وزیر فرهنگ عراق به «الشرق الاوسط»: برنامه ما همکاری عملی با سعودی است

او گفت کشورهای عربی زیر سقف فرهنگ جمع می شوند

وزیر فرهنگ و گردشگری و آثار تاریخی عراق
وزیر فرهنگ و گردشگری و آثار تاریخی عراق
TT

وزیر فرهنگ عراق به «الشرق الاوسط»: برنامه ما همکاری عملی با سعودی است

وزیر فرهنگ و گردشگری و آثار تاریخی عراق
وزیر فرهنگ و گردشگری و آثار تاریخی عراق

دکتر حسن ناظم وزیر فرهنگ و گردشگری و آثار تاریخی عراق گفت «حضور عراق به عنوان مهمان افتخاری در دوره امسال نمایشگاه بین المللی کتاب ریاض نمادی از روابط رو به گسترش بین عراق و سعودی و تلاش خستگی ناپذیر دستگاه های دیپلماسی دو کشور برای بسترسازی در راستای همکاری عملی در حوزه های مختلف است».

ناظم افزود «عراق در یک شرایط غیر عادی در دوره امسال نمایشگاه بین المللی کتاب ریاض شرکت می کند که می تواند منجر به افزایش زمینه های همکاری دو جانبه و تقویت همگرایی فرهنگی شود».

او در گفتگو با «الشرق الاوسط» خاطر نشان کرد «روابط دیپلماتیک بین عراق و کشورهای عربی پیرامون وارد فاز تازه ای شده و همکاری و رایزنی دو جانبه افزایش یافته است. فرهنگ عراقی در آستانه تحول و احیای پیوندهای قبلی به ویژه با فرهنگ عربی است چون کشورهای عربی زیر سقف فرهنگ جمع می شوند و عراق که در صد سال گذشته همواره بازیگر عمده در حوزه فرهنگ عربی بوده دوباره با تحول جدید و احیای پیوند با جهان عرب به خصوص سعودی به این محیط بازمی گردد».

وزیر فرهنگ عراق توضیح داد «سفر شاهزاده بدر بن عبد الله بن فرحان وزیر فرهنگ سعودی به بغداد پایتخت عراق در آوریل ۲۰۱۹ انعکاس مثبت در جامعه عراق داشت و این سفر «غیر معمولی» سرآغاز همکاری فرهنگی واقعی بین دو کشور شد».

وزیر فرهنگ عراق چند روزی قبل از افتتاح نمایشگاه بین المللی کتاب ریاض برای دریافت کتیبه تاریخی گیلگمش از جمله آثار باستانی نفیس عراق به واشنگتن سفر کرده بود و آنجا با «الشرق الاوسط» گفتگو کرد.

متن گفتگو به شرح زیر است:

حضور عراق در نمایشگاه بین المللی کتاب ریاض امسال را چگونه ارزیابی می کنید؟

عراق در شرایط غیر عادی در نمایشگاه بین المللی کتاب ریاض امسال مشارکت فعال دارد. روابط بین سعودی و عراق در بخش های گوناگون از جمله فرهنگ و اقتصاد در حال گسترش است. تلاش های گسترده دولت سعودی و عراق برای بازگشت و احیای روابط مشترک محوری و بنیادین به بار نشست و عراق در این نمایشگاه شرکت کرد. پیوندهای فرهنگی برای تنظیم روابط بین جوامع نقش کلیدی ایفا می کنند. به نظرم پیوندهای فرهنگی بین دو کشور اصولا دچار گسست نشده چون فرهیختگان و هنرمندان و اساتید دانشگاه در دو کشور همواره همکاری های مشترک فرهنگی و هنری داشته و دارند. بنده به شخصه روابط و مناسبات ویژه در محافل آکادمیک و دانشگاهی و فرهنگی سعودی دارم و قبل از شرکت در نمایشگاه چندین بار به سعودی سفر کردم. بنابراین، حضور عراق در نمایشگاه بین المللی کتاب در این شرایط غیر معمولی منجر به افزایش و تقویت زمینه های همکاری بین دو کشور و تقویت پیوندهای فرهنگی و نیز برنامه های هنری می شود و بستری برای همکاری مشترک با توجه به تفاهم نامه ای می شود که پیشتر بین دو کشور منعقد شد.

این ارتباط فرهنگی بین دو کشور برای عراق و برای میراث فرهنگی و ادبی دو طرف چه اهمیتی دارد؟

ارتباط فرهنگی بین دو کشور حتما باید صورت بگیرد چون سعودی و عراق فرهنگ مشترک دارند و نیاز نداریم برای نشان دادن پیوندهای مشترک تاریخی و فرهنگی سند و دلیل بدهیم. سعودی و عراق همسایه هستند و پیوندهای فرهنگی و خانوادگی و عشایری دارند. ما و سعودی در بسیاری از جنبه های فرهنگی شباهت داریم. ادبیات و به خصوص شعر و حتی اندیشه سعودی در عراق ریشه دوانیده و جنبه های فرهنگی عراقی نیز به عنوان یکی از ستون های فرهنگ عربی در سعودی حضور دارند. بزرگان ادبیات و فرهنگ عراقی از دهه هفتاد میلادی در سعودی حضور و اقامت داشتند و آثار آنان تا حالا در سعودی قابل ملاحظه است. در مقابل فرهیختگان سعودی که سهم بسزایی در رشد فرهنگ عربی داشتند در فرهنگ عراقی نیز تاثیر گذار بودند. این بده بستان و پیوندها بستر ساز عمده گسترش و تحکیم مناسبات دو کشور است.

