سیفالاسلام قذافی از نظام پدرش، رهبر فقید لیبی معمر قذافی، در پرونده تأمین مالی کارزار انتخاباتی نیکولا سارکوزی، رئیسجمهوری پیشین فرانسه، دفاع کرد و گفت: پولهایی که پرداخت شد، «در اصل با هدف کمک به ملت لیبی بود، اما سارکوزی او را ناامید کرد».
سارکوزی، که بین سالهای ۲۰۰۷ تا ۲۰۱۲ ریاستجمهوری فرانسه را بر عهده داشت، در پایان سپتامبر گذشته به ۵ سال زندان محکوم شد؛ پس از آنکه دادگاه او را به دلیل اجازه دادن به دو تن از نزدیکترین همکارانش در دوران وزارت کشور ــ «بریس اورتفو» و «کلود گویان» ــ برای تماس با قذافی و دریافت کمک مالی غیرقانونی برای کارزار انتخاباتیاش در سال ۲۰۰۷، مجرم شناخت.
هواداران قذافی از زمان انتقال سارکوزی به زندان، پرداخت آن کمک مالی را توجیه کرده و آن را «تلاشی برای خدمت به لیبی و قاره آفریقا» میدانند.
حسابی منتسب به سیفالاسلام قذافی در پلتفرم «ایکس» (توییتر سابق)، بخشی از گفتوگویی قدیمی او با شبکه یورونیوز در ۱۶ مارس ۲۰۱۱ را بازنشر کرد؛ گفتوگویی که اندکی پس از آغاز «انقلاب» علیه نظام پدرش انجام شد. در آن مصاحبه، او از سارکوزی خواسته بود تا «پولهایی را که از لیبی برای کارزار انتخاباتی خود گرفته بود، بازگرداند» و گفته بود: «این شخص، کارزار انتخاباتیاش را ما تأمین کردیم و همه جزئیات آن را داریم.»
سیفالاسلام در همان زمان تأکید کرده بود که نظام پدرش «این پولها را برای کمک به سارکوزی در رسیدن به ریاستجمهوری فرانسه پرداخت کرد تا بتواند به ملت لیبی خدمت کند، اما او خیانت کرد و بنابراین باید آن را پس دهد.»
سیفالاسلام قذافی با انتقال سارکوزی به زندان «لا سانته» در پاریس برای اجرای حکم در حساب خود در «ایکس» با لحنی آمیخته به طعنه و شماتت نوشت: «در شبی مانند امشب در سال ۲۰۱۱، من زخمی در صحرای زِمزِم افتاده بودم، و از هواپیماهای ناتو و مزدورانش روی زمین میگریختم، در حالی که سارکوزی در کاخ الیزه خوابیده بود. و امروز، من در اتاق خواب زیبایم میخوابم و سارکوزی در سلول انفرادی سرد و تاریکش. چهارده سال کار کردم تا به این نتیجه برسیم.»
او توضیح نداد که منظورش از این جمله چیست، اما یکی از دیپلماتهای پیشین لیبی در واکنشی طعنهآمیز به آن پاسخ داد. سیف در ادامه مینویسد: «سارکوزی میخواست در سلولم در لاهه مرا ملاقات کند، اما ما او را به زندان لا سانته فرستادیم.»
به گفته احمد ابوعرقوب، تحلیلگر سیاسی لیبیایی، سخنان سیف قذافی که «از شماتت خالی نیست»، پاسخی است به «کسانی که پدرش را با پشتیبانی نیروهای ناتو کشتند». او افزود: «در لیبی رایج است که گفته میشود دستگاه اطلاعاتی فرانسه در پی حذف قذافی بود تا بسیاری از اسرار، از جمله موضوع تأمین مالی کارزار سارکوزی، با او دفن شوند.»

سارکوزی حکم خود را مورد تجدیدنظر قرار داده است و این نخستین بار در تاریخ جمهوری فرانسه است که رئیسجمهوری پیشین روانه زندان میشود.
