نمایشگاه بین المللی کتاب ریاض از 29 سپتامبر آغاز به کار می‌کند


نمایشگاه ریاض یکی از مهم ترین نمایشگاه های کتاب در کشورهای عربی است (الشرق الاوسط)
نمایشگاه ریاض یکی از مهم ترین نمایشگاه های کتاب در کشورهای عربی است (الشرق الاوسط)
TT

نمایشگاه بین المللی کتاب ریاض از 29 سپتامبر آغاز به کار می‌کند


نمایشگاه ریاض یکی از مهم ترین نمایشگاه های کتاب در کشورهای عربی است (الشرق الاوسط)
نمایشگاه ریاض یکی از مهم ترین نمایشگاه های کتاب در کشورهای عربی است (الشرق الاوسط)

نمایشگاه بین المللی کتاب ریاض به همت سازمان ادبیات، انتشارات و ترجمه وابسته به وزارت فرهنگ سعودی از 29 سپتامبر آغاز می شود و تا 8 اکتبر ادامه خواهد داشت.
این نمایشگاه دریچه ای فرهنگی است که پیشگامان ادبیات، نشر و ترجمه از موسسات و شرکت های داخلی و بین المللی را در کنار خوانندگان و علاقه مندان گرد هم می آورد.
 علاوه بر این، این نمایشگاه شامل تعدادی رویداد فرهنگی کیفی، سکوهای گفت و گو، سخنرانی‌های تعاملی و کارگاه‌های آموزشی است که حوزه‌های هنری، خواندن، نوشتن و انتشار، تدوین کتاب‌ و ترجمه را پوشش می‌دهد.
 محمد علوان مدیر عامل سازمان ادبیات، انتشارات و ترجمه سعودی تاکید کرد که این نمایشگاه سهم عمیقی در صحنه ادبی سعودی دارد و نقش برجسته ای در رنسانس ادبیات، فرهنگ، علم و هنر در پادشاهی عربی ایفا می کند.
 وی آن را پلی فرهنگی برای درک همدیگر و کمک بزرگی به جنبش فرهنگی ملی توصیف کرد.
علوان اظهار کرد: این نمایشگاه دومین نمایشگاه پس از نمایشگاه مدینه منوره است که در قالب طرح «نمایشگاه‌های کتاب» امسال برگزار می‌شود که با برگزاری سومین نمایشگاه در جده در پایان سال 2022 به کار خود پایان می‌دهد.
وی اضافه کرد: این سازمان به دنبال گسترش راه اندازی این نمایشگاه ها در تعدادی از شهرها است تا سعودی را به دروازه ای جهانی برای بخش نشر تبدیل کند، تبادل فرهنگی را تشویق کند و فرهنگ را به عنوان یک سبک زندگی ارتقا دهد.
 علوان توضیح داد که نمایشگاه ریاض که توسط این سازمان در سال گذشته برگزار شد، بزرگترین نمایشگاه در تاریخ سعودی و یکی از مهم ترین نمایشگاه های کتاب عربی از نظر تعداد بازدیدکنندگان، حجم فروش، تنوع برنامه های فرهنگی و تعداد مؤسسات انتشاراتی شرکت کننده بود.
وی ادامه داد، دوره امسال شاهد یک برنامه فرهنگی جامع و کیفی با حضور نهادهای فرهنگی به نمایندگی از 16 بخش فرهنگی و گزیده ای از مهم ترین سخنرانان سعودی و بین المللی خواهد بود. علاوه بر آن، شب های شعر، جلسات گفت و گو با نویسندگان و اندیشمندان، سمپوزیوم، سخنرانی، کارگاه های آموزشی، نمایش، اجراهای هنری و موسیقایی و غرفه کودکان خواهد بود که یک تور علمی و فرهنگی را برای تمام خانواده ارائه می دهد.
مدیر عامل این سازمان خاطرنشان کرد که بخش ادبیات، نشر و ترجمه یکی از تغذیه‌کنندگان اقتصاد سعودی است، در پادشاهی که روشنفکران، نویسندگان و پدیدآورندگان را بر اساس میراثی متمدن، فرهنگی و دانش پرورش می‌دهد، جایی که نمایشگاه یک سفر دانش یکپارچه را برای بازدیدکنندگان خود فراهم می کند و امکاناتی را برای خوانندگان، نویسندگان و مؤسسات انتشاراتی فراهم می کند. همچنین سازماندهی کنفرانسی را برای ناشران در ارتباط با آن برای بحث در مورد مسائل مربوط به صنعت کتاب و نشر و ایجاد و تقویت روابط و تجربیات بین ناشر داخلی و بین المللی را مهیا می کند که جزئیات آن در روزهای آینده اعلام خواهد شد.
شایان ذکر است که سازمان ادبیات، نشر و ترجمه سال گذشته اولین دوره نمایشگاه بین المللی کتاب ریاض را زیر نظر وزارت فرهنگ و پس از واگذاری صلاحیت های نمایشگاه کتاب به آن برگزار کرد و شاهد حضور بیش از 1000 مؤسسه انتشاراتی متعلق به حدود 28 کشور بود و عراق مهمان افتخاری آن بود.



