کویت پیوستن به حزب الله لبنان را جرم اعلام کرد

با رأی قطعی دادگاه تجدیدنظر

قصر العدل في الكويت (كونا)
قصر العدل في الكويت (كونا)
TT

کویت پیوستن به حزب الله لبنان را جرم اعلام کرد

قصر العدل في الكويت (كونا)
قصر العدل في الكويت (كونا)

دادگاه عالی کویت، عالی ترین مرجع قضایی این کشور اعلام کرد که حزب الله لبنان «طبق قانون، یک گروه ممنوعه و جنایتکار محسوب می شود».
دادگاه عالی کویت اعلام کرد که این حزب «یک سازمان مسلح است که قصد دارد سیستم های اساسی کویت را برای تشکیل جمهوری بزرگ ایران نابود کند»، همچنین «سازمانی است که به انقلاب ایران و اصول آن اعتقاد دارد و به دنبال گسترش آن در کویت است».
این موضع سردرگمی در مورد وضعیت حقوقی حزب‌الله را از بین می‌برد، با توجه به اینکه متهمان به جاسوسی با حزب‌الله بارها استدلال کرده‌اند که کویت نباید آن را به‌عنوان «سازمان تروریستی» ممنوعه طبقه‌بندی کند.
این موضع دیوان عالی کویت در پرداختن به صحت حکم محکومیت 3 شهروند کویتی به اتهام جاسوسی برای حزب الله مطرح شد، به طوری که دادگاه حکم به لغو حکم تبرئه آنها داد، اما تصمیم گرفت از صدور مجازات خودداری کند، در حالی که آنها را ملزم به «حسن رفتار» کرد، یک عبارت قانونی که نشان می دهد مشروط به عدم مشارکت مجدد آنها در پرونده مشابه است.
با این حال، دادگاه توضیح داد که پیوستن به گروه حزب الله و همکاری با آن «جرم قابل مجازات قانونی» تلقی می شود.
پرونده ای که این سه کویتی و یک زن لبنانی محاکمه می شوند، مربوط به اتهاماتی است که سرویس امنیت دولتی در رابطه با مشارکت آنها در تأمین مالی نهادهای وابسته به سازمان حزب الله و ارسال پول و کمک های مالی به آنها مطرح کرده است.
این پرونده در اواخر سال 2023 در دادگاه تجدیدنظر رسیدگی شد و برای 3 متهم حکم برائت صادر شد.
با این حال، پس از اعتراضات ارائه شده علیه حکم تجدید نظر، پرونده مجدداً به دادگاه تجدیدنظر ارائه شد و دادگاه روز پنجشنبه در رای نهایی خود رای به لغو تبرئه این زن لبنانی و کویتی از اتهام ارتباط با «حزب الله» متهم کرد. دادگاه مجدداً حکم به محکومیت آنها داد و از صدور مجازات خودداری و آنها را ملزم به حسن رفتار کرد.



چگونه عراق از «تهدیدی وجودی خطرناک‌تر از داعش» نجات یافت؟

مشایخ عراقی در تظاهراتی در حمایت از ایران، سه‌شنبه در مسیر منتهی به منطقه سبز که سفارت عراق در بغداد در آن واقع شده است (AP)
مشایخ عراقی در تظاهراتی در حمایت از ایران، سه‌شنبه در مسیر منتهی به منطقه سبز که سفارت عراق در بغداد در آن واقع شده است (AP)
TT

چگونه عراق از «تهدیدی وجودی خطرناک‌تر از داعش» نجات یافت؟

مشایخ عراقی در تظاهراتی در حمایت از ایران، سه‌شنبه در مسیر منتهی به منطقه سبز که سفارت عراق در بغداد در آن واقع شده است (AP)
مشایخ عراقی در تظاهراتی در حمایت از ایران، سه‌شنبه در مسیر منتهی به منطقه سبز که سفارت عراق در بغداد در آن واقع شده است (AP)

منابع دیپلماتیک در بغداد به روزنامه «الشرق الاوسط» گفتند مقام‌های عراقی نگران کشیده شدن کشور به جنگ میان ایران و اسرائیل بودند و آن را «تهدیدی وجودی برای عراق» توصیف کردند که خطرناک‌تر از تهدید داعش بود؛ همان گروهی که زمانی یک‌سوم خاک کشور را اشغال کرده بود.

این منابع توضیح دادند:
«داعش یک پدیده بیگانه بود که در نهایت باید از بدن عراق به‌ویژه با توجه به حمایت منطقه‌ای و بین‌المللی از بغداد برای مقابله با آن طرد می‌شد. اما جنگ ایران و اسرائیل، وحدت عراق را تهدید می‌کرد.»

