«حل و فصل منطقه‌ای»، مشوق السودانی برای مهار جناح‌ها

منابع سیاسی گفتند که رویکرد جدید شامل توقف تشدید تنش است

عراق در حال حاضر در فضایی از انتظار به سر می‌برد که سرانجام توافق بزرگ منطقه ای پس از توافق سعودی و ایران چه خواهد شد و چگونه بر فضای داخلی عراق و معادلات بین «مراکز سیاسی» مختلف منعکس خواهد شد.
این همان چیزی است که مقتدی صدر رهبر «جنبش صدر» به تماشای آن نشسته‌است و منتظر فرصتی است تا پس از بازنشستگی از سیاست به یک نقش فعال بازگردد.
منابع موثق عراقی گفتند که چشم‌انداز حل و فصل منطقه ای، دولت محمد شیاع السوادانی را تشویق می‌کند تا «روابط خود را با جناح‌های مسلح شیعه نزدیک تر کند» به این امید که آنها را بیشتر با نهادهای دولتی مرتبط کند.
این منابع پیش‌بینی کردند که «تشویق منطقه ای» السودانی برای مهار جناح‌ها منجر به تغییر توازن قوا در محیط شیعه شود. این امر ممکن است شامل رفتن به انتخابات بعدی با ائتلاف‌هایی باشد که آن را با نیروهایی مانند «عصائب اهل الحق» به رهبری قیس خزعلی گرد هم می‌آورد.
این تغییرات واقعیت سیاسی متفاوتی را بر رهبر «جنبش صدر» تحمیل می‌کند، اما مشخص نیست که آیا او کارت‌هایی دارد که او را قادر می‌سازد «چارچوب هماهنگی» را که اکنون به‌طور طولی در زندگی سیاسی گسترش می‌یابد، مهار کند.
نزدیکان صدر معتقدند که تأثیر حل و فصل بر عراق بلندمدت نخواهد بود و او «بیشتر بر بررسی صحنه داخلی و حرکت برای ایجاد یک بازیگر سیاسی جدید در آینده تمرکز می‌کند».
این منابع به «الشرق الأوسط» گفته‌اند که رسانه‌های نزدیک به تهران «دستورالعمل‌های جدیدی برای توقف حمله به دولت‌ها و شخصیت‌های خلیجی» دریافت کرده‌اند.
یک منبع موثق، از وجود «رویکرد جدید شامل توقف تشدید تنش و پرهیز از ورود به جزئیات پرونده‌های فعال در منطقه، همچون پرونده یمن» خبر داد.
هفته گذشته، دولت‌های بغداد و اربیل برای پرداخت حقوق کارمندان اقلیم کردستان به توافق رسیدند، که منابع آگاه گفتند که این امر بخشی از توافقی است که «در چارچوب هماهنگی، در بازتاب جانبی حل و فصل منطقه‌ای» است.
به گفته نمایندگان «چارچوب هماهنگی»، حل و فصل بین اربیل و بغداد مبنایی برای اتحاد در حال ظهور بر روی ویرانه‌های غیبت صدری هاست.