آمار قربانیان ریزش ساختمان در آبادان از ۴۰ نفر گذشت

ازسرگیری تظاهرات علیه گرانی فزاینده در ایران

آمار قربانیان ریزش ساختمان در آبادان از ۴۰ نفر گذشت
TT

آمار قربانیان ریزش ساختمان در آبادان از ۴۰ نفر گذشت

آمار قربانیان ریزش ساختمان در آبادان از ۴۰ نفر گذشت

یک مقام محلی در استان خوزستان اعلام کرد، تعداد قربانیان ریزش ساختمان در بندر نفتی آبادان (عبادان) در نزدیکی مرز عراق از چهل نفر گذشت، این در حالی است که اجساد قربانیان این فاجعه، پس از گذشت دو هفته، هنوز در حال بازیابی هستند.
ساختمان ده طبقه «متروپل» در آبادان، در ۲۳ می، در مجاورت شط العرب، در جنوب استان عمدتاً عرب نشین خوزستان، فروریخت. در نتیجه این حادثه، این شهر و چندین منطقه در ایران شاهد اعتراضاتی در محکومیت رژیم بود و مقامات متعهد شدند که مسئولین این فاجعه را در میان ظن به فساد و بی کفایتی بازخواست کنند.
در این میان، خبرگزاری رسمی ایرنا گزارش داد که احسان عباسپور فرماندار آبادان گفت: با پیدا شدن و شناسایی سه جسد دیگر، تعداد قربانیان حادثه متروپل به ۴۱ نفر رسید.
آخرین آمار جان باختگان که از سوی عباسپور در روز یکشنبه اعلام شد، ۳۸ نفر بود. این مقام محلی تأکید کرد که «تیم‌های نجات به تلاش برای یافتن افراد دیگر در زیر آوار ادامه می‌دهند»، بدون اینکه مشخص شود چند نفر هنوز مفقود هستند.
ریزش ساختمان صدها نفر را در آبادان و دیگر شهرهای عربی در این استان جنوبی علاوه بر شهرهای مرکزی و غربی ایران، برانگیخت و در راهپیمایی‌های شبانه در اعتراض به سوء مدیریت و فساد به خیابان‌ها آمدند.
دستگاه قضایی محلی دستگیری ۱۳ نفر از جمله شهردار فعلی آبادان و دو شهردار سابق این شهر را به ظن «دست داشتن» در این فاجعه تأیید کرد.
صولت مرتضوی معاون اجرایی رئیس‌جمهور ایران نیز به نوبه خود اظهار کرد: پس از اتمام کار استخراج اجساد از زیر آوار، «قسمت‌های باقی‌مانده ساختمان به‌طور کامل تخریب می‌شود».
ریزش ساختمان در آبادان مردم شهر را به یاد آتش‌سوزی سینما رکس در سال ۱۳۵۷ انداخت که بین ۳۷۷ تا ۴۷۰ کشته برجای گذاشت.
در آن زمان شورشیان و ساواک (امنیت داخلی) اتهاماتی را مبنی بر دست داشتن در آتش‌سوزی رد و بدل کردند.
 فعالان ساکن این شهر برای روشن کردن مشکلاتی که آبادان از آن رنج می‌برد، هشتگ «از رکس به متروپل» را راه‌اندازی کردند.
برخی رسانه‌های داخلی ریزش این ساختمان را به ریزش ساختمان «پلاسکو» در مرکز تهران در اوایل سال ۱۳۹۶ مرتبط می‌دانند. این ساختمان ۱۵ طبقه در حالی فروریخت که آتش نشانان مشغول اطفای حریق بودند. بر اساس آمار رسمی در این حادثه ۲۲ نفر از جمله ۱۶ آتش‌نشان جان باختند.
علاوه بر این، رویترز گزارش داد که خبرگزاری فارس وابسته به سپاه پاسداران و شبکه‌های اجتماعی گزارش دادند، بازنشستگان در ایران در اعتراض به گرانی و افزایش هزینه‌های زندگی تظاهرات کردند؛ در چالشی دیگر با مقامات بود که هفته‌ها با ناآرامی مواجه شده‌اند.
فارس گزارش داد که تظاهرکنندگان در تبریز در شمال غرب ایران شعار می‌دادند «هزینه ما دلار است، درآمد ما ریال است».
طبق این گزارش، «حدود هزار مستمری بگیر برای تظاهرات مسالمت آمیز تجمع کردند و پلیس با آنها همراه بود».
شبکه‌های اجتماعی ازدحام جمعیت در قزوین، شیراز، شوشتر و دیگر شهرها را نشان دادند و بسیاری علیه دولت و شیوه مدیریت اقتصاد رئیس‌جمهور ابراهیم رئیسی شعار دادند.
وزارت کار، رفاه و تأمین اجتماعی روز یکشنبه اعلام کرد که حقوق بازنشستگان را با ۵۷٫۴ درصد افزایش به ۵۵٫۸ میلیون ریال ایران (۱۷۷ دلار) در ماه رسانده‌است، اما بازنشستگان می‌گویند که دولت در رسیدگی به تورمی که سال هاست کشور شاهد آن بوده‌است، بسیار دیر اقدام کرده‌است.
علی خامنه‌ای رهبر ایران، برخی از ناآرامی‌ها را به گردن «دشمنان خارجی» انداخت که به دنبال سرنگونی ایران هستند و وجود نارضایتی مردمی از رژیم را رد کرد.