 

بسیاری از چهره های بارز ادبیات و اندیشه و هنر عراقی در نمایشگاه امسال ریاض مورد تقدیر قرار می گیرند. محمد مهدی الجواهری و بدر شاکر السیاب و علی جواد الطاهر با آهنگ های آهنگساز معروف عراقی نصیر شمه و ترانه های سعدون جابر و پس زمینه ویرانه های «اور و بابل و نمرود» گرد هم می آیند. این سخاوت عراق را چگونه ارزیابی می کنید؟

برنامه برگزار کنندگان نمایشگاه بین المللی کتاب ریاض در خصوص عراق به عنوان مهمان افتخاری این رویداد بسیار گسترده و سخاومندانه و هدفمند تنظیم شده که شب شعر و همایش های اندیشه و سخنرانی را در برمی گیرد. بنابراین، هیات عراقی شرکت کننده در نمایشگاه جمعی از فرهیختگان و هنرمندان و شاعران مطرح عراق را در خود جای داده است. شاعران و نویسندگان و منتقدان فقید عراقی مثل محمد مهدی الجواهری شاعر بزرگ عرب و بدر شاکر السیاب شاعر نوگرای عرب و علی جواد الطاهر ناقد سرشناس مورد تقدیر قرار خواهند گرفت. علی جواد الطاهر چند سالی استاد دانشگاه های سعودی بود. این برنامه پربار نمایشگاه جنبه هنر را هم در برمی گیرد. نصیر شمه و سعدون جابر مورد تقدیر قرار می گیرند و سخنرانی های گوناگون درباره آثار عراق انجام می شود.. بنابراین یک پکیج کامل درباره عراق خواهد بود و به این مناسبت جا دارد از برگزار کنندگان و مسئولان سعودی به خاطر تلاش گسترده برای تنظیم برنامه های عراق در نمایشگاه تشکر کنیم.

 

فرهنگ و آثار تاریخی چطور می تواند آب رفته را به جوی بازگرداند؟

حقیقت این است که حتی در سال هایی که متاسفانه روابط دو کشور بر اثر شرایط سیاسی تیره و تار شد پیوندهای فرهنگی پا برجا ماندند. مناسبات فرهنگی در آن سال ها قطع نشد. فرهیختگان عراقی و اساتید دانشگاه دو کشور با هم ارتباط داشتند چون بخش اندیشه و نقد و فلسفه و ترجمه و زبان شناسی همواره پویا است و دچار جمود نمی شود. پژوهشگری که در سعودی کار می کند به دنبال نشر آثارش در تمام کشورهای عربی از جمله در عراق است. پژوهشگری که در عراق کار می کند دوست دارد تولیدات فرهنگی و تاریخی اش به دست مخاطبان در سعودی و کشورهای عربی دیگر برسد چون فرهنگ بدون مرز است و با وجود تیرگی روابط احیانا بین کشورها اما فرهنگ تحت تاثیر شرایط سیاسی قرار نمی گیرد.

با این حساب مسئولیت حوزه فرهنگ و فرهیختگان سنگین تر است؟

بله. فرهنگ اینک مسئولیت سنگینی دارد به خصوص که شرایط مناسبی برای احیای پیوندهای اصلی فرهنگی در سعودی و عراق ایجاد شده است. حالا روابط کم رونق در بخش فرهنگ تاثیر منفی می گذارد اما دوره کنونی مرحله رونق و شکوفایی است چون مراکز تصمیم گیری سیاسی شجاعت به خرج می دهند و بستر ساز آغاز مناسبات نوین در حوزه های گوناگون و فراموش کردن گذشته هستند. ما شورای هماهنگی بین سعودی و عراق را داریم که خود این نهاد قالبی برای همکاری های گوناگون از جمله حوزه فرهنگ ایجاد می کند. چندین تفاهم نامه فرهنگی بین دو کشور امضا شده و در آینده شاهد تحکیم پیوندهای فرهنگی خواهیم بود که برای مردم دو کشور نوید بخش است.

سفرهای متقابل بین مسئولان دو کشور داشتیم. شما به سعودی رفتید و شاهزاده بدر بن عبد الله بن فرحان وزیر فرهنگ سعودی به عراق سفر کرد. همکاری فرهنگی دو جانبه را چگونه ارزیابی می کنید؟ و چشم انداز این همکاری چگونه است؟

شاهزاده بدر بن عبد الله بن فرحان وزیر فرهنگ سعودی چندی پیش به عراق سفر و از اماکن فرهنگی عراق دیدن کرد. او از خیابان المتنبی بازدید کرد که مورد توجه وی قرار گرفت. این خیابان «نگین» فرهنگ عراق است. بنده و شاهزاده بدر بن عبد الله بن فرحان در ویدئو کنفرانس «زوم» جلسه داشتیم و در فضای دوستانه برای حضور عراق در این نمایشگاه برنامه ریزی کردیم و چند طرح مطرح شد از جمله اینکه هفته های هنر و فرهنگ در بغداد و ریاض برگزار کنیم. وزیر فرهنگ سعودی از این برنامه ها استقبال کرد یعنی به عبارت دیگر پایه های اصلی را گذاشتیم و چرخ شروع به حرکت کرده و نیازی نیست به عقب برگردیم.

وزارت فرهنگ و گردشگری و آثار تاریخی عراق تمایل بسیاری برای احیای مناسبات با کشورهای عربی دارد چه برسد به سعودی که پیوندهای مشترک تاریخی با این کشور داریم.

و نمایشگاه کتاب؟

تنظیم کنندگان نمایشگاه کتاب ریاض و به ویژه شاهزاده بدر توجه ویژه ای به غرفه عراق و برنامه های عراق داشتند تا بتوانند برای مشارکت فرهنگی عراق در نمایشگاه ریاض برنامه ریزی کنند و ما هم به عنوان مهمان افتخاری از شرکت در نمایشگاه استفاده می کنیم. برنامه های متنوعی از جمله موسیقی و سخنرانی داریم. مهارت و دقت در تنظیم این رویداد و تشویق برای گنجاندن برنامه های بیشتر قابل ملاحظه است. وزارت فرهنگ سعودی از حضور عراق در نمایشگاه بین المللی کتاب ریاض استقبال کرد که این مایه سرور و خوش بینی به آینده روابط دو جانبه است.

 

برنامه های فرهنگی و ادبی و هنری عراقی دیگری در سعودی در دست اجرا است؟ چه برنامه های مشترکی در آینده دارید؟

شورای هماهنگی عراق و سعودی یک اقدام و همکاری مشترک تنظیم کرده است. دو کشور برای ثبت «درب زبیده» جاده قدیمی حج در یونسکو تلاش می کنند. با توجه به پیوندهای جغرافیایی و فرهنگی بین دو کشور پیوندهای تاریخی فراوانی داریم و به همین دلیل طرح تنظیم چند پروژه هنری را داریم. ضمنا توافق اولیه ای برای برگزاری هفته های فرهنگ و هنر در بغداد و ریاض انجام شده است.

