رشاد العلیمی.. رئیس‌جمهور آینده برآمده از اعماق یمن

 حمزه الکمالی: رئیس شورای رهبری ریاست جمهوری دارای شم سیاسی و مقبولیت منطقه ای و بین‌المللی است که ناگزیر بر حضور دولت یمن منعکس خواهد شد

 رشاد العلیمی.. رئیس‌جمهور آینده برآمده از اعماق یمن
TT

رشاد العلیمی.. رئیس‌جمهور آینده برآمده از اعماق یمن

 رشاد العلیمی.. رئیس‌جمهور آینده برآمده از اعماق یمن

دکتر رشاد العلیمی در انفجار ساختمان ریاست جمهوری با مرگ مواجه شد و از آن جان سالم به در برد. وقتی زخم‌های جسمی و روحی‌اش را پانسمان کردند، جرات ترک «کنگره» علی عبدالله صالح را پیدا کرد که با بمب‌گذاری در ساختمان ریاست‌جمهوری در سال ۲۰۱۱ جانش را به خطر انداخت. روزی از روزها العلیمی عنوانی بزرگ و راه حلی برای پیچیدگی‌های سیاست یمن و استدلال‌های بازیگران آن شد. او بدشانس بود که نتوانست قانون ممنوعیت حمل سلاح در یمن را به تصویب برساند، اما قانون ممنوعیت حمل سلاح در مکان‌های عمومی را در سال ۲۰۰۶ تصویب کرد. پس از آن، روزهای سخت و پیچیدگی‌ها او را برگزید و احزاب پس از ده روز از «مشاوره‌های ریاض» که منجر به اعلامیه ریاست جمهوری در اوایل آوریل ۲۰۲۲ شد، او را به عنوان رئیس شورای رهبری ریاست جمهوری معرفی کردند. العلیمی با رهبری ائتلاف ملی احزاب و نیروهای سیاسی که شامل ۱۷ حزب یمنی مخالف کودتای حوثی به رهبری «کنگره عمومی خلق» و «مجمع اصلاحات یمن» در سال ۲۰۱۹، یک مدل توافقی را عرضه کرد.
نزدیکانش می‌گویند دکتر رشاد العلیمی رئیس شورای رهبری ریاست جمهوری در یمن، به دلیل اثرات انفجار تروریستی مقر ریاست جمهوری، به مدت ۶ ماه در سعودی تحت مداوا قرار گرفت و ۶ ماه دیگر را در آلمان گذراند. او به دلیل اشتیاق و منظم بودنش در اجرای توصیه‌های پزشکان توانست به سرعت بر درد ارگانیک غلبه کند. او همچنین توانست بر تأثیر روانی غلبه کند، «و توانست بر همکارانش تأثیر مثبت بگذارد».
ریاست جمهوری را در حالی متصدی شد که او اولین حاکم یمن در ۳۰ سال گذشته‌است که از خارج از چارچوب نظامی است و از اعماق دالان‌های دولت یمن و موزاییک ساختار اجتماعی و نهادی و ابعاد علمی آن برخاسته است.

آخرین فرصت برای ساخت

دکتر محمد عسکر وزیر سابق حقوق بشر یمن، می‌گوید: «من فکر می‌کنم که ریاست دکتر العلیمی در این مرحله آخرین فرصت برای ساختن یک کشور در این مرحله از تاریخ یمن است. اما موفقیت آن مستلزم شرایط عینی و ذهنی برای ایجاد یک اتحاد داخلی مستحکم با چشم‌انداز و پروژه ای روشن است که با چالش‌های ایجاد نهادها و ارائه خدمات به عنوان برجسته‌ترین چالش‌های صلح و همچنین مقابله با چالش‌های جنگ در مقابل کودتای حوثی‌ها روبرو باشد. وی می‌افزاید: موفقیت او و شورا همچنین مستلزم حمایت قوی اقتصادی و سیاسی برادران ائتلاف به رهبری پادشاهی عربی سعودی و امارات متحده عربی و منطقه و جامعه جهانی است.

پذیرش منطقه ای و بین‌المللی

حمزه الکمالی معاون وزیر ورزش و جوانان یمن، العلیمی را اینگونه توصیف می‌کند که «به حضور کم یا حضور حاشیه ای در ساختار سیاسی راضی نیست». وی ادامه می‌دهد: او دارای شم سیاسی و مقبولیت منطقه‌ای و بین‌المللی است که ناگزیر در حضور دولت یمن منعکس خواهد شد.
در واقعیت هم همین‌طور است، وقتی یمنی‌ها دربارهٔ کار سیاسی او صحبت می‌کنند، شنونده احساس می‌کند که او تمام عمرش را صرف کوبیدن چکش عقد اجماع و بر سندان رقابت‌های حزبی کرده‌است. شاید کارآمدی او در دوران عضویت در کنگره عمومی خلق یا عمر طولانی قبل از تشکیل ائتلاف ملی احزاب و نیروهای سیاسی بهترین نمونه برای این امر باشد.
اگر کارهای دولتی او را به یاد بیاورند، ممکن است از چرخش‌هایی که اثر انگشت این مرد در اکثر وظایفی که به او سپرده شده‌است، شگفت زده شوید.
اگر دستاورد امنیتی، داستان «استقرار امنیتی» و «مبارزه با حمل سلاح» و «مبارزه با تروریسم» در میان باشد، حافظه جمعی افسری را به تصویر می‌کشد که هرگز مقر وزارت کشور یمن در صنعا را ترک نکرده‌است، یا حتی ساختمان امنیتی در تعز، استانی که دو بار به توانایی‌های این مرد اذعان کرد، اولی زمانی که در آن به دنیا آمد، و دومی قبل از انتصاب او به ریاست اداره امنیتی استان بود.