فیروز در نود سالگی... نغمه‌ای جاودان از لبنان

در هر خانه‌ای تصویری از او هست... فیروز، نماد لبنان، به نود سالگی رسید و هرگز پیر نشد (الشرق الأوسط)
در هر خانه‌ای تصویری از او هست... فیروز، نماد لبنان، به نود سالگی رسید و هرگز پیر نشد (الشرق الأوسط)
TT

فیروز در نود سالگی... نغمه‌ای جاودان از لبنان

در هر خانه‌ای تصویری از او هست... فیروز، نماد لبنان، به نود سالگی رسید و هرگز پیر نشد (الشرق الأوسط)
در هر خانه‌ای تصویری از او هست... فیروز، نماد لبنان، به نود سالگی رسید و هرگز پیر نشد (الشرق الأوسط)

او که انسی الحاج شاعر، «جاودانه»اش نامید، فیروزی که هر سال که می‌گذرد، پیوندش با دل‌ها عمیق‌تر و صدایش بیشتر در گوش‌ها و خاطره‌ها حک می‌شود. سال‌ها، حتی اگر نود باشد، برای یک اسطوره که زمان نامش را بر ستون‌های جاودانگی حک کرده است، چه اهمیتی دارند؟

فیروز سکوت را بر پرگویی و انزوا را بر اختلاط و حضور ترجیح داد (اینستاگرام)

در نود سالگی‌اش، «بانوی آواز» در خانه‌اش در یکی از روستاهای کوهستانی لبنان نشسته و حافظ خاطرات یک ملت است. لبنانی‌ها دوست دارند بگویند: «تا زمانی که فیروز خوب است، لبنان هم خوب است». گویی حضور او در جایی از این لبنان خسته، پشت دری بسته‌که تنها عده‌ای اندک آن را می‌کوبند، برای نگهداری این کشور از هم پاشیده کافی است. همان‌طور که یک ترانه صبحگاهی از او کافی است تا آفتاب بر خلیج بیروت بتابد:
«یا مینا الحبايب یا بیروت... یا شطّ اللی دايب یا بیروت... یا نجمة بحریّة عم تتمرجح عالمیّ...»

بانوی سکوت

نهاد حداد که به فیروز لبنان و عرب تبدیل شد، در خانه دوردستش شمع نود سالگی‌اش را در کنار فرزندانش خاموش می‌کند. فیروز هرگز اهل سر و صدا نبوده است و این روزها نیز زمانی برای جشن گرفتن نیست، چرا که شناب افزایش شمار قربانیان و ویرانی‌ها در این کشور سریع‌تر از سال‌های عمر است.
او که به عنوان «بانوی سکوت» شناخته می‌شود، کمتر سخن می‌گوید و بیشتر آواز می‌خواند. آوازش تاریخ هنر و موسیقی را سیراب کرده، اما سخنش اندک بوده است. این را می‌توان از تعداد کم مصاحبه‌هایش فهمید. بسیاری به او به خاطر این سکوت طولانی خرده گرفتند، اما او ترجیح داد از طریق ترانه‌ها پاسخ دهد.
در ترانه‌هایش که از مرز زمان و مکان می‌گذرند و در سخنان معدودی که از طریق رسانه‌ها بیان کرده، فیروز حرف‌های بسیاری زده است. افکارش از حکمتی ساده و فلسفه‌ای بی‌ادعا سرچشمه می‌گیرند.

«پادشاهی من جایی برای گریه ندارد»

فیروز در زندگی شخصی‌اش به ندرت از «من» سخن گفته است؛ شاید به خاطر خجالتی بودن یا برای حفظ هاله استثنایی‌اش. این موضوع حتی در ترانه‌هایش نیز دیده می‌شود. اما در برخی از آثار جدیدش، به ویژه در آهنگ «فیكن تنسوا» از آلبوم «كيفك إنت» (1991)، برای اولین بار «منِ» خود را آشکار کرد:
«أنا البيسمّوني الملكة وبالغار متوّج زمني ومملكتي ما فيها بكي وجبيني ولا مرة حني».

فیروز مادر

فیروز، همچنان که زندگی خصوصی‌اش را پشت عینک‌های تیره مخفی کرد، تلاش داشت زندگی خانوادگی‌اش را نیز دور از چشم‌ها نگه دارد. با این حال، جزئیات زیادی از تراژدی خانوادگی او به رسانه‌ها و حتی به ترانه‌هایش راه یافت.