 

چند مرکز نشر و چند عنوان کتاب عراقی در نمایشگاه کتاب ریاض شرکت می کنند؟

۲۰ مرکز نشر عراقی در نمایشگاه بین المللی کتاب ریاض هستند که در این میان مراکز نشر دولتی وزارت فرهنگ و گردشگری و آثار باستانی یعنی مرکز نشر امور کل فرهنگی حضور دارند. مرکز ترجمه المامون و انتشاراتی فرهنگی کودکان و مرکز نشر کردی که کارکرد ارتباطی بین فرهنگ کردی و فرهنگ عربی ایفا می کند هم در نمایشگاه شرکت می کنند. به اینها باید انتشارات وابسته به سازمان کل میراث فرهنگی و آثار باستانی را هم افزود که شامل کتاب و مجله های گوناگون مثل مجله پرآوازه «سومر» و غیره می شود. در کل نزدیک ۵۰۰ عنوان کتاب عراقی در نمایشگاه بین المللی کتاب ریاض حضور دارند.

آثار تاریخی عراق

شما برای دریافت کتیبه تاریخی گیلگمش از جمله آثار باستانی نفیس عراق که به خارج کشور منتقل شده بود به واشنگتن رفتید. آماری درباره آثار تاریخی عراقی دزدیده شده دارید که کجا هستند؟

تعداد بی شماری از آثار تاریخی عراق دزدیده شده است. به جز آثار دزدیده شده از موزه عراق که ثبت شده اند اشیای تاریخی دیگری هم به سرقت رفته و ما آمار و اسنادشان را داریم و این موضوع را پیگیری می کنیم. برخی از این اشیا را پس گرفتیم و برای استرداد بقیه آثار تلاش می کنیم و سازمان کل آثار تاریخی و میراث فرهنگی و وزارت خارجه عراق از طریق روابط و رایزنی و سفارتخانه های عراق در خارج همکاری می کنند. کشورهای دوست عراق هم از انتقال غیر قانونی آثار تاریخی عراق جلوگیری می کنند و قاچاق و داد و ستد قطعات عراقی را جرم می شمارند.

بقیه آثار تاریخی هم به دلیل کاوش و حفاری های فله ای و بی حساب و کتاب در عراق دزدیده شده اند. عراق کشور وسیعی است و تمدن های متنوعی در طول تاریخ در این کشور بوده اند. هر کجا بروید و حفاری انجام بدهید آثار آشوری ها و بابل و سومر و اکد و کیش و غیره از دل خاک بیرون می آید. عراق گنجینه ای از آثار تاریخی است و کنترل و تنظیم کاوش و حفاری باستان شناسی کار آسانی نیست و پلیس اماکن تاریخی و حتی فناوری های نوین از پس آن برنمی آید. قاچاقچیان و باندهای سرقت آثار تاریخی عراق فراوان هستند که البته حالا سرقت این قطعات قدری کم تر شده و به اندازه ۲۰۰۳ نیست چون کنترل و نظارت افزایش یافته است.

چه تلاش هایی در سطح منطقه برای حفاظت از آثار تاریخی کل خاورمیانه انجام می شود؟

اول از عراق شروع کنیم که آگاهی مردم درباره آثار تاریخی و پس گرفتن اشیای به سرقت رفته افزایش یافته است و خیلی از افرادی که اشیای باستانی و تاریخی را دزدیده اند یا به دستشان رسیده برای پس دادن آنها داوطلبانه به وزارت فرهنگ و آثار باستانی مراجعه می کنند. این آگاهی باید در کشورهای همسایه هم افزایش پیدا کند چون کشورهای همسایه عراق مراکز انتقال غیر قانونی آثار باستانی عراق هستند و از آنجا به آمریکا و اروپا فرستاده می شود. پس اگر قاچاق قطعات تاریخی از عراق انجام نشود از کشورهای همسایه عراق ارسال می شود. خواهش ما از کشورهای دوست و همسایه عراق که مراقب آثار تاریخی هستند این است که از قاچاق این قطعات جلوگیری کنند و با وضع قوانین تجارت و قاچاق آثار تاریخی را جرم معرفی کنند چون حفاظت از میراث و آثار تاریخی خاورمیانه شامل حال فقط عراق نمی شود بلکه تمام کشورها مثل سعودی و سوریه و ترکیه و ایران آثار باستانی عظیمی دارند و به مصلحت همه است که این آثار مورد حمایت قرار بگیرد و با صدور قوانینی از قاچاق و دزیدن آنها جلوگیری شود.

گردشگری تاریخی و فرهنگی در عراق کی برای گردشگران جهان پا می گیرد؟

گردشگری تاریخی و فرهنگی در عراق هیچگاه رونق نداشته و باید به این حقیقت اذعان کرد! رژیم های استبدادی در عراق قبل از ۲۰۰۳ در کل روی خوش به گردشگری نشان نمی دادند چون به گردشگران و تمام زائران به دیده شک و تردید نگاه می کردند. بنابراین گردشگری فرهنگی و تاریخی در عراق قبل از ۲۰۰۳ وجود نداشت و تنها به باستان شناسان و کاوشگران و گروه های حفاری خارجی محدود می شد که از قبل در این باره با حکومت توافق می کردند.

 

عراق پس از دوره تحول و باز شدن فضا با چالش های امنیتی و حملات تروریستی گسترده مواجه شد که فضای ناامنی برای گردشگران در کل و نه فقط گردشگری تاریخی و فرهنگی به وجود آورد. اما حالا که دستاوردهای عظیمی در زمینه ریشه کن کردن تروریسم داشتیم و فضای نسبتا امنی ایجاد شده تلاش و اقدامات و برنامه های فراوانی برای رونق دادن به گردشگری فرهنگی و تاریخی انجام می شود به طوری که بازدیدکنندگان به گروه های باستان شناسی و حفاری تخصصی خارجی محدود نباشد.. تشویق صورت گرفته به ویژه پس از سفر پاپ واتیکان به استان ذی قار ناصریه و بازدید او از «خانه ابراهیم» در منطقه باستانی مهم اور و حالا در حال برنامه ریزی برای احیای گردشگری تاریخی و فرهنگی در عراق هستیم به خصوص اماکنی که برای اتباع برخی ادیان مقدس هستند. ما آثار تاریخی و دیدنی در بابل و آشور داریم که در فهرست میراث جهانی یونسکو ثبت شده اند. اما باید اوضاع اقتصادی اندکی بهبود پیدا کند چون بهینه سازی و احیای اماکن گردشگری نیازمند تعمیرات و برقراری زیر ساختارهای لازم برای خدمت به گردشگران و زائران است و ما در حال برنامه ریزی هستیم و به امید خدا اوضاع اقتصادی که بهبود پیدا کند حال و روز گردشگری تاریخی هم بهتر می شود.

