کنفرانس مونیخ» به جای مقامات ایرانی، از مخالفان میزبانی کرد

بخشی از تظاهرات روز گذشته علیه رژیم ایران در مونیخ (DPA)
بخشی از تظاهرات روز گذشته علیه رژیم ایران در مونیخ (DPA)
TT

کنفرانس مونیخ» به جای مقامات ایرانی، از مخالفان میزبانی کرد

بخشی از تظاهرات روز گذشته علیه رژیم ایران در مونیخ (DPA)
بخشی از تظاهرات روز گذشته علیه رژیم ایران در مونیخ (DPA)

نمایندگان رژیم ایران به‌طور بی‌سابقه ای در کنفرانس امنیتی مونیخ غایب بودند و وزیر امور خارجه ایران که در سال‌های گذشته میهمان دائمی این کنفرانس بود جای خود را به فعالان ایرانی مخالف رژیم داده‌است.
برگزارکنندگان کنفرانس امسال تصمیم گرفتند نمایندگان رژیم ایران را به دلیل سرکوب اعتراضات جاری در ایران کنار بگذارند و در عوض از رضا پهلوی، پسر آخرین شاه ایران و مسیح علی‌نژاد فعال زنان دعوت کردند.
فعالان ایرانی تظاهراتی را در میادین مجاور محل برگزاری کنفرانس مونیخ در هتل Bayerischer Hof ترتیب دادند. در حالی که حامیان بازگشت نظام سلطنتی تجمع جداگانه ای ترتیب دادند که در آن تصاویر پهلوی را حمل می‌کردند، حامیان مجاهدین خلق در میدان مجاور تجمع کردند و هرگونه احتمال بازگشت سلطنت را محکوم کردند. آنها بر لزوم مجازات رژیم ایران به دلیل واکنش به معترضان و سرکوب آزادی‌ها در ایران تأکید کردند.
شاهین قبادی، عضو کمیته روابط خارجی شورای ملی مقاومت ایران در گفتگو با روزنامه «الشرق الأوسط» گفت: دعوت کنفرانس مونیخ از پهلوی یک «اشتباه» بود؛ زیرا «رژیم منحوسی را که به دلیل سیاست‌های سرکوبگرانه اش توسط مردم ایران سرنگون شد و فسادی که در آن زمان بیداد می‌کرد را به یاد می‌آورد».
وی افزود: «مردم ایران در ۵ ماه گذشته به صراحت اعلام کرده‌اند که دیکتاتوری شاه و حکومت آخوندها را نمی‌خواهند و آرزوی ایجاد یک جمهوری دموکراتیک سکولار را دارند».
وی ادامه داد: معترضان در ایران نمی‌خواهند به عقب برگردند، بلکه می‌خواهند به جلو بروند. قبادی مشکل را در دعوت از «فرزند دیکتاتور سابق ایران مسئول شکنجه و اعدام بسیاری از ایرانیان» دانست.
وی با اشاره به اینکه حضور وی هدیه ای به رژیم ایران است و به نفع مردم ایران نیست، دربارهٔ غیبت نمایندگان رژیم ایران گفت که رژیم ایران «غیرقانونی است و نباید به هیچ کنفرانس بین‌المللی دعوت شود».
اما وی افزود که اروپایی‌ها باید از محکومیت لفظی صرف فراتر رفته و گام‌های مؤثری برای پاسخ‌گویی رژیم بردارند و سپاه پاسداران ایران را در لیست تروریستی قرار دهند.
تعدادی از مقامات آلمانی در گردهمایی مجاهدین خلق سخنرانی کردند و حمایت خود را از جنبش اعتراضی و آزادی‌ها اعلام کردند.
اکثر سخنرانان متعلق به حزب سوسیال مسیحی آنگلا مرکل صدراعظم سابق بودند که امروزه بزرگ‌ترین حزب مخالف آلمان است، علاوه بر آنها مقامات حزب لیبرال نیز حضور داشتند که در دولت شرکت دارند.
حزب اپوزیسیون آلمان از دولت آلمان خواست که سپاه پاسداران ایران را برای اضافه شدن به لیست تروریسم اروپا تحت فشار قرار دهد.
آنالینا بربوک، وزیر امور خارجه آلمان می‌گوید که از این اقدام حمایت می‌کند، اما از موانع قانونی که بر سر راه افزودن سپاه پاسداران به فهرست تروریسم قرار دارد، صحبت می‌کند.
اتحادیه اروپا دوشنبه آینده در بروکسل برای توافق بر سر بسته جدید تحریم‌ها علیه روسیه و ایران به دلیل سرکوب اعتراضات و حمایتش از مسکو و تهیه پهپادهایی که روسیه در جنگ اوکراین از آنها استفاده می‌کند، تشکیل جلسه می‌دهد.
در این میان، با وجود غیبت نمایندگان رژیم ایران، پرونده ایران در میان رهبران غربی شرکت کننده در کنفرانس، محلی برای بحث پیدا کرد.
در سایه توقف کامل مذاکرات هسته ای برای بازگشت به توافق ۲۰۱۵، نمایندگان سه کشور اروپایی فرانسه، بریتانیا و آلمان به همراه اتحادیه اروپا و آمریکا به دنبال تصمیم‌گیری برای رسیدگی به پرونده هسته ای ایران هستند.
شورای حکام آژانس بین‌المللی انرژی اتمی ماه آینده برای بررسی پیشرفت برنامه هسته ای و گام‌های بعدی در بحبوحه غیبت ناظران بین‌المللی از تأسیسات هسته ای ایران برای ماه‌ها تشکیل جلسه می‌دهد.
رافائل گروسی، دبیرکل آژانس بین‌المللی، هشدار داد که آژانس دیگر اطلاعاتی در مورد پیشرفت برنامه هسته‌ای ایران ندارد.



