«طرح مکرون» به ایران از ۵ میلیارد دلار آغاز می‌شود.. همراه با مذاکره دربارهٔ موشک‌ها

«الشرق الاوسط» جزئیات سه‌گانه این طرح را منتشر کرد.. مذاکره دربارهٔ نقش منطقه‌ای تهران را شامل می‌شود

«طرح مکرون» به ایران از ۵ میلیارد دلار آغاز می‌شود.. همراه با مذاکره دربارهٔ موشک‌ها
TT

«طرح مکرون» به ایران از ۵ میلیارد دلار آغاز می‌شود.. همراه با مذاکره دربارهٔ موشک‌ها

«طرح مکرون» به ایران از ۵ میلیارد دلار آغاز می‌شود.. همراه با مذاکره دربارهٔ موشک‌ها

رایزنی‌های فشرده برای ایجاد فشار بر ایران به منظور عقب‌نشینی از تصمیم این کشور برای کاهش تعهدات برجامی بیشتر و خروج از این توافق و همچنین ایجاد فضایی برای شکل‌گیری طرح امانوئل مکرون رئیس‌جمهوری فرانسه در حاشیه مجمع عمومی سازمان ملل در حال انجام است.
منابع دیپلماتیک غربی در این باره به «الشرق الاوسط» خبر دادند فرانسه با هدف نگه داشتن ایران در توافق هسته ای (برجام) و توقف کاهش تعهدات برجامی، راه‌اندازی یک خط اعتباری ۱۵ میلیارد دلاری برای پیش خرید نفت ایران را پیشنهاد داده‌است.
بازرسان آژانس انرژی اتمی اخیراً گزارش دادند که آنها از سیستم نظارت بر غنی سازی استفاده کرده و اطمینان حاصل کردند که نسبت غنی سازی اورانیوم در ایران از ۳٫۶۷ درصد (سقف تعیین شده در توافق هسته‌ای) فراتر رفته‌است.
در این میان، حسن روحانی رئیس‌جمهوری ایران با قبول این پیشنهاد اعلام آمادگی کرده اما «سپاه پاسداران» خواستار رفع همه تحریم‌های آمریکا علیه ایران شده‌است. برخی از مقامات دولت دونالد ترامپ رئیس‌جمهوری آمریکا نیز با این طرح و همگرایی ایجاد شده مخالفت کرده‌اند و توصیه کردند که سیاست «کارزار حداکثری» ادامه داشته باشد.
پس از آن، پاریس «پیشنهاد چندمرحله ای» دیگری را مطرح کرد، به طوری که مرحله اول از روز جمعه آغاز می‌شود و تهران را ملزم به عدم تهدید به افزایش غنی سازی اورانیوم به نسبت ۲۰ درصد می‌کند. این مرحله به فرانسه این امکان را می‌دهد تا در نیویورک طرف آمریکایی را به راه اندازی خط اعتباری ۵ میلیون دلاری راضی کند.
این منابع همچنین توضیح دادند: مرحله دوم اعطای ۱۰ میلیون دلار در مقابل بازگشت تهران به تعهدات «توافق هسته ای» تا پیش از ۸ می‌گذشته خواهد بود. مرحله سوم نیز شامل مذاکره دربارهٔ نقش منطقه ای این کشور خواهد بود.
این منابع گزارش دادند که طرف آمریکایی به دنبال قراردادن «رفتار بی‌ثبات کننده ایران، نقش (حزب‌الله) و موشک‌های بالستیک دوربرد ایران در برنامه مذاکره است، در حالی که ایران نیز به صورت اولیه با گفتگو دربارهٔ وضعیت منطقه ای بدون اشاره به پرونده‌ها موافقت کرده‌است».
قرار است جان ایو لودریان وزیر خارجه فرانسه این پرونده را در ساعت‌های پیش رو در واشنگتن بررسی کند.