روابط اجتماعی خوب

کار آکادمیک او ترکیبی از حقوق، جامعه‌شناسی، و کتاب‌هایی در مورد حل و فصل درگیری‌های قبیله ای و همچنین درک عمیقی از موزاییک پیچیدگی‌های یمن است.
با این حال، همه دستاوردهای او ممکن است در یک کفه قرار گیرد و میزان احترام اجتماعی که این مرد در داخل و خارج از یمن از آن برخوردار است، در کفه دیگر قرار گیرد. این مرد یکی از معدود سیاستمداران یمنی است که در شمال یمن مانند جنوب آن از روابط اجتماعی خوبی برخوردار است و بهترین استنباط پذیرش ۴ معاون رئیس شورای ریاست جمهوری از جنوب یمن است.
العلیمی در خلیج و جهان عرب روابط قوی دارد، چه به دلیل تحصیلاتش در کویت و چه به دلیل نمایندگی یمن در دوران تصدی معاون نخست‌وزیری، وزیر کشور یا مدیریت محلی.
در مورد روابط بین‌الملل او، این روابط حاصل کار او در پرونده‌های امنیتی مانند مبارزه با تروریسم یا صرفاً سیاسی، پس از کودتای حوثی‌ها است که در جلسات بی وقفه با سفرای اعضای دائم شورای امنیت، یا سفرای گروه دوستان یمن یا کشورهای ۱۹+ بوده‌است.

درک زودهنگام

دکتر الفت الدبعی یکی از اعضای کمیته پیش نویس قانون اساسی فدرال یمن و دانشیار دانشگاه صنعا که در سال ۱۹۹۸ استادیار در دانشگاه تعز بود و به العلیمی مدیر امنیتی وقت تعز کمک می‌کرد، دربارهٔ او به روزنامه «الشرق الاوسط» می‌گوید: «زمانی که دکتر العلیمی برای کار به وزارت کشور رفت، ماهیت تحصیلات آکادمیک او در رشته جامعه‌شناسی خود را نشان داد، علاوه بر سوابق او در علوم نظامی در دانشکده پلیس و تجربه عملی او به عنوان وزیر کشور، سرمایه ای که او را به شناخت مشکلات اصلی مانع از ریشه‌های مدرنیزاسیون در یمن و ایجاد یک کشور شهروندی و برابری نزدیک کرد. این موضوع در تصویب لایحه مالکیت تسلیحات که در سال ۲۰۰۶ به مجلس ارائه کرد، منعکس شد.
الدبعی افزود: «العلیمی از خطر نگهداری تسلیحات در یمن در هرج و مرج و ممانعت از هرگونه پروژه نوسازی آگاه بود. این امر در بقای مراکز نفوذی که سلاح آنها برای مقابله با پروژه‌های دولت در صورت تضاد منافع بود، منعکس شد. این همان چیزی است که در رای مخالف قانون در آن زمان توسط نیروهای «سنتی» که مانع صدور آن شدند و در نتیجه مانع از هرگونه پیشرفت یمن به سمت مدرن سازی شدند، رخ داد. علیرغم ممانعت از تلاش‌ها برای تصویب قانون در اختیار داشتن سلاح، این امر مانع از ظهور بسیاری از ایده‌های مدرن‌سازی که او از امتیاز تصویب آن برخوردار بود، نشد و این در زمان کار او به عنوان وزیر کشور، از ایده پلیس قضایی، پلیس زنان و اتاق‌های عملیات الکترونیکی گرفته تا تیپ‌های ضد تروریسم عملی شد».
تعز مرحله ای از موفقیت دولت بوده‌است. العلیمی که اکنون ۶۸ سال سن دارد، دانش و آگاهی گسترده‌ای از جزئیات ساختار نهادهای دولتی دارد. این همان چیزی است که دکتر محمد عسکر وزیر سابق حقوق بشر یمن، در گفت و گو با «الشرق الاوسط» در مورد توانایی العلیمی در کشف موانع و مشکلات در ساختار نهادهای یمن، در گذشته و حال، و راه‌های بازسازی و توسعه این کشور به آن معتقد است. وی اظهار کرد: «العلیمی مطالعه عمیقی از جامعه یمن به لحاظ علمی و عملی و مشکلات تاریخی و جغرافیایی در ساختار جامعه دارد».

