اسرائیل بودجه نظامی خود را برای مقابله با تهدیدات ایران افزایش داد

در حالی که کمیته مالی پارلمان تصمیم گرفت بودجه ای محرمانه به ارزش ۷٫۳ میلیارد شیکل (حدود ۲٫۴ میلیارد دلار) به سرویس‌های امنیتی اسرائیل، بدون اینکه نمایندگان مجلس از جزئیات آن مطلع شوند، اختصاص دهد، ژنرال تومر بار فرمانده نیروی هوایی گفت که نیروهایش می‌توانند «همین فردا» به ایران حمله کنند.

کمیته مالی کنست (پارلمان اسرائیل) جلسه گسترده‌ای برگزار کرد که هشت ساعت به طول انجامید و تا نیمه شب پنج شنبه-جمعه ادامه یافت و در پایان آن تصمیم گرفت مبلغ هنگفت مالی را به سرویس‌های امنیتی اسرائیل اختصاص دهد.

 سران این نهادها تأکید کردند که جزئیاتی در مورد این بودجه ارائه نکنند و آماده ارائه جزئیات اولیه آن در یک کمیته کوچک پارلمانی هستند، زیرا «شرایط حساس است و به نفع امنیت راهبردی نیست که آن را برای مذاکره مطرح کنیم».

با این حال، منابع پارلمانی تأکید کردند که بودجه جدید در سایه آماده‌سازی برای آغاز دور جدیدی از مانورهای نظامی که شبیه‌سازی حمله به تأسیسات هسته ای ایران است، ارائه می‌شود.

نخست‌وزیر و وزیر دفاع عمداً آن را در بودجه عادی که بالغ بر ۵۸ میلیارد شیکل (حدود ۱۹ میلیارد دلار) در سال ۲۰۲۱ بود، لحاظ نکردند.

 منابع فاش کردند که ارتش ۹ میلیارد شیکل درخواست کرده بود، اما وزارت دارایی این مبلغ را به ۷٫۴ میلیارد کاهش داد.

اگرچه ارتش اعلام کرد که دو میلیارد شیکل از این مبلغ برای جبران سلاح و مهماتی که در آخرین جنگ در نوار غزه در ماه می‌گذشته مصرف شد، اختصاص خواهد یافت و یک میلیارد شیکل برای افزایش کمک هزینه آسیب دیدگان در ارتش اختصاص می‌یابد.

 بیشترین بخش (حدود ۴ میلیارد) به پایه بودجه امنیتی که به آماده‌سازی برای حمله احتمالی اسرائیل به ایران، تشدید حملات اسرائیل در سوریه و تقویت تسلیحات اختصاص داده می‌شود، اضافه می‌شود.

ژنرال تومر بار که در آوریل آینده سمت جدید خود را به عنوان فرمانده نیروی هوایی اسرائیل برعهده می‌گیرد، طی مصاحبه ای طولانی با روزنامه «یدیعوت آحارونوت» که دیروز (جمعه) منتشر شد، تأکید کرد که ارتش پیش‌بینی می‌کند «حزب‌الله» لبنان شرکت در جنگ آتی اسرائیل با ایران آماده می‌شود.

تومر گفت: «حسن نصرالله دبیرکل لبنان حزب‌الله در هر جنگ آینده بین ایران و اسرائیل شرکت خواهد کرد. او «این وظیفه را به عهده دارد و از بیش از ۳۰ سال پیش منتظر چنین لحظه ای است».

این ژنرال اسرائیلی تهدید کرد و گفت: «جنگ سوم لبنان را نمی‌توان با جنگ اول که در سال ۱۹۸۲ شروع شد یا جنگ دوم در سال ۲۰۰۶ مقایسه کرد. درست است که ایران در سال‌های گذشته چندین برابر قدرت حزب را افزایش داده و قابلیت‌های تهاجمی و دفاعی خود و همچنین افزایش تکنیک‌های جنگ الکترونیک و سایبری را به‌طور چشمگیری افزایش داده‌است. با این حال، حزب و کسانی که پشت آن در تهران هستند، نمی‌توانند قدرت ارتش اسرائیل را پیش‌بینی کنند، و همچنین متوجه نمی‌شوند که اسرائیل خواهان یک پیروزی واقعی در کوتاه‌ترین زمان و با حداقل ضرر است.

با این وجود، همین روزنامه دیروز به گفته کارشناسان و ژنرال‌های ارتش ذخیره گزارش داد که «اسرائیل به سمت ادامه جنگ در سایه با ایران و اجتناب از حمله نظامی به تأسیسات هسته‌ای خود می‌رود».

او گفت: «فرماندهی اسرائیل می‌داند که توانایی‌اش برای تأثیرگذاری بر دولت آمریکا محدود است و در عین حال در صورت شکست مذاکرات وین به دنبال حمله به ایران نیست. پس آنچه می‌خواهد ادامه جنگ سایه‌ها علیه ایران است».

ناداو ایال مفسر استراتژیک نوشت که دولت به ریاست نفتالی بنت و یایر لاپید در تلاش است تا واشینگتن را متقاعد کند که حتی اگر مذاکرات با ایران از بین برود، منطقه به جنگ تبدیل نخواهد شد.

وی افزود: منطقی که دولت اسرائیل را در این زمینه هدایت می‌کند این است که آمریکایی‌ها متقاعد شده‌اند که اگر به راه حلی نرسند، اسرائیلی‌ها پاسخ خود را به برنامه هسته ای ایران و رژیم تهران تا حد حمله احتمالی و تبدیل شدن به یک جنگ منطقه ای سخت خواهند کرد.

ایال ادامه داد: «در اسرائیل می‌گویند که آمریکا همیشه به توافق تمایل دارد زیرا احتمال دوم برای آنها تکان دهنده است؛ بنابراین، واشینگتن باید متقاعد شود که امکان امضای توافق با ایرانی‌ها وجود ندارد و دولت اسرائیل تا حد امکان به هماهنگی خود با واشینگتن ادامه خواهد داد. راه‌های دیگری، نه جنگ منطقه‌ای، برای خنثی کردن پروژه هسته‌ای ایران خواهد یافت، مشروط بر اینکه ایرانی‌ها به سرعت به سمت بمب هسته‌ای نروند».

لاپید روز گذشته همچنین اعلام کرد که «اسرائیل خروج آمریکا و دیگر قدرت‌ها از مذاکرات هسته‌ای با ایران را ترجیح می‌دهد تا اینکه به دنبال یک (توافق بد) باشد».

 وی افزود: بهترین سناریو دستیابی به یک توافق خوب با ایران است. ما به نوبه خود مشکلی برای رسیدن به توافق نداریم که این اتفاق خوبی است. اما سناریوی دوم خوب این است که توافقی وجود نداشته باشد و تحریم‌های شدیدی اعمال شود تا اطمینان حاصل شود که ایران نمی‌تواند پروژه خود را پیش ببرد. اما گزینه سومی در صورت توافق بد وجود دارد که بدترین نوع ممکن است».