​شعرا و شعر عراقی پس از ۲۰۰۳

در اختتامیه فعالیت‌های نمایشگاه بین‌المللی کتاب بغداد، سمینار «شعرا و شعر پس از ۲۰۰۳... از سرگیری و استمرار» با حضور منتقدان و شعرا برگزار شد که در آن ۴ مقاله توسط مالک المطلبی و صالح زامل از منتقدان و میثم الحربی و حسام السرای شعرای عراقی ارائه شد.

به گزارش «الشرق الاوسط» میثم الحربی «شاعر پس از ۲۰۰۳» را اینگونه توصیف کرد: «او بدون عبور از دروازه ایدئولوژی می‌نویسد، او به طرح یا سیستم پایبند نیست، به دنبال یک هویت است، به دلیل حمله نسل دهه ۹۰، حریم خصوصی ندارد، او شاعر بی‌قانونی و اغتشاش است که در آب گل‌آلود شنا می‌کند، از دیدگاه و ایده سرپرست، ناظر و برادر بزرگتر گذشته و پس از عبور از خاکستر جنگ وارد کمپرسور تراژدی و تروریسم شده‌است، او در جستجوی معنا گرفتار شده‌است، بار سنگین ارزش‌های مبهم را به دوش می‌کشد، او شاعر تقاطع و دوراهی‌های وحشتناک است و نسلی که در فضای مجازی و به صورت مجازی پرورش یافته‌است».

مالک المطلبی نیز گفت: «اگر فرض کنیم فضا دموکراتیک است، اگرچه از لحاظ سیاسی فکر نمی‌کنم اینگونه باشد، باید بپرسیم آیا دموکراسی به شعری بهتر از دیکتاتوری منتهی شده‌است، چرا که فرد در دموکراسی آزادی دارد، اما شعر برخلاف واقعیت است و اگر دموکراسی نتیجه بهتری داده باشد، در نتیجه شعر ماهیت خود را از دست داده‌است».

صالح زامل یادآور شد: «ما در نقد با ایده نسل‌ها مواجهیم تا فضای شعر را در یک دوره زمانی خاص محدود کنیم و این یک حق قانونی است، بنابراین باید برای هر مرحله نامی بگذاریم، هر مرحله ماهیت خود و تمایز شعری خود را دارد».

حسام السرای در خصوص کتاب «اشاره‌ای به رویاهای نجات یافته» که به ۹ شاعر پس از ۲۰۰۳ پرداخته می‌گوید: «در این مجموعه به دنبال نام‌هایی بودم که هنوز ایده اولیه حضور را به دور از سر و صدا و شهرت دنبال می‌کنند».