گوترش: سعودی‌ها در دوره‌های بحرانی نیز به تعهدات انسان‌دوستانه پایبند مانده‌اند


مصاحبه دبیرکل سازمان ملل متحد با خبرگزاری رسمی سعودی در مرکز امداد و اقدامات بشردوستانه ملک سلمان در ریاض، روز پنجشنبه (واس)
مصاحبه دبیرکل سازمان ملل متحد با خبرگزاری رسمی سعودی در مرکز امداد و اقدامات بشردوستانه ملک سلمان در ریاض، روز پنجشنبه (واس)
TT

گوترش: سعودی‌ها در دوره‌های بحرانی نیز به تعهدات انسان‌دوستانه پایبند مانده‌اند


مصاحبه دبیرکل سازمان ملل متحد با خبرگزاری رسمی سعودی در مرکز امداد و اقدامات بشردوستانه ملک سلمان در ریاض، روز پنجشنبه (واس)
مصاحبه دبیرکل سازمان ملل متحد با خبرگزاری رسمی سعودی در مرکز امداد و اقدامات بشردوستانه ملک سلمان در ریاض، روز پنجشنبه (واس)

دبیرکل سازمان ملل متحد، آنتونیو گوترش، روز پنجشنبه در جریان بازدید از مرکز امداد و اقدامات بشردوستانه ملک سلمان در ریاض، نقش پادشاهی عربی سعودی را در پشتیبانی از عملیات امدادرسانی جهانی «تعیین‌کننده و قابل‌اتکا» توصیف کرد و گفت: «سعودی‌ها حتی در دوره‌های بحرانی اخیر نیز پایبندی خود را به ارائه کمک‌های انسان‌دوستانه حفظ کرده‌اند.»

گوترش در گفت‌وگو با خبرگزاری رسمی سعودی پس از دیدار با دکتر عبدالله الربيعه، مشاور دربار سلطنتی و سرپرست مرکز، افزود که تمایل کشورها برای ارائه کمک‌های بشردوستانه در سال‌های اخیر کاهش یافته، «اما سعودی همچنان در صف نخست کمک‌رسانی قرار دارد.»

وی مرکز ملک سلمان را «نمونه‌ای برجسته از سخاوت، کارآمدی و کیفیت خدمات» دانست و اظهار کرد که این مرکز با بهره‌گیری از شبکه وسیع همکاری با نهادهای بین‌المللی، خدماتی مؤثر به گروه‌های آسیب‌پذیر در کشورهایی مانند یمن، سومالی و سوریه ارائه کرده است.

به گفته دبیرکل سازمان ملل، همکاری میان این مرکز و آژانس‌های بشردوستانه سازمان ملل «سابقه‌ای طولانی و مبتنی بر مشارکت راهبردی» دارد. او تأکید کرد که بازدید از بخش‌های مختلف مرکز، از جمله نمایشگاه دائمی و سامانه‌های تعاملی آن، تصویر روشنی از «حجم و کیفیت اقدامات انسان‌دوستانه» این نهاد ارائه می‌دهد.

در این نشست، الربيعه و گوترش راه‌های تقویت همکاری مشترک در حوزه امدادرسانی و اجرای پروژه‌های بشردوستانه را بررسی کردند. همچنین گزارشی از فعالیت‌های مرکز ارائه شد که بر اساس آن تاکنون ۳۸۸۱ پروژه در ۱۰۹ کشور با ارزشی بیش از ۸ میلیارد دلار از جمله طرح‌های تخصصی نظیر برنامه مین‌زدایی اَطراف صناعية و پروژه مسام در یمن، و برنامه بازتوانی و ادغام کودکان بازمانده از درگیری در این کشور اجرا شده است.

گوترش در جریان بازدید، با گروهی از پزشکان و کادر درمانی داوطلب سعودی نیز دیدار کرد و از تجربه‌های آنها در اجرای برنامه‌های پزشکی خارج از کشور آگاه شد. او همچنین از دفاتر سازمان‌های شریک مرکز بازدید و در جریان نوع همکاری‌های میدانی قرار گرفت.