فرهنگ

شما استاد دانشگاه و پژوهشگر و نویسنده و منتقد هستند. حوزه فرهنگ عراق را چگونه ارزیابی می کنید؟

به نظرم فرهنگ در عراق کارکرد تولیدی و تاثیر گذاری خود را از دست نداده است و معتقدم که دستاوردها و پیشینه های فرهنگی در کشورها به دلیل فروپاشی حکومت ها از بین نمی رود. بله. مشکل و شرایط دشوار و گرفتاری زیاد داریم چون کشور در ۲۰۰۳ مورد حمله قرار گرفت و اشغال شد. به اینها باید مشکلات و چالش های به جا مانده از رژیم دیکتاتوری سابق را اضافه کرد که همه اینها بی تردید زخم های فراوانی بر پیکر فرهنگ عراق به جا گذاشتند و تولیدات فرهنگی تحت تاثیر قرار گرفت. اما همیشه می گویم که حکومت ها فرومی پاشند و تمدن ها نیست و نابود می شود اما فرهنگ پابرجاست.

عراق هنوز بستر زایش جریان روشنفکری و استادان دانشگاه و طرح های فرهنگی فردی است.. طرح هایی در حوزه هنر و اندیشه.. اما به زیرساختارهای بیشتر نیاز داریم تا روشنفکران و هنرمندان بتواند به فعالیت ادامه دهند.

شما می گویید که دولت هدف تعامل با محیط پیرامونی را دنبال می کند اما این هدف چطور اجرا می شود؟

بله. مرحله کنونی فصل نوینی از ارتباط و تعامل با پیرامون و دنیا را رقم می زند. دولت عراق در شرایط کنونی به خصوص در دو سال گذشته تلاش های گسترده ای برای ارتباط و تعامل انجام داده و اسم سال جاری را سال دیپلماسی گذاشته است.

رویکرد تعاملی دولت عراق یک رویکرد جدید در خصوص مناسبات با کشورهای همسایه بوده و هدف احیای نقش عراق به عنوان بازیگر موثر منطقه است. عراق نقطه التقای حتی کشورها و گروه های درگیر در خاورمیانه است. سفرهای مصطفی الکاظمی نخست وزیر به سعودی و امارات و نشست سران عراق و اردن و مصر فضای مناسبی نه تنها برای رونق گرفتن فرهنگ عراق و پیوند دوباره بین فرهنگ عراق و دنیا ایجاد کرد بلکه حوزه های اقتصاد و اجتماعی عراق هم جان دوباره گرفتند.

حوزه فرهنگ عراق در آستانه تحول قرار دارد و هدف احیای پیوندها بین فرهنگ عراقی و فرهنگ عربی است چون فرهنگ مثل سقفی است که کشورهای عربی زیر آن جمع می شوند. عراق نقش کلیدی در شکل گیری فرهنگ عربی در صد سال گذشته داشته و حالا هم دوباره با کشورهای عربی به ویژه همسایگانش از جمله سعودی ارتباط برقرار می کند.

 



اسطوره سینما آنتونی هاپکینز در «البحر الأحمر»: زندگی‌ام فراتر از آن چیزی بود که انتظار داشتم

بازیگر بریتانیایی، آنتونی هاپکینز، روی صحنه جشنواره (عکس: ایمان الخطاف)
بازیگر بریتانیایی، آنتونی هاپکینز، روی صحنه جشنواره (عکس: ایمان الخطاف)
TT

اسطوره سینما آنتونی هاپکینز در «البحر الأحمر»: زندگی‌ام فراتر از آن چیزی بود که انتظار داشتم

بازیگر بریتانیایی، آنتونی هاپکینز، روی صحنه جشنواره (عکس: ایمان الخطاف)
بازیگر بریتانیایی، آنتونی هاپکینز، روی صحنه جشنواره (عکس: ایمان الخطاف)

پس از کارنامه‌ای سینمایی که نزدیک به شش دهه را در برگرفته است، اسطورهٔ بازیگری جهان، آنتونی هاپکینز، چهارشنبه‌شب در جشنوارهٔ فیلم دریای سرخ در جدّه روی صحنه رفت؛ تا گفت‌وگویی طولانی ارائه کند که آمیزه‌ای از طنز، فلسفه و خاطرات حرفه‌ای نادر بود. در طول یک ساعت کامل، هاپکینز—که وارد دههٔ نهم زندگی شده—با ذهنی هوشیار و آمادگی برای مرور مسیر حرفه‌ای خود ظاهر شد و از نگاهش به بازیگری، نوشتن، موسیقی و جزئیات شخصیت‌های ماندگاری که حافظهٔ سینما را ساخته‌اند، سخن گفت.
هاپکینز، برندهٔ دو اسکار بهترین بازیگر برای نقش‌هایش در «سکوت بره‌ها» (۱۹۹۱) و «پدر» (۲۰۲۰)، خطوط اصلی مسیر هنری خود را چنین ترسیم کرد: «زندگی‌ام بسیار فراتر از آن چیزی پیش رفت که انتظارش را داشتم. هنوز هم احساس می‌کنم شخص دیگری این مسیر را برایم نوشته است». این زبان شگفتی‌زدگی کلید فهم رابطهٔ او با هنر، انتخاب‌های بازیگری‌اش و حتی زندگی شخصی‌اش است.

هانیبال لکتر... نبوغ شر

شخصیت «هانیبال لکتر» یکی از برجسته‌ترین نقش‌های هاپکینز است. او در این گفت‌وگو به تفصیل دربارهٔ این شخصیت در «سکوت بره‌ها» صحبت کرد و خوانشی متفاوت از شیوهٔ ساخت نقش ارائه داد. هاپکینز توضیح داد که: «من تلاش نکردم شرّ را بفهمم؛ فقط سعی کردم یک ماشین بدون احساس را بازی کنم.»