مرد دوران

پس از گذشت هفت سال از کودتا و جنگ حوثی‌ها، یمن خود را در مقابل شورای ریاست جمهوری به رهبری العلیمی و هفت عضو که هر یک دارای رتبه معاونت شورا بودند، می‌بیند و در حالی که سیاست بین آنها جدایی انداخته بود حالا آنها را گرد هم آورده‌است. اما تفاوت این بار در این است که العلیمی نشان دهنده توازن اجماع برای نیروهای ضد کودتا و پروژه ایران و بارقه امید جدید و جدی برای بازگرداندن صلح آمیز دولت، دفاع از آن و آزادسازی نظامی آن در صورت لزوماست.
وی افزود: «با توجه به چندپارگی و شکاف در سطوح نظامی، امنیتی و سیاسی که کشور آن را تجربه می‌کند نیاز به کسی برای بازسازی این چندپارگی به یک تقاضای فوری تبدیل می‌شود. چنین فرآیندی به یک دولتمرد واقعی نیاز دارد که ریشه‌ها و زمینه‌های درگیری در یمن را درک کند و به اجماع عملی در جهت وحدت تصمیم و هدف و احیای نهادهای دولتی کمک کند». الفت الدبعی توضیح می‌دهد: «هیچ دولتمردی نمی‌توانست این وظیفه را برای دستیابی به ثبات و هدایت کشور به سوی صلح انجام دهد… مگر اینکه دیدگاه یک جامعه‌شناس را در خوانش صحنه یمن و ریشه‌های درگیری در آن داشته باشد. در اینجا دکتر رشاد العلیمی به واسطه داشتن این سابقه به عنوان استاد دانشگاه در جامعه‌شناسی علاوه بر تجربه عملی وی به عنوان یک سیاستمدار کهنه‌کار در کنگره عمومی خلق و همچنین تصدی چندین سمت امنیتی از جمله کار وی به عنوان وزیر کشور، معاون نخست‌وزیر و وزیر ادارات محلی، همه اینها - به گفته الدبیع - او را به درک پیچیدگی‌های درگیری در یمن با همه ابعاد امنیتی، نظامی، سیاسی و اجتماعی و خطرات پروژه ایران در تحمیل مداخلات خود در صحنه یمن و تأثیر آن بر کشورهای همسایه نزدیک می‌کند.
الدبعی در ادامه توضیحات خود می‌گوید: «تجربه او به عنوان وزیر سابق در اداره محلی، او را بیشتر به شناخت نیازها و رنج‌های مدیریت‌های استانی مرکزگرایی در تصمیم‌گیری نزدیک می‌کند. من انتظار دارم که او نقش فعالی در یافتن راه حل‌هایی برای این معضل یمن داشته باشد که یکی از ریشه‌های اصلی درگیری در یمن است که مشکل توزیع مجدد قدرت و ثروت در یمن است». او ادامه می‌دهد که «دکتر العلیمی به عنوان یک سیاستمدار به خطر بازگرداندن پروژه امامت در یمن و رابطه آن با ایران واقف است و شاید کار او در حوزه امنیتی به عنوان وزیر کشور به او این امکان را داده‌است که ابعاد امنیتی حرکات این پروژه را از همان ابتدا درک کند و در حالی که او این را درک می‌کند، در عین حال متوجه می‌شود که تحکیم پروژه دولت شهروندی، برابری، نظم و قانون تنها راه برای تضعیف پروژه‌های خارج از چارچوب دولت خواهد بود.. این همان پروژه ای است که تا امروز نتوانسته‌ایم به آن برسیم».



تحرکات سیاسی عراق پس از انتخابات

 پیروزی حدود ۴۶ کرسی برای السودانی ممکن است برای تشکیل ائتلاف «فراکسیون اکثریت» کافی نباشد (آسوشیتدپرس)
 پیروزی حدود ۴۶ کرسی برای السودانی ممکن است برای تشکیل ائتلاف «فراکسیون اکثریت» کافی نباشد (آسوشیتدپرس)
TT

تحرکات سیاسی عراق پس از انتخابات

 پیروزی حدود ۴۶ کرسی برای السودانی ممکن است برای تشکیل ائتلاف «فراکسیون اکثریت» کافی نباشد (آسوشیتدپرس)
 پیروزی حدود ۴۶ کرسی برای السودانی ممکن است برای تشکیل ائتلاف «فراکسیون اکثریت» کافی نباشد (آسوشیتدپرس)

سیاستمداران عراقی مطلع از تحرکات احزاب و جریان‌های سیاسی گزارش دادند، مشاورات سیاسی در عراق پس از انتخابات پارلمانی اخیر، همزمان با پیش‌بینی احتمال فروپاشی فهرست «بازسازی و توسعه» به رهبری نخست‌وزیر فعلی محمد شیاع السودانی وارد مرحله حساسی شده است.

این منابع اظهار کردند که برخی از رهبران فهرست، از جمله احمد الأسدی و فالح الفياض، به نظر می‌رسد آماده فاصله گرفتن از ائتلاف باشند، نشانه‌ای از تکرار روش‌های انشقاقی است که پیشتر الفياض در ائتلاف‌های قبلی به کار برده بود. این مسئله می‌تواند ثبات فهرست را پس از انتخابات تهدید کند.

