طارق الحميد
TT

نجات موقت

پس از حمله بی‌سابقه‌ای که تهران به مرز پاکستان انجام داد، منطقه از یک فاجعه واقعی در امان ماند، اما به‌طور موقت، زمانی که هم پاکستان و هم ایران به حملات متقابل به مرزهای دو کشور بسنده کردند.
حمله ایران به خاک پاکستان نزديك بود به یک فاجعه واقعی منجر شود، با توجه به اینکه پاکستان یک کشور هسته ای، با جمعیت 250 میلیون نفری و داراى يك ارتش قوی است. هرگونه مواجهه نظامی بین ایران و پاکستان جرقه یک جنگ فرقه ای بی سابقه را خواهد زد.
وقوع چنین جنگی، خدای ناکرده، منجر به بازگشت تمامی سازمانهای تروریستی جهانى و آغاز به کار شبه نظامیان در سراسر منطقه به شکلی بی سابقه خواهد شد و هر حرکت اصلاحی در منطقه را مختل می کند.
بسيار خوب، تجاوز بی‌سابقه ایران را که منجر به واکنش مستقیم و سریع پاکستان شد، اولین واکنش یک کشور در منطقه در خاک ایران، از زمان جنگ هشت ساله ایران و عراق، در سال 1980 را چگونه می‌خوانیم؟
آنچه تهران در هدف قرار دادن خاک پاکستان انجام داد به ما می گوید که ایران هیچ خط قرمزی در منطقه ندارد. همچنین به ما می گوید که رژیم ایران، هر زمان که خطر یا محاصره را احساس کند، از جست زدن به ناشناخته ها دریغ نمی کند، زیرا رژیمی است که در لبه پرتگاه زندگی می کند.
و اين سخن سرايى نيست، زیرا خبرگزارى «رويترز» به نقل از سه مقام ایرانی گفته است که حمله ایران به پاکستان به دلیل تلاشهای تهران برای تقویت امنیت داخلی خود به جای جاه طلبی هایش برای خاورمیانه بوده است.
این امر پس از بمب‌گذاری‌های اخیر در کرمان در جنوب شرق ایران رخ داد که طی آن نزدیک به صد نفر کشته شدند و نشان داد که وضعیت امنیتی ایران به ویژه پس از تهاجمات امنیتی پی در پی اسرائیلی‌ها به ایران، شکننده است.
و به اين بايد حملات اخيرا آمریکایی ها به شبه نظامیان تهران در عراق، یمن و سوریه را اضافه كرد. همچنین ضرباتی که ایران و حزب الله در سوریه از اسرائیلی ها می خورند مانند کشته شدن فرمانده «سپاه قدس » و مدیر اطلاعات سپاه که دیروز در سوریه کشته شد.
همه این‌ها ایرانی‌ها را بر آن داشت تا دست به حملاتی بزنند که چه در عراق و چه در سوریه، چهره‌شان را نجات دهد، اما آنچه قابل توجه است ماجراجویی هدف قرار دادن خاک پاکستان است که با واکنش سریع پاکستان همراه شد و این پیامى روشن بود که پاکستان یک کشور خط قرمز و خارج از محدوده ماجراجویی ایرانی است.
تهران آنچه را که اکنون انجام داد و همچنان در سر دارد كه ادامه دهد، در حالى كه هنوز به یک کشور هسته ای تبدیل نشده است، که این امر مستلزم طرح این سئوال فوری است: اگر ایران هسته ای می شد، چگونه بود؟ محدودیتهای ماجراجویی تهران در منطقه یا در همه مرزهای ایران چیست؟
همه وقایع تاریخ ایران انقلاب خمینی و تا به اکنون، نشان مى دهد که پیش‌بینی رفتار رژیمی که از تنش زايى ابایی ندارد، دشوار است، حتی اگر عواقب ناگواری داشته باشد. درست است که ایران همیشه بر لبه پرتگاه ایستاده است، اما موضوع همیشه تضمینی نیست.
بنابراین فروكش كردن بحران ایران و پاکستان معادل نجات موقت است زیرا با این رویکرد ایرانی که همیشه دغدغه فرار به سوی جلو را دارد هیچ تضمینی وجود ندارد و این بحران به خودی خود زنگ خطری است نسبت به پروژه ايرانى نه تنها بر منطقه بلکه حتی در داخل ایران است.