وزارت خارجه فرانسه سرانجام روز پنجشنبه تأیید کرد که «دو تبعه اروپایی» که اخیراً به اتهام جاسوسی برای فرانسه و اسرائیل به احکام سنگین زندان محکوم شدهاند، همان دو شهروند فرانسوی سیسیل کولر و ژاک پاریس هستند که از ماه مه ۲۰۲۲ در ایران بازداشتاند.
از روز سه شنبه تا پنجشنبه، محافل رسمی فرانسه سکوت اختیار کردند و رسانههای فرانسوی نیز – برخلاف رویه معمول خود – خبر صدور حکم را نادیده گرفتند، گویی توصیهای از جایی برای سانسور موضوع صادر شده باشد.
سپس «پاسکال کونفاور»، سخنگوی وزارت خارجه فرانسه، در نشست خبری هفتگی خود گفت:
«میخواهم بهویژه یادآور شوم که هممیهنان ما سیسیل کولر و ژاک پاریس بیش از سه سال است که در ایران زندانیاند. دو روز پیش، به شکل خودسرانه، به احکام بسیار طولانی محکوم شدند. اتهامات مطرحشده علیه آنان هیچ پایهای ندارد و ما خواهان آزادی فوریشان هستیم. فرانسه از هیچ تلاشی برای حمایت از آنان دریغ نخواهد کرد و این هفته نیز دیداری کنسولی برای ارائه حمایت انجام شد.»
«گروگانهای دولتی» در ایران
بیانیه وزارت خارجه فرانسه همزمان شد با نشست خبری خانوادههای این دو زندانی که پاریس آنان را «گروگانهای دولتی» میخواند. هدف از نشست، هشدار نسبت به وخامت وضعیت جسمی و روانی آنان و تأکید بر این بود که «زندگیشان در خطر است».
«نومی»، خواهر سیسیل کولر، گفت که این دو ابتدا در زندان اوین و سپس در زندانی با مکان نامعلوم نگهداری شدهاند.
با این حال، این گفته با اطلاعیه وزارت خارجه تناقض داشت، زیرا وزارتخانه تأیید کرد که مقامهای فرانسوی اخیراً ملاقات کنسولی داشتهاند، بهاین معنا که از مکان نگهداری آنان اطلاع دارند. همچنین تماس تصویری میان زندانیان و خانوادههایشان برقرار شده است.
به گفته «نومی»، این تماس که «تحت نظارت شدید» انجام شد، تنها هشت دقیقه طول کشید و به گفته او، «ندای استغاثه» دو زندانی بود. دختر ژاک پاریس گفت: «پدرم به من گفت، دارم مستقیماً به مرگ نگاه میکنم.»
بهدلیل چنین شرایطی، خانوادهها خواستار مداخله فوری دولت فرانسه برای آزادی آنان شدند. «نومی» گفت: «هر روز اضافیِ زندان، دولت فرانسه را در برابر سرنوشت آنان مسئولتر میکند.»
مقامهای فرانسوی تأکید دارند که آزادی «دو گروگان» از اولویتهای اصلی پاریس است، اما خانوادهها از تصمیم دولت در پسگرفتن شکایت از ایران در دیوان بینالمللی دادگستری انتقاد کردند و آن را «گسست اعتماد» با دولت دانستند.
دیوان بینالمللی در ۲۵ سپتامبر اعلام کرده بود که فرانسه شکایت خود را پس گرفته و تحقیقات متوقف شده است.
این تصمیم تنها یک روز پس از دیدار امانوئل مکرون، رئیسجمهوری فرانسه، با مسعود پزشکیان، رئیسجمهور ایران، در نیویورک و در حاشیه مجمع عمومی سازمان ملل اتخاذ شد؛ دیداری که پرونده گروگانها و برنامه هستهای ایران در دستور کار آن بود.
مکرون، علیرغم تنشهای هستهای، تنها رهبر غربی بود که با پزشکیان دیدار کرد و سپس در پیامی در پلتفرم «ایکس» نوشت که از وی خواسته است دو شهروند فرانسوی را آزاد کند.
زمان صدور احکام
عوامل متعددی باعث طرح پرسشهایی درباره زمان صدور احکام سنگین (۳۱ و ۳۲ سال زندان) علیه دو فرانسوی متهم به جاسوسی شده است؛ زیرا این تصمیم در حالی اعلام شد که نشانههایی از پیشرفت در مذاکرات برای آزادی آنان وجود داشت.
عباس عراقچی، وزیر خارجه ایران، در ۱۱ سپتامبر گفته بود که «تبادل زندانیان ایران و فرانسه در مراحل پایانی است» و این تبادل شامل آزادی مهدیه اسفندیاری، تبعه ایرانی زندانی در فرانسه، در برابر زندانیان فرانسوی در ایران خواهد بود.
در آن زمان، فرانسه سه زندانی در ایران داشت: کولر، پاریس و لینارت مونترلوس، شهروند فرانسوی-آلمانی که در ۱۶ ژوئن بازداشت و در ۸ اکتبر آزاد شد.
ایران در ۶ اکتبر نیز ابراز امیدواری کرده بود که تبادل بهزودی انجام شود، در حالی که پاریس هم از «پیشرفت در مذاکرات» خبر داده بود؛ اما تنها یک هفته بعد احکام سنگین صادر شد.
کولر و پاریس در برابر اسفندیاری
مهدیه اسفندیاری، دانشجوی ایرانی مقیم لیون، در ۲۸ فوریه به اتهام «تبلیغ تروریسم در فضای مجازی» و انتشار مطالب توهینآمیز بازداشت شد.
سخنگوی قوه قضائیه ایران، اصغر جهانگیری، ۱۴ مهر گفت اتهامات بیاساس است و ایران خواستار آزادی او بدون قید و شرط است.
دادستانی پاریس اعلام کرد محاکمه اسفندیاری ژانویه ۲۰۲۶ برگزار خواهد شد. در مقابل، احکام سنگین علیه کولر و پاریس در دادگاه بدوی تهران صادر شده و قابل تجدیدنظر است.
منبعی حقوقی به «الشرق الأوسط» گفت: ایران معمولاً هیچ تبادلی را پیش از محاکمه انجام نمیدهد، و همین احکام سنگین شاید نشانه نزدیکبودن پایان پرونده یا ورود آن به مرحله تعیینکنندهای باشد.
دیپلماسی گروگانها
بهگفته منابع غربی، ایران از «دیپلماسی گروگانها» بهعنوان ابزار فشار سیاسی استفاده میکند. در حال حاضر، دستکم ۲۰ تبعه غربی در زندانهای ایران بهسر میبرند.
ژان نوئل بارو، وزیر خارجه فرانسه، بارها هشدار داده بود که نحوه رفتار ایران با گروگانهای فرانسوی بر مواضع پاریس در پروندههای دیگر، از جمله پرونده هستهای، تأثیر خواهد گذاشت.
تهران آشکارا خواهان مبادلهای تازه با پاریس است و لحن اظهارات عراقچی و جهانگیری نیز این را تأیید میکند. به گفته منابع، این اقدام ایران ادامه همان الگویی است که در تبادل زندانیان با بلژیک، سوئد و دیگر کشورها نیز به کار برده شده بود.
فرانسه نیز از دهه ۱۹۹۰ تاکنون بارها با چنین رفتارهایی از سوی ایران مواجه شده است؛ جایی که گروگانگیری عملاً به ابزاری برای چانهزنی و کسب امتیازات سیاسی بدل میشود.