با این حال، یک مقام حزبی در فهرست «بازسازی و توسعه» به «الشرق الأوسط» اظهار کرد که ائتلاف تا کنون مستحکم باقی مانده و قصد دارد مشاورات خود را برای تشکیل دولت به ریاست السودانی ادامه دهد. این مقام که ترجیح داد نامش فاش نشود، افزود: «هنوز خیلی زود است که بگوییم فرصت دوره دوم پایان یافته است.»

السودانی روز سه‌شنبه گذشته در تلاشی برای نشان دادن انعطاف و تمایل به توافق ملی، اعلام کرد که آماده همکاری با تمامی جریان‌های سیاسی است، از جمله جریان صدر به رهبری مقتدی صدر که انتخابات را تحریم کرده بود.

نخست‌وزیر عراق محمد شیاع السودانی پس از رای دادن در انتخابات پارلمانی دیروز (آسوشیتدپرس)

پس از یک رکود بیش از یک ساله به دلیل اختلافات سیاسی میان جریان صدر و «چارچوب هماهنگی» متشکل از احزاب شیعه نزدیک به ایران، این چارچوب که در پارلمان پیشین بیشترین کرسی‌ها را داشت، السودانی را در سال ۲۰۲۲ به نخست‌وزیری برگزید. در آن زمان، السودانی شناخته شده نبود و پایه مردمی گسترده‌ای نداشت.

در انتخابات روز سه‌شنبه گذشته، السودانی حدود ۴۵ کرسی کسب کرد، اما رقبای او در ائتلاف «دولت قانون» به رهبری نوری المالکی، «عصائب اهل الحق» به رهبری قیس الخزعلی، «سازمان بدر» به رهبری هادی العامری و جریان «قوای دولت» به رهبری عمار حکیم، مجموعاً بیش از ۹۰ کرسی را به دست آوردند.

مشاورات چهار جریان

رهبران چارچوب شیعه بلافاصله پس از اعلام نتایج شروع به تحرک کردند؛ قیس الخزعلی با عمار حکیم دیدار کرد و سپس هادی العامری از نوری المالکی بازدید کرد.

منابع اظهار کردند که چهار جریان اصلی چارچوب شیعه با عدم حمایت از دوره دوم السودانی توافق دارند، چه از طریق مواضع علنی و صریح نوری المالکی و چه از طریق رویکردهای محافظه‌کارانه‌تر و انعطاف‌پذیر سایر طرف‌ها؛ این موضوع نشان می‌دهد شانس السودانی برای باقی ماندن در دوره دوم بسیار محدود است.

در حالی که قانون اساسی عراق مانع جابجایی رسمی نمایندگان میان فراکسیون‌ها پیش از تشکیل دولت می‌شود، منابع از تفاهمات اولیه میان نمایندگان منتخب فهرست السودانی و نیروهای چارچوب شیعه خبر دادند که هدف آن رأی‌دهی بعدی به نامزد چارچوب برای نخست‌وزیری به جای حمایت از السودانی است.

منابع تأکید کردند که رهبری «چارچوب هماهنگی» مشخصات نامزد خود برای نخست‌وزیری را پیش از ارائه به فراکسیون‌های دیگر تعیین خواهد کرد، اقدامی که تا حد زیادی نمادین است؛ زیرا نیروهای اهل سنت و کرد دارای مطالبات مشخصی درباره مناصب خود هستند و نه شخص نخست‌وزیر، که نشان‌دهنده تسلط ائتلاف شیعه بر گزینه نخست‌وزیری است.

با توجه به نبود اکثریت مطلق در پارلمان ۳۲۹ کرسی‌ای، طرف‌های اصلی ممکن است هفته‌ها یا حتی ماه‌ها را صرف مذاکره برای تشکیل ائتلاف و ایجاد فراکسیون بزرگ کنند که بتواند نخست‌وزیر بعدی را تعیین کند.

در سال‌های گذشته، تعیین نخست‌وزیر و تشکیل دولت پس از انتخابات با پیچیدگی‌های زیادی همراه بوده و توافق چند ماه طول کشیده است.

یک سیاستمدار برجسته به خبرگزاری فرانسه اظهار کرد که «چارچوب هماهنگی» درباره حمایت از السودانی برای دوره دوم تقسیم شده است، در حالی که افزایش قدرت او نگرانی‌هایی در میان جریان‌های سیاسی اصلی ایجاد کرده است، به ویژه به دلیل سیاست‌هایی که توازن دقیقی میان دو متحد عراق، واشنگتن و تهران، حفظ می‌کند.

السودانی با اتهامات مبنی بر اینکه کارکنان دفتر او مسئول شنود تلفن سیاستمداران برجسته بوده‌اند، مواجه شد، که وی آن را «دروغ قرن» خواند.

در عراق هیچ چیزی غیرمنتظره نیست؛ زیرا منافع سیاسی و تقسیمات فرقه‌ای در مسیرهای موازی پیش می‌روند. همان‌طور که السودانی ممکن است از رقبای خود در احزاب شیعه حمایت کسب کند تا دولت جدیدی تشکیل دهد، همان احزاب ممکن است علیه او متحد شوند.

