ورود کشاورزان معترض به ساختمان وزارت نیرو در اهواز

ورود کشاورزان معترض به ساختمان وزارت نیرو در اهواز
TT

ورود کشاورزان معترض به ساختمان وزارت نیرو در اهواز

ورود کشاورزان معترض به ساختمان وزارت نیرو در اهواز

ده‌ها کشاورز اهوازی که در روزهای گذشته نسبت به ممنوعیت کشت و عدم تأمین آب کشاورزی، سدسازی و انتقال آب خوزستان به فلات مرکزی توسط وزارت نیرو تجمع اعتراضی برگزار کرده بودند، به ساختمان سازمان آب و برق که عالی‌ترین نهاد وزارت نیرو در اهواز است، وارد شدند.
براساس تصاویر منتشر شده در شبکه‌های اجتماعی، کشاورزان عرب امروز سه شنبه (۱۵ تیر ۱۴۰۰) با سر دادن شعار علیه سیاست‌های آبی وزارت نیرو، تکبیرگویان وارد ساختمان سازمان آب و برق، موسوم به ساختمان پنج‌طبقه در بلوار گلستان اهواز شدند.
کشاورزان خشمگین با ورود به سازمان آب و برق خوزستان نسبت به ادامه این روند که موجب صدمه رسیدن به زمین‌های کشاورزی‌شان و بیکاری هزاران نفر شده، اعتراض کردند.
چندین کلیپ منتشر شده از این اعتراضات حاکی است که کشاورزانی از روستای المراونه از توابع بخش مرکزی شهرستان اهواز به رهبری شیخ خلف المهلهل المروانی از بزرگان این منطقه با واردشدن به ساختمان ۵ طبقه خواستار دیدار با رئیس سازمان شدند که با مخالفت نیروهای حراستی و امنیتی شدند.
کشاورزان معترض اما با کنار زدن مأموران در جلسه مدیران سازمان حاضر می‌شوند.
https://twitter.com/hra_news/status/1412385244779528205?s=20
شیخ خلف که پیش از این مواضع تندی علیه مدیران محلی در بحث سیل سال ۹۸ داشته‌است، از نشستن روی صندلی خودداری می‌کند و روی زمین می‌نشیند و می‌گوید: «ما کشاورز و چوپان هستیم، ما روی صندلی نمی‌نشینیم، صندلی برای شماست». او در حالی که چفیه‌اش را بر زمین می‌کوبد، فریاد می‌کشد: «این زمین مال ماست. این زمین را خشک کردند».
او سپس خطاب به مدیران وزارت نیرو می‌گوید: «ما از این زمین نمی‌رویم. سیل ساختگی درست کردید تا ما از این سرزمین کوچ کنیم، اما ما نمی‌رویم. ما اهل صحرا هستیم، جایی نمی‌رویم. فکر نکنید که ما از این سرزمین برویم. الآن آب را قطع کردید که ما مهاجرت بکنیم، اما ما نمی‌رویم. این سرزمین آبا و اجدادی ماست. نفت برای خودتان، گاز برای خودتان».
شیخ خلف می‌افزاید: «ماه محرم در راه است. اگر در کربلا ۷۲ تن کشته شدند، ولی شما میلیون‌ها نفر را کشتید. اگر مسلمانید، غیرت داشته باشید».
در ویدئوی دیگری یکی از کشاورزان جوان حاضر در این تجمع می‌گوید: «البروایه ۱۳ هزار نفر، الباجی ۵ هزار نفر، العچرش، الدغاغله، الحایی، بیت سید سبوس، بیت سید طعمه و الخماسی و بسیاری دیگر از روستاها در پی این سیاست‌های آبی آسیب دیدند و مزارعشان از بین رفته‌است».
از ابتدای تابستان، کشت برخی از محصولات کشاورزی از جمله برنج در اهواز ممنوع اعلام و از اختصاص آب مورد نیاز به برنج‌کاران اهوازی جلوگیری شد.
در روزهای گذشته، تصاویری در شبکه‌های اجتماعی منتشر شده بود که در آن‌ها حجم زیادی از ماهیان مُرده در بخش‌هایی از هورالعظیم قابل مشاهده است.
در پی انتشار این عکس‌ها روز شنبه ۱۲ تیر نیز شماری از شهروندان و فعالان محیط زیست، در اعتراض به خشک شدن این تالاب در اهواز تجمع اعتراضی برگزار کردند.
این فعالان محیط زیست با تجمع در مقابل سازمان آب و برق این شهر خشک شدن تالاب هورالعظیم را عامل اصلی بحران ریزدگردها در استان خوزستان عنوان کردند و از عدم توجه در تأمین حق‌آبه این تالاب انتقاد کرده و خواستار تجدید نظر در سیاست‌های این سازمان شدند.
در روزهای گذشته علاوه بر انتشار عکس اتلاف ماهیان، ویدئوهایی نیز از گاومیش‌هایی منتشر شده‌است که در نقاط پراکنده از تالاب هورالعظیم در حداقل میزان آب تجمع کرده‌اند. برخی از کاربران شبکه‌های اجتماعی ضمن به راه انداختن هشتگ «حقابه هورالعظیم را آزاد کنید» از این تصاویر با عنوان «تلاش برای بقا» نام برده بودند.
کشاورزان در استان خوزستان و به ویژه در اهواز بارها به سیاست‌های آبی انتقاد کرده و تجمع‌های اعتراض‌آمیز برگزار و با سردادن شعارهایی اعتراض خود به آنچه از سوی آنها «ظلم، ستم و بی‌عدالتی» توصیف شد، اعلام کردند.
در چند سال اخیر کشاورزی در اهواز با محدودیت‌هایی در کشت به ویژه برنج، از سوی دولت مواجه شده‌است در حالی که با وجود پنج رودخانه پرآب اهواز از مرغوب‌ترین مناطق زراعی به‌شمار می‌آید اما انتقال آب کارون و دیگر رودخانه‌ها به فلات مرکزی ایران، شرایط را تغییر داده و به طبیعت آسیب وارد کرده‌است.



