مندائيان اهواز ميلاد يحيي را گرامي داشتند
پیروان آئین مَندایی روز یکشنبه (۲۹ اردیبهشت ۱۳۹۸) در ساحل رودخانه کارون اهواز سالروز میلاد حضرت یحیی و عید «دهوا ادمانا» (عید فرشته) را جشن گرفتند. صابئین مندایی یک از قدیمی‌ترین آیین‌های الهی در ایران هستند. فعالان اجتماعی در اهواز می‌گویند در دو دهه اخیر به دلیل فشارهای امنیتی و اجتماعی بسیاری از آنها مهاجرت کرده‌اند.
«گنزا ربّا» یا (گنج عظیم) کتاب مقدس آنهاست و نام مندائیان در کتاب‌های دینی مختلف از جمله سه بار در قرآن آمده‌است.
«گنزورا» یا (گنجور) مرجع دینی‌شان است. بعد از رتبه گنجور رتبه ترمیده است و در آخر رتبه اشکندا (یاور) قرار دارد.
آنها در سال ۳۴ روز روزه می‌گیرند و برای باقی ماندگان طوفان نوح یک غذای متبرک مثل خیرات درست می‌کنند که هریسه نام دارد که با عدس تهیه می‌شود.
صابئین تمام مراسم دینی خود را رو به شمال انجام می‌دهند و ستاره جُدی در شمال قرار دارد، این شُبهه را برای بعضی ایجاد کرده بود که صابئین ستاره جُدَی را می‌پرستند
قبله صابئین رو به شمال آسمانی است و اعتقاد آنان این است که «ترازوی عدل الهی در شمال قرار دارد»
مندائیان زبان خاص خود را دارند که از زبان آرامی منشعب شده‌است. از آنجا که مندائیان همیشه در همسایگی عرب‌ها زیسته‌اند، به مرور زمان زبان عربی را آموخته و آن را به کار بردند و کاربرد زبان مندائی به حوزه دین و متون دینی محدود شد.
صابئین مندائی هیچ عضو جدیدی نمی‌پذیرند. آنها ازدواج می‌کنند اما طلاق نمی‌گیرند. کارشان بیشتر حکاکی ظروف طلا و نقره بوده و امروزه نیز بسیاری در کنار اشتغال در صنایع دستی به زرگری مشغولند.
اکنون در شهرهای اهواز، خرمشهر (محمره)، سوسنگرد (خفاجیه) و حویزه و شوشتر (تستر) و برخی دیگر به دلیل آزار و اذیت‌ها و فشارهای امنیتی به کشورهای اروپایی، آمریکا و استرالیا مهاجرت کرده‌اند.
به دلیل ارتباط دین مندایی و آب، مندائیان در طول تاریخ همیشه در کنار رودها زیسته‌اند، اما کم شدن آب رودخانه کارون و همچنین فشارهایی که نهادهای امنیتی ایران به این اقلیت دینی وارد می‌کنند، بسیاری از آنها را به مهاجرت واداشته است.
موج مهاجرت مندائیان اهواز به خارج از ایران از سال ۱۳۸۸ به تدریج آغاز شد. دلایل اصلی این مهاجرت، عدم به رسمیت شناختن مندائیان در قانون اساسی ایران، همچنین ممنوعیت استخدام آنها در مشاغل دولتی و عدم امکان برای نمایندگی سیاسی در مجلس شورای اسلامی و شوراهای شهر بود
با اینکه رهبر آنها را از اهل کتاب دانسته، اما نام صابئین مندایی در قانون اساسی ایران به عنوان یکی از ادیان به رسمیت شناخته نشده و «مندی» یا عبادتگاه‌های آنها در اهواز بارها مورد هجوم قرار گرفته و تخریب شده‌است.
در سال‌های اخیر عمده مشکل آنها کم شدن آب کارون و کوچک‌تر شدن عرض آن است. همچنین مسئله آلودگی آب کارون به دلیل ورود فاضلاب بیمارستانی مشکلاتی برای آنها به وجود آورده‌است.
