«برای بیروت»؛ نمایشگاه صنایع دستی و گلدوزی و لباس در هتل فنیسیا  

گرامیداشت زنان زحمتکش


رولا نعمه در این نمایشگاه غرفه رایگان دارد
رولا نعمه در این نمایشگاه غرفه رایگان دارد
TT

«برای بیروت»؛ نمایشگاه صنایع دستی و گلدوزی و لباس در هتل فنیسیا  


رولا نعمه در این نمایشگاه غرفه رایگان دارد
رولا نعمه در این نمایشگاه غرفه رایگان دارد

به ندرت اتفاق می افتد که هنرمندان شرکت کننده در یک نمایشگاه صنایع دستی یا هنرهای دیگر با بک گراند مختلف دور هم جمع شوند. نمایشگاه For you Beirut (برای بیروت) یکی از این رویدادهای نادر است و هر کدام از هنرمندان آن داستانی دارند. این نمایشگاه با روز زن و روز مادر در لبنان همزمان شده است. کلر سعادة و ثریا البابا گردانندگان نمایشگاه و مالک شرکت The Art of Events هستند. کلر و ثریا با این نمایشگاه در نظر داشتند به سه هنرمند زن لبنانی فرصتی برای معرفی آثارشان بدهند.
نمایشگاه از ۱۶ تا ۱۹ مارس در هتل فنیسیا در بیروت برگزار می شود و جنبه های انسانی گوناگون را پوشش می دهد. کلر سعاده و ثریا البابا در نظر داشتند کورسوی امیدی در شب تاریک و طولانی و بی پایان این روزهای مردم لبنان ایجاد کنند. اصل ماجرا یک چاشنی مهربانی بود که می تواند اوضاع را تغییر دهند و آنها هم با مهرورزی این نمایشگاه را آماده کردند.
زنان هنرمند در این نمایشگاه از بخش های گوناگون لبنان هستند که کارهایشان همچون گلدوزی و طراحی عبایه و قفطان و پیراهن مجلسی و جواهرات و تابلوهای نقاشی را به نمایش گذاشتند. شرکت کنندگان در نمایشگاه چهره های شناخته شده نیستند بلکه زنان سخت کوشی اند که برای تامین معیشت خود شب و روز کار می کنند.
گردانندگان نمایشگاه سعی کردند که زنان هنرمند لبنانی نیازمند را تشویق کنند و به این دلیل چند غرفه از نمایشگاه بدون دریافت اجاره بها به آثار این هنرمندان اختصاص دارد چون غالبا نمایشگاه ها از هنرمندان بابت اجاره غرفه ها اجاره بها می گیرند.
کلر سعاده در گفتگو با «الشرق الاوسط» گفت «هدف ما این است که غرفه های زنان هنرمند لبنانی تنگدست پیام امید به زنانی بدهد که زیر خط فقر زندگی می کنند و اینها عمدتا زنان سرپرست خانوار هستند که کسی نیست به دادشان برسد و در هزینه های دارو و اجاره بهای خانه و به طور عامل معیشت کمکشان کند. این غرفه ها شاید سرآغاز دوباره برای این زنان باشد. فراموش نکنیم که این ابتکار نام با شکوه «برای بیروت» را به یدک می کشد، پس وقتی زنان هنرمند را گرامی می داریم و دست یاری به سوی آنان دراز می کنیم در حقیقت چهره زیبای واقعی این پایتخت رنج دیده را نشان می دهیم. شهری که با همه رنج ها و دردها همچنان فرزندانش را با عشق در آغوش گرفته است».
سعاده معتقد است «ما در این نمایشگاه به دنبال معطوف کردن توجه به زنان هنرمند لبنانی هستیم که آثارشان شناخته شده نیست. این نمایشگاه همزمان با روز جهانی زن و (روز مادر در لبنان) برگزار شده که توجه به توانمند سازی و دراز کردن دست یاری به سمت زنان را بیشتر می کند».
رولا نعمه یکی از زنان هنرمندی است که در این نمایشگاه غرفه ای بدون پرداخت اجاره دارد. رولا و خواهرش که مبتلا به کم شنوایی است ساکن یک خانه کوچک در محله عجلتون الکسروانیه هستند. او گفت «این نمایشگاه بزرگ ترین فرصت من است. وقتی به عنوان هنرمند شرکت کننده در نمایشگاه پذیرفته شدم خوشحالی ام توصیف ناپذیر بود. ما زندگی با کرامت داشتیم اما به ناگاه همه چیز پس از بحران اقتصادی در لبنان و از دست دادن پدر و مادرمان دگرگون و وضع مالی من و خواهرم زینه خراب شد».
رولا افزود «ما یکی از خانواده های فقیر در لبنان هستیم و در لحظه زندگی می کنیم». رولا حتی وسیله نقلیه برای بردن تابلوهایش به محل برگزاری نمایشگاه نداشت. او در ادامه خاطر نشان کرد «امیدوارم مخاطبان از تابلوهایم خوششان بیاید. این نمایشگاه دریچه امیدی برای من است تا بتوانم زندگی باکرامت برای خودم و خواهرم فراهم کنم».
رای خوری یکی دیگر از ۳۵ زن هنرمندی است که کارهایشان در «برای بیروت» به نمایش گذاشته شده است. او می گوید «مادرم عاشق گلدوزی است و من هم این هنر را از او به ارث برده ام. از گلدوزی سعی کردم به سمت طراحی لباس مثل قفطان و عبایه و صنایع دستی مختلف بروم. این نمایشگاه فرصتی است تا هنر و استعداد مادرم در ۲۵ سال گذشته را به نمایش بگذارم. مادرم گلدوزی هایش را بدون ذکر نام به برندهای تجاری شناخته شده می فروشد و این برندها هم دوست دارند که این کارها را به عنوان محصولات خودشان معرفی کنند و به مادرم اشاره ای نمی کنند». رای فارغ التحصیل رشته دکوراسیون داخلی است. او و مادر و خواهرش در واقع یک خانواده هنرمند در صنایع دستی هستند و برای تامین معیشت خود یک بیزینس خانوادگی به راه انداخته اند.
جویل بحلق ملکه زیبایی سابق لبنان مهمان افتخاری و اسپانسر نمایشگاه «برای بیروت» است. این نمایشگاه یک جایزه مالی به یکی از زنان لبنانی زحمتکش اهدا می کند. سعاده در این باره می گوید «در این نمایشگاه بخش آثار هنری و صنایع دستی فروشی ستارگان و چهره های شناخته شده زن داریم. هنرمندان زن برخی آثارشان را به نمایشگاه اهدا کردند و ما به نوبه خود آنها را به بازدید کنندگان می فروشیم و مبلغی که دریافت می کنیم به یکی از زنان نیازمند لبنانی که سرپرست خانواده است اهدا می کنیم. ما در این راستا با ستارگان آواز تماس گرفتیم و آنها از این موضوع استقبال کردند و منتظر اقدام آنها هستیم».
نوال الزغبی و نجوی کرم و پاسکال مشعلانی و غیره وعده همکاری برای خرید آثار هنری و صنایع دستی این نمایشگاه دادند. اشیای اهدایی به نمایشگاه چندان گران قیمت نیستند و عمدتا هدایای کوچکی مثل یک لیوان یا فنجان قهوه و غیره هستند که جنبه یادگاری دارند. مردم این اشیا را می خرند تا از هنرمند و ستاره مورد علاقه خود یادگاری داشته باشند».



