«شکنجه روانی گسترده» یک شهروند سوئدی محکوم به اعدام در ایران

همسر وی به «الشرق الاوسط»: جلالی قربانی چالش بین تهران و استکهلم شده‌است

«شکنجه روانی گسترده» یک شهروند سوئدی محکوم به اعدام در ایران
TT

«شکنجه روانی گسترده» یک شهروند سوئدی محکوم به اعدام در ایران

«شکنجه روانی گسترده» یک شهروند سوئدی محکوم به اعدام در ایران

ویدا مهران نیا همسر احمدرضا جلالی که در ایران به اعدام محکوم شده‌است، گفت که همسرش در شکنجه دائمی به سر می‌برد و تهران سرنوشت او را به حمید نوری مدعی العموم سابق ایران که به اتهام جنایات جنگی در سوئد بازداشت شده، گره زده‌است.
مهران نیا در گفت و گوی اختصاصی با «الشرق الاوسط» تأکید کرد که همسرش تحت شکنجه‌های روانی گسترده قرار گرفته و قطع ارتباط با وی را تأیید کرد.
او گفت: «او (احمد رضا) هنوز از برقراری ارتباط با ما در اینجا در سوئد منع شده‌است و بنابراین ما مستقیماً از وضعیت او مطلع نیستیم».
او ادامه داد: «از خانواده او در ایران می‌شنویم که تحت شکنجه‌های روانی گسترده‌است و وضعیت سلامتی او خوب نیست».
مهران نیا با بیان اینکه همسرش در شکنجه دائمی به سر می‌برد، گفت: «هر ساعت انتظار می‌رود او را بکشند… نمی‌توانیم وضعیت او را بفهمیم».
مهران نیا در خصوص تلاش دولت سوئد برای نجات جان جلالی گفت: «من بارها با دولت سوئد تماس گرفته‌ام. اما من فرصت ملاقات با هیچ‌یک از مسئولان را پیدا نکردم».
وی افزود: «آنها فقط به ایمیل‌های من پاسخ دادند و گفتند: ما نگران هستیم و وضعیت را پیگیری می‌کنیم. ما از ایران خواسته‌ایم جلالی را آزاد کند و مجازات اعدام را محکوم می‌کنیم».
مهران نیا به‌طور ضمنی از استراتژی دولت سوئد برای آزادی همسرش در سال‌های گذشته انتقاد کرد و گفت: «نمی‌دانم برای نجات جان او و رهایی او چه کاری می‌توانند انجام دهند. معمولاً هیچ چیز کارسازی وجود ندارد. استراتژی محکومیت (که توسط دولت دنبال شد) در شش سال گذشته شکست خورد و ما اکنون بدترین سناریو را پیش‌بینی می‌کنیم».
مهران نیا معتقد است که شوهرش تبدیل به کارت فشاری در دست ایران شده که ظاهراً سرنوشت او را با سرنوشت حمید نوری گره زده‌است. او گفت: «مقامات ایرانی به وکیل احمدرضا گفتند که تنها راه نجات او (انعقاد معامله) در مبادله با نوری است».



مسکو و تهران: بزرگ‌تر از شراکت، کوچک‌تر از ائتلاف

 رئیسان روسیه و ایران، ولادیمیر پوتین و مسعود پزشکیان، در مراسم امضای توافقنامه در مسکو، ۱۷ ژانویه ۲۰۲۵ ( رویترز)
رئیسان روسیه و ایران، ولادیمیر پوتین و مسعود پزشکیان، در مراسم امضای توافقنامه در مسکو، ۱۷ ژانویه ۲۰۲۵ ( رویترز)
TT

مسکو و تهران: بزرگ‌تر از شراکت، کوچک‌تر از ائتلاف

 رئیسان روسیه و ایران، ولادیمیر پوتین و مسعود پزشکیان، در مراسم امضای توافقنامه در مسکو، ۱۷ ژانویه ۲۰۲۵ ( رویترز)
رئیسان روسیه و ایران، ولادیمیر پوتین و مسعود پزشکیان، در مراسم امضای توافقنامه در مسکو، ۱۷ ژانویه ۲۰۲۵ ( رویترز)

با امضای توافقنامه «شراکت استراتژیک جامع» بین روسیه و ایران، روابط دو کشور وارد مرحله‌ای جدید شده است که در آن منافع طرفین به شکلی بی‌سابقه به هم نزدیک می‌شوند. با این حال، در مسکو تردیدهایی درباره تمایل تهران به بازگشایی به سوی غرب وجود دارد.

