کاهش بی‌سابقه ارزش پول ملی ایران

همزمان با ادامه تحریم‌های اقتصادی

کاهش بی‌سابقه ارزش پول ملی ایران
TT

کاهش بی‌سابقه ارزش پول ملی ایران

کاهش بی‌سابقه ارزش پول ملی ایران

تومان، واحد پول ملی ایران در ادامه روند نزولی خود رکورد جدید را رقم زد و برای اولین بار در تاریخ خود ۳۳ هزار تومان در برابر هر دلار را در بازار آزاد فروش ارز تهران ثبت کرد.
به گزارش آسوشیتدپرس، کاهش جدید ارزش پول ایران روز گذشته در حالی رخ داد که تحریم‌های آمریکا علیه ایران همچنان پابرجاست. اقتصاد این کشور نیز به دلیل خروج ایالات متحده از توافق هسته ای ۲۰۱۵ و اعمال مجدد تحریم‌های شدید واشینگتن علیه بخش‌های نفتی و بانکی به شدت آسیب دیده‌است.
همزمان با کاهش ارزش تومان، یک مقام فرماندهی پلیس امنیت اقتصادی ایران از دستگیری ۳۱ نفر به اتهام احتکار ارز و طلا خبر داد.
خبرگزاری فارس روز گذشته به نقل از این مقام مسئول اعلام کرد که با همکاری بانک مرکزی و مراجع قضایی سایر عناصر فعال در این زمینه شناسایی شده‌اند.
وی اظهار کرد: دستگیرشدگان «با هدف ایجاد عملیات تقاضای کاذب در بازار طلا و ارز به منظور افزایش قیمت، اقدام به ساخت معاملات فردایی می‌کردند».
شورای عالی سران سه قوه در اوایل خردادماه در جلسه ای به ریاست ابراهیم رئیسی رئیس‌جمهور ایران، اختیارات جدیدی به ویژه به بانک مرکزی برای مدیریت بازار ارز اعطا کرد.
این شورا همچنین با صدور تصمیمی مبادلات آتی طلا و ارز را جرم انگاری کرد و فعالان این حوزه را تحت تهدید اخلال در نظام اقتصادی پاسخگو دانست.
سهراب بهرامی معاون پلیس امنیت اقتصادی با تشریح این که افراد دستگیر شده از مجریان اصلی «معاملات فردایی» هستند، این معاملات را غیرقانونی توصیف کرد، زیرا موجب ایجاد «تقاضای کاذب» در بازار و افزایش قیمت‌ها می‌شود.



مسکو و تهران: بزرگ‌تر از شراکت، کوچک‌تر از ائتلاف

 رئیسان روسیه و ایران، ولادیمیر پوتین و مسعود پزشکیان، در مراسم امضای توافقنامه در مسکو، ۱۷ ژانویه ۲۰۲۵ ( رویترز)
رئیسان روسیه و ایران، ولادیمیر پوتین و مسعود پزشکیان، در مراسم امضای توافقنامه در مسکو، ۱۷ ژانویه ۲۰۲۵ ( رویترز)
TT

مسکو و تهران: بزرگ‌تر از شراکت، کوچک‌تر از ائتلاف

 رئیسان روسیه و ایران، ولادیمیر پوتین و مسعود پزشکیان، در مراسم امضای توافقنامه در مسکو، ۱۷ ژانویه ۲۰۲۵ ( رویترز)
رئیسان روسیه و ایران، ولادیمیر پوتین و مسعود پزشکیان، در مراسم امضای توافقنامه در مسکو، ۱۷ ژانویه ۲۰۲۵ ( رویترز)

با امضای توافقنامه «شراکت استراتژیک جامع» بین روسیه و ایران، روابط دو کشور وارد مرحله‌ای جدید شده است که در آن منافع طرفین به شکلی بی‌سابقه به هم نزدیک می‌شوند. با این حال، در مسکو تردیدهایی درباره تمایل تهران به بازگشایی به سوی غرب وجود دارد.

