گروههای جنبش مردمی که خواستار بزرگداشت ۱۷ اکتبر بودند ، انتظار مشارکت گسترده شهروندان لبنانی را نداشتند. اکثر این گروهها میدانستند که حرکت اعتراضی، پس از یک سال مانند گذشته نخواهد بود، اما صحنه بیروت با حضور شهروندان از مناطق مختلف برای تأیید ادامه قیام، یا برای بازگرداندن صحنهٔ نقش بسته در خاطرات شان، چیزی دیگری را نشان داد.
«من نمیتوانم احساسم را توصیف کنم، میترسم که مثل یک سال قبل که روی این صحنه حساب کردم و بعد ناامید شدم و دیگر شرکت نکردم». این را فرح سعد میگوید در حالی که به شدت احساساتی شده بود. او از مارس گذشته میادین اعتراضات را ترک کردهاست.
فرح در مورد چگونگی ورودش به صحنه اعتراضات در سال گذشته و آرزوهایش برای لبنان جدید به الشرق الاوسط میگوید: «امروز امیدوارم که امید به من برگردد. میخواهم خاطرات زیبایی را بازیابی کنم، اما میدانم که تغییر امکانپذیر نیست. احزاب در قدرت یا با پیوستن به ما در کف خیابان، یا با حمله به ما مانع میشوند، همچنین میدانم که ما نمیتوانستیم روی یک شعار مشترک متحد شویم».
ریهام رومیه فعال جنبش در صور که هرگز میدان اعتراضات را ترک نکرده، دیروز مشتاق حضور در بزرگداشت ۱۷ اکتبر بود، تا تأکید کند که «تقابل با رژیم سیاسی فاسد با همه اجزای آن بدون استثنا ادامه دارد».
ریهام بر خواستههای ۱۷ اکتبر ۲۰۱۹ که شهروندان برای آنها به خیابانها آمدند، تأکید میکند و آنها را میشمرد: «دولت انتقالی خارج از سیستم فاسد، دادگستری مستقل، پاسخگوکردن مفسدان، قانون انتخابات خارج از محدودیتهای فرقه ای، تغییر سیاستهای اقتصادی و تأمین آموزش و پزشکی».
انفجار بندر در یاد تظاهرکنندگان
حادثه انفجار بندر در تجمعات بزرگداشت «هفدهم اکتبر» به طرز چشمگیری حضور داشت. تظاهرکنندگان بنرهای زیادی را نصب کردند و در آنها خواستار رسیدگی عادلانه به این پرونده و پاسخگویی مسئولین شدند. علاوه بر این آنها خواستار جبران خسارت سریع افراد آسیب دیده از این انفجار بودند.
به گفته محمود فقیه یکی از فعالان جنبش بیروت، «انفجار یک تحول و نقطه عطفی در طی این سال بود».
او به الشرق الاوسط میگوید، «این انفجار حاکمیت را شکست داد و برهنه کرد. ثابت کرد که انقلابیون قابل اعتماد و جایگزینی احتمالی برای این سیستم حاکم هستند. از لحظه اول آنها در کنار مردم آسیب دیده ایستادند و داوطلبانه به آنها کمک کردند. همبستگی اجتماعی عدم حضور دولت را جبران کرد. همین امر باعث شد تا امروز برای اولین بار خیلیها به خیابان بیایند».
ادامه قیام، نه یک خاطره
درست است که تظاهرکنندگان همان شعارها را تکرار کردند، اما تأکید بر این که انقلاب همچنان ادامه دارد و از طریق پلاکاردهایی با عنوان «تقابل ادامه دارد» یا «انقلاب ما تکمیلی است» قابل توجه بود.
فقیه میگوید تأکید معترضان بر «ادامه رویارویی با سیستم دیکتاتوری» نشان گر این است که مردم آمدهاند تا به مقامات بگویند که «صبر ما زیاد است زیرا این تقابل به زمان نیاز دارد».