شخصیت «هانیبال لکتر» یکی از قوی‌ترین شخصیت‌هایی است که هاپکینز در طول مسیر حرفه‌ای خود ارائه کرده است (IMDb)

او باور دارد جذابیت لکتر از آن‌جاست که همچون «مفیستوفیلس» (نامی برای شیطان)، نقاط ضعف انسان و عمق شکنندگی‌اش را می‌داند. او همچنین راز یکی از مشهورترین مؤلفه‌های نقش را فاش کرد: «اگر بدون پلک‌زدن به یک سگ یا گربه نگاه کنید... می‌ترسد. این قدرت چشم است». همان چیزی که پایهٔ «نگاه ثابت» ترسناک لکتر شد.

میان تاریخ و خیال

وقتی از او پرسیدند ترجیح می‌دهد شخصیت‌های تاریخی را بازی کند یا شخصیت‌های خیالی، پاسخی داد که توجه سالن را جلب کرد: «همهٔ شخصیت‌ها خیالی‌اند... ما هم خیالی هستیم!»
او توضیح داد که هنگام آماده‌سازی نقش‌ها، حتی در مورد شخصیتی پیچیده مثل ریچارد نیکسون، خود را در پژوهش‌های طولانی‌مدت غرق نمی‌کند: «کمی تحقیق می‌کنم، اما اطلاعات زیاد ذهن را شلوغ می‌کند. مغز باید از آشوب خالی باشد.»
از نظر او بازی در نقش یک شخصیت تاریخی، بازآفرینی است، نه بازتولید واقعیت: «نیکسون من، نیکسون واقعی نیست... او نسخهٔ الیور استون است.»
او سپس خاطره‌ای طنزآمیز از روز تست گریم نقش نیکسون تعریف کرد؛ روزی که تیم گریم برایش بینی مصنوعی گذاشت، اما پس از برداشتن آن، ناگهان خطوط چهره نیکسون را در آینه دید و گفت: «یک کلاه، یک کفش، یک ضربهٔ کوچک گریم... کافی است تا ناگهان وارد روح شخصیت شوی.»

آنتونی هاپکینز در نمایی از «سکوت بره‌ها»

ترس... سایهٔ بازیگر و سوخت او

محور قوی‌تر سخنان هوبکنز دربارهٔ «ترس» بود؛ جایی که بی‌درنگ توجه‌ها را جلب کرد که چگونه این اسطورهٔ سینما و دارندهٔ نشان امپراتوری بریتانیا (CBE) می‌گوید: «ترس از شکست تمام زندگی‌ام همراهم بوده است، اما روبه‌رو شدن با آن در نتیجهٔ سلسله‌ای از حمایت‌ها و هل‌دادن‌هایی بود که از سوی کارگردانان و بازیگرانی که کنارم بودند دریافت کردم.» او داستانی تأثیرگذار دربارهٔ یکی از بازیگران آمریکایی تعریف کرد که هنگام تمرین‌های فیلم «نیکسون» تلاش کرده بود او را خرد کند. هابکینز می‌گوید به اولیور استون مراجعه کرد و خواست که از فیلم کنار گذاشته شود، زیرا احساس نمی‌کرد که توانایی ایفای نقش را دارد. پاسخ قاطع استون این بود: «تو هیچ جا نخواهی رفت. این نقش را بازی می‌کنی... چه تبدیل به موفقیت شود، چه یک شکست تمام‌عیار.»
هاپکینز ، یکی از مشهورترین و پربارترین بازیگران بریتانیایی در پاسخ به پرسشی از یکی از حاضران دربارهٔ راه رهایی از ترس در فرهنگ‌های محافظه‌کار، یکی از صریح‌ترین پاسخ‌هایش را داد: «وقتی بچه هستیم همیشه احمق به نظر می‌رسیم... بعد بزرگ می‌شویم و تجربه‌های احمقانه و خطرناک می‌کنیم... این زندگی است!» و ادامه داد: «نمی‌توانید از کودک بخواهید حرکت نکند یا حرف نزند... باید جرئت کنید کارها را انجام دهید... حتی اگر مردم به شما بخندند.»

آنتونی هوبکنز (جشنواره)

 

موسیقی... عشق نخست

در محور دیگری، هاپکینز دربارهٔ شیفتگی‌اش به موسیقی سخن گفت؛ هنری که به روح او نزدیک‌تر است. او توضیح داد که همسرش نخستین مشوق ورودش به این حوزه بوده و برای مخاطبان تعریف کرد که همسرش او را به نوشتن، آهنگ‌سازی و نقاشی تشویق کرده، با اینکه خود او به توانایی‌اش در هیچ‌یک از این مهارت‌ها باور نداشت. تا اینکه ارکسترهای جهانی، آثار او را در ریاض در سال ۲۰۲۳ نواختند. او با اشاره به شوپنهاور گفت: «موسیقی فراتر از تجربهٔ انسانی است... نمی‌توان آن را با کلمات بیان کرد.»
تماشاگران پس از پایان نشست با تصویر تازه‌ای از هاپکینز سالن را ترک کردند: فقط بازیگر نابغه‌ای نیست که «هانیبال لکتر»، «نیکسون» و «اودین» را آفریده؛ بلکه حکیمی است که زندگی، هنر و موسیقی را با شفافیتی شگفت‌آور تأمل می‌کند؛ نشستی که ترکیبی از طنز، فلسفه و سرکشی بود و با تشویق طولانی برای مردی به پایان رسید که از مرز شهرت عبور کرده و به مرحله‌ای آرام‌تر و عمیق‌تر رسیده؛ مرحله‌ای که خود او آن را «معجزهٔ بودن» می‌نامد.

