واکنش ترامپ به ظریف دربارهٔ «مذاکره پس از رفع تحریم»: «نه مرسی!»

دوئل توییتری ترامپ و ظریف.. جلسه تعیین‌کننده سنای آمریکا دربارهٔ ایران

Reuters
Reuters
TT

واکنش ترامپ به ظریف دربارهٔ «مذاکره پس از رفع تحریم»: «نه مرسی!»

Reuters
Reuters

دونالد ترامپ رئیس‌جمهوری آمریکا شنبه شب در توییتی به زبان فارسی در واکنش به سخنان محمد جواد ظریف وزیر امور خارجه ایران لغو تحریم‌ها علیه تهران پیش از شروع مذاکره با این کشور را رد کرد.
به گزارش الشرق الاوسط، این جدال توییتری ظریف و ترامپ بعد از گفتگوی وزیر خارجه ایران با مجله اشپیگل صورت گرفت.
وزیر امور خارجه ایران در گفتگویی با نشریه آلمانی اشپیگل گفته بود که مذاکره کشورش با آمریکا در صورت لغو تحریم‌ها «غیر محتمل» نیست.
محمد جواد ظریف در این مصاحبه که روز شنبه منتشر شد گفته بود: «مذاکره با آمریکا حتی پس از ترور قاسم سلیمانی غیرمحتمل نیست، به شرطی که آمریکا تغییر رویه دهد و تحریم‌های ایران را لغو کند.»
ساعاتی بعد در بامداد ششم بهمن ماه دونالد ترامپ در حساب کاربری خود در توئیتر هم به انگلیسی و هم به فارسی توئیت‌هایی در واکنش منتشر کرد.
رئیس‌جمهوری آمریکا به فارسی نوشته «وزیر امور خارجه ایران می‌گوید ایران خواستار مذاکره با ایالات متحده است اما می‌خواهد که تحریم‌ها برداشته شود. نه، مرسی!».
ساعتی پس از این توئیت، ظریف نیز به آن واکنش نشان داد.
پس از توییت رئیس‌جمهور آمریکا، محمدجواد ظریف به آن واکنش نشان داد و به دونالد ترامپ توصیه کرد که «بهتر است که نظرات و تصمیمات سیاست خارجی را بر اساس واقعیت‌ها پایه‌گذاری کند».
درپی کشته شدن قاسم سلیمانی فرمانده سپاه قدس توسط جنگنده‌های آمریکایی در بغداد، میزان تنش میان ایران و ایالات متحده به‌طور بی‌سابقه ای تشدید و افزایش یافت. ایران در واکنش به این حمله، به سمت پایگاه عین الاسد در الانبار موشک پرانی کرد.
دولت دونالد ترامپ در بهار گذشته از توافق اتمی صورت‌گرفته در دولت باراک اوباما، میان آمریکا، ایران و پنج قدرت دیگر خارج شد.
با وجود افزایش تنش بین آمریکا و ایران مقام‌های اروپایی و ایران تلاش می‌کنند مذاکرات را ادامه دهند.
جوزف بورل مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا روز جمعه چهارم بهمن اعلام کرد که دوره زمانی فعال شدن مکانیسم حل اختلافات در برجام تمدید شده‌است.
بورل در بیانیه‌ای نوشت که به دلیل «پیچیدگی‌های موجود در مسائل» کشورهای اروپایی توافق کردند که برای فعال کردن مکانیسم حل اختلاف به زمان بیشتری نیاز است و به همین دلیل نشست آینده کمیسیون مشترک برجام در ماه فوریه برگزار خواهد شد».
همزمان با تلاش نمایندگان کنگره آمریکا برای استیضاح ترامپ، کمیته روابط خارجی سنای این کشور قرار است سه‌شنبه هفته آینده در مورد بررسی اختیارات دونالد ترامپ و سیاست‌های او برای احتمال شروع جنگ با ایران تشکیل جلسه دهد.
به نوشته رسانه‌های آمریکا، مقامات وزارت امور خارجه این کشور قرار است جلسه‌ای را با حضور اعضای کمیته روابط خارجی سنای آمریکا دربارهٔ بالا گرفتن تنش‌ها با ایران و شروع یک جنگ احتمالی با توجه به اختیارات رئیس‌جمهوری ایالات متحده برای صدور فرمان جنگ برگزار کنند.
برایان هوک نماینده ویژه وزارت خارجه آمریکا در امور ایران، قرار است هفته آینده در غیاب وزیر خارجه این کشور گزارش سیاست خارجی آمریکا در قبال ایران را به سمع اعضای کمیته روابط خارجی سنای آمریکا برساند.
مجلس نمایندگان آمریکا - با اکثریت دموکرات‌ها- اخیراً رای به محدود کردن اختیارات ترامپ برای هر اقدام نظامی جدید علیه ایران داد و قرار است این لایحه به زودی در سنای آمریکا که در اختیار جمهوری‌خواهان است به رای گذاشته شود.