حسن الصغیر، معاون پیشین وزارت خارجه لیبی، اظهارات سیفالاسلام قذافی را «وهم فروشی» خواند و گفت:«کسی که حتی نمیتواند آزادانه نزد خانوادهاش برود، مخفیانه جابهجا میشود و از سایه خود نیز میترسد و توانایی جابهجا کردن سنگی از جایش را ندارد، چگونه میتواند از کشورها سخن بگوید؟»
او در پستی در فیسبوک میافزاید: سیفالاسلام – بیآنکه نامش را ببرد – «هنوز از سوی دادگاه کیفری بینالمللی تحت پیگرد است و تاکنون نیز در دادگاه جنایی لیبی حاضر نشده، پس از آنکه دیوان عالی حکم صادره علیه او را نقض کرد؛ و اکنون حکم دادگاه فرانسه علیه سارکوزی را به خود نسبت میدهد.»
اظهارات منسوب به سیفالاسلام قذافی در حساب رسمی او بازتابی از جدال و طعنههای سیاسی میان هواداران نظام سابق و مخالفانش بود. برخی از او دفاع کردند و گفتند سیاست پدرش در «جذب مالی رهبران» بخشی از دیپلماسی فعالش بود، اما دیگران معتقدند که او «ثروتهای لیبی را در راه هوسهای سیاسی و بقای قدرت خود تلف کرد و کشورش را از توسعه بازداشت».
در شبکههای اجتماعی نیز این جدال میان حامیان و مخالفان سیف شدت گرفت. با این حال، خالد الحجازي، تحلیلگر سیاسی لیبیایی، در دفاع از او نوشت: «میخواستند تو را پشت میلهها بگذارند، اما تقدیر چرخید؛ حال مکار در قفس است و تو با عقل و ایمان آزاد ماندهای.»
از سوی دیگر، احمد قذافالدم، هماهنگکننده پیشین روابط لیبی و مصر و مسئول سیاسی «جبهه مبارزه ملی لیبی»، نیز درباره تأمین مالی کارزار سارکوزی سخن گفت و انتقال او به زندان را در همان روز کشته شدن قذافی (۲۱ اکتبر ۲۰۱۱) «پیامی دانست مبنی بر اینکه او پیش از آنکه به ملتهای آفریقا ظلم کند، به خودش ظلم کرده بود».
قذافالدم در گفتوگو با شبکه تلویزیونی «المشهد» افزود: «ما به دنبال یافتن دوستی در کاخ الیزه بودیم و میخواستیم ایالات متحده آفریقا را بسازیم. هنگامی که سارکوزی در مقام وزیر کشور ظاهر شد و با عبدالله السنوسی و دیگران دیدار کرد، او را فردی مناسب برای آینده لیبی دیدیم. بنابراین، دیداری میان او و رهبر انقلاب با حضور چند مقام لیبیایی ترتیب داده شد. در آن دیدار، خودِ سارکوزی درخواست حمایت کرد و ما نیز به او کمک کردیم، چون میخواستیم متحدی برای لیبی و طرح آفریقاییمان باشد.»
عبدالله السنوسی (۷۴ ساله)، رئیس پیشین دستگاه اطلاعات لیبی در دوران معمر قذافی و یکی از قدرتمندترین چهرههای رژیم سابق است. او در سال ۲۰۱۵ به اتهام سرکوب «انقلاب ۱۷ فوریه ۲۰۱۱» به مرگ محکوم شد، اما در پایان سال ۲۰۱۹، دادگاهی در طرابلس او و چند متهم دیگر را از حکم مشابهی در پرونده «زندان ابوسلیم» تبرئه کرد. دیوان عالی کشور حدود یک سال پیش آن حکم را لغو کرد و دستور داد محاکمهای تازه در شعبه جدید دادگاه جنایی برگزار شود.
سیفالاسلام قذافی هنوز تحت تعقیب دادگاه کیفری بینالمللی در لاهه است که در ژانویه ۲۰۲۵ احکام بازداشت تازهای علیه ۷ لیبیایی از جمله او صادر کرد.
در این فهرست نامهای دیگری همچون عبد الرحیم خلیفه الحجاجی، مخلوف ارحومة دومة، ناصر محمد ضو، محمد الصالحین السالمی، عبدالباری عیاد الشقاقی و فتحی فرج الزنکال نیز دیده میشود.