یک منبع در یکی از احزاب اصلی چارچوب هماهنگی اظهار کرد که چارچوب قبلاً توافق کرده است صفوف خود را متحد کند و فراکسیون بزرگی برای «انتخاب نخست‌وزیر (...) و رئیس مجلس و نایبان او و رئیس جمهوری» تشکیل دهد.

تفاهم درون سنی

نیروهای اهل سنت مشاورات داخلی برای توزیع مناصب اصلی آغاز کرده‌اند، در حالی که منابع اظهار کردند که توافق میان محمد الحلبوسی و خمیس الخنجر یا سایر شخصیت‌های اهل سنت ممکن است امکان‌پذیر شود، در حالی که تفاهم میان الحلبوسی و مثنی السامرائی رئیس ائتلاف «عزم» در مرحله آینده بعید به نظر می‌رسد.

به طور اجرایی، پارلمان فعلی با موانعی برای تأیید منتخبین جدید مواجه است؛ زیرا مجلس کنونی تا ۸ ژانویه (۱۷ دی) به فعالیت خود ادامه می‌دهد و این امر مانع از شروع به کار پارلمان جدید می‌شود و پرسش‌هایی درباره امکان انحلال پارلمان فعلی پیش از پایان مدت قانونی آن ایجاد می‌کند.

این تحولات در چارچوب رقابت فراکسیون‌های عراقی برای اعلام فراکسیون بزرگ جهت تشکیل دولت آینده رخ می‌دهد؛ چارچوب شیعه همچنان بیشترین قدرت و نفوذ را برای تعیین آینده نخست‌وزیری دارد، در حالی که شانس السودانی حتی در صورت کسب کرسی‌های زیاد محدود به نظر می‌رسد.

پس از انتخاب پارلمان جدید عراق، مرحله انتخاب نخست‌وزیر آغاز می‌شود تا دولت آینده را تشکیل دهد، در کشوری که معمولاً پیچیدگی‌هایی وجود دارد که توافق بر سر نامزد را طولانی می‌کند.

این انتخابات همچنین نشان‌دهنده استمرار نفوذ چارچوب شیعه در صحنه سیاسی عراق پس از سال‌ها اختلاف با جریان صدر است.


لبنان مسیر پاسخ‌دهی «فنی» به درخواست‌های وزارت خزانه‌داری آمریکا را آغاز کرد

جان هیرلی، معاون وزارت خزانه‌داری آمریکا در امور تروریسم و اطلاعات مالی، در یک نشست محدود با خبرنگاران در سفارت آمریکا در بیروت (آسوشیتدپرس)
جان هیرلی، معاون وزارت خزانه‌داری آمریکا در امور تروریسم و اطلاعات مالی، در یک نشست محدود با خبرنگاران در سفارت آمریکا در بیروت (آسوشیتدپرس)
TT

لبنان مسیر پاسخ‌دهی «فنی» به درخواست‌های وزارت خزانه‌داری آمریکا را آغاز کرد

جان هیرلی، معاون وزارت خزانه‌داری آمریکا در امور تروریسم و اطلاعات مالی، در یک نشست محدود با خبرنگاران در سفارت آمریکا در بیروت (آسوشیتدپرس)
جان هیرلی، معاون وزارت خزانه‌داری آمریکا در امور تروریسم و اطلاعات مالی، در یک نشست محدود با خبرنگاران در سفارت آمریکا در بیروت (آسوشیتدپرس)

لبنان به سرعت مسیر قانونی و اجرایی پاسخ به درخواست‌های «بسیار جدی» آمریکا برای مقابله با تأمین مالی «تروریسم» را آغاز کرد. این درخواست‌ها که به همراه هشدارهایی درباره تحریم‌ها به مقامات سیاسی و بانکی ابلاغ شد، توسط هیئت وزارت خزانه‌داری آمریکا ارائه شد که اوایل این هفته از بیروت دیدن کرد و هدف آن «علنی» قطع منابع مالی «حزب‌الله» و نهادهای مرتبط با آن، در چارچوب مهلت‌های زمانی مشخص بود.

بانک مرکزی لبنان روز جمعه «گام نخست» را در سلسله اقدام‌های پیشگیرانه برای «تقویت محیط انطباق در بخش مالی» برداشت، در حالی که در محافل داخلی، پیش‌بینی‌ها و گمانه‌زنی‌های متنوعی درباره روند اقدامات دولتی و وزارتی در همین زمینه وجود داشت؛ روندی که فراتر از بعد صرفاً فنی است و به محتوای سیاسی مرتبط با مدیریت پرونده‌ای پیچیده درباره انحصار «سلاح» می‌پردازد.

طرح جدید نهاد پولی شامل «اعمال اقدامات پیشگیرانه بر تمامی مؤسسات مالی غیر بانکی دارای مجوز از بانک مرکزی لبنان» است؛ از جمله شرکت‌های انتقال پول، صرافی‌ها و سایر نهادهایی که به عملیات نقدی ارزهای خارجی و انتقال آن از لبنان و به لبنان می‌پردازند.