 


جشنواره «دریای سرخ»… شب توزیع جوایز، تأکید بر جایگاه جهانی و پلی برای سینما 

شهد امین، کارگردان سعودی، جایزهٔ فیلم «هِجرة» را دریافت می‌کند (جشنواره)
شهد امین، کارگردان سعودی، جایزهٔ فیلم «هِجرة» را دریافت می‌کند (جشنواره)
TT

جشنواره «دریای سرخ»… شب توزیع جوایز، تأکید بر جایگاه جهانی و پلی برای سینما 

شهد امین، کارگردان سعودی، جایزهٔ فیلم «هِجرة» را دریافت می‌کند (جشنواره)
شهد امین، کارگردان سعودی، جایزهٔ فیلم «هِجرة» را دریافت می‌کند (جشنواره)

پس از چند روز پرحرارت سینمایی که جده طی آن میزبان نمایش‌های نخست و صداهایی از چهار قاره بود، مراسم اختتامیه دوره پنجم «جشنواره بین‌المللی فیلم البحر الأحمر» در شبی برگزار شد که گستردگی تأثیر جهانی آن را به نمایش گذاشت و حضور رو‌به‌رشد سینمای سعودی را برجسته کرد؛ شبی با مشارکت چشمگیر شماری از نامدارترین ستارگان جهان از جمله جانی دپ، سلمان خان، یسرا، نادین لبکی و سر آنتونی هاپکینز؛ تصویری که جایگاه جشنواره را به‌عنوان پلی میان سینمای عرب و سینمای جهان تثبیت کرد.

جمانا الراشد، رئیس هیئت امنای مؤسسهٔ «البحر الأحمر السينمائی»، از این دستاورد احساس غرور می‌کند (جشنواره)

جمانا الراشد، رئیس هیئت امنای مؤسسه «البحر الأحمر»، در جریان مراسم گفت: «در طول ده روز گذشته، پرده‌های جشنواره، ما را از میان قاره‌ها و به جهان‌های تازه بردند. تجربه‌ای کم‌نظیر را با هم زیستیم، اما تأثیر آن عمیق است. غریبه‌هایی که در کنار هم می‌نشینند و مجذوب همان فیلم، همان داستان و همان شخصیت‌ها می‌شوند. این قدرت سینماست، و همچنان یکی از مهم‌ترین راه‌ها برای فهم متقابل ما باقی خواهد ماند».
او مهم‌ترین آمارهای دوره پنجم را مرور کرد: نمایش ۱۱۱ فیلم از سراسر جهان، از جمله بیش از ۴۰ نمایش نخست جهانی یا منطقه‌ای، ۲۹۰ اکران سینمایی و ۳۰ هزار بلیت. همچنین جشنواره امسال میزبان هیئت‌هایی از ۹۷ کشور و بیش از ۴۰ هزار شرکت‌کننده از میان فیلم‌سازان بود.
الراشد درباره این اعداد گفت: «این‌ها فقط آمار نیستند، بلکه بیانگر جامعه‌ای سینمایی‌اند که هر سال گسترده‌تر می‌شود؛ کارگردانانی که شریک پیدا می‌کنند، پروژه‌هایی که کسانی را می‌یابند که به آن‌ها ایمان دارند، و تماشاگری که دلش را به روی دیدگاه‌های تازه می‌گشاید».

تجلیل از اسطوره آنتونی هاپکینز (جشنواره)

تجلیل‌هایی با حضور جهانی

پس از سخنرانی، مراسم تجلیل آغاز شد؛ مراسمی که جشنواره در آن از چهار نام اثرگذار بر سینمای جهان تقدیر کرد.
نخست، تجلیل از بازیگر و کارگردان سعودی، عهد کامل، که تجربه‌اش آمیزه‌ای از حضور محلی و بلندپروازی بین‌المللی بود. سپس ادریس البا، بازیگر و کارگردان بریتانیایی که در برنامه‌های جشنواره حضوری برجسته داشت، مورد تقدیر قرار گرفت. همچنین جشنواره از دارن آرونوفسکی، کارگردان آمریکایی و یکی از مهم‌ترین صداهای سینمایی پیش‌ران مرزهای تجربه بصری و روایی، قدردانی کرد.
اما تأثیرگذارترین لحظه، تجلیل از سر آنتونی هاپکینز بود؛ او موقر آرام و قدردانی آشکار روی صحنه آمد؛ لحظه‌ای که بیانگر احترام متقابل میان جشنواره و یکی از نمادهای بازیگری جهان بود.

دارن آرونوفسکی، کارگردان آمریکایی، و همسرش روی فرش قرمز (جشنواره)

جوایز تماشاگران

سپس مراسم به بخش اعلام جوایز رسید. فیلم «هجرة» ساخته کارگردان سعودی شهد أمین، با رأی تماشاگران، برنده جایزه فیلم العلا برای بهترین فیلم سعودی شد؛ و این فیلم بعدها جایزه هیئت داوران را نیز به کارنامه خود افزود، در تأکیدی دوباره بر حضور تجربه سینمای سعودی در عرصه رقابت.
همچنین فیلم «كولونيا» ساخته کارگردان مصری محمد صیام، برنده جایزه تماشاگران برای بهترین فیلم بین‌المللی شد، و فیلم «VI: در حرکت» اثر کارگردان فرانسوی ژولیت بینوش، جایزه الشرق برای بهترین مستند را کسب کرد.

درخشش سینمای کوتاه

در بخش مسابقه فیلم‌های کوتاه، هیئت داوران لوح تقدیر ویژه را به فیلم «جم 1983» ساخته جورج أبومحیّا اهدا کرد؛ در حالی که فیلم «الأراضي الفارغة/ سرزمین‌های خالی» اثر کریم‌الدین الألفی، جایزه یُسر نقره‌ای را به دست آورد.
اما یُسر طلایی نصیب فیلم فلسطینی «مهدَّد بالانقراض/ در معرض انقراض» ساخته سعید زاغا شد؛ فیلمی که رویکردی حساس به تنش انسانی در دل واقعیتی پیچیده ارائه می‌داد.
در بخش دستاورد سینمایی نیز، فیلم چینی «صداهای شب» از زانگ زونگشین برجسته شد؛ اثری که تجربه‌ای بصری با تکیه بر حس روایی نوآورانه به شمار می‌رفت.

