ایران و ونزوئلا توافقنامه راهبردی 20 ساله امضا کردند

مادورو: دو کشور روی پروژه های دفاعی مشترک کار می کنند

ایران و ونزوئلا توافقنامه راهبردی 20 ساله امضا کردند
TT

ایران و ونزوئلا توافقنامه راهبردی 20 ساله امضا کردند

ایران و ونزوئلا توافقنامه راهبردی 20 ساله امضا کردند

ایران و ونزوئلا روز شنبه قرارداد همکاری استراتژیک 20 ساله بین این دو کشور تولیدکننده نفت مشمول تحریم های آمریکا امضا کردند.
امضای این سند در جریان سفر نیکلاس مادورو رئیس جمهور ونزوئلا به تهران، در سومین ایستگاه از سفر منطقه ای وی پس از ترکیه و الجزایر، صورت گرفت.
ابراهیم رئیسی رئیس جمهور ایران در نشست خبری مشترک با همتای ونزوئلایی خود گفت، «امضای تفاهم نامه همکاری 20 ساله بین دو کشور نشان دهنده عزم مقامات ارشد دو کشور برای توسعه روابط در زمینه های مختلف است».
مادورو نیز به نوبه خود گفت: «ما پروژه های همکاری مهمی بین ایران و ونزوئلا مانند انرژی، نفت، گاز، پالایشگاه ها و پتروشیمی داریم».
وی افزود که دو کشور همچنین «روی پروژه های دفاعی» کار می کنند، بدون اینکه جزئیات بیشتری ارائه کند.
خبرگزاری رسمی ایران (ایرنا) گزارش داد وزرای خارجه دو کشور «سند همکاری راهبردی همه جانبه برای مدت 20 سال» را امضا کردند.
این در حالی است که سایر مقامات اسناد همکاری در زمینه های مختلف از جمله سیاسی، فرهنگی، گردشگری و اقتصادی را امضا کردند.
دو طرف همچنین از راه اندازی پروازهای مستقیم بین دو کشور از 18 جولای خبر دادند. مادورو توضیح داد که این توافق با هدف «ترویج گردشگری و اتحاد بین دو کشور» است. وی تاکید کرد که کشورش آماده پذیرایی از گردشگران ایرانی است.
رئیسی نیز به نوبه خود بر اهمیت این پروازهای مستقیم تاکید کرد و گفت که ممکن است زمینه را برای تقویت «روابط تجاری و اقتصادی» فراهم کند.
مادورو شامگاه جمعه در راس یک هیات سیاسی و اقتصادی در دومین سفر خود پس از سفر قبلی خود در نوامبر 2015 وارد تهران شده بود.
ایران، به همراه روسیه، چین، کوبا و ترکیه، یکی از متحدان نزدیک ونزوئلا است، به طوری که در چندین دوره با وجود تحریم‌های واشنگتن، مشتقات نفتی در اختیار این کشور قرار داده است.



مسکو و تهران: بزرگ‌تر از شراکت، کوچک‌تر از ائتلاف

 رئیسان روسیه و ایران، ولادیمیر پوتین و مسعود پزشکیان، در مراسم امضای توافقنامه در مسکو، ۱۷ ژانویه ۲۰۲۵ ( رویترز)
رئیسان روسیه و ایران، ولادیمیر پوتین و مسعود پزشکیان، در مراسم امضای توافقنامه در مسکو، ۱۷ ژانویه ۲۰۲۵ ( رویترز)
TT

مسکو و تهران: بزرگ‌تر از شراکت، کوچک‌تر از ائتلاف

 رئیسان روسیه و ایران، ولادیمیر پوتین و مسعود پزشکیان، در مراسم امضای توافقنامه در مسکو، ۱۷ ژانویه ۲۰۲۵ ( رویترز)
رئیسان روسیه و ایران، ولادیمیر پوتین و مسعود پزشکیان، در مراسم امضای توافقنامه در مسکو، ۱۷ ژانویه ۲۰۲۵ ( رویترز)

با امضای توافقنامه «شراکت استراتژیک جامع» بین روسیه و ایران، روابط دو کشور وارد مرحله‌ای جدید شده است که در آن منافع طرفین به شکلی بی‌سابقه به هم نزدیک می‌شوند. با این حال، در مسکو تردیدهایی درباره تمایل تهران به بازگشایی به سوی غرب وجود دارد.