پر کردن شکاف‌های مالی «حزب‌الله»

این اقدام با اطلاعاتی که «الشرق الأوسط» به دست آورد همخوانی دارد، که برگرفته از جلساتی است که هیئت مالی آمریکا در سطوح ریاست‌جمهوری، وزارتی، پارلمانی و بانک مرکزی برگزار کرد و بر ضرورت اتخاذ اقدامات سختگیرانه برای سد کردن شکاف‌هایی که امکان نفوذ منابع مالی به نفع سازمان «حزب‌الله» و نهادهای آن را فراهم می‌کند و مهار روش‌های غیرقابل کنترل مورد استفاده آن، از جمله صرافی‌ها، شرکت‌های انتقال پول و معاملات مشکوک (بسیاری نقدی، برخی با طلا و تعدادی با ارزهای دیجیتال) تأکید داشت.

رئیس‌جمهور لبنان، جوزف عون، در دیدار با هیئت وزارت خزانه‌داری آمریکا در کاخ ریاست جمهوری در بعبدا (AFP)

گفته می‌شود که گام‌های بعدی بانک مرکزی بر فعال‌سازی پرداخت‌ها در بخش خرده‌فروشی از طریق روش‌های الکترونیکی متمرکز خواهد بود؛ چه با کارت‌ها، چه با گوشی‌های هوشمند و انتقالات داخلی و خارجی (آنلاین) متصل به شبکه‌های فنی معتبر بانکی، که اساساً تحت مقررات «شناخت مشتری» (KYC) هستند. این اقدامات به کنترل نقدینگی دلار، از جمله بخشی از مبلغ نقدی که بانک مرکزی ماهانه برای پرداخت تخصیص‌های بخش عمومی و مشارکت بانک‌ها در انجام سهم سپرده‌گذاران تزریق می‌کند، طبق ابلاغیه‌ها کمک می‌کند.

بعد سیاسی داخلی

منابع مالی نزدیک به این روند اعلام کردند که هدف از این اقدامات جلوگیری از بعد سیاسی داخلی و عدم تحریک طرف سیاسی ذی‌ربط، با تمرکز صرف بر تلاش‌ها برای خارج کردن لبنان از «لیست خاکستری» گروه ویژه اقدام مالی بین‌المللی (FATF) است. این منابع همچنین اظهار کردند که «قرار گرفتن هر کشوری در این فهرست نشانه وجود شکاف در مبارزه با معاملات مالی غیرقانونی است که منجر به افزایش نظارت و کنترل بین‌المللی و کاهش اعتماد نهادهای مالی جهانی می‌شود».

در توضیحی تکمیلی که به‌طور غیرمستقیم به درخواست هیئت خزانه‌داری آمریکا برای محدود کردن خروج نقدینگی از کانال‌های بانکی پاسخ می‌دهد، بانک مرکزی اعلام کرد اقدامات حفاظتی اعمال‌شده «هدف جلوگیری از انتقال وجوه غیرقانونی یا به‌دست آمده از راه‌های غیرقانونی از طریق این مؤسسات با وضع الزامات انطباق سخت‌تر و اقدامات احتیاطی تقویت‌شده بر تمامی اشخاص حقیقی و حقوقی شرکت‌کننده در عملیات نقدی، از جمله ذینفعان نهایی» است.

اقدامات پیشگیرانه اضافی

همچنین گام‌های بعدی شامل اعمال اقدامات پیشگیرانه اضافی بر بانک‌های تجاری خواهد بود، طبق اعلام بانک مرکزی، که منجر به «ایجاد لایه‌های متعدد کنترل و نقاط بازرسی برای شناسایی، محدودسازی و جلوگیری از گردش وجوه غیرقانونی در سیستم بانکی و شبکه مالی» می‌شود.

وزیر دادگستری لبنان، عادل نصار، هیئت وزارت خزانه‌داری آمریکا را در بیروت استقبال می‌کند (وزارت دادگستری لبنان)

کمیته نظارت بر بانک‌ها مسئول پایش اجرای این اقدامات و رعایت آن توسط تمامی بانک‌ها و مؤسسات مالی غیر بانکی مربوطه است و در صورت نیاز اقدامات اصلاحی مناسب را اعمال خواهد کرد.

طبق دستورالعمل اصلی پیوست به ابلاغیه شماره ۳ بانک مرکزی که به‌طور مشخص به مؤسسات مالی غیر بانکی ابلاغ شده، این مؤسسات موظف به جمع‌آوری اطلاعات و داده‌های دقیق درباره مشتریان و عملیات خود برای هر تراکنش برابر یا بالای ۱۰۰۰ دلار آمریکا هستند و موظفند داده‌های «شناخت مشتری» را بر اساس فرم‌های پیوست، شامل اشخاص حقیقی، حقوقی و ذی‌نفع اقتصادی به‌روز کنند.


