حازم صاغيه

در مورد مشرق عربی، به سختی می‌توان گفت که این عبارت تنها یک جهت‌گیری مشخص یا یک احساس یگانه را دربر می‌گیرد. رضایت شدید از تضعیف‌هایی مانند آنچه که به «حزب‌الله» لبنان وارد شد، همراه با خشم شدید از جنایاتی که جنگ اسرائیل بر لبنانی‌ها، به ویژه شیعیان آن‌ها، وارد کرده است.

در سال‌های اخیر، به‌ویژه پس از «طوفان الأقصى»، اصطلاح جدیدی به نام «ضد مقاومت» یا «آنتی‌مقاومت» ظهور کرده است. گویندگان این اصطلاح معتقدند که دو طرف متضاد از یک منطق در تفکر و عمل پیروی می‌کنند. آنان به طور ضمنی پیشنهاد می‌دهند که خودشان نماینده موضعی فراتر از این دو قطب متضاد هستند، یا این که در تلاش‌اند مواضع این دو را به هم نزدیک کرده و در موقعیتی بین آن‌ها قرار گیرند.

دو روز پیش، هشتاد و یکمین سالگرد استقلال لبنان فرا رسید. اما «جشن گرفتن» این روز به‌شکلی سرد، شرمگین و عذرخواهانه گذشت، یا بهتر بگوییم، اساساً جشنی برگزار نشد. این در حالی است که هفته گذشته نشان داد لبنانی‌ها همچنان توانایی جشن گرفتن را دارند؛ گواه این موضوع، آنچه درباره نودمین سالروز تولد خواننده…

در آخرین سخنرانی شیخ نعیم قاسم، دبیرکل جدید «حزب‌الله»، همچنین در واکنش‌های طرفداران مقاومت به فاجعه‌ای که ادامه دارد، حسی از انزوا وجود دارد که نه تنها دلسوزی بلکه ترس را نیز برمی‌انگیزد. این انزوا فقط به معنای تنهایی نیست، بلکه شامل گفتارهایی است که به هیچ چیز دیگر از آنچه در اطرافمان، بالای…

بیش از هر زمان دیگری نیاز به تفاهم میان لبنانی‌ها احساس می‌شود، تا فعالیت سیاسی را تکمیل کرده و تلاش‌های دیپلماتیک را تقویت کند. این حرف نه کلیشه‌ای است و نه پند و اندرز، بلکه ناشی از شدت بی‌رحمی پروژه اسرائیلی و افزایش شرایط تهدیدآمیز آن برای حاکمیت ملی است، همچنین احتمال منجر شدن به اشغال کامل یا…

آنچه را که دوستداران کلی‌گویی می‌گویند، درست نیست وقتی ادعا می‌کنند که «عرب‌ها هنگام شکست، شکست‌هایشان را نمی‌پذیرند». در سال ۱۹۴۸، و به ویژه در سال ۱۹۶۷، دیدگاه‌ها درباره همه چیز مربوط به شکست متفاوت بود: حجم آن مورد اختلاف بود، همچنین ماهیت آن و پیشنهادهای خروج از آن. برخی مثلاً معتقد بودند، دلیل…

شاید بتوان اختلاف بین دو مکتب فکری رایج را ناشی از تعیین دلایل و نحوه تفسیر آن‌ها توصیف کرد. یک مکتب معتقد است که دلایل، وقایع و رویدادهای خاصی هستند، بدون اینکه زمینه‌های روانی، اقتصادی یا غیره را انکار کند. مثلاً ژاپن در دهه ۴۰ میلادی جاه‌طلبی‌های توسعه‌طلبانه و نظامی…

یک سال از آن دو روز نحس گذشت و هیچ بازبینی جدی و عمیقی درباره آنچه رخ داده بود شنیده نشد. مسئولین این دو عملیات در کجا اشتباه کردند؟ آیا می‌شد از آنها جلوگیری کرد؟ پس از آن چه باید کرد؟ چه راهی برای عقب‌نشینی و متوقف کردن فاجعه در همین مرحله وجود دارد؟ چنین سکوتی از ویژگی‌های مردگان است. اما بدتر…

شاید بتوان شکست بنیان ملی سیاست در لبنان را به سال ۱۹۸۲ نسبت داد. درست است که این بنیان همواره ناپایدار بود و همواره در معرض حملات و نفوذ قرار داشت، اما در آن سال یک سیستم سیاسی کامل و جدید ایجاد شد، سیستمی که به سرعت سنت سیاسی لبنانی را تحت سلطه خود درآورد و آن را به پیروی از خود واداشت. در آن…

امروزه صداهایی از لبنان بلند شده است که بیشتر از قبل محتاط و مردد بودند، این صداها از «حزب‌الله» می‌خواهند که جنگ را متوقف کند و دیگر جان مردم غیرنظامی را به خطر نیندازد. زیرا تمام توجیه‌ها از بین رفته‌اند و نظریه «حزب‌الله حافظ لبنان است» به‌ سختی قابل دفاع است. حتی «لبنان» با تمام ضعف‌هایش…