بازیگر لبنانی جورج خبّاز، برنده جایزه بهترین بازیگر (جشنواره)

جوایز بازیگری

در حوزه بازیگری، سیو سو بین، بازیگر کره‌ای، برای نقش‌آفرینی‌اش در فیلم «دنیای عشق» برنده جایزه یُسر برای بهترین بازیگر زن شد؛ نقشی مبتنی بر بیان درونی و توان حمل معانی با کمترین حرکت.
اما جایزه بهترین بازیگر مرد به جورج خبّاز، بازیگر لبنانی، برای نقشش در فیلم «يونان» رسید؛ نقشی که توانایی بالای او را در ترکیب حساسیت انسانی با عمق دراماتیک آشکار ساخت.
همچنین سیرل عریس، نویسنده لبنانی، جایزه بهترین فیلمنامه را برای فیلم «نجوم الأمل والألم/ ستاره‌های امید و درد» دریافت کرد، و کارگردان أمیر فخرالدین نیز جایزه یُسر برای بهترین کارگردان را برای فیلم «يونان» از آن خود کرد.
در بخش فیلم‌های بلند، یُسر نقره‌ای به کارگردان شیرین دعیبس برای فیلم «اللي باقي منك/ باقیمانده تو» تعلق گرفت؛ و مراسم با اعلام مهم‌ترین برنده به پایان رسید: فیلم «زمین از دست رفته» ساخته أكیو فوجيموتو که یُسر طلایی برای بهترین فیلم بلند را دریافت کرد؛ نقطه اوجی برای فیلمی که با رویکردی کارگردانی‌شده و انسانی، روایتی فشرده و امضایی بصری روشن ارائه می‌داد.

جانی دپ، ستاره هالیوود، در حال سلام دادن به تماشاگران روی فرش قرمز (جشنواره)

دوره‌ای که افق‌های تازه‌ای گشود

دورهٔ پنجم با ارتقای سطح انتخاب‌های هنری، گسترده‌تر شدن مشارکت بین‌المللی و افزایش حضور سینمای سعودی در قلب صحنه متمایز شد؛ به‌گونه‌ای که به نظر رسید جشنواره مسیری روشن را برای تقویت صداهایی ترسیم می‌کند که حامل چشم‌اندازهای انسانی وسیع‌اند، و در عین حال فضایی رو به گسترش برای آثار سعودی حفظ می‌کند که سودای رقابت جهانی دارند.
در ترکیب فیلم‌های برگزیده در این سال تحولی چشمگیر دیده می‌شد؛ موضوعات هویت، مهاجرت، رابطهٔ فرد و جمع، و مفهوم حافظه به‌عنوان محرک روایت با قدرت حضور داشتند. از انتخاب‌های کمیتهٔ داوری چنین برمی‌آمد که آثاری که میان دیدگاه هنری روشن و بعد انسانی عمیق جمع می‌کنند، تواناتر در جلب توجه بوده‌اند. از میان آثار برنده، فیلم «زمین گمشده» به‌سبب زبان سینمایی آرامش که جزئیات کوچک را به صحنه‌هایی با نیروی عاطفی بالا بدل می‌کرد، اثری ماندگار گذاشت. در حالی که پیروزی فیلم «هِجرة» تأییدی بود بر اینکه سینمای سعودی وارد مرحله‌ای از بلوغ تکنیکی و هنری شده که بر تجارب رو به رشدش افزوده است.
با پایان‌یافتن دوره، آشکار بود که جشنواره دیگر تنها رویدادی جشن‌گونه نیست، بلکه سکویی است که در آن ملامح مرحله‌ای تازه از حضور سینمایی سعودی و جهان عرب شکل می‌گیرد. صداهای متنوع در هم آمیختند، و تجربه‌های جهانی در کنار تجربه‌های محلی قرار گرفتند. دایرهٔ سینما برای هرکسی گسترش یافت؛ چه آن‌که می‌خواهد داستانش را روایت کند، و چه آن‌که خواهان شنیدن داستانی دیگر است. و هنگامی که حاضران سالن را ترک کردند، احساسی باقی مانده بود که دورهٔ پنجم آغازی برای مرحله‌ای پخته‌تر است؛ مرحله‌ای که «البحر الأحمر» را به جشنواره‌ای تبدیل می‌کند که توان حمل سینمای محلی به جهان، و آوردن جهان به جده را دارد.
 

 


امیر المصری… بازیگری که از رینگ بوکس تا کلیدهای پیانو، مرزهای تن و هویت را درمی‌نوردد

امیر المصری درباره انگیزه، تحوّل و آغاز پروژه تولیدی خود صحبت می‌کند (الشرق الاوسط)
امیر المصری درباره انگیزه، تحوّل و آغاز پروژه تولیدی خود صحبت می‌کند (الشرق الاوسط)
TT

امیر المصری… بازیگری که از رینگ بوکس تا کلیدهای پیانو، مرزهای تن و هویت را درمی‌نوردد

امیر المصری درباره انگیزه، تحوّل و آغاز پروژه تولیدی خود صحبت می‌کند (الشرق الاوسط)
امیر المصری درباره انگیزه، تحوّل و آغاز پروژه تولیدی خود صحبت می‌کند (الشرق الاوسط)

به دست آوردن نقش اصلی در فیلم افتتاحیه جشنواره سینمایی بین‌المللی «دریای سرخ » کار ساده‌ای نیست، اما وقتی همین بازیگر در همان دوره فیلم دیگری نیز داشته باشد، این یک اتفاق نادر در مسیر حرفه‌ای هر هنرمندی است. این دقیقاً همان چیزی است که امیر المصری، بازیگر بریتانیایی-مصری، تجربه می‌کند؛ او ستاره فیلم «العملاق/ غول» است که افتتاحیه پنجمین دوره جشنواره را رقم زد و توجه گسترده‌ای را جلب کرد، و هم‌زمان نقش اصلی فیلم «القصص/داستان‌ها» به کارگردانی ابوبکر شوقی، یکی از رقبای برجسته در مسابقه رسمی فیلم‌های بلند را نیز برعهده دارد.
المصری که طی سال‌های گذشته نامش به‌عنوان یکی از مهمانان آشنای جشنواره ثبت شده، امسال با لحنی متفاوت و حضوری پخته بازگشته است تا جزئیات تجربه خود را روایت کند: «وقتی مدیرعامل جشنواره، آقای فیصل بالطيور، با من درباره فیلم (غول) صحبت کرد، نمی‌دانستم قرار است آن را به‌عنوان فیلم افتتاحیه انتخاب کنند. ممکن بود فیلمی تجاری با یک ستاره هالیوودی را انتخاب کنند، اما آنها می‌خواستند افرادی مثل من را روی صحنه، در کنار ستاره‌های جهانی مانند مایکل کین و ایشواریا رای، ببینند».
المصری این لحظه را نقطه عطفی در مسیر حرفه‌ای خود می‌داند و با لحنی پرستش‌آمیز می‌افزاید: «من شیفته جشنواره هستم؛ هر سال می‌بینیم که هر دوره بهتر از قبلی است». او ادامه می‌دهد: «من بسیار از مرحله‌ای که اکنون به لحاظ هنری تجربه می‌کنم لذت می‌برم، به‌ویژه اینکه کم اتفاق می‌افتد یک بازیگر در دو فیلم در جشنواره‌ای به بزرگی (دریای سرخ) نقش اصلی داشته باشد».