اسرائیل با خشونت از اسرای «۷ اکتبر» و خانواده‌هایشان انتقام می‌گیرد

فلسطینی‌ها در خان‌یونس بر فراز یک تانکِ اسرائیلی که در جریان عملیات «طوفان الاقصی» به تصرف درآمده بود — ۷ اکتبر ۲۰۲۳ (خبرگزاری آلمان)
فلسطینی‌ها در خان‌یونس بر فراز یک تانکِ اسرائیلی که در جریان عملیات «طوفان الاقصی» به تصرف درآمده بود — ۷ اکتبر ۲۰۲۳ (خبرگزاری آلمان)
TT

اسرائیل با خشونت از اسرای «۷ اکتبر» و خانواده‌هایشان انتقام می‌گیرد

فلسطینی‌ها در خان‌یونس بر فراز یک تانکِ اسرائیلی که در جریان عملیات «طوفان الاقصی» به تصرف درآمده بود — ۷ اکتبر ۲۰۲۳ (خبرگزاری آلمان)
فلسطینی‌ها در خان‌یونس بر فراز یک تانکِ اسرائیلی که در جریان عملیات «طوفان الاقصی» به تصرف درآمده بود — ۷ اکتبر ۲۰۲۳ (خبرگزاری آلمان)

در شامگاه ۲ نوامبر (تیرماه) جاری، دو فرد مسلح ناشناس با موتورسیکلت، یک مبلغ اسلامی به نام محمد ابو مصطفی را در منطقه مواصی خان یونس در جنوب نوار غزه ترور کردند و به سمت مناطقی که تحت کنترل اسرائیل در جنوب شهر بود، فرار کردند. این اقدام شک و تردیدهایی را درباره این عملیات برانگیخت، زیرا پیش‌تر حوادث مشابهی توسط افراد ناشناس رخ داده بود که طی آن‌ها پزشکی و سپس دخترش به مدت حدود یک ماه به گروگان گرفته شدند.

مشخص شد که ابو مصطفی در «کتائب المجاهدین» فعال بوده است؛ این گروه فلسطینی عمدتاً در نوار غزه فعالیت می‌کند و آنچه اتفاق افتاد، یک عملیات ترور هدفمند بوده است؛ به‌طوری‌که چندین گلوله از یک اسلحه کمری که یکی از مسلحان حمل می‌کرده، شلیک شد، در حالی که دیگری موتورسیکلت را هدایت می‌کرد.

«کتائب المجاهدین»

تحقیقات اخیر که توسط «الشرق الأوسط» پیگیری شده، نشان می‌دهد اسرائیل به طور ویژه یک عملیات انتقام‌جویانه علیه رهبران و فعالان برجسته «کتائب المجاهدین» انجام داده است؛ این افراد در حمله ۷ اکتبر (مهرماه) ۲۰۲۳، خانواده بیباس از کیبوتس نیر عوز واقع در مجتمع اشکول شرق خان یونس در جنوب نوار غزه را به اسارت گرفته بودند.

این ترورها شامل رهبری مرکزی «کتائب المجاهدین» شد؛ گروهی که عمدتاً در سال ۲۰۰۳ پس از جدا شدن از «کتائب الاقصى»، شاخه مسلح جنبش فتح، تأسیس شد و از سال ۲۰۰۶ حضور و قدرت بیشتری یافت.

این گروه نظامی صدها مسلح دارد که در سراسر نوار غزه پراکنده‌اند و اکثریت آن‌ها از طایفه ابوشریعه در محله الصبرا جنوب شهر غزه هستند. فعالان برجسته این طایفه این گروه نظامی را تأسیس کردند که طی سال‌ها حمایت قابل‌توجهی از ایران، «حزب‌الله» و «جهاد اسلامی» دریافت کرده است.

تظاهرات‌کننده اسرائیلی پلاکاردهایی با تصاویر شِری بیباس و دو فرزندش، کفیر و آریئل، در دست دارد (آرشیو رویترز)

منابع مطلع به «الشرق الأوسط» گفتند که ابو مصطفی در عملیات اسارت خانواده بیباس نقش داشته و گمان می‌رود اقدامات امنیتی‌ای که او اتخاذ می‌کرد، باعث شد نیروهای ویژه اسرائیل او را با شلیک گلوله ترور کنند. این عملیات پس از اجرای آتش‌بس رخ داده و تلاشی تازه از سوی اسرائیل برای تثبیت کنترل امنیتی خود به شیوه‌های مختلف در داخل نوار غزه است.

منابع توضیح دادند که رهبران ارشد و میدانی و همچنین فعالان مرتبط با عملیات اسارت خانواده بیباس، در معرض سلسله‌ای از ترورها؛ به ویژه پس از تحویل جسد مادر «شِری» و دو فرزندش «کِفیر» و «آریئل» در ۲۱ فوریه (بهمن) ۲۰۲۵ قرار گرفتند.

ترورها شامل ۶ فعال و ۸ رهبر با سطوح مختلف در «کتائب المجاهدین» در شهرهای خان یونس و غزه بود؛ از جمله اسعد ابو شریعه، دبیرکل کتائب، که در خانه‌ای در محله الصبرا همراه با بیش از ۳۰ نفر از اعضای خانواده و بستگانش در ۷ ژوئن (خرداد) گذشته ترور شد. همچنین ابراهیم ابو شریعه همراه با همسر و فرزندانش کشته شد و هواپیماهای اسرائیلی دختر و همسر او را در عملیاتی که منابع آن را «انتقام‌جویانه» توصیف کردند، کشتند.