چرا «اخوان المسلمین» به سازندگان سریال «الحشاشین» حمله کرد؟

کریم عبد العزیز در یکی از سکانس ها (شرکت فیلمساز)
کریم عبد العزیز در یکی از سکانس ها (شرکت فیلمساز)
TT

چرا «اخوان المسلمین» به سازندگان سریال «الحشاشین» حمله کرد؟

کریم عبد العزیز در یکی از سکانس ها (شرکت فیلمساز)
کریم عبد العزیز در یکی از سکانس ها (شرکت فیلمساز)

بلافاصله پس از پخش اولین قسمت از سریال مصری «الحشاشین» در ماه رمضان از تعدادی از شبکه‌های مصری و عربی، فعالان و چهره‌های رسانه‌ای وابسته به «اخوان المسلمین» کمپین «انتقاد شدید» را علیه این سریال به راه انداختند.
این سریال الهام گرفته از تاریخچه گروه حَشّاشین (باطنی‌ها) است که در قرون وسطی بین سال‌های ۱۰۹۰ تا ۱۲۷۵ پس از میلاد مسیح زندگی می‌کردند. بنیان‌گذار آن شخصی به نام حسن صباح بود. سؤالاتی در مورد دلایل حمله اخوانی‌ها نسبت به این سریال مطرح شده‌است.
فعالان شبکه‌های اجتماعی و متخصصان مسائل سازمان‌های «اسلام سیاسی» معتقدند کارزار حمله اخوان به دلیل «آگاه شدن افراد وابسته به این گروه یا کسانی که با آن همدردی می‌کنند از شباهت‌های بین دو گروه و حساسیت شدید آنها نسبت به هرگونه تلاش برای افشای استثمار دین برای اهداف سیاسی است».
سریال الحشاشین با بازی تعدادی از بازیگران مصری و عرب به پیشگامی هنرمند مصری کریم عبدالعزیز است. این اثر به نویسندگی عبدالرحیم کمال، کارگردانی پیتر میمی و تهیه کنندگی شرکت «المتحده» در حال پخش است.
فیلمبرداری این سریال دو سال به طول انجامید و قرار بود در ماه رمضان سال گذشته نمایش داده شود اما با توجه به گفته‌های قبلی سازندگان، به دلیل فیلمبرداری صحنه‌هایی از این سریال در مالتا و قزاقستان، نمایش به تعویق افتاد.
این سریال داستان حسن الصباح، بنیانگذار گروه حشاشین، خطرناک‌ترین جنبش زیرزمینی و مرگبارترین گروه مخفی در قرن یازدهم میلادی به عنوان بخشی از فرقه نزاریه را روایت می‌کند.
فعالان و متخصصان رسانه ای طرفدار اخوان المسلمین کمپین شدیدی را برای حمله به سریال و سازندگان آن راه اندازی کردند.
کمپین حمله جنبه‌های مختلفی داشت که برخی از آنها مستقیماً از توصیف سریال به‌عنوان «طرح تاریخی اخوان و تشبیه آن‌ها به گروه حشاشین» انتقاد کردند. در حالی که برخی دیگر مسیر هنری مرتبط با «تلاش برای نقد زبان به کار رفته در اثر و هزینه مالی آن» را در پیش گرفت.