صحنه‌ای از فیلم افتتاحیه جشنواره «غول» با بازی امیر المصری (جشنواره)

«غول»... مربی یا استعداد؟

حضور المصری در فیلم «غول» فراتر از یک نقش اصلی است؛ فیلم ساختی حساس دارد که نیازمند اجرای دقیق و آگاهانه شخصیت نسیم حمید است، ورزشکاری که در دهه ۹۰ در بریتانیا انقلابی در تصویر ورزشکار مسلمان ایجاد کرد و همزمان بحث‌های بی‌پایانی درباره رابطه‌اش با مربی افسانه‌ای‌اش، که نقش او را پیرس بروسنان بازی می‌کند، برانگیخت.
المصری درباره تشابه این داستان با زندگی خود می‌گوید: «بسیار... هر دوی ما نظرات منفی را نادیده می‌گیریم و با اصرار مسیرمان را ادامه می‌دهیم».
فیلم از یک صحنه کوچک در شفلید بریتانیا آغاز می‌شود، جایی که مادر پسری هفت ساله از مربی می‌خواهد فرزندش را برای مقابله با زورگویی آموزش دهد؛ لحظه‌ای که معمولی به نظر می‌رسد، اما پایه و اساس یک اسطوره می‌شود. مربی استعداد را از همان نگاه نخست تشخیص می‌دهد و نسیم را به همراه سه برادرش به رینگ می‌برد تا بلافاصله کشف کند که این کودک نحیف چیزی دارد که نمی‌توان آموزش داد. از این نقطه، داستان فیلم از خیابان‌های محله به قهرمانی جهان گسترش می‌یابد، تا زمانی که فروپاشی‌ها و تنش‌ها نشان می‌دهد رابطه بین ورزشکار و مربی چقدر شکننده است.
فیلم با هوشمندی پرسشی مطرح می‌کند: «غول واقعی کیست، مربی یا استعداد؟» این سؤال در صحنه‌ای تکان‌دهنده به اوج می‌رسد، وقتی دو طرف رو در رو می‌شوند؛ نسیم می‌گوید: «این استعداد از طرف خداست و باید از آن بهره ببرم بدون اینکه کسی را مقصر بدانم». مربی پاسخ می‌دهد: «استعداد تو هیچ ارزشی ندارد اگر من آن را کشف و ۱۶ سال پرورش نداده باشم».

امیر المصری... سالی سرنوشت‌ساز که موقعیت او را میان بازیگری و هویت هنری‌اش تغییر می‌دهد (جشنواره)

حضور واقعی نسیم حمید، ورزشکار بازنشسته، در نمایش فیلم اتفاقی ویژه بود؛ او پس از سال‌ها غیبت در جشنواره حاضر شد، لبخند زد و با تأثر گفت: «این فیلم به تو می‌گوید: (به نام خدا... مسیر جدیدت را آغاز کن!)»؛ گویی اسطوره به شکل نمادین مشعل را به بازیگری که آن را بازسازی کرده، سپرده است.

مرحله‌ای جدید... پروژه‌هایی به‌صورت عمده

با توجه به اینکه هویت هنری امیر المصری از تلاقی فرهنگ‌های عربی و غربی شکل گرفته است، دقیقاً همان‌طور که در فیلم «غول» مشاهده می‌شود، پرسشی درباره تأثیر این تلفیق فرهنگی ضروری به نظر می‌رسد. او با تأملی روشن در ماهیت انتخاب‌های خود پاسخ می‌دهد: «مهم‌تر این است که بر پروژه تمرکز کنم، هر چه باشد، چه در جهان عرب و چه خارج از آن». سپس توضیح می‌دهد: «همیشه این سؤال‌ها ذهنم را مشغول می‌کند: آیا این اثر می‌تواند چیزی درونی را به حرکت درآورد؟ آیا می‌تواند پیامی را منتقل کند؟» و اشاره می‌کند که فیلم «غول» کاملاً در این چارچوب قرار می‌گیرد.
این انگیزه باعث شد تا گامی را بردارد که مدتی طولانی به تعویق افتاده بود؛ یعنی تأسیس یک شرکت تولید در بریتانیا. المصری می‌گوید: «اخیراً شرکتی برای تولید تأسیس کردم که حدود سه ماه پیش راه‌اندازی شد، و در مرحله بعد قصد دارم آثاری را تولید کنم که نه تنها متعلق به من باشد، بلکه برای افرادی که شبیه من هستند نیز باشد». او درباره پروژه جدیدش صحبت می‌کند، گویی می‌خواهد سنگ بنای هویت تولیدی آینده‌ای را بگذارد که مکمل آن چیزی باشد که در جلوی دوربین آغاز کرده است.

جدیدترین پروژه‌ها

در مورد تازه‌ترین پروژه‌هایش، او می‌گوید: «فیلمی در آلمان تازه به پایان رساندم، و اگر در جشنواره‌ای مانند (دریای سرخ) نمایش داده شود، یعنی توانسته‌ایم توجه را به مسئله‌ای بسیار مهم جلب کنیم که وقتی آن را خواندم، مرا بسیار تحت تأثیر قرار داد. این فیلم اهمیت زیادی خواهد داشت».
با اینکه المصری از ذکر دقیق موضوع خودداری می‌کند، اما صحبت‌هایش نشان می‌دهد که این فیلم موضوعی سنگین و مرحله‌ای متعهدتر در انتخاب‌های سینمایی او خواهد بود.
در پایان مصاحبه، پنجره‌ای به پروژه جدیدی برای علاقه‌مندان درام باز می‌کند و تأکید می‌کند که برای بازی در سریال «قاتل» (سفّاح) با کارگردان هادی الباجوری آماده می‌شود، که قرار است از طریق پلتفرم «شاهد» پخش شود. این اثر از داستان واقعی یک قاتل سریالی در قلب قاهره الهام گرفته و این بار او را به سوی ژانر رازآلود و دنیاهای تاریک می‌برد.