یک زندان متروکه و چند مدرسه؛ پناهگاه آوارگان ادلب

کودکان در حیاط یک زندان متروکه بازی می کنند. چندین خانواده با هم در یک اتاق زندگی می کنند. آنها پس از فرار از درگیری و خشونت در شمال غرب سوریه سرپناه دیگری به جز اینجا پیدا نکردند.

آنها هم مثل چند صد هزار نفر دیگری که خانه و کاشانه خود را ترک کردند به دور از شهرشان در ادلب سال نو را آغاز کردند. مدارس و مساجد و ساختمان های در حال ساخت و حتی زندان متروکه به پناهگاه عده فراوانی از آوارگان جنگ تبدیل شده تا از سرما و برف و باران در امان باشند.

حدود 284 هزار نفر بر اثر افزایش درگیری در ماه دسامبر در جنوب ادلب به ویژه در شهر معره نعمان و اطراف آن گریختند. به گزارش سازمان ملل این منطقه تقریبا متروکه شده است.

ام حاتم (69 ساله) که به همراه پسرش از شهر معره نعمان گریخته به فرانس پرس گفت «ما اینجا زندگی می کنیم اما اصلا اینجا جای زندگی نیست».

او می گوید «نه آب داریم نه برق و نه حتی روشنایی.. اتاق ها تنگ و کوچک هستند».

ام حاتم که یک کت پشمی پوشیده در حال تخلیه بسته کوچکی است که برخی وسایل خانه اش را در آن گذاشته: بسته های غذایی که در کوزه جاسازی شده اند و یک تنگ آب پلاستیکی و یک زیرانداز.

او با افسوس می گوید «اگر پول داشتیم خانه اجاره می کردیم.. اما حتی پول خورد و خوراکمان را به سختی تامین می کنیم».

چند کودک در مقابل ساختمان های رنگ و رو رفته و متروکه در حیاط دور هم جمع شده اند. حیاط پر از گل است. عده ای نیز توپ بازی و طناب بازی می کنند.

در اتاق تاریکی که تنها چند پنجره کوچک در بالای دیوار دارد مردی روی نردبان ایستاده و سعی می کند نور را با روپوش پلاستیکی در فضای اتاق پخش کند.

حملات هوایی رژیم سوریه و روسیه در استان ادلب از نیمه دسامبر افزایش یافت. اغلب این منطقه تحت کنترل هیات تحریر الشام (جبهه النصره سابق) قرار دارد. گروه های پیکارجوی دیگر در ادلب از نفوذ کمتری برخوردارند. افزایش حملات هوایی منجر به موج گسترده مهاجرت از این منطقه شده است.

دفتر هماهنگی امور بشردوستانه سازمان ملل در بیانیه ای گفت «مردم با توجه به موج گسترده مهاجرت به ساختمان های عمومی مثل مساجد و زیرزمین و سالن های عروسی و مدارس پناه می برند».

این نهاد افزود «آمار آوارگان بسیار بالاست و به همین دلیل احتمالا اماکن یاد شده برای اسکان این افراد کافی نباشند. آوارگان در این منطقه در اردوگاه ها یا باغ های زیتون در بخش های مرزی با ترکیه مستقر شدند».

خانواده ها لباس های شسته را در حیاط مدرسه پهن می کنند. این مدرسه حالا پناهگاه آنها شده است.

ده ها خانواده در این مدرسه زندگی می کنند. آوارگان نیمکت ها را برداشتند و به جای آن زیر انداز و رختخواب انداختند.

عبد السلام الامین مسئول هماهنگی در امور پناهجویان در یک نهاد حقوق بشری می گوید «مدارس در معره النعمان و جنوب ادلب پناهگاه آوارگان شدند و کار آموزشی تعطیل شده است».

عبد القادر شوارغی در حیاط زندان سرگرم کوتاه کردن موهای پسربچه ای روی یک نیمکت است.

عبد القادر (29 ساله) دو هفته پیش به دنبال حملات هوایی در معره النعمان گریخت. او در این زندان هم برای تامین روزی خود و خانواده اش کار می کند.

او همزمان با آغاز سال نو می گوید «امیدوارم که آوارگان به خانه هایشان برگردند».

عبد القادر خاطر نشان کرد «آینده در انتظار کودکان است. نمی خواهیم که مثل ما در جنگ و بدبختی زندگی کنند... امیدوارم جنگ در سوریه در سال نو تمام شود».