطبه‌های نماز عید فطر در تهران (رسانه ریاست جمهوری ایران)

در فضای رسانه‌ای نیز، روزنامه «تهران تایمز» نزدیک به دفتر خامنه‌ای ـ بدون ذکر منبع ـ گزارش داد که ایران «موشک‌هایی آماده کرده که می‌توانند اهداف آمریکایی را هدف قرار دهند». این گزارش هم‌زمان با استقرار بمب‌افکن‌های رادارگریز «بی-۲ اسپیریت» آمریکا در جزیره دیه‌گو گارسیا منتشر شد؛ جزیره‌ای که در برد حملات به ایران و همچنین حوثی‌های مورد حمایت تهران در یمن قرار دارد؛ نیروهایی که آمریکا از ۱۵ مارس حملات خود به آن‌ها را افزایش داده است.

چرا برنامه هسته‌ای ایران باعث نگرانی غرب است؟

با اینکه تهران همواره بر صلح‌آمیز بودن برنامه هسته‌ای خود تأکید کرده، اما اظهارات برخی مقام‌ها حاکی از آن است که ممکن است ایران در پی ساخت سلاح هسته‌ای باشد.

ایران اکنون در حال غنی‌سازی اورانیوم تا سطح ۶۰ درصد است؛ درصدی بسیار نزدیک به سطح مورد نیاز برای ساخت سلاح هسته‌ای، که هیچ کشور فاقد برنامه تسلیحات هسته‌ای، به آن دست نمی‌زند.

دو زن ایرانی در کنار نقاشی ضد آمریکایی بر دیوار سفارت سابق ایالات متحده در مرکز تهران در حال قدم زدن هستند (رویترز)

طبق توافق برجام در سال ۲۰۱۵، ایران مجاز بود اورانیوم را تا سقف ۳.۶۷ درصد و با ذخیره‌ای حداکثر ۳۰۰ کیلوگرم غنی‌سازی کند. اما آخرین گزارش آژانس بین‌المللی انرژی اتمی نشان می‌دهد که ایران اکنون حدود ۸۲۹۴.۴ کیلوگرم اورانیوم غنی‌شده در اختیار دارد که بخشی از آن تا سطح ۶۰ درصد غنی‌سازی شده است.

نهادهای اطلاعاتی آمریکا برآورد می‌کنند که ایران هنوز ساخت سلاح هسته‌ای را آغاز نکرده، اما فعالیت‌هایی انجام داده که اگر تصمیم به ساخت سلاح بگیرد، مقدمات آن فراهم باشد.

در یک مصاحبه تلویزیونی، علی لاریجانی، مشاور رهبر ایران گفت: ایران توانایی ساخت بمب هسته‌ای را دارد، اما به‌دنبال آن نیست و با بازرسی‌های بین‌المللی مخالفتی ندارد. اما هشدار داد که اگر ایران مورد حمله آمریکا یا اسرائیل قرار گیرد، شاید چاره‌ای جز رفتن به‌سوی سلاح هسته‌ای نداشته باشد.

ریشه‌های تنش در روابط دو کشور چیست؟

در دوران حکومت شاه، محمدرضا پهلوی، ایران متحد راهبردی ایالات متحده بود. شاه سلاح‌های آمریکایی می‌خرید و به سازمان سیا اجازه داده بود ایستگاه‌های شنود مخفی برای جاسوسی از اتحاد شوروی برپا کند. در سال ۱۹۵۳، سازمان سیا در کودتایی نقش داشت که به برکناری نخست‌وزیر منتخب و تحکیم قدرت شاه انجامید.

اما در ژانویه ۱۹۷۹، شاه در پی اعتراضات گسترده مردمی از کشور گریخت و انقلاب اسلامی به رهبری روح‌الله خمینی، نظامی دینی در ایران برقرار کرد.

در نوامبر همان سال، دانشجویان به سفارت آمریکا در تهران حمله کردند و دیپلمات‌ها را ۴۴۴ روز به گروگان گرفتند که به قطع روابط دیپلماتیک بین دو کشور انجامید.

در جریان جنگ ایران و عراق در دهه ۱۹۸۰، بحران میان ایران و آمریکا تشدید شد، به‌ویژه در جریان «جنگ نفت‌کش‌ها» که در آن نیروی دریایی آمریکا اهداف ایرانی را بمباران کرد و به اشتباه یک هواپیمای مسافربری ایرانی را با ۲۹۰ سرنشین سرنگون ساخت.

از آن زمان، روابط ایران و آمریکا میان دشمنی شدید و فرصت‌های دیپلماتیک نادر در نوسان بوده است؛ مهم‌ترین نقطه امید، توافق هسته‌ای سال ۲۰۱۵ بود. اما خروج یک‌جانبه ترامپ از آن توافق، موج جدیدی از تنش‌ها را آغاز کرد که همچنان منطقه را درگیر کرده است.

در آوریل ۲۰۱۹، ترامپ دستور داد نام سپاه پاسداران را در فهرست گروه‌های تروریستی جهانی قرار دهند. در پی آن، تنش‌ها در خلیج افزایش یافت.

بنر ضد آمریکایی در یکی از خیابان‌های تهران، ۸ آوریل ۲۰۲۵ (رویترز)

در ۳ ژانویه ۲۰۲۰، ترامپ دستور ترور قاسم سلیمانی، فرمانده نیروی قدس، را صادر کرد. خودرو حامل او و همراهانش در بغداد هدف حمله موشکی آمریکا قرار گرفت.

در پاسخ، سپاه پاسداران حمله موشکی به پایگاه عین‌الاسد انجام داد که محل استقرار نیروهای آمریکایی بود و منجر به زخمی شدن شماری از نظامیان شد.