کارشناسان سازمان‌ملل به ایران: اعدام نکنید

 کارشناسان سازمان‌ملل به ایران: اعدام نکنید
TT

کارشناسان سازمان‌ملل به ایران: اعدام نکنید

 کارشناسان سازمان‌ملل به ایران: اعدام نکنید

گزارشگران حقوق بشر سازمان ملل متحد، روز پنجشنبه ۲۶ تیرماه، ایران را به خودداری از اجرای احکام اعدام در بارهٔ سه جوان ایرانی شرکت کننده در تظاهرات آبان ماه گذشته فراخواندند، در این میان، گزارش‌هایی از اعتراف‌گیری از آنها تحت شکنجه منتشر شده‌است.
به گزارش خبرگزاری فرانسه، دیوان عالی ایران هفته گذشته، از تأیید حکم اعدام امیرحسین مرادی، سعید تمجیدی و محمد رجبی به دلیل انجام «اقدامات مجرمانه» در جریان اعتراضات به افزایش قیمت بنزین خبر داده بود.
در بیانیه کارشناسان سازمان ملل که بیش از نفر گزارش شده، آمده‌است: «ما به صدها هزار ایرانی در شبکه‌های اجتماعی می‌پیوندیم که اعدام را محکوم کرده‌اند».
آنها افزودند: «از رئیس قوه قضاویه ایران می‌خواهیم که این احکام را فوراً لغو کند و به برگزاری تحقیقات مستقل اقدام نماید».
گزارشگران سازمان ملل همچنین خواستار انجام «تحقیقات مستقل و بیطرفانه در بارهٔ اِعمال شکنجه نسبت به آنان» شدند.
در این بیانیه آمده‌است که این سه محکوم به حمل اسلحه با هدف کشتن، سرقت و شرکت در اقدامات خرابکاری و ایجاد آتش‌سوزی در هنگام اعتراضات متهم شدند که آنها این موارد را انکار کردند.
آنها در ابتدا در ماه فوریه توسط دادگاهی محکوم به اعدام شدند که به موجب آن سایر شرایط زندان و شلاق زدن به اتهامات دیگر نیز اضافه شد.
گزارشگران سازمان ملل با اشاره به اظهارات این سه تن گفته‌اند که این افراد «تحت شکنجه مجبور به اعتراف شده‌اند» و از یک «محاکمهٔ منصفانه» محروم هستند.
گزارشگران ویژه سازمان ملل با اشاره به موضوع شکنجه و اعتراف اجباری نوشته‌اند: «این سه مرد توسط مقامات ایرانی در بازداشت شکنجه شدند؛ از جمله ضرب و شتم، ضربه با شوکر الکتریکی و آویزان کردن از پاها. در نتیجه شکنجه، آنها اعتراف کردند».
آنها گفتند که این سه محکوم در بازجویی‌ها از مراقبت پزشکی و دسترسی به وکیل محروم شده‌اند و به وکلای تسخیری اجازه نمایندگی از آنها در دیوان عالی کشور داده نشده‌است و در طول دادگاه از دسترسی به پرونده‌های متهمان محروم شدند.
کارشناسان حقوقی سازمان ملل یادآور شدند که «صدور مجازات اعدام بر اساس اتهامات امنیت ملی، منجر به نقض فاحش تعهدات حقوق بشری ایران خواهد بود».
کارشناسان سازمان ملل گفتند که در نتیجه سرکوب نیروهای امنیتی در اعتراضات، دست کم ۳۰۴ نفر کشته شدند.
آنها از ایران خواستند که تحقیقات مستقلی و شفاف در مورد وقایع نوامبر ۲۰۱۹ انجام دهد، مقامات دولتی درگیر در نقض حقوق بشر را تحت پیگرد قانونی قرار دهد و هر شخصی که در ارتباط با اعتراض مسالمت آمیز بازداشت شده را آزاد کند.



مسکو و تهران: بزرگ‌تر از شراکت، کوچک‌تر از ائتلاف

 رئیسان روسیه و ایران، ولادیمیر پوتین و مسعود پزشکیان، در مراسم امضای توافقنامه در مسکو، ۱۷ ژانویه ۲۰۲۵ ( رویترز)
رئیسان روسیه و ایران، ولادیمیر پوتین و مسعود پزشکیان، در مراسم امضای توافقنامه در مسکو، ۱۷ ژانویه ۲۰۲۵ ( رویترز)
TT

مسکو و تهران: بزرگ‌تر از شراکت، کوچک‌تر از ائتلاف

 رئیسان روسیه و ایران، ولادیمیر پوتین و مسعود پزشکیان، در مراسم امضای توافقنامه در مسکو، ۱۷ ژانویه ۲۰۲۵ ( رویترز)
رئیسان روسیه و ایران، ولادیمیر پوتین و مسعود پزشکیان، در مراسم امضای توافقنامه در مسکو، ۱۷ ژانویه ۲۰۲۵ ( رویترز)

با امضای توافقنامه «شراکت استراتژیک جامع» بین روسیه و ایران، روابط دو کشور وارد مرحله‌ای جدید شده است که در آن منافع طرفین به شکلی بی‌سابقه به هم نزدیک می‌شوند. با این حال، در مسکو تردیدهایی درباره تمایل تهران به بازگشایی به سوی غرب وجود دارد.

