ژنرال اسرائیلی برخلاف موساد، برجام را در خدمت اسرائیل می‌داند

ژنرال آهارون حلیوه سازمان ضداطلاعات ارتش اسرائیل موسوم به «آمان»

TT

ژنرال اسرائیلی برخلاف موساد، برجام را در خدمت اسرائیل می‌داند

دستگاه‌های امنیتی اسرائیل در مورد توافق هسته ای که مذاکرات وین دربارهٔ آن در حال انجام است، شاهد اختلاف نظرهای علنی است. در حالی که موساد (سرویس اطلاعات خارجی) مخالف دستیابی به توافق است، آهارون حلیوه ژنرال آهارون حلیوه سازمان ضداطلاعات ارتش اسرائیل موسوم به «آمان» اعلام کرد که «منافع اسرائیل ایجاب می‌کند که ایران و قدرت‌های بین‌المللی در جریان مذاکرات کنونی به توافق برسند».
حلیوه که در جلسه محرمانه کابینه امنیتی صحبت می‌کرد و اظهاراتش روز چهارشنبه فاش شد، گفت: دستیابی به توافق در مذاکرات جاری در وین برای اسرائیل بهتر از شکست مذاکرات و عدم توافق است.
این اظهارات در خلال بحث‌های شورای وزیران امور سیاسی و امنیتی اسرائیل (کابینه)، برخلاف موضع رئیس موساد، دیوید بارنیا، صورت گرفت.
سخنگوی ارتش اسرائیل از اظهار نظر در مورد آنچه در جلسات غیرعلنی امنیتی گفته شد خودداری کرد.
به گزارش خبرنگار سیاسی وب سایت والا، باراک رافید به نقل از دو وزیر شرکت کننده در این نشست، حلیوه احیای توافق هسته ای یا بازگشت به تعهد به آن را اقدامی دانست که نیازمند افزایش مکانیزم‌های نظارتی بر اجرای توافق است. او گفت که این مکانیسم‌های نظارتی «بدون توافق وجود نخواهد داشت».
وی تأکید کرد که «بازگشت به توافق، به اسرائیل فرصت بیشتری می‌دهد و به اسرائیل اجازه می‌دهد تا بدون فشار برای سناریوهای احتمالی تشدید تنش با ایران آماده شود».
در این گزارش آمده‌است که اظهارات رئیس «امان» به عنوان اظهارنظری دربارهٔ پیشنهاد رئیس موساد، بارنیا، مطرح شده‌است که ارزیابی سالانه موساد را در کابینه بررسی کرده‌است.
بارنیا معتقد است که در صورت دستیابی به چنین توافقی، زمان برای تأثیرگذاری بر ایالات متحده در مورد مفاد چنین توافقی وجود دارد.
بارنیا گفت: «فرصت هنوز سپری نشده‌است و ارزش آن را دارد که برای گفت و گو با آمریکایی‌ها بر سر متن توافق، تلاش کنیم».
حلیوه گفت که ارزیابی‌های آژانس متبوعش نشان می‌دهد که ایران و قدرت‌های بین‌المللی علاقه‌مند به بازگشت به توافق هسته‌ای امضا شده در سال ۲۰۱۵ هستند و احتمالاً این اتفاق در جریان مذاکرات جاری در وین نیز رخ خواهد داد.
حاضران توافق کردند که «حتی در صورت حصول توافق با ایران در طول مذاکرات، باید از هرگونه برخورد علنی یا مخالفت با دولت جو بایدن، رئیس‌جمهور آمریکا در این زمینه اجتناب شود».
یایر لاپید وزیر امور خارجه در این جلسه تأکید کرد که «ایالات متحده مهم‌ترین شریک استراتژیک اسرائیل است و باید مراقب بود که روابط با دولت آمریکا قطع نشود».
لاپید روز دوشنبه در یک کنفرانس مطبوعاتی گفته بود که «اسرائیل به‌طور خودکار با هیچ توافقی با ایران مخالف نیست، بلکه مخالف توافق بد است».
لاپید تأکید کرد که دولت او تماس‌های گسترده‌ای با قدرت‌های بین‌المللی برقرار می‌کند تا «بر تدوین پیش‌نویس توافقنامه‌ای که در جریان مذاکرات جاری در وین در حال توسعه است، تأثیر بگذارد».