نادین لبکی: سینما دغدغه درونی من است، و فیلم‌هایم از پرسش‌های بی‌پایان متولد می‌شوند

نادین لبکی درباره مسیر حرفه‌ای خود در جشنواره دریای سرخ سخن می‌گوید (اداره جشنواره)
نادین لبکی درباره مسیر حرفه‌ای خود در جشنواره دریای سرخ سخن می‌گوید (اداره جشنواره)
TT

نادین لبکی: سینما دغدغه درونی من است، و فیلم‌هایم از پرسش‌های بی‌پایان متولد می‌شوند

نادین لبکی درباره مسیر حرفه‌ای خود در جشنواره دریای سرخ سخن می‌گوید (اداره جشنواره)
نادین لبکی درباره مسیر حرفه‌ای خود در جشنواره دریای سرخ سخن می‌گوید (اداره جشنواره)

نادین لبکی، کارگردان و بازیگر لبنانی، در نشست خود در جشنواره دریای سرخ سینمایی، که توسط آنطوان خلیفه، مدیر برنامه عربی و کلاسیک جشنواره، برگزار شد، توضیح داد که یک اثر هنری تصادفی خلق نمی‌شود؛ بلکه از آن لرزه درونی ناشی می‌شود که یک دغدغه یا پرسشی ایجاد می‌کند که آرام نمی‌گیرد و در نهایت به داستان تبدیل می‌شود.
لبکی با آرامش و اعتماد به نفس، تجربیات شخصی و حرفه‌ای خود را مرور و تأکید کرد که صداقت، شاخص اصلی کیفیت فیلم است؛ نه فقط صداقت دیدگاه خود او، بلکه صداقت همه کسانی که پشت و جلوی دوربین حضور دارند.

فرایند آفرینش فیلم

لبکی توضیح داد که شوق و وسواس ذهنی پیش از تولد هر ایده فیلم، نخستین مرحله هستند؛ یعنی قبل از نوشتن اولین خطوط فیلمنامه، مدت‌ها با ایده‌ای مواجه است که نمی‌خواهد ذهن او را ترک کند. کم‌کم این دغدغه شکل می‌گیرد و به موضوع مشخصی تبدیل می‌شود که قطب‌نمای تعیین‌کننده تمام جزئیات بعدی است. داستان ممکن است تغییر کند و مسیر فیلم ممکن است دستخوش تحول شود، اما ایده مرکزی و آن پرسش اساسی همچنان ثابت می‌ماند و باید به آن رسید.

نادین لبکی پس از نشست مطبوعاتی (جشنواره دریای سرخ)

به عنوان مثال، هنگام خلق فیلم «هلّأ لوين؟/ حالا کجا»، لبکی به جنگ ۲۰۰۸ بازمی‌گردد، زمانی که در خیابان‌هایی قدم می‌زد که به نظر می‌رسید در آستانه یک جنگ داخلی جدید هستند. او از تصور اینکه فرزندش روزی اسلحه به دست گیرد، وحشت کرد و همین لحظه به بذر یک فیلم کامل تبدیل شد.
در فیلم «کفرناحوم» نیز مشابه همین تجربه رخ داد: لبکی کودکان را در خیابان‌ها مشاهده می‌کرد، به داستان‌هایشان گوش می‌داد و نگاهشان به دنیا و آدم‌هایی که می‌گذرند را رصد می‌کرد، گویی این افراد بی‌اثر و گذرا هستند. از همین نقطه بود که ایده شکل گرفت و پروژه پنج ساله‌ای از پژوهش میدانی آغاز شد تا قوانین، زندگی روزمره و انگیزه‌های انسانی را در این مناطق کمتر دیده‌شده درک کند.

نوشتن فیلمنامه و کار تیمی

لبکی تاکید کرد که مرحله نوشتن فیلمنامه صرفاً شکل‌دهی متن نیست؛ بلکه لحظه‌ای است برای تجربه مشترک و همکاری تیمی. او علاقه دارد با افرادی کار کند که دیدگاه و اصول مشترک با او دارند. گاهی تیم نویسندگان دو هفته به صورت مداوم می‌نویسند و سپس ماه‌ها توقف می‌کنند، بدون هیچ ضرب‌الاجل سختگیرانه‌ای، زیرا داستان ریتم و زمان خود را تعیین می‌کند، نه برعکس.

