تابستان لیبی؛ گرمای سوزان و بی برقی و جنگ

کارکنان اداره برق لیبی در حال تعویض کابل های برق در طرابلس (فرانس پرس)

صدای زیاد موتورهای برق سکوت شب طرابلس، پایتخت لیبی را می شکند اما مردم دیگر به آن عادت کرده اند. قطعی روزانه برق طولانی است و گرمای سوزان تابستان شروع شده؛ تابستانی که با وجود جنگ و کشمکش جاری در کشور ملتهب تر از سال های گذشته خواهد بود.
دستگاه امنیتی لیبی چند روز پیش به ابو القاسم الککلی اجازه داد به خانه اش در منطقه مشروع الهضبه در جنوب طرابلس بازگردد. درگیری ها بین نیروهای دولت الوفاق و ارتش ملی لیبی در منطقه متوقف شده است. ژنرال خلیفه حفتر فرمانده ارتش ملی لیبی است که از تمام بخش های غرب لیبی خارج شدند.
ساکنان محله از بازگشت به آن خوشحالند. آثار جنگ و درگیری در آن به چشم نمی خورد. مین ها را هم برداشته اند. اما یک چیز خاطر مردم را مکدر کرده و آن قطعی برق است. شبکه های توزیع برق مثل تمام زیرساختارهای دیگر به دلیل درگیری ها آسیب جدی دیده اند. جنگ و درگیری بیش از یک سال طول کشید.
نیروهای متخصص مشغول تعمیر کابل های انتقال و توزیع برق در نزدیکی خانه ابو القاسم هستند. این شبکه در معرض بمباران هوایی قرار گرفته و تخریب شده است. ابو القاسم که سن و سالی از او گذشته، عصا به دست چندین متر از خانه تا محل تعمیرات پیاده رفت. او با خود آب و آبمیوه خنک برای کارگران برده است.
الککلی به فرانس پرس گفت «برق مساله حیاتی است. اگر برق نباشد نمی شود توی خانه ماند. افرادی که برای تعمیر آمده اند سربازان واقعی اند. آنها ساعات طولانی در روز را اینجا کار می کنند تا برق صدها خانه در این محله دوباره وصل شود».
او افزود «وقتی جنگ در طرابلس تمام شد خیلی خوشحال شدیم اما انگار چیزی کم داریم. به خانه که برگشتیم متوجه شدیم کابل های برق را دزدیده اند و پست برق کنار خانه ام را تخریب کرده اند. حالا این به کابوس هایمان اضافه شده و تابستان در این شرایط گرم تر خواهد بود».
این پیرمرد هفتاد ساله در حال سوار شدن به ماشین پسرش بود که گفت «پسرم خالد هفته گذشته هر روز مرا به اینجا می آورد تا خانه ام را چک کنم و ببینم چه چیزی کم داریم».
او خاطر نشان کرد «به بقیه افراد خانواده گفتم بعد از اینکه برق وصل بشود برگردند. بدون برق نه می شود آب تامین کرد و نه کولر و دستگاه های خنک کننده را روشن کرد».
الککلی در ادامه گفت «گرمای زودرس خانه ها را مثل تنور کرده است». مهندس عادل المشای مسئول تعمیرات در اداره برق گفت «نیروها به طور شبانه روزی کار می کنند تا برق در اسرع وقت وصل شود». او درباره مشکلات مربوط به تعمیرات توضیح می دهد «تخریب در مقیاس خیلی بزرگ است. جنگ همه چیز را ویران کرده . شرایط کار ما هم بسیار سخت است. برخی از تجهیزات کم هستند و نیروی کار محدود است».
المشای افزود «برخی پست های برق کاملا تخریب شده و بعضی دچار حریق شدند. برخی از پایه های برق فروریخته اند. مردم باید کمی حوصله و صبر کنند چون کار ما زیاد است».
درگیری و جنگ در جنوب طرابلس حدود ۱۴ ماه طول کشید. ده ها شبکه انتقال و توزیع برق تخریب شدند و ده ها متر کابل به سرقت رفتند. این منطقه در خاموشی فرو رفته است.
محمد التکوری مدیر بخش رسانه اداره برق لیبی گفت «تخریب در مقیاس گسترده صورت گرفته و به همین دلیل تعمیر شبکه های آسیب دیده و تخریب شده بر اثر جنگ در جنوب طرابلس چند ماه طول می کشد».
او افزود «ما قادر به تامین آب و برق در اغلب شهرهای لیبی در گرمای سوزان تابستان نیستیم و این اتفاق هر ساله می افتد و فقط مختص امسال نیست.  اتفاق جدید این است که با توجه به تخریب گسترده شبکه های انتقال و توزیع انرژی از نیروگاه های شرق و غرب طرابلس قطعی برق به ویژه در پایتخت و برخی بخش های دیگر بیشتر خواهد بود».
التکوری در ادامه گفت «لیبی اینک حدود پنج هزار مگاوات برق تولید می کند. تقاضا در تابستان بیشتر از هفت هزار مگاوات است. این یک کمبود شدید به حساب می آید که از طریق تکمیل احداث نیروگاه های جدید جبران می شود». لیبی پس از سقوط نظام معمر القذافی در ۲۰۱۱ دچار آشوب و جنگ شد و اصلاحات اقتصادی و توسعه در این شرایط امکانپذیر نیست.
گروه های مسلح در چند سال گذشته به کارگران و متخصصان فعال در شرکت های خارجی حمله کردند و همین باعث شد کار احداث پنج نیروگاه برق در بخش های مختلف کشور با مشکل مواجه شود.
ظرفیت تولیدی نیروگاه های جدید بیش از پنج هزار مگاوات است. زیان مالی بخش برق در شش سال گذشته بیش از یک میلیارد و ۵۰۰ میلیون دلار بوده است.
التکوری گفت «شرکت های خارجی در این شرایط نمی توانند کار کنند. فضا باید امن باشد تا دوباره برگردند و پروژه های راهبردی را تکمیل کنند. این پروژه ها منجر به جبران کمبود عرضه و تامین تقاضای فزاینده برق می شود و مازاد آن را می توان به کشورهای همسایه فروخت».
اداره برق لیبی می گوید باندهای جنایت کار کابل های برق را می دزدند. سیم ها را باز می کنند و آلیاژ مسی را در بازار سیاه می فروشند.