مکرون به رئیس‌جمهور ایران نسبت به تشدید درگیری بین اسرائیل و حماس «هشدار داد»

امانوئل مکرون رئیس‌جمهور فرانسه (رویترز)
امانوئل مکرون رئیس‌جمهور فرانسه (رویترز)
TT

مکرون به رئیس‌جمهور ایران نسبت به تشدید درگیری بین اسرائیل و حماس «هشدار داد»

امانوئل مکرون رئیس‌جمهور فرانسه (رویترز)
امانوئل مکرون رئیس‌جمهور فرانسه (رویترز)

کاخ الیزه اعلام کرد که امانوئل مکرون، رئیس‌جمهور فرانسه روز یکشنبه در تماسی تلفنی به ابراهیم رئیسی، همتای ایرانی خود نسبت به «هر گونه تشدید یا گسترش درگیری بین اسرائیل و جنبش حماس به‌ویژه در لبنان» هشدار داد.
رئیس‌جمهور فرانسه همچنین «نیاز همه برای محکوم کردن صریح حملات تروریستی حماس در اسرائیل» و «حق اسرائیل برای دفاع از خود و همچنین از بین بردن گروه‌های تروریستی که به مردم آن حمله کرده‌اند» را یادآور شد.
در بیانیه ریاست جمهوری فرانسه آمده‌است: «ایران با توجه به روابطش با حزب‌الله و حماس، مسئولیت دارد» و «باید تمام تلاش خود را برای جلوگیری از تشدید تنش‌های منطقه‌ای انجام دهد».
مکرون همچنین به رئیس‌جمهور ایران از حضور «شهروندان فرانسوی در میان قربانیان و گروگان‌های سازمان تروریستی» خبر داد و گفت که آزادی آنها «اولویت مطلق فرانسه است».
شمار کشته‌شدگان فرانسوی در حملات بی‌سابقه جنبش فلسطینی حماس به اسرائیل افزایش یافت و تعداد آنها به ۱۹ کشته و ۱۳ مفقود رسید.
رئیس‌جمهور فرانسه همچنین دربارهٔ وضعیت انسانی غزه صحبت کرد و موضع فرانسه در مورد «ضرورت اتخاذ همه اقدامات برای اجتناب از غیرنظامیان و احترام به قوانین بین‌المللی بشردوستانه» را یادآور شد.
وی افزود: فرانسه همچنین با همکاری سازمان ملل متحد برای حمایت از عملیات‌های بشردوستانه در غزه اقداماتی را انجام می‌دهد.
امانوئل مکرون همچنین بار دیگر نگرانی عمیق خود را از وضعیت چهار شهروند فرانسوی که همچنان در ایران بازداشت هستند، ابراز کرد و خواستار آزادی فوری آنها شد.



مسکو و تهران: بزرگ‌تر از شراکت، کوچک‌تر از ائتلاف

 رئیسان روسیه و ایران، ولادیمیر پوتین و مسعود پزشکیان، در مراسم امضای توافقنامه در مسکو، ۱۷ ژانویه ۲۰۲۵ ( رویترز)
رئیسان روسیه و ایران، ولادیمیر پوتین و مسعود پزشکیان، در مراسم امضای توافقنامه در مسکو، ۱۷ ژانویه ۲۰۲۵ ( رویترز)
TT

مسکو و تهران: بزرگ‌تر از شراکت، کوچک‌تر از ائتلاف

 رئیسان روسیه و ایران، ولادیمیر پوتین و مسعود پزشکیان، در مراسم امضای توافقنامه در مسکو، ۱۷ ژانویه ۲۰۲۵ ( رویترز)
رئیسان روسیه و ایران، ولادیمیر پوتین و مسعود پزشکیان، در مراسم امضای توافقنامه در مسکو، ۱۷ ژانویه ۲۰۲۵ ( رویترز)

با امضای توافقنامه «شراکت استراتژیک جامع» بین روسیه و ایران، روابط دو کشور وارد مرحله‌ای جدید شده است که در آن منافع طرفین به شکلی بی‌سابقه به هم نزدیک می‌شوند. با این حال، در مسکو تردیدهایی درباره تمایل تهران به بازگشایی به سوی غرب وجود دارد.