فیروز در مصاحبه‌ای معروف با فریدریک میتران، همسرش عاصی الرحبانی را فردی «سخت‌گیر و دیکتاتور» توصیف کرد. اما با وجود چالش‌های زندگی مشترکشان، زمانی که عاصی بیمار شد، برایش چنین خواند:
«سألوني الناس عنك يا حبيبي كتبوا المكاتيب وأخذها الهوا».

فیروز، این صدای جاودانه، حتی در نود سالگی همچنان نماد یک ملت است و صدایش در خانه هر لبنانی جاودان باقی مانده است.
افتخارات بسیاری که زندگی فیروز را روشن کرده‌اند، با اندوه‌ها و آزمون‌های دشواری مانند از دست دادن دخترش لیال در اوج جوانی همراه بوده‌اند. در حالی که این فاجعه در ترانه‌ها و مصاحبه‌های مطبوعاتی حضور نداشت، داستان پسرش هَلی و بیماری او در کودکی، به طور غیرمستقیم، در آثاری چون «بکوخنا یا ابني» (۱۹۶۶) با کلمات شاعر میشال طراد و آهنگ‌سازی برادران الرحبانی انعکاس یافت.

فیروز نودمین سالگرد تولد خود را جشن می‌گیرد. او متولد 21 نوامبر 1934 است (فیس‌بوک)

«علوّاه لو فيّي يا عينيّي لأطير اتفقّدك يا رجوتي بعدك زغير...». روایت شده که این شعر به پسر نوزاد شاعر تقدیم شده بود، اما کلمات آن مورد توجه برادران الرحبانی قرار گرفت و با داستان فیروز و پسر بیمار او که به خاطر کنسرت‌ها و سفرهای هنری مجبور به ترک او می‌شد، همخوانی یافت.
فیروز در نود سالگی هنوز شخصاً از هَلی که از راه رفتن، شنیدن و صحبت کردن محروم است، مراقبت می‌کند. او در سال ۱۹۹۹ بار دیگر او را با صدای خود در ترانه «سلّملي عليه» به یاد آورد. برخی منابع می‌گویند این ترانه توسط او و زیاد درباره هَلی نوشته شده است:
«سلّملي عليه وقلّه إني بسلّم عليه وبوّسلي عينيه وقلّه إني ببوّس عينيه».

عکسی که دختر فیروز، ریما الرحبانی، در سال ۲۰۲۲ از مادرش همراه با دو برادرش هَلی و زیاد منتشر کرد (اینستاگرام)

مشهورترین سفیر لبنان

فیروز با صدایش نقشه وطن را ترسیم کرد و صدای خود را وقف افتخار لبنان نمود، همان‌طور که در ترانه «وعدي إلك» از نمایشنامه «أيام فخر الدين» (۱۹۶۶) می‌گوید. این عشق تنها در ترانه‌ها نبود؛ او حتی در شدیدترین سال‌های جنگ نیز همچون نگهبانی از کلیدهای کشور باقی ماند. وقتی موشکی به ساختمانی که او در آن سکونت داشت برخورد کرد، ترسید و سکوتش عمیق‌تر شد و به دعا پناه برد.
ترانه‌هایی که توسط عاشقان لبنان، عاصی و منصور الرحبانی، ساخته شده بود، چون گردنبندی الماس بر گلوی فیروز نشستند.

این ترانه‌ها در صدای او به سرودهای ملی تبدیل شدند و هر واژه و نغمه، افتخار او به لبنانی بودن را به نمایش گذاشتند.
شاعر جوزیف حرب شاید این عشق فیروزی به لبنان را از شمال تا جنوب در ترانه «إسوارة العروس» که فیلمون وهبی آهنگ‌سازی کرده بود، خلاصه کرده باشد:
«لمّا بغنّي اسمك بشوف صوتي غلي... إيدي صارت غيمة وجبيني علي».

در بزرگ‌ترین پایتخت‌های جهان، صدای فیروز طنین‌انداز شد:
«بمجدك احتميت بترابك الجنّة ع اسمك غنيت ع اسمك رح غنّي».
او وعده داد و وفا کرد، و لبنان در تمامی محافل بین‌المللی همراه او باقی ماند تا جایی که به مشهورترین سفیر این کشور در سراسر جهان تبدیل شد.
در نود سالگی، فیروز همچون شمعی بر پلکان بعلبک ایستاده است؛ روغن در چراغ می‌ریزد تا تاریکی را روشن کند. شاید قلعه زیر سنگینی سال‌ها و چالش‌ها بلرزد، اما سقوط نمی‌کند. صدای «بانو» پلی است که از دشت بقاع به بیروت، به جنوب، و تا فلسطین، دمشق و مکه امتداد می‌یابد. او همچنان شهرها را در آغوش می‌گیرد و از دیوارهای آتشین با ندای خود عبور می‌کند:
«بيتي أنا بيتك وما إلي حدا من كتر ما ناديتك وسع المدى... أنا عالوعد وقلبي طاير صوبك غنّية»