یکی از سکانس های «الحشاشین» (شرکت فیلمساز)

روزنامه‌نگار وابسته به اخوان، محمد ناصر، پست‌ها، پیوندها و ویدئوهایی در انتقاد از این سریال منتشر کرد. او در یکی از آنها در حساب کاربری خود در سایت «ایکس» نوشت: «بهتر بود سریال به دلیل هزینه‌های زیاد تولید نمی‌شد».
از سوی دیگر، اسامه جاویش، روزنامه‌نگار طرفدار اخوان المسلمین، یک پست وبلاگی در «X» منتشر کرد که در آن سعی داشت سریال را به سخره بگیرد. او نوشت: «فوری... پخش تازه‌ترین قسمت حشاشین... معلوم شد اخوانی‌ها هیولا هستند».
با این حال، بسیاری از نظرات در مورد آن پست، انتقادات شدیدی را متوجه جاویش کرد و گفتند که او «به شباهت بین اخوان و حشاشین اعتراف کرده‌است».
به نوبه خود، سامی کمال الدین، روزنامه‌نگار وابسته به «اخوان»، تلاش کرد برای پرهیز از مسیر سیاسی، استفاده از نقد هنری برای حمله به سریال، آن را «سریال کارتونی» توصیف کرد. او گفت که اپیزودهایی که نمایش داده شد «فقر هنری آشکاری داشتند».
از سوی دیگر، وبلاگ نویسان به انتقاد اخوان از سریال حمله کردند و این حمله را به شباهت دو گروهی که این درام فاش می‌کند نسبت دادند.
اکانتی به نام «نادر الشریف» در «X» نوشت: «حسن الصباح، بنیانگذار حشاشین، و حسن البنا، مؤسس اخوان، دو روی یک سکه هستند و همه انتقادات به این سریال، منشأ و شیوه‌های حشاشین را افشا می‌کند که هیچ تفاوتی با شیوه‌های اخوان ندارد».
برخی از بلاگرها از سبک «کمیک» برای تمسخر خشم اخوان علیه سریال استفاده کردند.

احمد بان، نویسنده و پژوهشگر متخصص در امور سازمان‌های افراطی نیز به نوبه خود اظهار کرد که حمله اخوان به سریال «حشاشین» را می‌توان در چارچوب این دانست که اعضای اخوان این سریال را به عنوان یک «طرح سیاسی و فکری علیه خود» می‌بینند.
او به الشرق الاوسط توضیح داد: «بسیاری از گروه‌ها مانند اخوان نسبت به هرگونه تلاش برای انتقاد، بسیار حساس هستند».
وی افزود که «با وجود تفاوت در زمینه‌های تاریخی، بین گروه اخوان و حشاشین شباهت وجود دارد، نه تطابق».
او افزود: اعتماد مطلق در درون حشاشین بسیار خطرناک تر از درون اخوان است، اما استفاده از مذهب در سیاست موضوعی است که هر دو گروه مشترک هستند.
او توضیح داد که تمرکز سریال بر نقد این ایده ممکن است یکی از دلایلی بوده باشد که احساسات پیروان گروه‌هایی را که وجودشان به استفاده از دین در سیاست وابسته است جریحه‌دار کند.
به نوبه خود، محقق متخصص در سازمان‌های افراطی، منیر ادیب، نیز گفت که مناطق مشترک زیادی بین «اخوان» و «حشاشین» وجود دارد؛ آن گروه به عنوان گروهی است که به بهانه جهاد از جنگ و از دین برای خدمت به اهداف سیاسی خود استفاده می‌کرد.
ادیب به الشرق الاوسط گفت که حسن البنا با الهام از حسن صباح ایده ساخت گروه را بر اساس وفاداری مطلق پیروان به رهبر گروه ایجاد کرد؛ در هر دو گروه، این بیعت مبتنی بر «سمع، اطاعت و اعتماد کورکورانه از جانب وفاداران به رهبر گروه» است.