این توافقنامه پایه‌ای قانونی برای گسترش همکاری‌های وسیع بین دو کشور فراهم می‌کند و جایگزین توافقنامه همکاری سال ۲۰۰۱ می‌شود که پیش‌تر زمینه‌های محدودی برای همکاری ایجاد کرده بود.

در طول ۲۵ سال گذشته، روابط مسکو و تهران به شدت توسعه یافته و تحولات بزرگی در منطقه رخ داده است که دو کشور را وادار به بازنگری در اساس همکاری‌های خود کرده است. با این حال، مسیر رسیدن به این توافقنامه هموار نبوده و موانع زیادی بر سر راه آن وجود داشته است.

رئیسان روسیه و ایران، پوتین و پزشکیان، پس از مذاکرات در مسکو، برای حضور در مراسم امضا آماده می‌شوند (عکس: آسوشیتدپرس)

موضع روسیه در قبال تحولات جنگ قره‌باغ و سوریه، که به منافع منطقه‌ای ایران آسیب زد، باعث ایجاد تردیدهایی در تهران درباره قابل اعتماد بودن مسکو به عنوان یک شریک استراتژیک شده است. از سوی دیگر، مسکو نیز همواره با نگرانی به تلاش‌های ایران برای بازگشایی کانال‌های ارتباطی با غرب نگاه کرده است.

انتخاب زمان امضای این توافقنامه جلب توجه می‌کند. این توافقنامه پس از چندین تأخیر و درست سه روز قبل از تحلیف رئیس‌جمهور جدید آمریکا، دونالد ترامپ، امضا شد. برخی تحلیل‌گران معتقدند که مسکو و تهران پس از تحولات سوریه و اوکراین، تصمیم گرفتند تا با تقویت مواضع خود، آماده مذاکرات آینده شوند.
این توافقنامه در ۴۷ بند، حوزه‌های مختلف همکاری از جمله تجارت، انرژی، آموزش و گردشگری را پوشش می‌دهد. بخش قابل توجهی از آن به همکاری در زمینه انرژی هسته‌ای صلح‌آمیز اختصاص دارد، حوزه‌ای که ایران به زودی چالش‌های دیپلماتیک جدی در آن پیش رو خواهد داشت.

رئیسان روسیه و ایران، پوتین و پزشکیان، در مراسم امضای توافقنامه در کرملین، مسکو، ۱۷ ژانویه ۲۰۲۵ (آسوشیتدپرس)

همکاری نظامی

توافقنامه بر همکاری‌های نظامی و امنیتی تأکید کرده است، اما از تبدیل این شراکت به یک اتحاد نظامی کامل جلوگیری می‌کند. این همکاری شامل تبادل هیئت‌های نظامی، آموزش پرسنل، انجام تمرینات مشترک و مشارکت در کنفرانس‌های بین‌المللی می‌شود.
دو کشور بر تقویت همکاری در مبارزه با تروریسم، تبادل اطلاعات امنیتی و هماهنگی بین وزارتخانه‌های داخلی تأکید کرده‌اند. همچنین، همکاری در زمینه‌های حقوقی، کنترل تسلیحات و خلع سلاح نیز در توافقنامه گنجانده شده است.
توافقنامه به توسعه روابط تجاری و اقتصادی، بهبود شبکه‌های حمل‌ونقل و تدارکات، و افزایش مبادلات تجاری بین دو کشور اشاره کرده است. همچنین، استفاده از ارزهای ملی در مبادلات و مقابله با تحریم‌های یکجانبه غرب نیز مورد تأکید قرار گرفته است.
این توافقنامه تمامی جنبه‌های همکاری سیاسی، اقتصادی، امنیتی، نظامی و فرهنگی را پوشش می‌دهد. با این حال، نکته جالب توجه این است که در بند پایانی توافقنامه آمده است: «در صورت بروز اختلاف در تفسیر مفاد این توافقنامه، نسخه انگلیسی سند مرجع خواهد بود.»