مسکو و تهران: بزرگ‌تر از شراکت، کوچک‌تر از ائتلاف

 رئیسان روسیه و ایران، ولادیمیر پوتین و مسعود پزشکیان، در مراسم امضای توافقنامه در مسکو، ۱۷ ژانویه ۲۰۲۵ ( رویترز)
رئیسان روسیه و ایران، ولادیمیر پوتین و مسعود پزشکیان، در مراسم امضای توافقنامه در مسکو، ۱۷ ژانویه ۲۰۲۵ ( رویترز)
TT

مسکو و تهران: بزرگ‌تر از شراکت، کوچک‌تر از ائتلاف

 رئیسان روسیه و ایران، ولادیمیر پوتین و مسعود پزشکیان، در مراسم امضای توافقنامه در مسکو، ۱۷ ژانویه ۲۰۲۵ ( رویترز)
رئیسان روسیه و ایران، ولادیمیر پوتین و مسعود پزشکیان، در مراسم امضای توافقنامه در مسکو، ۱۷ ژانویه ۲۰۲۵ ( رویترز)

با امضای توافقنامه «شراکت استراتژیک جامع» بین روسیه و ایران، روابط دو کشور وارد مرحله‌ای جدید شده است که در آن منافع طرفین به شکلی بی‌سابقه به هم نزدیک می‌شوند. با این حال، در مسکو تردیدهایی درباره تمایل تهران به بازگشایی به سوی غرب وجود دارد.

این توافقنامه پایه‌ای قانونی برای گسترش همکاری‌های وسیع بین دو کشور فراهم می‌کند و جایگزین توافقنامه همکاری سال ۲۰۰۱ می‌شود که پیش‌تر زمینه‌های محدودی برای همکاری ایجاد کرده بود.

در طول ۲۵ سال گذشته، روابط مسکو و تهران به شدت توسعه یافته و تحولات بزرگی در منطقه رخ داده است که دو کشور را وادار به بازنگری در اساس همکاری‌های خود کرده است. با این حال، مسیر رسیدن به این توافقنامه هموار نبوده و موانع زیادی بر سر راه آن وجود داشته است.

رئیسان روسیه و ایران، پوتین و پزشکیان، پس از مذاکرات در مسکو، برای حضور در مراسم امضا آماده می‌شوند (عکس: آسوشیتدپرس)

موضع روسیه در قبال تحولات جنگ قره‌باغ و سوریه، که به منافع منطقه‌ای ایران آسیب زد، باعث ایجاد تردیدهایی در تهران درباره قابل اعتماد بودن مسکو به عنوان یک شریک استراتژیک شده است. از سوی دیگر، مسکو نیز همواره با نگرانی به تلاش‌های ایران برای بازگشایی کانال‌های ارتباطی با غرب نگاه کرده است.

انتخاب زمان امضای این توافقنامه جلب توجه می‌کند. این توافقنامه پس از چندین تأخیر و درست سه روز قبل از تحلیف رئیس‌جمهور جدید آمریکا، دونالد ترامپ، امضا شد. برخی تحلیل‌گران معتقدند که مسکو و تهران پس از تحولات سوریه و اوکراین، تصمیم گرفتند تا با تقویت مواضع خود، آماده مذاکرات آینده شوند.
این توافقنامه در ۴۷ بند، حوزه‌های مختلف همکاری از جمله تجارت، انرژی، آموزش و گردشگری را پوشش می‌دهد. بخش قابل توجهی از آن به همکاری در زمینه انرژی هسته‌ای صلح‌آمیز اختصاص دارد، حوزه‌ای که ایران به زودی چالش‌های دیپلماتیک جدی در آن پیش رو خواهد داشت.

رئیسان روسیه و ایران، پوتین و پزشکیان، در مراسم امضای توافقنامه در کرملین، مسکو، ۱۷ ژانویه ۲۰۲۵ (آسوشیتدپرس)

همکاری نظامی

توافقنامه بر همکاری‌های نظامی و امنیتی تأکید کرده است، اما از تبدیل این شراکت به یک اتحاد نظامی کامل جلوگیری می‌کند. این همکاری شامل تبادل هیئت‌های نظامی، آموزش پرسنل، انجام تمرینات مشترک و مشارکت در کنفرانس‌های بین‌المللی می‌شود.
دو کشور بر تقویت همکاری در مبارزه با تروریسم، تبادل اطلاعات امنیتی و هماهنگی بین وزارتخانه‌های داخلی تأکید کرده‌اند. همچنین، همکاری در زمینه‌های حقوقی، کنترل تسلیحات و خلع سلاح نیز در توافقنامه گنجانده شده است.
توافقنامه به توسعه روابط تجاری و اقتصادی، بهبود شبکه‌های حمل‌ونقل و تدارکات، و افزایش مبادلات تجاری بین دو کشور اشاره کرده است. همچنین، استفاده از ارزهای ملی در مبادلات و مقابله با تحریم‌های یکجانبه غرب نیز مورد تأکید قرار گرفته است.
این توافقنامه تمامی جنبه‌های همکاری سیاسی، اقتصادی، امنیتی، نظامی و فرهنگی را پوشش می‌دهد. با این حال، نکته جالب توجه این است که در بند پایانی توافقنامه آمده است: «در صورت بروز اختلاف در تفسیر مفاد این توافقنامه، نسخه انگلیسی سند مرجع خواهد بود.»