این توافقنامه پایه‌ای قانونی برای گسترش همکاری‌های وسیع بین دو کشور فراهم می‌کند و جایگزین توافقنامه همکاری سال ۲۰۰۱ می‌شود که پیش‌تر زمینه‌های محدودی برای همکاری ایجاد کرده بود.

در طول ۲۵ سال گذشته، روابط مسکو و تهران به شدت توسعه یافته و تحولات بزرگی در منطقه رخ داده است که دو کشور را وادار به بازنگری در اساس همکاری‌های خود کرده است. با این حال، مسیر رسیدن به این توافقنامه هموار نبوده و موانع زیادی بر سر راه آن وجود داشته است.

رئیسان روسیه و ایران، پوتین و پزشکیان، پس از مذاکرات در مسکو، برای حضور در مراسم امضا آماده می‌شوند (عکس: آسوشیتدپرس)

موضع روسیه در قبال تحولات جنگ قره‌باغ و سوریه، که به منافع منطقه‌ای ایران آسیب زد، باعث ایجاد تردیدهایی در تهران درباره قابل اعتماد بودن مسکو به عنوان یک شریک استراتژیک شده است. از سوی دیگر، مسکو نیز همواره با نگرانی به تلاش‌های ایران برای بازگشایی کانال‌های ارتباطی با غرب نگاه کرده است.

انتخاب زمان امضای این توافقنامه جلب توجه می‌کند. این توافقنامه پس از چندین تأخیر و درست سه روز قبل از تحلیف رئیس‌جمهور جدید آمریکا، دونالد ترامپ، امضا شد. برخی تحلیل‌گران معتقدند که مسکو و تهران پس از تحولات سوریه و اوکراین، تصمیم گرفتند تا با تقویت مواضع خود، آماده مذاکرات آینده شوند.
این توافقنامه در ۴۷ بند، حوزه‌های مختلف همکاری از جمله تجارت، انرژی، آموزش و گردشگری را پوشش می‌دهد. بخش قابل توجهی از آن به همکاری در زمینه انرژی هسته‌ای صلح‌آمیز اختصاص دارد، حوزه‌ای که ایران به زودی چالش‌های دیپلماتیک جدی در آن پیش رو خواهد داشت.

رئیسان روسیه و ایران، پوتین و پزشکیان، در مراسم امضای توافقنامه در کرملین، مسکو، ۱۷ ژانویه ۲۰۲۵ (آسوشیتدپرس)

همکاری نظامی

توافقنامه بر همکاری‌های نظامی و امنیتی تأکید کرده است، اما از تبدیل این شراکت به یک اتحاد نظامی کامل جلوگیری می‌کند. این همکاری شامل تبادل هیئت‌های نظامی، آموزش پرسنل، انجام تمرینات مشترک و مشارکت در کنفرانس‌های بین‌المللی می‌شود.
دو کشور بر تقویت همکاری در مبارزه با تروریسم، تبادل اطلاعات امنیتی و هماهنگی بین وزارتخانه‌های داخلی تأکید کرده‌اند. همچنین، همکاری در زمینه‌های حقوقی، کنترل تسلیحات و خلع سلاح نیز در توافقنامه گنجانده شده است.
توافقنامه به توسعه روابط تجاری و اقتصادی، بهبود شبکه‌های حمل‌ونقل و تدارکات، و افزایش مبادلات تجاری بین دو کشور اشاره کرده است. همچنین، استفاده از ارزهای ملی در مبادلات و مقابله با تحریم‌های یکجانبه غرب نیز مورد تأکید قرار گرفته است.
این توافقنامه تمامی جنبه‌های همکاری سیاسی، اقتصادی، امنیتی، نظامی و فرهنگی را پوشش می‌دهد. با این حال، نکته جالب توجه این است که در بند پایانی توافقنامه آمده است: «در صورت بروز اختلاف در تفسیر مفاد این توافقنامه، نسخه انگلیسی سند مرجع خواهد بود.»