برخی از بستگان رهبران که در عملیات‌های جداگانه همراه با همسرانشان کشته شدند، نیز هدف قرار گرفتند؛ مانند محمد عوض، فعال میدانی که در آوریل (فروردین) گذشته ترور شد، و همچنین محمود کحیل که در ژوئن گذشته کشته شد.

اسرائیل اسعد ابو شریعه را متهم کرد که شخصاً در ربودن شِری، آریئل و کفیر بیباس و قتل آن‌ها مشارکت داشته و همچنین در ربودن زوج‌های غادی حجای و جودی لین فاینشتاین، «ناتِبونگ بینتا» و یک شهروند خارجی دیگر دست داشته است.

منابع می‌گویند که شِری بیباس و دو فرزندش در بمباران هوایی کشته شدند؛ این حمله به خانه‌ای در خان یونس جنوب نوار غزه انجام شد، و در آغاز جنگ یعنی نوامبر ۲۰۲۳ رخ داد. شِری در بازجویی ساده‌ای که در زمان اسارت از او شد، تأکید کرده بود که در مقر رهبری جنوبی ارتش اسرائیل و در واحد اطلاعاتی معروف «۸۲۰۰» فعالیت داشته، موضوعی که اسرائیل آن را تأیید نکرده است.

پس از تحویل سه جسد، اسرائیل مدعی شد شِری و دو فرزندش توسط اعضای «کتائب المجاهدین» کشته شده‌اند، بر اثر ضربه یا تلاش برای خفگی، نه به دلیل هرگونه بمباران یا شلیک گلوله، ادعایی که توسط «مجاهدین» و همچنین «کتائب القسام» شاخه نظامی جنبش حماس رد شد.

منابع مطلع توضیح دادند که به دلیل نگرانی از هدف قرار گرفتن اعضای خانواده توسط حملات هوایی، همان‌طور که برای برخی گروگان‌ها رخ داده بود، «کتائب القسام» از «کتائب المجاهدین» خواست آن‌ها را به خود منتقل کنند تا محافظت شوند؛ اما در آن زمان دیگر دیر شده بود و آن‌ها کشته شده بودند. در حالی که پدرشان، یاردن بیباس، در اسارت «کتائب القسام» بود و به طور جداگانه در ۷ اکتبر ربوده شد و در فوریه (بهمن) امسال در چارچوب مبادلات زندانیان آزاد شد.

اسرائیل تلاش کرد ادعاهای خود را در رسانه‌های جهان استفاده کند و تصاویر دو کودک و مادرشان را در پوسترهایی در پایتخت‌های اروپایی منتشر نمود تا «حماس» را به قتل کودکان اسرائیلی متهم کند.

این عملیات تنها مورد انتقام اسرائیل از فعالان فلسطینی که عمدتاً اسرائیلی‌ها را به اسارت گرفته بودند، نبود، و برخی دیگر که همدلی بیشتری در داخل و خارج اسرائیل داشتند نیز شامل این اقدامات شدند؛ مانند اربیل یهود که اسرائیل بر آزادی او اصرار داشت و در ازای آن بازگشت آوارگان جنوب غزه به شمال را در ژانویه (دی) ۲۰۲۵ تضمین کرد. برخی منابع اسرائیلی مدعی شدند که او تحت شکنجه و آزار توسط اسیرانش قرار گرفته است، ادعایی که گروه‌های فلسطینی آن را رد کردند.

منابع وابسته به «ألوية الناصر صلاح الدین»، شاخه نظامی کمیته‌های مقاومت، به «الشرق الأوسط» گفتند که اطلاعات اسرائیل بسیاری از فعالان آن‌ها که عملیات اسارت اربیل یهود و آریئل کونیا را هدایت کرده بودند، تحت تعقیب قرار داد و طی دو سال جنگ تلاش کرد سرنوشت آن‌ها را کشف کند. پس از آزادی اربیل، تمرکز بر یافتن کونیا و سرنوشت او افزایش یافت تا اینکه اخیراً در چارچوب آخرین مبادله زندانیان تحویل داده شد.

نیروی ویژه اسرائیل در ۱۹ مه (اردیبهشت) گذشته، احمد سرحان، رهبر این گروه که در اسارت آن‌ها نقش داشت، را ترور کرد و همسر و فرزندش را ربود، پس از آن‌که تلاش برای آوردن او زنده به داخل اسرائیل شکست خورد؛ همسر و فرزند او بعدها در مبادلات زندانیان آزاد شدند.

منابع می‌گویند که بازجویی از همسر سرحان بر مکان حضور کونیا و افرادی که همراه شوهرش در طول دوره اسارت بودند، متمرکز بود؛ اما او هیچ اطلاعاتی در این زمینه نداشت و هیچ نتیجه‌ای درباره کونیا یا سایر مبارزان به دست نیامد.

اسرائیل همچنین به صورت انتقام‌جویانه بسیاری از خانواده‌های مقاومانی که در اسارت اسرائیلی‌ها شرکت داشتند و آن‌ها را حفظ می‌کردند، را نیز به قتل رساند، همان‌طور که بسیاری از منابع میدانی به «الشرق الأوسط» تأیید کردند.

Read also