«همه چیز بی رحم شده. مهربانی کم داریم». این قسمتی از ترانه ای است که شرح حال تمام مردم سوریه است. مردمانی که بدترین بحران تمام عیار در کشورشان را تجربه می کنند. در گیر و دار این همه مشکل و گرفتاری خبر مرگ میاده بسیلیس بانوی آواز سوریه محافل هنری و فرهنگی سوریه را شوکه کرد. میاده در ۵۴ سالگی پنجشنبه (۱۸ مارس) بر اثر بیماری سرطان درگذشت.
همسر میاده چند هفته پیش اعلام کرد میاده مبتلا به سرطان است اما با این حال اعلام خبر مرگ او پنجشنبه تکان دهنده بود. با رفتن میاده سوریه یکی از صداهای زیبای خود در چند دهه گذشته را از دست داد. میاده که از محبوبیت فراوانی برخوردار بود در ترانه هایش اصالت و مدرنیته با شور جوانی را یکجا جمع کرد و هوادارانش ترانه ها را حفظ کرده اند.
ایمن زیدان بازیگر و کارگردان سوری در صفحه فیس بوک خود با انتشار پیام تسلیت فوت میاده نوشت «خبر مرگ جانگداز نگین آواز سوریه و ستاره درخشان میاده بسیلیس در این روزهای سخت ما را پریشان تر و داغدار کرد... آقای سمیر کویفاتی و خانواده محترم ما را در غم خود شریک بدانید. آرزو می کنیم وسعت صبر خانواده و ما به اندازه دریای غم همگی ما باشد».
میاده بسیلیس در ۱۹۶۷ در حلب، شهر شعر و آواز در سوریه چشم به جهان گشود. او فعالیت هنری خود را با مشارکت در گروه کر کلیسا آغاز کرد و آهنگ ها و میلودی های دشوار را با مهارت و صدای زیبا و صاف خود اجرا می کرد تا اینکه در ۹ سالگی وارد عرصه هنر و موسیقی شد. مقام های موسیقی را اجرا کرد و در رادیو حلب گوینده و در برنامه استعدادهای خوانندگی جوان برنده شد.
میاده در جوانی و پس از ازدواج با سمیر کویفاتی آهنگساز حلبی موفق به تثبیت موقعیت خود در عرصه خوانندگی شد. آن دو به عنوان یک زوج موفق در عرصه هنر و آواز مطرح شدند. اولین آلبوم میاده «یا قاتلی بالهجر» (ای که غم هجرانت قلبم را آتش می زند) بود. این ترانه فولکلور سوریه است. ترانه آخر میاده «الی امی و ارضی» (برای مادرم و سرزمینم) در ۲۰۱۰ منتشر شد. میاده در این میان ۱۴ آلبوم در کارنامه خود دارد؛ از جمله «مریمیات» (مریمی ها) و «خلقت جمیله» (زیبا زاده شده ای) و «الی امی و ارضی» (برای مادرم و سرزمینم).
سبک ویژه موسیقی نوگرایانه ترانه های بسیلیس- کویفاتی تاثیر بسزایی در همنسل هایشان داشت. آنها ترانه های میاده را حفظ کردند. ترانه هایی که در آهنگسازی و اجرا و واژه های با معنی و موثر حرف ندارند. جایزه طلایی ترانه برتر عربی در سال ۱۹۹۹ در جشنواره بین المللی فیلم قاهره به ترانه میاده با عنوان «کذبک حلو» (دروغ هایت هم قشنگ اند) تعلق گرفت.
میاده همواره دوست داشت ترانه هایش را به لهجه سوری اجرا کند. او آهنگ تیتراژ ابتدایی سریال هایی مثل «اخوه التراب» (برادران خاک) و «ایام الغضب» (روزهای خشم) و «هوا بحری» (عشق دریایی) را اجرا كرده است. هوادارانش به او می گفتند «بانوی آواز سوریه». بسیلیس در بسیاری از کنسرت های خارجی و نیز در منطقه از جمله کاخ هنرهای زیبا در سانفرانسیسکو و دو کنسرت در خانه اپرای مادرید و خانه اپرای مصر در ۱۹۹۸ شرکت کرد.
میاده بسیلیس در روزگار سختی که سوریه و مردمانش دهمین سال آغاز جنگ را به نظاره نشسته اند فوت کرد. صدای گرمش خاموش شد. میاده که هنوز یکماه از مرگ جانسوز پدرش نگذشته ترانه های جاودانه ای برای مردم سوریه به جا گذاشت تا با غم و اندوه زمزمه کنند «همه چیز بی رحم شده. مهربانی کم داریم. افسوس و صد افسوس که عمر گران این چنین تباه می شود».