این توافقنامه پایه‌ای قانونی برای گسترش همکاری‌های وسیع بین دو کشور فراهم می‌کند و جایگزین توافقنامه همکاری سال ۲۰۰۱ می‌شود که پیش‌تر زمینه‌های محدودی برای همکاری ایجاد کرده بود.

در طول ۲۵ سال گذشته، روابط مسکو و تهران به شدت توسعه یافته و تحولات بزرگی در منطقه رخ داده است که دو کشور را وادار به بازنگری در اساس همکاری‌های خود کرده است. با این حال، مسیر رسیدن به این توافقنامه هموار نبوده و موانع زیادی بر سر راه آن وجود داشته است.

رئیسان روسیه و ایران، پوتین و پزشکیان، پس از مذاکرات در مسکو، برای حضور در مراسم امضا آماده می‌شوند (عکس: آسوشیتدپرس)

موضع روسیه در قبال تحولات جنگ قره‌باغ و سوریه، که به منافع منطقه‌ای ایران آسیب زد، باعث ایجاد تردیدهایی در تهران درباره قابل اعتماد بودن مسکو به عنوان یک شریک استراتژیک شده است. از سوی دیگر، مسکو نیز همواره با نگرانی به تلاش‌های ایران برای بازگشایی کانال‌های ارتباطی با غرب نگاه کرده است.

انتخاب زمان امضای این توافقنامه جلب توجه می‌کند. این توافقنامه پس از چندین تأخیر و درست سه روز قبل از تحلیف رئیس‌جمهور جدید آمریکا، دونالد ترامپ، امضا شد. برخی تحلیل‌گران معتقدند که مسکو و تهران پس از تحولات سوریه و اوکراین، تصمیم گرفتند تا با تقویت مواضع خود، آماده مذاکرات آینده شوند.
این توافقنامه در ۴۷ بند، حوزه‌های مختلف همکاری از جمله تجارت، انرژی، آموزش و گردشگری را پوشش می‌دهد. بخش قابل توجهی از آن به همکاری در زمینه انرژی هسته‌ای صلح‌آمیز اختصاص دارد، حوزه‌ای که ایران به زودی چالش‌های دیپلماتیک جدی در آن پیش رو خواهد داشت.

رئیسان روسیه و ایران، پوتین و پزشکیان، در مراسم امضای توافقنامه در کرملین، مسکو، ۱۷ ژانویه ۲۰۲۵ (آسوشیتدپرس)

همکاری نظامی

توافقنامه بر همکاری‌های نظامی و امنیتی تأکید کرده است، اما از تبدیل این شراکت به یک اتحاد نظامی کامل جلوگیری می‌کند. این همکاری شامل تبادل هیئت‌های نظامی، آموزش پرسنل، انجام تمرینات مشترک و مشارکت در کنفرانس‌های بین‌المللی می‌شود.
دو کشور بر تقویت همکاری در مبارزه با تروریسم، تبادل اطلاعات امنیتی و هماهنگی بین وزارتخانه‌های داخلی تأکید کرده‌اند. همچنین، همکاری در زمینه‌های حقوقی، کنترل تسلیحات و خلع سلاح نیز در توافقنامه گنجانده شده است.
توافقنامه به توسعه روابط تجاری و اقتصادی، بهبود شبکه‌های حمل‌ونقل و تدارکات، و افزایش مبادلات تجاری بین دو کشور اشاره کرده است. همچنین، استفاده از ارزهای ملی در مبادلات و مقابله با تحریم‌های یکجانبه غرب نیز مورد تأکید قرار گرفته است.
این توافقنامه تمامی جنبه‌های همکاری سیاسی، اقتصادی، امنیتی، نظامی و فرهنگی را پوشش می‌دهد. با این حال، نکته جالب توجه این است که در بند پایانی توافقنامه آمده است: «در صورت بروز اختلاف در تفسیر مفاد این توافقنامه، نسخه انگلیسی سند مرجع خواهد بود.»