انتخاب بازیگران و تجربه انسانی
فرایند انتخاب بازیگران برای لبکی طولانی است، زیرا بیشتر بازیگرانش حرفه‌ای نیستند. در «کفرناحوم» برای او غیرممکن بود که از یک بازیگر حرفه‌ای بخواهد دردی واقعی را منتقل کند، بنابراین به کسانی مراجعه کرد که خود تجربه مشابه یا عینی داشتند. لبکی معتقد است که درک انسان‌ها و انگیزه‌هایشان دروازه خلاقیت است؛ او هنگام فیلمبرداری به نتیجه نهایی فکر نمی‌کند، بلکه به تجربه و لحظه شکل‌گیری صحنه توجه دارد.

تجربه بازیگری و نگاه به سینما

لبکی همچنین درباره تجربه بازیگری خود در فیلم «وحشتینی» صحبت کرد و گفت که این کار تاثیر عمیقی بر او در سطح شخصی داشت و از همکاری با ستاره فرانسوی فانی آردان خوشحال بود. بازیگری به او امکان داد سینما را از زاویه‌ای متفاوت تجربه کند. او باور دارد که سینما توانایی تغییر انسان و نحوه تفکر و نگاه او به جهان را دارد، و همین انگیزه‌ای برای ادامه پروژه‌های سینمایی است که روی رفتار انسانی و انگیزه‌های غیرمنتظره افراد تمرکز دارند.

تأثیر مدرسه ایرانی و مسیر حرفه‌ای
لبکی تأکید کرد که مدرسه ایرانی بازیگری و کارگردانی تاثیر زیادی بر شکل‌گیری سبک او داشته است. با وجود نبود یک صنعت سینمایی واقعی در لبنان در آغاز مسیر حرفه‌ای، او از طریق کار در تبلیغات و موزیک ویدئو مسیر خود را ساخته و از یک پروژه به پروژه دیگر حرکت کرده است، زیرا فرصت کار کردن کنار کارگردانان بزرگ وجود نداشت. او این چالش را یکی از سخت‌ترین تجربه‌های خود می‌داند.

فیلم جدید و تمرکز بر داستان زنان

لبکی توضیح داد که فیلم جدید او بر محور ایده‌ای مرکزی ساخته خواهد شد و در بیش از یک کشور فیلمبرداری خواهد شد. این پروژه درون‌مایه‌ای درباره زنان و تجربه‌هایشان دارد. او گفت: «ما در زمانی زندگی می‌کنیم که مفاهیم درست و غلط درهم آمیخته و تنها مرجع ما اصول شخصی خودمان است»، و افزود که انتخاب‌های هنری او تنها بر اساس باورهایش است.

شراکت هنری با همسرش

لبکی در پایان به همکاری با همسرش خالد مزنّر در موسیقی فیلم اشاره کرد و آن را یکی از ستون‌های اصلی تجربه کاری خود دانست. آن‌ها از لحظه شکل‌گیری ایده با هم شروع به کار می‌کنند، گاهی اختلاف نظر شدیدی دارند، اما در نهایت به ترکیبی هنری که بازتاب دیدگاه هر دو است می‌رسند. لبکی خود را خوش‌شانس می‌داند که همراه با فردی با استعداد هنری و انسانی کار می‌کند.


