انعام کجه جی

جمعیت حاضر در جشن برایش کف زدند، و او با همان لبخندی که به‌سرعت به خنده‌ معروفش تبدیل می‌شد، پاسخ داد. از او خواستند که برقصد، اما شرم دخترانه‌ای وجودش را فرا گرفت. تشویق‌ها ادامه یافت، دلگرم شد و دو قدم جلو آمد. کفش‌های پاشنه‌بلندش را از پا درآورد و دستانش را همچون کبوتری آماده‌ پرواز گشود. دو دور…

عراقی به خاطر گذرنامه‌اش رنج می‌برد. رنجی که نسل‌ها ادامه دارد. آن دفترچه سبز کوچک، تنها به او اجازه می‌دهد که از در خانه‌اش تا سر خیابان برود. به دلیل ویزا از رسیدن به کشورهای نزدیک و دور محروم است. ویزا از او سر باز می‌زند. ساعت‌ها در صف کنسولگری‌ها می&zwnj…

مها حسن این کار را کرد. به نظر من، او اولین رمان عربی تعاملی را نوشت. منظور از این عبارت، متنی است که تنها بر آنچه روی کاغذ نوشته شده تکیه ندارد، بلکه خواننده را به پیوندهایی که در حاشیه ذکر شده‌اند ارجاع می‌دهد و او را دعوت می‌کند که این آهنگ یا آن موسیقی را که در رمان ذکر شده،…

مردم موصل ناراحت می‌شدند وقتی می‌شنیدند که مردم بصره میگو می‌خورند. به نظر آن‌ها، میگو چیزی شبیه حشره‌های دریایی بود. میگو در زبان اهل خلیج «روبیان» است، در شام «قریدس»، در مصر «جمبری» و در مغرب به زبان فرانسوی‌شده «کروفت». همان‌طور که گوجه‌فرنگی در عراق …

هیچ چیزی سخت‌تر از این نیست که صبح بیدار شوی و بخواهی درباره زندان‌ها بنویسی. «صيدنايا» عنوان بارزی در رویداد سوریه است. سنگدلی مفرط، با اینکه زندان‌ها در جهان قدیمی‌تر از بشریت هستند و در آن هیچ امتیازی برای ملتی بر ملتی دیگر وجود ندارد، از جمله زندان‌هایی که وحشتناک هستند مثل «آلكتراز» در خلیج…

ما در آپارتمان منتقد معروف، غالی شکری، بودیم که عادل امام بمب کوچک خود را تركاند. او پیشنهاد اجرای یک نمایشنامه از یوسف ادریس را رد کرده بود. این ماجرا در اوایل سال 1987 رخ داد، زمانی که ستاره کمدی مصر برای اجرای نمایش «الواد سید الشغال» به پاریس آمده بود و این نمایش را در سالن تئاتر «المپیا» روی…

در ضیافت بزرگ جشن پانزدهمین سالگرد انقلاب، استالین از او خواست تا جام خود را بلند کرده و به سلامتی بنوشد. اما او بی‌توجه نشان داد. استالین به سمت او سیگار و پوست پرتقال پرتاب کرد، اما باز هم واکنشی نشان نداد. استالین برای تحریک کردنش، با دختری جوان از حاضران شوخی کرد. همسرش به اتاقش در کرملین رفت و…

روزی خاص در روستا است. نه مثل روزهای یکنواخت دیگر. اهالی آماده شده‌اند، بنرهای خوش‌آمدگویی نوشته‌اند و منتظر مهمان‌ها ایستاده‌اند. شورای روستا به دعوت شهردار و با تشویق معلم مدرسه تشکیل جلسه داده و به اتفاق آرا موافقت کرده‌اند که یک خانواده اوکراینی از مهاجرین جنگ را بپذیرند. بامبون یک روستای کوچک…

حفصیه حرزی، برای کسانی که او را نمی‌شناسند، بازیگر و کارگردانی است که در فرانسه از پدری تونسی و مادری الجزایری به دنیا آمده است. چهره‌اش نمونه‌ای از ویژگی‌های میلیون‌ها زن عرب با پوستی گندمگون و گرم است. برای او مقدر نبود که مشهور شود و جوایز مهمی بگیرد، مگر به‌خاطر جاه‌طلبی‌اش که با تواضع همراه…

هیچ چیز زیباتر از تماشای زنان ورزشکار قهرمان نیست که در روزهای گذشته در المپیک پاریس رقابت کرده‌اند. بدن‌های جوان، قوی و سالم که در زمین‌های ورزشی، روی پیست‌ها، در آب‌ها و بر پشت اسب‌ها حرکت می‌کنند. دختران و زنانی از هر رنگ، که حرکاتشان چالاکی خاصی در دورانی جهانی که شعارش «قوی‌تر، بلندتر، سریع‌تر…