این توافقنامه پایه‌ای قانونی برای گسترش همکاری‌های وسیع بین دو کشور فراهم می‌کند و جایگزین توافقنامه همکاری سال ۲۰۰۱ می‌شود که پیش‌تر زمینه‌های محدودی برای همکاری ایجاد کرده بود.

در طول ۲۵ سال گذشته، روابط مسکو و تهران به شدت توسعه یافته و تحولات بزرگی در منطقه رخ داده است که دو کشور را وادار به بازنگری در اساس همکاری‌های خود کرده است. با این حال، مسیر رسیدن به این توافقنامه هموار نبوده و موانع زیادی بر سر راه آن وجود داشته است.

رئیسان روسیه و ایران، پوتین و پزشکیان، پس از مذاکرات در مسکو، برای حضور در مراسم امضا آماده می‌شوند (عکس: آسوشیتدپرس)

موضع روسیه در قبال تحولات جنگ قره‌باغ و سوریه، که به منافع منطقه‌ای ایران آسیب زد، باعث ایجاد تردیدهایی در تهران درباره قابل اعتماد بودن مسکو به عنوان یک شریک استراتژیک شده است. از سوی دیگر، مسکو نیز همواره با نگرانی به تلاش‌های ایران برای بازگشایی کانال‌های ارتباطی با غرب نگاه کرده است.

انتخاب زمان امضای این توافقنامه جلب توجه می‌کند. این توافقنامه پس از چندین تأخیر و درست سه روز قبل از تحلیف رئیس‌جمهور جدید آمریکا، دونالد ترامپ، امضا شد. برخی تحلیل‌گران معتقدند که مسکو و تهران پس از تحولات سوریه و اوکراین، تصمیم گرفتند تا با تقویت مواضع خود، آماده مذاکرات آینده شوند.
این توافقنامه در ۴۷ بند، حوزه‌های مختلف همکاری از جمله تجارت، انرژی، آموزش و گردشگری را پوشش می‌دهد. بخش قابل توجهی از آن به همکاری در زمینه انرژی هسته‌ای صلح‌آمیز اختصاص دارد، حوزه‌ای که ایران به زودی چالش‌های دیپلماتیک جدی در آن پیش رو خواهد داشت.

رئیسان روسیه و ایران، پوتین و پزشکیان، در مراسم امضای توافقنامه در کرملین، مسکو، ۱۷ ژانویه ۲۰۲۵ (آسوشیتدپرس)

همکاری نظامی

توافقنامه بر همکاری‌های نظامی و امنیتی تأکید کرده است، اما از تبدیل این شراکت به یک اتحاد نظامی کامل جلوگیری می‌کند. این همکاری شامل تبادل هیئت‌های نظامی، آموزش پرسنل، انجام تمرینات مشترک و مشارکت در کنفرانس‌های بین‌المللی می‌شود.
دو کشور بر تقویت همکاری در مبارزه با تروریسم، تبادل اطلاعات امنیتی و هماهنگی بین وزارتخانه‌های داخلی تأکید کرده‌اند. همچنین، همکاری در زمینه‌های حقوقی، کنترل تسلیحات و خلع سلاح نیز در توافقنامه گنجانده شده است.
توافقنامه به توسعه روابط تجاری و اقتصادی، بهبود شبکه‌های حمل‌ونقل و تدارکات، و افزایش مبادلات تجاری بین دو کشور اشاره کرده است. همچنین، استفاده از ارزهای ملی در مبادلات و مقابله با تحریم‌های یکجانبه غرب نیز مورد تأکید قرار گرفته است.
این توافقنامه تمامی جنبه‌های همکاری سیاسی، اقتصادی، امنیتی، نظامی و فرهنگی را پوشش می‌دهد. با این حال، نکته جالب توجه این است که در بند پایانی توافقنامه آمده است: «در صورت بروز اختلاف در تفسیر مفاد این توافقنامه، نسخه انگلیسی سند مرجع خواهد بود.»