مذاکرات هسته‌ای؛ سردی واشنگتن، انتظار محتاطانه تهران

پرچم‌های ایران در مرکز تهران، چهارشنبه (آژانس عکس اروپا)
پرچم‌های ایران در مرکز تهران، چهارشنبه (آژانس عکس اروپا)
TT

مذاکرات هسته‌ای؛ سردی واشنگتن، انتظار محتاطانه تهران

پرچم‌های ایران در مرکز تهران، چهارشنبه (آژانس عکس اروپا)
پرچم‌های ایران در مرکز تهران، چهارشنبه (آژانس عکس اروپا)

واکنش سرد آمریکا به درخواست‌های مکرر ایران برای ازسرگیری مذاکرات هسته‌ای، تنها بی‌اعتنایی دیپلماتیک نیست؛ برای بسیاری شبیه «بازی با اعصاب» در آستانه دوره‌ای حساس در تهران است. در حالی‌که واشنگتن درگیر پرونده‌های خارجی متعدد است، ایران زیر فشار بحران اقتصادی و ابهام در آینده قدرت پس از علی خامنئی، با فرسایش داخلی روبه‌رو است. تهران پیام‌های «آمادگی مشروط» می‌فرستد، اما آمریکا ترجیح می‌دهد منتظر بماند؛ شاید برای فروپاشی بیشتر، شاید برای صحنه سیاسی تازه‌ای که توازن قدرت در ایران را دوباره تعریف کند.

در هفته‌های گذشته، مقامات ایرانی بارها از آمادگی برای «مذاکرات جدی» با آمریکا درباره برنامه هسته‌ای گفته‌اند، اما واشنگتن پاسخی نداده است. ایران خود را مایل به گفت‌وگو «با شروط عادلانه» نشان می‌دهد، اما آمریکا عجله‌ای نمی‌بیند؛ رویکردی که به‌گفته برخی کارشناسان، ترکیبی از تاکتیک و اولویت‌بندی در شرایطی است که ایران با تنش‌های اقتصادی و سیاسی شدید و ابهام در آینده رهبری مواجه است.

پرونده ایران و اولویت‌های واشنگتن

پاتریک کلاسون، مدیر پژوهش در «انستیتوی واشنگتن» به الشرق الاوسط می‌گوید سردی آمریکا به‌معنای رد کامل نیست؛ بلکه پیامد فضای سیاسی شلوغ آمریکاست: «از ونزوئلا تا اوکراین، به‌علاوه فشارهای داخلی.» او اضافه می‌کند که دولت دونالد ترامپ معتقد است برنامه هسته‌ای ایران «در سال‌های اخیر دچار عقب‌گرد شده و تهدید فوری نیست»، بنابراین پرونده «فوریت ندارد». به گفته او، استیو ویتکوف، مذاکره‌کننده ارشد آمریکا، مسئول پرونده‌هایی است که کاخ سفید آنها را فوری‌تر می‌داند.

کلاسون می‌گوید این وضعیت به آمریکا «فرصت» می‌دهد چون نمی‌خواهد وارد مذاکراتی پیچیده و پرهزینه شود، آن‌هم بدون نشانه‌های واقعی از آمادگی ایران برای امتیازدهی فراتر از حرف.

پیام‌های «گشایش مشروط» از تهران

تهران هم‌زمان پیام‌های دیپلماتیک خود را تقویت کرده است. عباس عراقچی، وزیر خارجه، در گفت‌وگو با خبرگزاری «کیودو» گفت ایران همچنان «به دیپلماسی باز» است، اما «قانع نشده» که آمریکا آماده گفت‌وگوهای «واقعی و جدی» است. او مدعی شد واشنگتن هنوز با «منطق تحمیل» برخورد می‌کند و بازگشت به میز مذاکره باید بر پایه «نتایج عادلانه» باشد.

ایران حتی پیشنهاد همکاری فنی به ژاپن داده تا از تجربه این کشور در مدیریت پیامدهای بحران‌های هسته‌ای برای تقویت امنیت تأسیسات آسیب‌دیده خود – در حملات منتسب به آمریکا و اسرائیل – استفاده کند؛ اقدامی که اعتراف ضمنی به حجم خسارت‌هاست، هرچند عراقچی همچنان این حملات را «نقض بزرگ قوانین بین‌المللی» می‌داند.

اما این گشایش فنی به‌معنای تغییر موضع نیست. ایران همچنان بر «حق غنی‌سازی» تحت معاهده عدم‌اشاعه پافشاری می‌کند و هرگونه محدودیت جدید را به توقف تحریم‌ها و به رسمیت شناختن «ماهیت صلح‌آمیز» برنامه هسته‌ای مشروط می‌داند.