مسکو و تهران: بزرگ‌تر از شراکت، کوچک‌تر از ائتلاف

 رئیسان روسیه و ایران، ولادیمیر پوتین و مسعود پزشکیان، در مراسم امضای توافقنامه در مسکو، ۱۷ ژانویه ۲۰۲۵ ( رویترز)
رئیسان روسیه و ایران، ولادیمیر پوتین و مسعود پزشکیان، در مراسم امضای توافقنامه در مسکو، ۱۷ ژانویه ۲۰۲۵ ( رویترز)
TT

مسکو و تهران: بزرگ‌تر از شراکت، کوچک‌تر از ائتلاف

 رئیسان روسیه و ایران، ولادیمیر پوتین و مسعود پزشکیان، در مراسم امضای توافقنامه در مسکو، ۱۷ ژانویه ۲۰۲۵ ( رویترز)
رئیسان روسیه و ایران، ولادیمیر پوتین و مسعود پزشکیان، در مراسم امضای توافقنامه در مسکو، ۱۷ ژانویه ۲۰۲۵ ( رویترز)

با امضای توافقنامه «شراکت استراتژیک جامع» بین روسیه و ایران، روابط دو کشور وارد مرحله‌ای جدید شده است که در آن منافع طرفین به شکلی بی‌سابقه به هم نزدیک می‌شوند. با این حال، در مسکو تردیدهایی درباره تمایل تهران به بازگشایی به سوی غرب وجود دارد.

این توافقنامه پایه‌ای قانونی برای گسترش همکاری‌های وسیع بین دو کشور فراهم می‌کند و جایگزین توافقنامه همکاری سال ۲۰۰۱ می‌شود که پیش‌تر زمینه‌های محدودی برای همکاری ایجاد کرده بود.

در طول ۲۵ سال گذشته، روابط مسکو و تهران به شدت توسعه یافته و تحولات بزرگی در منطقه رخ داده است که دو کشور را وادار به بازنگری در اساس همکاری‌های خود کرده است. با این حال، مسیر رسیدن به این توافقنامه هموار نبوده و موانع زیادی بر سر راه آن وجود داشته است.

رئیسان روسیه و ایران، پوتین و پزشکیان، پس از مذاکرات در مسکو، برای حضور در مراسم امضا آماده می‌شوند (عکس: آسوشیتدپرس)

موضع روسیه در قبال تحولات جنگ قره‌باغ و سوریه، که به منافع منطقه‌ای ایران آسیب زد، باعث ایجاد تردیدهایی در تهران درباره قابل اعتماد بودن مسکو به عنوان یک شریک استراتژیک شده است. از سوی دیگر، مسکو نیز همواره با نگرانی به تلاش‌های ایران برای بازگشایی کانال‌های ارتباطی با غرب نگاه کرده است.

انتخاب زمان امضای این توافقنامه جلب توجه می‌کند. این توافقنامه پس از چندین تأخیر و درست سه روز قبل از تحلیف رئیس‌جمهور جدید آمریکا، دونالد ترامپ، امضا شد. برخی تحلیل‌گران معتقدند که مسکو و تهران پس از تحولات سوریه و اوکراین، تصمیم گرفتند تا با تقویت مواضع خود، آماده مذاکرات آینده شوند.
این توافقنامه در ۴۷ بند، حوزه‌های مختلف همکاری از جمله تجارت، انرژی، آموزش و گردشگری را پوشش می‌دهد. بخش قابل توجهی از آن به همکاری در زمینه انرژی هسته‌ای صلح‌آمیز اختصاص دارد، حوزه‌ای که ایران به زودی چالش‌های دیپلماتیک جدی در آن پیش رو خواهد داشت.

رئیسان روسیه و ایران، پوتین و پزشکیان، در مراسم امضای توافقنامه در کرملین، مسکو، ۱۷ ژانویه ۲۰۲۵ (آسوشیتدپرس)

همکاری نظامی

توافقنامه بر همکاری‌های نظامی و امنیتی تأکید کرده است، اما از تبدیل این شراکت به یک اتحاد نظامی کامل جلوگیری می‌کند. این همکاری شامل تبادل هیئت‌های نظامی، آموزش پرسنل، انجام تمرینات مشترک و مشارکت در کنفرانس‌های بین‌المللی می‌شود.
دو کشور بر تقویت همکاری در مبارزه با تروریسم، تبادل اطلاعات امنیتی و هماهنگی بین وزارتخانه‌های داخلی تأکید کرده‌اند. همچنین، همکاری در زمینه‌های حقوقی، کنترل تسلیحات و خلع سلاح نیز در توافقنامه گنجانده شده است.
توافقنامه به توسعه روابط تجاری و اقتصادی، بهبود شبکه‌های حمل‌ونقل و تدارکات، و افزایش مبادلات تجاری بین دو کشور اشاره کرده است. همچنین، استفاده از ارزهای ملی در مبادلات و مقابله با تحریم‌های یکجانبه غرب نیز مورد تأکید قرار گرفته است.
این توافقنامه تمامی جنبه‌های همکاری سیاسی، اقتصادی، امنیتی، نظامی و فرهنگی را پوشش می‌دهد. با این حال، نکته جالب توجه این است که در بند پایانی توافقنامه آمده است: «در صورت بروز اختلاف در تفسیر مفاد این توافقنامه، نسخه انگلیسی سند مرجع خواهد بود.»