مسکو و تهران: بزرگ‌تر از شراکت، کوچک‌تر از ائتلاف

 رئیسان روسیه و ایران، ولادیمیر پوتین و مسعود پزشکیان، در مراسم امضای توافقنامه در مسکو، ۱۷ ژانویه ۲۰۲۵ ( رویترز)
رئیسان روسیه و ایران، ولادیمیر پوتین و مسعود پزشکیان، در مراسم امضای توافقنامه در مسکو، ۱۷ ژانویه ۲۰۲۵ ( رویترز)
TT

مسکو و تهران: بزرگ‌تر از شراکت، کوچک‌تر از ائتلاف

 رئیسان روسیه و ایران، ولادیمیر پوتین و مسعود پزشکیان، در مراسم امضای توافقنامه در مسکو، ۱۷ ژانویه ۲۰۲۵ ( رویترز)
رئیسان روسیه و ایران، ولادیمیر پوتین و مسعود پزشکیان، در مراسم امضای توافقنامه در مسکو، ۱۷ ژانویه ۲۰۲۵ ( رویترز)

با امضای توافقنامه «شراکت استراتژیک جامع» بین روسیه و ایران، روابط دو کشور وارد مرحله‌ای جدید شده است که در آن منافع طرفین به شکلی بی‌سابقه به هم نزدیک می‌شوند. با این حال، در مسکو تردیدهایی درباره تمایل تهران به بازگشایی به سوی غرب وجود دارد.

این توافقنامه پایه‌ای قانونی برای گسترش همکاری‌های وسیع بین دو کشور فراهم می‌کند و جایگزین توافقنامه همکاری سال ۲۰۰۱ می‌شود که پیش‌تر زمینه‌های محدودی برای همکاری ایجاد کرده بود.

در طول ۲۵ سال گذشته، روابط مسکو و تهران به شدت توسعه یافته و تحولات بزرگی در منطقه رخ داده است که دو کشور را وادار به بازنگری در اساس همکاری‌های خود کرده است. با این حال، مسیر رسیدن به این توافقنامه هموار نبوده و موانع زیادی بر سر راه آن وجود داشته است.

رئیسان روسیه و ایران، پوتین و پزشکیان، پس از مذاکرات در مسکو، برای حضور در مراسم امضا آماده می‌شوند (عکس: آسوشیتدپرس)

موضع روسیه در قبال تحولات جنگ قره‌باغ و سوریه، که به منافع منطقه‌ای ایران آسیب زد، باعث ایجاد تردیدهایی در تهران درباره قابل اعتماد بودن مسکو به عنوان یک شریک استراتژیک شده است. از سوی دیگر، مسکو نیز همواره با نگرانی به تلاش‌های ایران برای بازگشایی کانال‌های ارتباطی با غرب نگاه کرده است.

انتخاب زمان امضای این توافقنامه جلب توجه می‌کند. این توافقنامه پس از چندین تأخیر و درست سه روز قبل از تحلیف رئیس‌جمهور جدید آمریکا، دونالد ترامپ، امضا شد. برخی تحلیل‌گران معتقدند که مسکو و تهران پس از تحولات سوریه و اوکراین، تصمیم گرفتند تا با تقویت مواضع خود، آماده مذاکرات آینده شوند.
این توافقنامه در ۴۷ بند، حوزه‌های مختلف همکاری از جمله تجارت، انرژی، آموزش و گردشگری را پوشش می‌دهد. بخش قابل توجهی از آن به همکاری در زمینه انرژی هسته‌ای صلح‌آمیز اختصاص دارد، حوزه‌ای که ایران به زودی چالش‌های دیپلماتیک جدی در آن پیش رو خواهد داشت.

رئیسان روسیه و ایران، پوتین و پزشکیان، در مراسم امضای توافقنامه در کرملین، مسکو، ۱۷ ژانویه ۲۰۲۵ (آسوشیتدپرس)

همکاری نظامی

توافقنامه بر همکاری‌های نظامی و امنیتی تأکید کرده است، اما از تبدیل این شراکت به یک اتحاد نظامی کامل جلوگیری می‌کند. این همکاری شامل تبادل هیئت‌های نظامی، آموزش پرسنل، انجام تمرینات مشترک و مشارکت در کنفرانس‌های بین‌المللی می‌شود.
دو کشور بر تقویت همکاری در مبارزه با تروریسم، تبادل اطلاعات امنیتی و هماهنگی بین وزارتخانه‌های داخلی تأکید کرده‌اند. همچنین، همکاری در زمینه‌های حقوقی، کنترل تسلیحات و خلع سلاح نیز در توافقنامه گنجانده شده است.
توافقنامه به توسعه روابط تجاری و اقتصادی، بهبود شبکه‌های حمل‌ونقل و تدارکات، و افزایش مبادلات تجاری بین دو کشور اشاره کرده است. همچنین، استفاده از ارزهای ملی در مبادلات و مقابله با تحریم‌های یکجانبه غرب نیز مورد تأکید قرار گرفته است.
این توافقنامه تمامی جنبه‌های همکاری سیاسی، اقتصادی، امنیتی، نظامی و فرهنگی را پوشش می‌دهد. با این حال، نکته جالب توجه این است که در بند پایانی توافقنامه آمده است: «در صورت بروز اختلاف در تفسیر مفاد این توافقنامه، نسخه انگلیسی سند مرجع خواهد بود.»