شکاف قدرت در داخل ایران

در داخل، صحنه سیاسی پیچیده‌تر شده است. کلاسون از «درگیری لفظی بی‌سابقه» بین مسئولان و بحث‌های علنی درباره سناریوهای پس از خامنئی سخن می‌گوید؛ نشانه‌ای از شکاف جدی در رأس قدرت.

فرزین ندیمی، پژوهشگر ایرانی، به الشرق الاوسط می‌گوید دو اردوگاه اصلی شکل گرفته‌اند: یکی خامنئی و نهادهای وابسته به او، و دیگری حسن روحانی و تیمش که می‌خواهند در آینده سیاسی نقش اصلی داشته باشند. به‌گفته او، سپاه پاسداران اکنون «در موقعیت ناظر» است اما در صورت غیبت خامنئی ممکن است به بازیگر اصلی تبدیل شود و رقابت شدیدی با روحانی آغاز شود «اگر قبل از آن حذف نشود.»

ایران هم‌زمان با بحرانی اقتصادی دست‌وپنجه نرم می‌کند: کاهش بیش از ۱۰ درصدی ارزش پول ملی در ده روز، کمبود آب، قطعی برق‌های مکرر، و سیاست‌های اقتصادی که «ناتوان» توصیف می‌شوند. کلاسون گرانی بنزین را مثال می‌زند که با وجود قیمت بالا برای مصرف اضافه، همچنان کمتر از هزینه واردات است؛ وارداتی که ۴ میلیارد دلار در سال خرج برمی‌دارد. کارشناسان این وضعیت را «نمونه روشن ناکارآمدی حکمرانی» می‌دانند.

تشدید موشکی و آماده‌سازی برای رویارویی با اسرائیل

باراک بارفی، پژوهشگر مؤسسه «نیو آمریکا»، به الشرق الاوسط می‌گوید ایران هیچ نشانه‌ای از کاهش برنامه هسته‌ای یا موشکی نشان نمی‌دهد؛ بلکه در حال «انباشت» موشک برای مواجهه احتمالی با اسرائیل است. به گفته او، تهران به‌دنبال توانایی در «فرسایش» سامانه‌های دفاعی اسرائیل با پرتاب‌های متعدد است.

بارفی درعین‌حال احتمال حمله قریب‌الوقوع اسرائیل را کم می‌داند؛ به‌دلیل نیاز تل‌آویو به حفظ «آزادی عمل» در آسمان ایران و نگرانی از احیای پدافند هوایی ایران. همچنین اسرائیل از «فرسایش جامعه» و خطر شکست در یک حمله ناتمام به‌ویژه با نزدیک‌شدن انتخابات میان‌دوره‌ای آمریکا در ۲۰۲۶ بیم دارد.

استراتژی انتظار در واشنگتن، خرید زمان در تهران

در مجموع، آمریکا در موقعیتی است که می‌تواند صبر کند؛ در مقابل، ایران تلاش دارد زمان بخرد. با تشدید فشارهای داخلی و رقابت جناحی، تهران بیش از هر زمان به یک تنش‌زدایی خارجی نیاز دارد؛ اما واشنگتن می‌داند هر مذاکره جدیدی به ابزارهای فشار بیشتر نیاز دارد، چه از مسیر تحریم‌ها چه از مسیر تداوم «نبرد بین جنگ‌ها» توسط اسرائیل.

به همین دلیل، سردی آمریکا نه یک «نه» قطعی، بلکه بخشی از راهبردی برای تماشای تحولات داخلی ایران و بهره‌گیری از تغییر موازنه‌هاست.

در نهایت، تنها سناریویی که می‌تواند پنجره واقعی مذاکره را باز کند، ورود ایران به مرحله «پسا‌خامنئی» است؛ زمانی که ساختار قدرت باید بازچینی شود و اقتصاد فرسوده و جامعه ناراضی، حکومت را به سمت امتیازدهی بیشتر سوق دهد.