مسکو و تهران: بزرگ‌تر از شراکت، کوچک‌تر از ائتلاف

 رئیسان روسیه و ایران، ولادیمیر پوتین و مسعود پزشکیان، در مراسم امضای توافقنامه در مسکو، ۱۷ ژانویه ۲۰۲۵ ( رویترز)
رئیسان روسیه و ایران، ولادیمیر پوتین و مسعود پزشکیان، در مراسم امضای توافقنامه در مسکو، ۱۷ ژانویه ۲۰۲۵ ( رویترز)
TT

مسکو و تهران: بزرگ‌تر از شراکت، کوچک‌تر از ائتلاف

 رئیسان روسیه و ایران، ولادیمیر پوتین و مسعود پزشکیان، در مراسم امضای توافقنامه در مسکو، ۱۷ ژانویه ۲۰۲۵ ( رویترز)
رئیسان روسیه و ایران، ولادیمیر پوتین و مسعود پزشکیان، در مراسم امضای توافقنامه در مسکو، ۱۷ ژانویه ۲۰۲۵ ( رویترز)

با امضای توافقنامه «شراکت استراتژیک جامع» بین روسیه و ایران، روابط دو کشور وارد مرحله‌ای جدید شده است که در آن منافع طرفین به شکلی بی‌سابقه به هم نزدیک می‌شوند. با این حال، در مسکو تردیدهایی درباره تمایل تهران به بازگشایی به سوی غرب وجود دارد.

این توافقنامه پایه‌ای قانونی برای گسترش همکاری‌های وسیع بین دو کشور فراهم می‌کند و جایگزین توافقنامه همکاری سال ۲۰۰۱ می‌شود که پیش‌تر زمینه‌های محدودی برای همکاری ایجاد کرده بود.

در طول ۲۵ سال گذشته، روابط مسکو و تهران به شدت توسعه یافته و تحولات بزرگی در منطقه رخ داده است که دو کشور را وادار به بازنگری در اساس همکاری‌های خود کرده است. با این حال، مسیر رسیدن به این توافقنامه هموار نبوده و موانع زیادی بر سر راه آن وجود داشته است.

رئیسان روسیه و ایران، پوتین و پزشکیان، پس از مذاکرات در مسکو، برای حضور در مراسم امضا آماده می‌شوند (عکس: آسوشیتدپرس)

موضع روسیه در قبال تحولات جنگ قره‌باغ و سوریه، که به منافع منطقه‌ای ایران آسیب زد، باعث ایجاد تردیدهایی در تهران درباره قابل اعتماد بودن مسکو به عنوان یک شریک استراتژیک شده است. از سوی دیگر، مسکو نیز همواره با نگرانی به تلاش‌های ایران برای بازگشایی کانال‌های ارتباطی با غرب نگاه کرده است.

انتخاب زمان امضای این توافقنامه جلب توجه می‌کند. این توافقنامه پس از چندین تأخیر و درست سه روز قبل از تحلیف رئیس‌جمهور جدید آمریکا، دونالد ترامپ، امضا شد. برخی تحلیل‌گران معتقدند که مسکو و تهران پس از تحولات سوریه و اوکراین، تصمیم گرفتند تا با تقویت مواضع خود، آماده مذاکرات آینده شوند.
این توافقنامه در ۴۷ بند، حوزه‌های مختلف همکاری از جمله تجارت، انرژی، آموزش و گردشگری را پوشش می‌دهد. بخش قابل توجهی از آن به همکاری در زمینه انرژی هسته‌ای صلح‌آمیز اختصاص دارد، حوزه‌ای که ایران به زودی چالش‌های دیپلماتیک جدی در آن پیش رو خواهد داشت.

رئیسان روسیه و ایران، پوتین و پزشکیان، در مراسم امضای توافقنامه در کرملین، مسکو، ۱۷ ژانویه ۲۰۲۵ (آسوشیتدپرس)

همکاری نظامی

توافقنامه بر همکاری‌های نظامی و امنیتی تأکید کرده است، اما از تبدیل این شراکت به یک اتحاد نظامی کامل جلوگیری می‌کند. این همکاری شامل تبادل هیئت‌های نظامی، آموزش پرسنل، انجام تمرینات مشترک و مشارکت در کنفرانس‌های بین‌المللی می‌شود.
دو کشور بر تقویت همکاری در مبارزه با تروریسم، تبادل اطلاعات امنیتی و هماهنگی بین وزارتخانه‌های داخلی تأکید کرده‌اند. همچنین، همکاری در زمینه‌های حقوقی، کنترل تسلیحات و خلع سلاح نیز در توافقنامه گنجانده شده است.
توافقنامه به توسعه روابط تجاری و اقتصادی، بهبود شبکه‌های حمل‌ونقل و تدارکات، و افزایش مبادلات تجاری بین دو کشور اشاره کرده است. همچنین، استفاده از ارزهای ملی در مبادلات و مقابله با تحریم‌های یکجانبه غرب نیز مورد تأکید قرار گرفته است.
این توافقنامه تمامی جنبه‌های همکاری سیاسی، اقتصادی، امنیتی، نظامی و فرهنگی را پوشش می‌دهد. با این حال، نکته جالب توجه این است که در بند پایانی توافقنامه آمده است: «در صورت بروز اختلاف در تفسیر مفاد این توافقنامه، نسخه انگلیسی سند مرجع خواهد بود.»