شرح تهدید وجودی از نگاه منابع دیپلماتیک:

همزمان با آغاز جنگ، بغداد پیام‌هایی از اسرائیل از طریق جمهوری آذربایجان و کانال‌های دیگر دریافت کرد. در این پیام‌ها آمده بود که اسرائیل در صورت حمله‌ای از خاک عراق، پاسخ‌هایی «سخت و دردناک» خواهد داد. اسرائیل مسئولیت هرگونه حمله از خاک عراق را متوجه دولت عراق دانسته بود.

آمریکا نیز از زبان توصیه‌آمیز قبلی عبور کرد و مستقیماً نسبت به عواقب وخیم حملات احتمالی گروه‌های وابسته به ایران هشدار داد.

مقام‌های عراقی نگران «سناریوی فاجعه» بودند. سناریویی که در آن، گروه‌های عراقی به اسرائیل حمله می‌کردند و اسرائیل نیز با موجی از ترورهای هدفمند مشابه آنچه علیه فرماندهان حزب‌الله لبنان و ژنرال‌ها و دانشمندان ایرانی در آغاز جنگ انجام داد، پاسخ می‌داد.

به گفته این منابع، اگر اسرائیل حملات دردناکی علیه این گروه‌ها انجام می‌داد، خشم در میان شیعیان عراق شعله‌ور می‌شد. این وضعیت ممکن بود مرجعیت شیعه را وادار به اتخاذ موضعی جدی کند و در نتیجه، بحران به شکل تقابل مستقیم شیعیان با اسرائیل درمی‌آمد.

این سناریو باعث شد نگرانی‌هایی شکل گیرد مبنی بر اینکه سایر گروه‌های عراقی، شیعیان را مسئول کشاندن کشور به جنگی بدانند که می‌شد از آن دوری کرد. در چنین شرایطی، احتمال بروز شکاف دوباره میان شیعیان و سنی‌ها و تهدید دوباره برای وحدت عراق وجود داشت.

خطر دیگر، موضع احتمالی کردها بود. این احتمال وجود داشت که کردها اعلام کنند دولت مرکزی فقط نماینده یک گروه است، کشور از جنگ‌ها خسته شده و اقلیم دیگر نمی‌خواهد خود را با بغداد درگیر کند؛ چراکه نزدیکی به بغداد، اقلیم را وارد جنگ‌هایی می‌کند که نمی‌خواهد در آن‌ها شرکت داشته باشد.

نقش دولت السودانی

دولت محمد شیاع السودانی با ترکیبی از قاطعیت و تدبیر عمل کرد. به گروه‌ها هشدار داد که تحمل هیچ تلاشی برای کشاندن کشور به جنگی که وحدتش را تهدید می‌کند، ندارد. همزمان، کانال‌های ارتباطی با قدرت‌های منطقه‌ای و بین‌المللی، به‌ویژه آمریکا، را باز نگه داشت.

موضع ایران و موازنه داخلی
دولت عراق از موضع تهران هم بهره برد. ایران نه‌تنها از گروه‌ها نخواست وارد جنگ شوند، بلکه آن‌ها را به خویشتنداری تشویق کرد. برخی معتقدند تهران نمی‌خواست پس از از دست دادن سوریه، روابطش با عراق را نیز قربانی کند.

عامل مهم دیگر، درک گروه‌ها از بزرگی جنگ بود. آن‌ها می‌دانستند این نبرد از توانشان فراتر است؛ به‌ویژه با توجه به شرایط حزب‌الله در لبنان و نفوذ اطلاعاتی اسرائیل درون ایران. اسرائیل نشان داده بود که اطلاعات دقیقی از گروه‌های دشمن دارد و با برتری تکنولوژیک خود، می‌تواند به اهدافش برسد.

سه حمله ناکام

با وجود فشارها، به گفته منابع دیپلماتیک، گروه‌های بی‌انضباط تلاش کردند سه حمله را طراحی و اجرا کنند؛ اما نیروهای امنیتی عراق توانستند پیش از اجرا آن‌ها را خنثی کنند.

منابع همچنین گفتند که ایران زخمی عمیق برداشت؛ چراکه اسرائیل جنگ را به خاک ایران کشاند و آمریکا را به هدف گرفتن تأسیسات هسته‌ای آن ترغیب کرد. به‌گفته این منابع، اگر ایران در پرونده هسته‌ای امتیاز ندهد، احتمال دور تازه‌ای از درگیری وجود دارد.