مسکو و تهران: بزرگ‌تر از شراکت، کوچک‌تر از ائتلاف

 رئیسان روسیه و ایران، ولادیمیر پوتین و مسعود پزشکیان، در مراسم امضای توافقنامه در مسکو، ۱۷ ژانویه ۲۰۲۵ ( رویترز)
رئیسان روسیه و ایران، ولادیمیر پوتین و مسعود پزشکیان، در مراسم امضای توافقنامه در مسکو، ۱۷ ژانویه ۲۰۲۵ ( رویترز)
TT

مسکو و تهران: بزرگ‌تر از شراکت، کوچک‌تر از ائتلاف

 رئیسان روسیه و ایران، ولادیمیر پوتین و مسعود پزشکیان، در مراسم امضای توافقنامه در مسکو، ۱۷ ژانویه ۲۰۲۵ ( رویترز)
رئیسان روسیه و ایران، ولادیمیر پوتین و مسعود پزشکیان، در مراسم امضای توافقنامه در مسکو، ۱۷ ژانویه ۲۰۲۵ ( رویترز)

با امضای توافقنامه «شراکت استراتژیک جامع» بین روسیه و ایران، روابط دو کشور وارد مرحله‌ای جدید شده است که در آن منافع طرفین به شکلی بی‌سابقه به هم نزدیک می‌شوند. با این حال، در مسکو تردیدهایی درباره تمایل تهران به بازگشایی به سوی غرب وجود دارد.

این توافقنامه پایه‌ای قانونی برای گسترش همکاری‌های وسیع بین دو کشور فراهم می‌کند و جایگزین توافقنامه همکاری سال ۲۰۰۱ می‌شود که پیش‌تر زمینه‌های محدودی برای همکاری ایجاد کرده بود.

در طول ۲۵ سال گذشته، روابط مسکو و تهران به شدت توسعه یافته و تحولات بزرگی در منطقه رخ داده است که دو کشور را وادار به بازنگری در اساس همکاری‌های خود کرده است. با این حال، مسیر رسیدن به این توافقنامه هموار نبوده و موانع زیادی بر سر راه آن وجود داشته است.

رئیسان روسیه و ایران، پوتین و پزشکیان، پس از مذاکرات در مسکو، برای حضور در مراسم امضا آماده می‌شوند (عکس: آسوشیتدپرس)

موضع روسیه در قبال تحولات جنگ قره‌باغ و سوریه، که به منافع منطقه‌ای ایران آسیب زد، باعث ایجاد تردیدهایی در تهران درباره قابل اعتماد بودن مسکو به عنوان یک شریک استراتژیک شده است. از سوی دیگر، مسکو نیز همواره با نگرانی به تلاش‌های ایران برای بازگشایی کانال‌های ارتباطی با غرب نگاه کرده است.

انتخاب زمان امضای این توافقنامه جلب توجه می‌کند. این توافقنامه پس از چندین تأخیر و درست سه روز قبل از تحلیف رئیس‌جمهور جدید آمریکا، دونالد ترامپ، امضا شد. برخی تحلیل‌گران معتقدند که مسکو و تهران پس از تحولات سوریه و اوکراین، تصمیم گرفتند تا با تقویت مواضع خود، آماده مذاکرات آینده شوند.
این توافقنامه در ۴۷ بند، حوزه‌های مختلف همکاری از جمله تجارت، انرژی، آموزش و گردشگری را پوشش می‌دهد. بخش قابل توجهی از آن به همکاری در زمینه انرژی هسته‌ای صلح‌آمیز اختصاص دارد، حوزه‌ای که ایران به زودی چالش‌های دیپلماتیک جدی در آن پیش رو خواهد داشت.

رئیسان روسیه و ایران، پوتین و پزشکیان، در مراسم امضای توافقنامه در کرملین، مسکو، ۱۷ ژانویه ۲۰۲۵ (آسوشیتدپرس)

همکاری نظامی

توافقنامه بر همکاری‌های نظامی و امنیتی تأکید کرده است، اما از تبدیل این شراکت به یک اتحاد نظامی کامل جلوگیری می‌کند. این همکاری شامل تبادل هیئت‌های نظامی، آموزش پرسنل، انجام تمرینات مشترک و مشارکت در کنفرانس‌های بین‌المللی می‌شود.
دو کشور بر تقویت همکاری در مبارزه با تروریسم، تبادل اطلاعات امنیتی و هماهنگی بین وزارتخانه‌های داخلی تأکید کرده‌اند. همچنین، همکاری در زمینه‌های حقوقی، کنترل تسلیحات و خلع سلاح نیز در توافقنامه گنجانده شده است.
توافقنامه به توسعه روابط تجاری و اقتصادی، بهبود شبکه‌های حمل‌ونقل و تدارکات، و افزایش مبادلات تجاری بین دو کشور اشاره کرده است. همچنین، استفاده از ارزهای ملی در مبادلات و مقابله با تحریم‌های یکجانبه غرب نیز مورد تأکید قرار گرفته است.
این توافقنامه تمامی جنبه‌های همکاری سیاسی، اقتصادی، امنیتی، نظامی و فرهنگی را پوشش می‌دهد. با این حال، نکته جالب توجه این است که در بند پایانی توافقنامه آمده است: «در صورت بروز اختلاف در تفسیر مفاد این توافقنامه، نسخه انگلیسی سند مرجع خواهد بود.»