این توافقنامه پایه‌ای قانونی برای گسترش همکاری‌های وسیع بین دو کشور فراهم می‌کند و جایگزین توافقنامه همکاری سال ۲۰۰۱ می‌شود که پیش‌تر زمینه‌های محدودی برای همکاری ایجاد کرده بود.

در طول ۲۵ سال گذشته، روابط مسکو و تهران به شدت توسعه یافته و تحولات بزرگی در منطقه رخ داده است که دو کشور را وادار به بازنگری در اساس همکاری‌های خود کرده است. با این حال، مسیر رسیدن به این توافقنامه هموار نبوده و موانع زیادی بر سر راه آن وجود داشته است.

رئیسان روسیه و ایران، پوتین و پزشکیان، پس از مذاکرات در مسکو، برای حضور در مراسم امضا آماده می‌شوند (عکس: آسوشیتدپرس)

موضع روسیه در قبال تحولات جنگ قره‌باغ و سوریه، که به منافع منطقه‌ای ایران آسیب زد، باعث ایجاد تردیدهایی در تهران درباره قابل اعتماد بودن مسکو به عنوان یک شریک استراتژیک شده است. از سوی دیگر، مسکو نیز همواره با نگرانی به تلاش‌های ایران برای بازگشایی کانال‌های ارتباطی با غرب نگاه کرده است.

انتخاب زمان امضای این توافقنامه جلب توجه می‌کند. این توافقنامه پس از چندین تأخیر و درست سه روز قبل از تحلیف رئیس‌جمهور جدید آمریکا، دونالد ترامپ، امضا شد. برخی تحلیل‌گران معتقدند که مسکو و تهران پس از تحولات سوریه و اوکراین، تصمیم گرفتند تا با تقویت مواضع خود، آماده مذاکرات آینده شوند.
این توافقنامه در ۴۷ بند، حوزه‌های مختلف همکاری از جمله تجارت، انرژی، آموزش و گردشگری را پوشش می‌دهد. بخش قابل توجهی از آن به همکاری در زمینه انرژی هسته‌ای صلح‌آمیز اختصاص دارد، حوزه‌ای که ایران به زودی چالش‌های دیپلماتیک جدی در آن پیش رو خواهد داشت.

رئیسان روسیه و ایران، پوتین و پزشکیان، در مراسم امضای توافقنامه در کرملین، مسکو، ۱۷ ژانویه ۲۰۲۵ (آسوشیتدپرس)

همکاری نظامی

توافقنامه بر همکاری‌های نظامی و امنیتی تأکید کرده است، اما از تبدیل این شراکت به یک اتحاد نظامی کامل جلوگیری می‌کند. این همکاری شامل تبادل هیئت‌های نظامی، آموزش پرسنل، انجام تمرینات مشترک و مشارکت در کنفرانس‌های بین‌المللی می‌شود.
دو کشور بر تقویت همکاری در مبارزه با تروریسم، تبادل اطلاعات امنیتی و هماهنگی بین وزارتخانه‌های داخلی تأکید کرده‌اند. همچنین، همکاری در زمینه‌های حقوقی، کنترل تسلیحات و خلع سلاح نیز در توافقنامه گنجانده شده است.
توافقنامه به توسعه روابط تجاری و اقتصادی، بهبود شبکه‌های حمل‌ونقل و تدارکات، و افزایش مبادلات تجاری بین دو کشور اشاره کرده است. همچنین، استفاده از ارزهای ملی در مبادلات و مقابله با تحریم‌های یکجانبه غرب نیز مورد تأکید قرار گرفته است.
این توافقنامه تمامی جنبه‌های همکاری سیاسی، اقتصادی، امنیتی، نظامی و فرهنگی را پوشش می‌دهد. با این حال، نکته جالب توجه این است که در بند پایانی توافقنامه آمده است: «در صورت بروز اختلاف در تفسیر مفاد این توافقنامه، نسخه انگلیسی سند مرجع خواهد بود.»